Preview document (🔗 origineel)

---

Verslag informele Ecofin Raad (18 december) te Parijs 

Op donderdag 18 december heeft een ingelaste informele Ecofin
plaatsgevonden te Parijs. De belangrijkste aanleiding voor het inlassen
van deze informele Ecofin was het gegeven dat in G20 verband al op zeer
korte termijn een vervolg dient te worden gegeven aan de conclusies van
de top van de wereldleiders in Washington van 14 en 15 november j.l. .
Een tweede onderwerp van gesprek waren de maatregelen die lidstaten
nemen in reactie op de crisis. Ook is gesproken over de financiering van
het pakket ter ondersteuning van Letland. Speciale gasten bij de
informele Ecofin waren de heer Strauss Kahn (managing director van het
IMF), de heer Draghi (voorzitter Financial Stability Forum) en de heer
Trichet (president van de Europese Centrale Bank).

Vervolg G20 proces

In Washington is afgesproken dat op 2 april opnieuw een bijeenkomst zal
plaatsvinden op het niveau van de regeringsleiders. Voor die tijd moet
er belangrijke vooruitgang zijn geboekt. In januari zal de voortgang van
de werkgroepen worden besproken. Hoe dit zal plaatsvinden is op dit
moment nog onduidelijk. Met het oog hierop is in Parijs, aan de hand van
discussiepapers die door het voorzitterschap waren opgesteld (zie
bijlage), gesproken over: 

Internationaal Early Warning System/ Samenwerking IMF/FSF

Niet-coöperatieve rechtsgebieden

De middelen van het IMF

Internationaal Early Warning System/ Samenwerking IMF/FSF

Er bestond brede steun bij de lidstaten voor de voorstellen in het
voorzitterschapmemo over verbetering van de early warning functie van
het IMF. Deze voorstellen behelzen onder andere de verplichtstelling van
financial sector assessment programs (FSAPs), een verdieping van de
financiële sector expertise bij het IMF en een betere samenwerking
tussen het FSF en het IMF. 

Niet-coöperatieve rechtsgebieden

Daarnaast was er brede overeenstemming over het feit dat snelle
voortgang op het gebied van de niet-coöperatieve jurisdicties geboden
is, onder andere met het oog op het bestrijden van witwaspraktijken,
terrorismefinanciering en de ontduiking van belasting. Wel werd hierbij
gewezen op het feit dat een aantal lidstaten achterloopt bij het
implementeren van de anti-witwasrichtlijn. Verder werd breed
onderschreven dat voortgang op dit dossier niet mogelijk is zonder dat
de grote economische machtsblokken in de wereld hier druk achter zetten.
De verklaring van de top in Washington van 14 en 15 november j.l. biedt
wat dat betreft een goed perspectief. 

De middelen van het IMF

Door de huidige crisis is het beroep op de middelen van het IMF sterk
toegenomen. Inmiddels is al $ 40 miljard gecommitteerd en het valt zeker
niet uit te sluiten dat in de nabije toekomst meer landen een beroep
zullen gaan doen op het fonds. Uit de vergadering bleek dat bij de
lidstaten een positieve grondhouding bestaat ten aanzien van een
verhoging van de middelen van het fonds, indien een dergelijk verzoek
zou worden ingediend en het verzoek gebaseerd wordt op een degelijke
analyse van de behoeften. 

Maatregelen ter ondersteuning van de economie.

Tijdens de informele Ecofin Raad is de stand opgenomen met betrekking
tot de maatregelen die de lidstaten hebben genomen ter ondersteuning van
de economie. Het algemene beeld is dat lidstaten al heel veel gedaan
hebben ter ondersteuning van hun economieën. De ondersteuning valt
uiteen in drie categorieën: maatregelen ter ondersteuning van de
financiële sector, het laten werken van de automatische stabilisatoren
en additionele budgettaire maatregelen. Vanuit de ECB en de Commissie
werd aangegeven dat herstel van de werking van de financiële markten
prioritair is. De maatregelen die genomen zijn, waren noodzakelijk en
beginnen effect te krijgen. Sinds 12 oktober zijn de spreads op de
interbancaire markt fors gedaald. Ze zijn echter nog steeds hoog in
vergelijking met historische gemiddelden. Het gevoel rond de tafel was
dat gegeven het feit dat Lidstaten zich bereid hebben getoond om te
herkapitaliseren en gegeven de beschikbaarheid van uitgebreide
garantieregelingen, er ruimte en vertrouwen zou moeten zijn bij banken
om de kredietverlening te normaliseren.