Een tweede punt willen we hier onder de aandacht brengen, ondanks dat een goede oplossing minder haalbaar is omdat er meerdere sectoren mee gemoeid zijn.

Periodiek is opnieuw diagnostiek (herintake) nodig in het kader van een PGB of een rugzakje.

Wij zijn een instelling die werkt op basis van het persoonsgebonden budget. Binnen onze werkwijze met onze clienten is er weinig tot geen last van bureaucratische regelgeving. De regelgeving is helder en eenduidig. Het bewaken van kwaliteit van zorg en kwaliteit van zorgaanbieders dient te worden opgenomen binnen de regelgeving. Daar staan wij zeer zeker voor open!

Ik ben mij ervan bewust dat het experiment regelarme instelling juist niet slaat op een instelling als de onze. Toch reageer ik middels deze site, daar ik van mening ben dat onze instelling met haar werkwijze een interessant beeld schetst van een regelarme instelling die goed functioneerd en waar clienten naar tevredenheid worden begeleid en verzorgd.

Mogelijk kan een instelling als de onze toch een functie vervullen binnen het experiment, bijvoorbeeld ter vergelijking.

Dit is niet eenvoudig te beantwoorden want het 1 hangt samen met het andere.

M.i. bekijkt de overheid zaken niet in samenhang en toetst beleidsvoornemens niet op consequenties.

Alle partijen werken langs elkaar heen, allen zeggen dat men vanuit de client reageert maar dat klopt niet met onze waarneming.

Ook ministeries en afdelingen binnen gemeentes weten van elkaar vaak niet wat ze doen.

Elk probleem lijkt opgelost te moeten worden door nog meer regels, een goede analyse ontbreekt, een centrale regievoering eveneens.

Visie van de overheid lijkt dat alles maakbaar en controleerbaar is en dus moet alles worden geregistreerd.

VWS kijkt te weinig naar de overige actoren en de samenhang in beleid

In een overleg met VWS werden veel zaken van tafel geveegd: dat had een andere partij bedacht dus lag het niet bij hen op het bordje.

-ZZP: werkt claimgedrag in de hand bij clienten en familie. Brengt veel (meer) registratie met zich mee

-Geleverde zorg in het 30e percentiel van de indicatie (hoe leggen we dit uit aan clienten?)

- Verantwoorde zorg (meetweken CQ)

- Verplichting ander zorgovereenkomsten, zorgleefplan

- Aanbesteding zorgkantoren (die strikt genomen geen aanbesteding zijn maar wel zeer dwingend

en onvoldoende gericht op de client

- Meten om het meten

- CIZ, indicaties: regel is norm, niet de client

Onafhankelijk (CIZ) indicatieorgaan:

Indiceren door het CIZ kost veel tijd, daardoor moet de client wachten.

Terug naar zelf indiceren door zorgaanbieders op basis van door CIZ ontwikkelde systematiek.

3) Lastige regelgeving met grote foutenkans in de registratie bij crisisopname:

- wanneer een cliënt met een indicatie voor woonbegeleiding vanwege een crisis wordt

opgenomen valt behandeling én begeleiding gedurende het eerste jaar onder de ZVW in

plaats van AWBZ.

- bij crisisopname van een cliënt met een indicatie voor dagbesteding, valt dagbesteding

gedurende de crisisopname onder de ZVW. Bij ontslag uit de kliniek valt dagbesteding weer

onder de AWBZ.

Maak voor de hele zorg één budgethouder bij wie we geleverde zorg kunnen declareren. Wellicht dat dit betekent dat de rol van de zorgverzekeraars (nu nog erg sterk in het kader van marktwerking) terug gebracht wordt tot een normale nutsvoorziening, maar aangezien zorg en marktwerking een zinloze combinatie zijn snijdt het mes daarmee aan twee kanten: eenvoudige declaratie en inperking marktwerking.

