Preview document (🔗 origineel)

---

Vraag 1

Op welke wijze blijft Nederland tijdens de lopende ‘budget review’
aandringen op lidstaatverklaringen van alle lidstaten?

Het kabinet spant zich op internationaal niveau in om het niveau van de
verantwoording (inclusief methodiek) van Europese fondsen te verbeteren
en transparantie te bevorderen. Jaarlijks tijdens de décharge procedure
van de EU-begroting dringt Nederland in Raadsverband, met steun van de
Tweede Kamer, aan op meer nationale verantwoordelijkheid van de
lidstaten voor de uitgaven in gedeeld beheer. Ook stimuleert Nederland
aanscherping van de verplichte annual summary via herziening van het
Financieel Reglement zodat de annual summary meer overeenkomsten gaat
vertonen met de nationale verklaring. Nederland heeft in haar bijdrage
aan de Commissie-consultatie voor het Financieel Reglement het verzoek
aan de Commissie gedaan om art. 44 van het Inter Institutioneel Akkoord
(een onderdeel van de ‘budget review’) onder de loep te nemen en te
kijken of dit artikel mogelijkheden biedt de verplichte onderdelen van
de annual summary uit te breiden. De Commissie heeft aangegeven dit te
doen en met voorstellen te komen die de annual summary uitbreiden.
Voorstellen worden in het kader van de herziening van het Financieel
Reglement in mei of juni verwacht.

Ook geeft het kabinet uitvoering aan de motie van lid Luijben, welke
inhoud dat het kabinet zich moet inspannen voor de verbetering van
financieel beheer en verantwoording bij nieuw beleid waarvoor nieuw geld
nodig is.

Vraag 2

Is het kabinet van mening dat alle lidstaten, net als Nederland, hun
‘annual summaries’ openbaar moeten maken zoals ook de Algemene
Rekenkamer bepleit? Hoe wil de regering het ook daarheen leiden?

Het kabinet is inderdaad van mening dat alle lidstaten, net als
Nederland, hun annual summaries openbaar moeten maken. Helaas bestaat
hier op dit moment nog geen verplichting toe. Het openbaar maken van de
annual summaries is niet als doelstelling vastgelegd. Nederland heeft,
mede op verzoek van de Tweede Kamer, tijdens de ecofinraad van 16
februari 2010 alle lidstaten met klem verzocht de annual summaries, in
het licht van transparantie en verantwoording, openbaar te maken. Aan de
déchargeresolutie van de Raad is een door Denemarken gesteunde
verklaring gehecht waarin hiertoe wordt opgeroepen. Zweden steunde de
Verklaring tijdens de Ecofin mondeling. Naar aanleiding van de
déchargeprocedure is een brief van de Commissie aan het Europees
Parlement gezonden (d.d. 7 april 2009), met daarin de toezegging de
annual summaries van lidstaten beschikbaar te stellen aan het Europees
Parlement. Dit is om de transparantie van besteding van EU-gelden te
bevorderen.

Daarnaast heeft Nederland in de Nederlandse bijdrage aan de
Commissie-consultatie voor het Financieel Reglement het verzoek gedaan
om de verplichting tot openbaarmaking van de annual summary hierin op te
nemen. Voorstellen worden in het kader van de herziening van het
Financieel Reglement in mei of juni verwacht. 

In 2008 maakten vier lidstaten, waaronder Nederland, hun annual summary
openbaar. Ondanks de inzet van het kabinet om lidstaten te bewegen om
hun annual summaries openbaar te maken kan het kabinet dit niet
afdwingen.

Vraag 3

De enorme foutmarges in de EU-uitgaven zijn onacceptabel en tasten de
geloofwaardigheid van de EU aan. Wat gaat het kabinet doen om hieraan
een einde te maken?

De hoge foutmarge speelt met name bij de structuurfondsen dus geldt niet
in het algemeen. De problematiek van de structuurfondsen zit vooral in
de uitvoering op regionaal niveau en de complexe regelgeving. Het
kabinet is dan ook van mening dat lidstaten meer verantwoordelijkheid
moeten nemen voor een goed beheer van de EU-uitgaven op de
structuurfondsen en hierover zich op adequate wijze moeten
verantwoorden. Een stevig sanctiebeleid in de vorm van terugvorderen en
‘naming’ en ‘shaming’, zoals de Commissie toepast, helpt
daarbij. Het kabinet ondersteunt dit beleid. Daarnaast is ook
vereenvoudiging van de complexe regels van groot belang om het
foutenpercentage te reduceren. Bij herhaling dringt het kabinet hierop
aan en doet ook voorstellen. Langs deze lijn blijft het kabinet andere
lidstaten en de Commissie aanspreken. Nederland kan dit echter niet
alleen bereiken, hiervoor is ook bereidheid bij andere lidstaten nodig.
Besluitvorming in de Raad vindt namelijk plaats met gekwalificeerde
meerderheid.

Vraag 4

Wat zijn de consequenties voor de hercontroles op ook door Nederland
ontvangen structuurfondsen? Houdt het kabinet rekening met een
terugvordering?

Het correctievoorstel als gevolg van de hercontrole is recentelijk door
de Europese Commissie geaccepteerd. In het EU Trendrapport 2010 wordt
dit toegelicht (pag. 109). Een terugvordering is echter
onwaarschijnlijk. Dit is echter pas met volledige zekerheid te zeggen na
de definitieve (financiële) afsluiting van de programmaperiode
2000-2006 na 2010.

Vraag 5

Ook op het gebied van cohesiebeleid is er weinig inzicht in de bereikte
doelen. Wat is de appreciatie van het kabinet van het feit dat in ook in
zijn algemeenheid de doelmatigheid van de uitgaven sterk betwijfeld
wordt?

