Preview document (🔗 origineel)

---

Bijlage bij brief d.d. 22 februari 2010, kenmerk SB 03236/2010

INVULFORMULIER 

Consultatie Wetsvoorstel meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling


December 2009

Naam Organisatie: 

Contactpersoon: 

 Emailadres: 

Telefoonnummer: 

Uiterlijk vòòr 19 februari retourneren naar                           
 of naar Postbus 





Wat is uw algemene reactie op het wetsvoorstel? 

Positief qua inhoud en uitwerking.

Het is goed dat er een wet komt waarin het gebruik van een meldcode bij
huiselijk geweld en kindermishandeling wordt verplicht. 

Het wetsvoorstel is heel algemeen geformuleerd (en daardoor
onduidelijk), waardoor het veel ruimte geeft voor interpretatie. 

Doordat de stappen die een professional moet nemen ook kunnen leiden tot
advies en het zelf organiseren van hulp, mist registratie van deze
slachtoffers;

Door het gemis van deze registratie en door het missen van
evaluatiemomenten, is de vraag hoe bepaald wordt of een verplichte
meldcode leidt tot betere hulp aan slachtoffers en een betere (uniforme)
facilitatie van professionals. 



Welke onderwerpen in het wetsvoorstel zijn volgens u van uiterst belang?


Integratie huiselijk geweld en kindermishandeling en geldig voor alle
sectoren.

Benadrukken eigen verantwoordelijkheid van betrokken organisaties, niet
alleen melden maar ook zelf de benodigde stappen zetten.

Ondersteunen medewerkers in kennis EN gebruik.

Aanbieden van basismeldcode is prima, bewaking van uniformiteit bij
aanpassingen is een aandachtspunt

Aansluiting bij reeds geldende kwaliteitskaders

Verplichte meldcode ondersteunt professionals bij handelen

Het voorziet in een set van minimale eisen t.a.v. een meldcode

Welke onderwerpen zouden volgens u extra aangescherpt of toegevoegd
moeten worden? 

Het borgen van kennis en gebruik in de organisaties, leidt de meldcode
ook tot handelen.?In alle artikelen staat bij punt 4 dat de
‘zorgaanbieder’ (of ander persoon) de kennis en het gebruik van die
meldcode bevordert. Dit moet geborgd worden middels structurele
scholing. (eigenlijk zelfs al in alle opleidingen en niet alleen binnen
organisaties!).

Toezicht en handhaving (rol inspecties en overheden).

Oog voor kinderen van volwassen cliënten.

het wetsvoorstel spitst zich erg toe op de keten huiselijk geweld en de
betrokkenheid en inzet van de steunpunten huiselijk geweld hierin. De
verbinding van de keten huiselijk geweld en de jeugdzorgketen is erg
belangrijk, maar komt hierin in mindere mate tot uitdrukking. Dit moet
scherper uitgewerkt worden. Naadloze samenwerking tussen SHG en AMK moet
verplicht worden , geen dubbel werk en geen tijdsverlies bij overdracht.
De bevoegdheden van beiden moet duidelijker beschreven worden.

In de wet staat niets over de relatie met wetsvoorstel verwijsindex
risicojongeren; vanwege het onderlinge verband zou dat wel moeten.

In artikel 21c, lid 1, wordt gezegd dat het SHG bij noodzakelijkheid kan
afwijken van de WBP. Het is niet geheel duidelijk wat de criteria voor
afwijking zijn (alleen noodzakelijkheid? In welke gevallen?). Mag alleen
een SHG afwijken en worden deze afwijkingen geregistreerd? Wat is de
functie van het College van Burgemeester en Wethouders?

 Registratie en evaluatie (zie vraag 1)

De meldcode is voornamelijk gericht op de professionals. Hoe zit het met
al die vrijwilligers die binnen diverse verenigingen/organisaties met
kinderen werken?





Wat is het belangrijkste advies dat u zou willen geven ten aanzien van
de invoering van het wetsvoorstel? 

Aandacht voor implementatie van de meldcode. RAAK kan daar een goede rol
in vervullen. In publiciteit benadrukken dat het zoveel mogelijk
aansluit bij wat er al is in de praktijk. De reikwijdte van het
wetsvoorstel is heel groot en behelst de aanpassing van vele wetten. De
regiefunctie wordt bij gemeenten gelegd. Door de enorme reikwijdte van
de wet zou echter vanuit het Rijk een landelijk implementatieplan moeten
komen. Hiermee wordt ook voldaan aan de wens van uniformiteit. De wet
mist namelijk de concretisering: door een helder landelijk
implementatieplan kunnen de ‘handen en voeten’ wel worden beschreven
en leidt dit tot éénzelfde manier van melden/hulpverlenen in
Nederland. 

Afspraken maken over aanpassing basismeldcode per sector.

Eisen stellen aan scholingsplan en borging gebruik

.Afspraken maken over toezicht en handhaving. 



Ruimte voor overige opmerkingen 

In 1.4 probleemanalyse wordt gebruik gemaakt van cijfers uit het
onderzoek van Van Dijk e.a. uit 1997. Het is de vraag of het 13 jaar
later nog steeds zo is dat maar 12% van alle huiselijk geweld zaken bij
de politie gemeld wordt. 





 PAGE   1 

 PAGE   1