Nog beter is het om zorg in het geheel niet op minuten te declareren en dan ook de indicatie hiervoor te schrappen. Binnenkort kan er toch geen overbodige zorg meer gedeclareerd aangezien er voor overbodige zorg door personeelsgebrek geen tijd meer is! Ook dan snijdt het mes aan twee kanten: Bespaart tijd en frustratie bij zorgverleners t.a.v. registratie en bespaart op kosten bij (het gebureaucratiseerde wantrouwen) van een indicatieorgaan. Daarnaast is voor medische zorg ook geen indicatieorgaan, dus waarom voor andere zorg wel?

Hoge administratieve last voor de medewerkers en de administratie.

Geen vrijheid bij de zorgprofessional om de zorg te leveren die op dat moment nodig is ten behoeve van het welzijn van de klant.

Te veel verschillen in processen en informatieeisen tussen AWBZ, WMO, PGB e.a zorgvormen

Te veel overhead door (onnodig) adminstratief en roosterplanning e.a niet zorgpersoneel

Veel tijdverlies en admin lasten , ipv direct werken voor en met de client

Tekort schieten bij controles op fraude, onjuiste declaraties, ondergekwalificeerd personeel

Kwaliteit niet gemeten naar zorgoutput /resultaat , clientperceptie

Klant heeft te weinig regie, wordt wachtende en passief ipv zelfmanagement en informele zorg

Het regeerakkoord geeft een duidelijke beleidsagenda voor de komende jaren, die samenhangt met de noodzaak om de zorg meer toekomstbestendig te maken.

Het is de opdracht vanuit de geest van het regeerakkoord om wijzigingen van regelgeving zo zorgvuldig en begrijpelijk mogelijk en met een minimum aan administratieve last vorm te geven.

Versnippering van de zorg, van AWBZ naar WMO

De overgang van huishoudelijk werk vanuit de AWBZ naar de WMO heeft veel extra werk gekost. Het vraagt meer samenwerking tussen allerlei organisaties, er moeten meer overlegmomenten komen etc. In de inkoopcriteria wordt dit afgedwongen. In feite kosten al die schakels meer en voor de klant is het verwarrend. Hulpverleners zijn weer nodig om die weg te wijzen etc. De klant ervaart hierdoor eerder meer last dan lust.

Versnippering van financieringsvormen.

Zorgaanbieders hebben te maken met diverse financieringsvormen, zoals de AWBZ, de zorgverzekeringswet, de WMO en daarnaast in sommige gevallen ook particuliere zorg.

Afgezien van de particuliere zorg is niet in alle gevallen is duidelijk onder welke zorgwet bepaalde zorg valt. Tevens is er een te grote verscheidenheid aan zorgprestaties. Terwijl de verschillen in inhoud en prijs minimum zijn moet dit wel allemaal apart worden geregistreerd. Daarnaast is er sprake van jaarlijkse verschuivingen van de ene financieringsvorm naar de andere of dat ogenschijnlijk dezelfde zorg in de ene vorm onder de ene financieringsvorm valt maar in een net weer wat andere vorm onder de andere financieringsvorm valt.

Enkele voorbeelden:

- Uitleen rollators: wordt deels WMO en deels zorgverzekeringswet.

- Begeleiding: is nu AWBZ, gaat naar de WMO, tenzij het palliatieve zorg betreft.

- Verpleging: is AWBZ, tenzij vanuit het ziekenhuis dan is het zorgverzekeringswet.

De last bestaat er uit dat er veel onduidelijk bestaat over de scheidslijnen, zowel bij cliënten als bij zorgaanbieders. Zorgaanbieders zouden minder na moeten hoeven denken over op welke wijze zorg gefinancierd wordt.

Onze aanpak is dat we een onderzoek starten naar de wijze van organiseren van het aanbod en welke overlap daarin zit en welke aanbod meer generalistisch ingericht kan worden.

Het onderzoek gebeurt in een wijk in Gouda en wordt ondersteund door de huisartsen, verzekeraar UVIT, Transmuraal netwerk Midden Holland en Vierstroom.