Het kabinet deelt deze twijfel niet. Op verschillende manieren wordt de
doelmatigheid van het cohesiebeleid gemeten en aangetoond. Op
projectniveau zijn indicatoren vastgesteld aan de hand waarvan het
doelbereik wordt gemonitord. Om het Nederlandse publiek de resultaten
van het cohesiebeleid te laten zien worden er jaarlijkse evenementen
georganiseerd en ook is er de website www.europaomdehoek.nl waarop alle
projecten zijn te zien die middelen hebben ontvangen uit de
Structuurfondsen. De toestroom van projectvoorstellen voor de regionale
programma’s zijn boven verwachting groot.

Vraag 6

De Europese Commissie heeft het afgelopen jaar geen concrete actie
ondernomen om de ontwikkeling van lidstaatverklaringen te ondersteunen.
Waar komt deze passieve houding vandaan?

De Europese Commissie zet zich onverminderd in voor betere
verantwoording van EU-gelden in de lidstaten. Zo stimuleert de Commissie
de afgifte van de nationale verklaring door deze op te nemen in haar
jaarlijkse verantwoordingsverslagen (annual activity reports). Ook heeft
de Commissie in een voortgangsrapportage aan het Europees Parlement en
de Raad over het Inter Institutioneel Akkoord (d.d. maart 2010)
aangegeven voornemens te zijn richtsnoeren voor lidstaatverklaringen te
gaan verstrekken. Daarnaast werkt de Commissie aan verbeterde
verantwoording van EU-gelden op het niveau van de Lidstaat door het
verder ontwikkelen van de annual summary. Een voorbeeld is dat de
Commissie Lidstaten vraagt een analyse en een assurance verklaring toe
te voegen aan de annual summary, waardoor deze rapportage meer inhoud
krijgt. De Commissie heeft aangegeven met voorstellen te komen die de
annual summary aanscherpen. In het kader van de herziening van het
Financieel Reglement worden voorstellen in mei of juni verwacht.

Vraag 7

Alle lidstaten hebben voor 2008 de verplichte annual summaries van
rechtmatigheidscontrole en verklaringen daarover ingediend. De
overzichten zijn niet openbaar. Hierdoor is de toegevoegde waarde voor
transparantie nihil. Is het openbaar maken van de annual summaries ooit
als doelstelling vastgelegd? Zo ja, waar en wanneer? Zo neen, waarom
niet?

Zie het antwoord op vraag 2.

Vraag 8

Het kabinet motiveert zijn keuze om geen vrijwillige analyse aan de
annual summary toe te voegen met het argument dat de kwaliteit van de
Nederlandse verantwoordingsinformatie is gewaarborgd door de
lidstaatverklaring. De Algemene Rekenkamer merkt op dat daarin tot nog
toe geen gegevens over structuurfondsen zijn opgenomen en dat derhalve
deze verantwoordingsinformatie nog niet gewaarborgd is. Zal het kabinet
in de toekomst gegevens over structuurfondsen opnemen in de
lidstaatverklaring? Zo neen, waarom niet? Is het kabinet dan, met
bovenstaande feiten in acht nemende, nu wel bereid tot het toevoegen van
een vrijwillige analyse aan de annual summary?

De lidstaatverklaring bevat vanaf referentieperiode 2008 een verklaring
over de structuurfondsen (programmaperiode 2007-2013) en zal in de
toekomst gegevens over structuurfondsen waarborgen. Echter, omdat in
2008 nog geen transacties plaatsvonden voor de programmaperiode
2007-2013 is voor dat jaar een verklaring opgenomen over de opzet van
systemen voor financieel beheer. Dit geldt ook voor de referentieperiode
2009. In de lidstaatverklaring van 2009 is wel een verklaring opgenomen
over de werking van het operationele deel van de systemen bij de
structuurfondsen. Naar verwachting zal in 2010 de rechtmatigheid van
transacties bij structuurfondsgelden onderdeel uitmaken van de
lidstaatverklaring.

Vraag 9

De Algemene Rekenkamer heeft enkele belangrijke aanbevelingen aan het
kabinet gepresenteerd. De Algemene Rekenkamer constateert dat het
kabinet niet op alle aanbevelingen heeft gereageerd. Kan het kabinet,
voor zover hier nog niet op in is gegaan bij de kabinetsreactie op dit
rapport, alsnog per aanbeveling beargumenteren wat zij hiermee gaat
doen?

Het kabinet heeft de bestuurlijke reactie vooral gericht op de drie
hoofdconclusies en de in bijlage 1 opgenomen aanbevelingen. Bij een
aantal aanbevelingen is een verwijzing gemaakt naar de reactie op
hoofdconclusies. Dat geldt onder andere voor de bedoelde aanbevelingen
met betrekking tot tolerable risk en harmonisatie van regelgeving. Wat
dat laatste betreft kan aanvullend worden gemeld dat Nederland in
Raadverband, samen met andere lidstaten, in het kader van het laatste
déchargeadvies heeft aangedrongen op simplificatie van regelgeving. Het
advies bevat onder andere de aanbeveling aan de Commissie om aan te
sturen op versimpelde procedures omtrent de programma’s in gedeeld
beheer. In datzelfde advies vraagt Nederland de Commissie zich in te
zetten voor een versimpeld en meer gestroomlijnd controle programma. Ook
dringt Nederland aan op betere coördinatie tussen de controles van de
Europese Rekenkamer en de Commissie.

 

		  PAGE  1 /  NUMPAGES  3