Preview document (🔗 origineel)

---

Ministerie van 	Ministerie van

Buitenlandse Zaken 	Defensie

Postbus 20061	Postbus 20701

2500 EB 's-Gravenhage 	2500 ES 's-Gravenhage

Telefoon 070-3486486	Telefoon 070-3188188

	

Aan:

de Voorzitter van de

Tweede Kamer der

Staten-Generaal

Binnenhof 4

’s-Gravenhage

	i.a.a.:

de Voorzitter van de 

Eerste Kamer der 

Staten-Generaal

Binnenhof 22

's-Gravenhage

Uw brief	Uw kenmerk	Ons nummer	Datum

D.d. 7/10/2008         2080901910  		DVB/CV/475/08 	  3 november 2008 

Bijgaand bieden wij u aan de antwoorden op de schriftelijke vragen
gesteld door de leden Haverkamp en Knops over hulp van Pakistan aan de
Taliban. 

Deze vragen werden ingezonden op 6 oktober 2008 met kenmerk 2008Z03824 /
2080901910.

De minister							De minister

van Buitenlandse Zaken,					van Defensie,

drs. M.J.M. Verhagen 					E. van Middelkoop

Vragen van de leden Haverkamp en Knops (beiden CDA) aan de ministers
van Buitenlandse Zaken en van Defensie over hulp van Pakistan aan de
Taliban. (Ingezonden 6 oktober 2008)

Vraag 1

Heeft u kennisgenomen van de berichtgeving over een uitgelekt rapport
van het Spaanse ministerie van Defensie, waarin gesteld wordt dat de
Pakistaanse inlichtingendienst ISI de Taliban heeft helpen bewapenen
voor moordaanslagen op leden van de Afghaanse regering? 1)

Vraag 2

Hoe beoordeelt u de in het rapport geuite waarschuwing voor de
mogelijkheid dat in Pakistan geavanceerde trainingskampen bestaan waar
de Taliban training, steun en inlichtingen van de ISI ontvangen en waar
ook nieuwe “Improvised Explosive Devices” (IED’s) ontwikkeld
worden?

Vraag 3

Hoe beoordeelt u bovendien de beschuldiging dat de ISI de Taliban aan
bouwpakketten voor bermbommen heeft geholpen waarmee inmiddels zelfs
pantservoertuigen kunnen worden opgeblazen?

Vraag 4

Bestaan er aanwijzingen dat IED’s vanuit Pakistan ook hun weg vinden
naar Uruzgan?

Vraag 5

Hoe beoordeelt u de beschuldiging door de Pakistaanse journalist Ahmed
Rashid dat de voormalig president van Pakistan, Musharraf, de Taliban en
Al Qaida bleef steunen door trainingskampen op te zetten in de Federally
Administered Tribal Areas, Talibanstrijders neer te laten strijken in
Quetta en met Pakistaanse artillerie Taliban-aanvallen op Afghanistan te
ondersteunen? 2)

Antwoord

Het persbericht refereert aan een intern rapport uit 2005 van het
Spaanse ministerie van Defensie. Dit rapport is echter niet openbaar
gemaakt door de Spaanse overheid.

Zoals bekend opereren de Taliban en andere gewapende groeperingen aan
beide zijden van de Afghaans-Pakistaanse grens. Deze groeperingen hebben
deels hun schuilplaatsen aan Pakistaanse zijde van het onherbergzame
grensgebied. Pakistan onderhoudt een aanzienlijke militaire aanwezigheid
in het grensgebied. Strijders, wapens, maar ook IED-facilitators en
IED-componenten vinden echter nog altijd hun weg over de poreuze grens.
Betrokkenheid van het Pakistaanse Directorate for Inter-Services
Intelligence (ISI) hierbij is niet bewezen.

Dat Pakistan steun verleende aan de Taliban in de tweede helft van de
jaren ’90 is goed gedocumenteerd. Pakistan was ook een van de weinige
landen die het Taliban-regime formeel erkenden. Na de terroristische
aanslagen in de Verenigde Staten van september 2001, verbrak de
Pakistaanse regering de banden met de beweging en zegde steun toe aan de
internationale strijd tegen terrorisme. Met Pakistaanse hulp is
sindsdien een groot aantal Al Qaida strijders gearresteerd of gedood.
Ook zijn de Pakistaanse veiligheidsdiensten er in geslaagd de afgelopen
jaren meerdere hoge commandanten van de Afghaanse Taliban aan te houden.
Extremistische groeperingen in Pakistan zelf, soms aangeduid als
Pakistaanse Taliban, hebben in de afgelopen jaren een golf van aanslagen
gepleegd en strijd geleverd met het Pakistaanse leger. Hoge
regeringsfunctionarissen, inclusief de Pakistaanse president, zijn
daarbij doelwit geweest. Onschuldige Pakistaanse burgers zijn vaak het
slachtoffer van deze terroristische aanslagen.

Vraag 6

Hoe beoordeelt u in het licht van deze berichtgeving het mogelijke
voornemen van de NAVO om het Pakistaanse leger te gaan trainen?

Vraag 7

Bent u bereid zich in internationaal verband, in het bijzonder binnen de
NAVO, in te zetten om de druk op Pakistan op te voeren om de Taliban en
Al Qaida actief te bestrijden? Acht u een dergelijke houding van
Pakistan een noodzakelijke voorwaarde voordat er sprake kan zijn van
steun bij de training van het Pakistaanse leger?

Antwoord 

De Secretaris-Generaal van de NAVO, De Hoop Scheffer, sprak in september
in de marge van de Algemene Vergadering van de VN te New York met de
Pakistaanse minister van Buitenlandse Zaken, Makhdoom Shah Mahmood
Qureshi, over mogelijke nadere samenwerking tussen Pakistan en de NAVO.
De Secretaris-Generaal bood daarbij onder andere aan om Pakistaanse
officieren toegang te geven tot NAVO-opleidings- en trainingsprogramma's
in Oberammergau (NATO School) en Rome (NATO Defence College).

Nederland is een voorstander van betere samenwerking tussen de NAVO en
Pakistan en de deelname van Pakistaanse officieren in de genoemde
opleidingen. Zeker nu Pakistan opnieuw een civiele president heeft, is
het van belang om Pakistaanse officieren van nabij kennis te laten maken
met de moderne, transparante krijgsmachten onder civiele controle van
het bondgenootschap. Dit helpt bovendien bij het creëren van meer
begrip voor de aanpak van de NAVO in Afghanistan en bij het leggen van
contacten die belangrijk kunnen zijn voor de samenwerking tussen de NAVO
en de Pakistaanse krijgsmacht.

De strijd tegen terrorisme is voor Pakistan van groot belang en Pakistan
heeft in deze strijd grote offers gebracht. Pakistan is een belangrijke
partner en onmisbaar voor de internationale missie in Afghanistan. Waar
nodig wordt druk uitgeoefend op Pakistan om constructief samen te werken
met de Afghaanse regering en het eigen beleid in de grensregio te laten
aansluiten op de internationale inspanningen. 

1) ‘Spaans rapport: Band Pakistan en Taliban’, AP, 2 oktober 2008

2) ‘Descent into Chaos: The United States and the Failure of Nation
Building in Pakistan, Afghanistan, and Central Asia’, A. Rashid, juni
2008. Zie ook ‘Een oorlog achter de hand’, Groene Amsterdammer, 12
september 2008

 PAGE   3 

 PAGE   2