Voor de clienten dat er teveel verschillende medewerkers over de vloer komen, aanbod is versnipperd en zorgverleners zijn vaak van elkaar niet op de hoogte wie wat en waarom doet. Afstemming en overleg wordt gezien als een kostenpost en niet als onderdeel van de zorguitvoering. Er is ook geen betaaltitel voor overleg en afstemming. En bij een teveel aan zorgverleners bij een complexe client/patient is die afstemming juist nodig. Dit gaat ook ten koste van de kwaliteit van zorg.

Verkorte uitleg over projectplan is meegestuurd. Er is een meer uitgebreid projectplan die we op verzoek kunnen opsturen.

het verplicht zijn om een indicatie conform alle veschillende procedures en trajecten die CIZ thans kent en dat voor een lanbgere periode doen is erg moeijk als de patient opgenomen is in een ziekenhuis en dus in een zorg-instabiele periode verkeert.

Het is tijdrovend, want de CIZ werkwijzen zijn soms complex

Het voegt weinig toe, want de transferverpleegkundigen weten doorgaans voor het werken op de anmeldfunctionaliteit als welke zorg het meest geschikt is

Patienten moeten bij een aantal procedures lamnger in het ziekenhuis blijven (zie regel: terugkoppelen)

Indicatiestelling voor diverse zorgsoorten moeten worden afgegeven door verschillende indicatieorganen. Hierbij moet dezelfde informatie telkens opnieuw en in een ander format aangeleverd worden door Karakter en wordt deze opnieuw beoordeeld. Bijvoorbeeld:

a. De indicatie voor aanmelding bij een RIBW moet afgegeven worden door BJZ of het CIZ (indien ouder dan 18). Toch komt het regelmatig voor dat zowel BJZ als het CIZ hun eigen deskundigheid in zetten om opnieuw te bepalen welke zorg nodig is. Er zou geen discussie moeten zijn over de indicatie voor vervolgzorg.

Daarbij komt dat zowel voor aanmelding als voor indicatiestelling dezelfde gegevens gevraagd worden en de dubbeling in het verstrekken van gegevens niet nodig zou moeten zijn.

b. Daar waar het gaat om AWBZ zorg voor > 1 jaar en de logeerfunctie kan Karakter indicatiestellingen zelf doen. Deze worden nu verplicht door anderen gedaan.

a. Karakter ontwikkelt één indicatieformulier waar de betreffende gegevens uit het EPD in opgenomen zijn en verstrekt dit indicatieformulier aan elk indicatieorgaan. Het indicatieorgaan verwerkt deze gegevens in een eigen format.

b. Karakter geeft zelf de indicatiestelling voor AWBZ zorg > 1 jaar en de logeerfunctie af.

a. Het op deze manier aanleveren van de gegevens voor indicatie en aanmelding kost onnodig tijd en geld en is belastend voor patient en voor medewerkers van Karakter.

b. Deze regel zorgt ervoor dat patiënten onnodig naar verschillende instanties moeten om bij hun doel te komen. Dit werkt vertragend en het meer malen vertellen van het verhaal leidt tot irritatie. Voor Karakter betekent dit dat de patiënt niet direct in behandeling kan worden genomen. Er is een onnodige vertraging in verband met verplichte procedures (en wachttijd) bij andere instanties.

Karakter van de Maatschappelijke opvang is dat onze cliënten een enorme diversiteit aan grondslagen hebben. Bij de afgifte van een AWBZ erkenning wordt het aantal plaatsen op die erkenning per grondslag gefixeerd. Dat is voor de MO onwerkbaar. Bij het zuiver hanteren van deze regel aan onze voordeur zou het effect zijn dat er plaatsen van een bepaalde grondslag leeg staan terwijl er voor een andere grondslag een wachtlijst gehanteerd zou moeten worden. Daarnaast krijgen we regelmatig clienten aangeleverd op basis van de verkeerde grondslag (GGZ i.p.v. ambulant). Dit moet weer via de AZR-route (met meerdere uitwisseling van AW-bestanden) omgezet worden, wat erg tijdrovend is.

