[overzicht] [activiteiten] [ongeplande activiteiten] [besluiten] [commissies] [geschenken] [kamerleden] [kamerstukdossiers] [open vragen]
[toezeggingen] [stemmingen] [verslagen] [πŸ” uitgebreid zoeken] [wat is dit?]

Toegankelijkheid woongebouwen ivm ziekenvervoer

Bijlage

Nummer: 2009D59061, datum: 2009-11-24, bijgewerkt: 2024-02-19 10:56, versie: 1

Directe link naar document (.doc), link naar pagina op de Tweede Kamer site.

Gerelateerde personen:

Bijlage bij: Toegankelijkheid woongebouwen ivm ziekenvervoer (2009D59060)

Preview document (πŸ”— origineel)


Toegankelijkheid woongebouwen in verband met ziekenvervoer

Onder verwijzing naar het algemeen overleg Sectorbeeld woningcorporaties
van 3 november jongstleden heeft mevrouw Van Gent (Groen Links) in het
algemeen overleg Bouwregelgeving en brandveiligheid van 12 november
jongstleden aandacht gevraagd voor de toegankelijkheid van woongebouwen
in verband met ziekenvervoer. Zij doelt met name op het verschijnsel dat
zieke mensen die van hun woning naar elders (bijv. een ziekenhuis)
moeten worden vervoerd, soms alleen maar uit hun woning naar buiten
(bijv. naar de ambulance) vervoerd kunnen worden met behulp van een
takelwerktuig van de brandweer. Zij wijst in dit verband ook op de
toenemende vergrijzing van de bevolking, die ertoe zou kunnen leiden dat
het aantal gevallen waarin zieken op deze wijze vervoerd gaan worden,
zal toenemen.

In reactie daarop zij allereerst opgemerkt dat aard en omvang van het
betreffende verschijnsel (alsmede de eventuele toekomstige gevolgen van
de demografische ontwikkeling daarop) door WWI nog nader moeten worden
uitgediept. Daartoe zal o.m. contact opgenomen worden met de
ziekenvervoerdersbranche en de brandweerwereld. In de toegezegde
uiteindelijke notitie zullen de resultaten daarvan worden meegenomen.

Op voorhand is duidelijk dat in een aantal gevallen ziekenvervoer op de
bedoelde wijze vanuit medisch oogpunt onvermijdelijk is. Zieken mΓ³eten
soms op medische gronden horizontaal worden vervoerd en inschakeling van
een takelwerktuig van de brandweer kan – afhankelijk van de
woonsituatie van de zieke persoon – de enige optie zijn om dat te
realiseren. Vooralsnog is WWI niet bekend om welke aantal personen het
jaarlijks gaat en of het hier m.n. om oudere personen gaat zodat –
gegeven de vergrijzing – een toename van dat aantal mag worden
verwacht.

Niet uitgesloten is dat er daarnaast gevallen zijn waarin de betreffende
zieke ook met behulp van een takelwerktuig uit de woning moet worden
vervoerd zonder dat een medische noodzaak tot horizontaal vervoer
bestaat. Inschakeling van een takelwerktuig kan in die gevallen
eventueel aan de orde zijn wanneer de betreffende zieke om andere dan
medische redenen niet via de trap kan worden vervoerd. Dat zou
bijvorbeeld het geval kunnen zijn bij het vervoer van extreem  zware
personen.

 

Vervoer met behulp van een takelwerktuig zou niet aan de orde hoeven te
zijn wanneer de betrokkenen zouden wonen in een woning die (c.q. een
woongebouw dat) horizontaal vervoer mogeljk maakt. In dat verband is de
kwaliteit van woningen en woongebouwen van belang.

Voor nieuwe woongebouwen met woningen moet volgens het Bouwbesluit 2003
altijd een brancardlift aanwezig zijn indien het een groot woongebouw
betreft (meer dan 3500 m2 aan woningen op een hoogte van ten minste 1,5
m boven het aansluitende terrein) of elk woongebouw met woningen op een
hoogte van meer dan 12,5 m boven het maaiveld.

Uitgangspunt bij deze voorschriften is dat in kleinere of lagere
gebouwen ziekenvervoer via de trap in de regel mogelijk is. Wordt bij
een kleiner of lager woongebouw vrijwillig een lift aangebracht, dan
behoeft deze lift bezien vanuit het Bouwbesluit 2003 geen brancardlift
te zijn.

Voor bestaande bouw gelden in het geheel geen eisen aan de aanwezigheid
van een brancardlift. Het alsnog stellen van deze eisen is bezien vanuit
verworven rechten (en kosten en beschikbare ruimte) onwenselijk.

Naast de kwaliteit van woningen en woongebouwen is ook de verdeling van
woonruimte van belang. Ook in het geval dat op zich voldoende
toegankelijke woningen en woongebouwen beschikbaar zijn, hoeven die
uiteraard feitelijk niet in gebruik te zijn bij degenen die daarop het
meest aangewezen zijn. Door middel van woonruimteverdelingsbeleid kunnen
verhuurders en gemeenten invloed op die woonruimteverdeling uitoefenen.