Dat kan in het systeem omzeild worden door te werken met het zogenaamde “omkat ten”. Echter iedere grondslag kent zijn eigen tarief. Het omkatten kan – ondanks dat betreffende zorg wordt geleverd- financieel nadelig uitvallen voor de zorgaanbieder. We hebben gezien bij een van onze intramurale woonvoorzieningen (de Gaarshof) dat dit fors kan oplopen (300.000 euro). Daarbij zijn we afhankelijk van de flexibiliteit van de inkoper van het Zorgkantoor of we dit systeem op deze wijze mogen hanteren. Vervolgens dient het NZA systeem hier nog mee om te kunnen gaan. We worden hier dus geregeerd door de beleidsregels en systemen. Dit is niet echt cliënt volgend.

Versimpelen door:

*de aantallen flexibel te mogen hanteren, zodat overproductie op de ene grondslag gecompenseerd mag worden door onderproductie op de andere grondslag

*omkatten ook grootschalig toe te staan en de administratieve systemen /programma’s (NZA) dan ook zo te maken dat het technisch kan.

*of door geen onderscheid in erkenningen te maken maar een budget per voorziening/instelling te hanteren.

*of door 1 nieuwe grondslag MO te maken.

1. Versnippering (Zvw; AWBZ; Wmo)

Naast afspraken met verschillende gemeenten, moet er vanaf 2013 ook met verschillende zorgverzekeraars gesproken worden.

Het Zorgkantoor (en vanaf 2013 de zorgverzekeraars), het CAK en gemeenten hebben allemaal hun eigen systemen voor aanlevering en verantwoording. Voor MSVT moet er weer apart aan de betreffende zorgverzekeraar aangeleverd worden.

Een landelijke standaard voor aanlevering, of dat nou aan gemeenten is, zorgkantoor of zorgverzekeraars (waarbij ook iedereen zich conformeert) zou een hoop administratieve lasten schelen.

Advies

- stel duidelijke prioriteiten;

- bij invoering van nieuwe producten of regelgeving, stem van tevoren de processen in de keten cliënt-indicatiestelling-zorgaanbieder-declaratie op elkaar af. Het proces eindigt niet bij de beleidsmakers.

- laat ook de betrokken overheidsinstanties (VWS; CVZ; NZa; Inspectie) de processen op elkaar afstemmen voordat er iets het veld ‘ingebracht’ wordt. Wij mogen verlangen dat zij niet alleen ‘hun eigen stuk’ bekijken, maar ook beoordelen of het wel uitvoerbaar is (bijvoorbeeld zijn er wel financiële middelen voor?)

Gescheiden loketten en budgetten:

Bureau SPV biedt integrale zorg omdat ze met diverse partijen een contract heeft: WMO, AWBZ en justitiele contracten. Ze kan hierdoor vanuit 1 overhead haar werk doen en de klant van zo minimale aantal zorgverleners voorzien. Echter dit wordt ervaren als frauderen door het Zorgkantoor.

Dit is een idee voor een experiment in aansluiting op een eerdere melding. Deze melding betrof:

Voor een patient, die na ontslag uit het ziekenhuis zorg nodig heeft, wordt in de regio Haaglanden deze zorg georganiseerd door de transferverpleegkundige. De zorg die nodig is kan bestaan uit zorg die gefinancierd wordt vanuit WMO, AWBZ en basisverzekering en evt ander financiering. Voor al deze vormen moeten aparte

Het teveel aan financieringsvormen en overige financieringsbronnen onderscheiden voor de GGz; elk met eigen eisen en eigen programmatuur, die per versie weer anders in elkaar zit. Het Zorgkantoor en het CIZ zijn met de AZR-programmatuur koploper in bureaucratie. Iedere instantie bedenkt eigen regels; zo heeft de ene instantie het cliëntennummer nodig, de ander het BSN of het SK-nummer. De financieringsvormen zijn:

- ZVW,

- AWBZ, (met hierbinnen de ZZp B en ZZp C)

- Justitie,

- Regeling ziektekosten Asielzoekers (RZA),

- WMO (Overeenkomsten per gemeente; elke gemeente stelt eigen eisen aan aanvragen /

aanlevering gegevens t.b.v. onderbouwing/ facturatie),

- PGB,

- 1e lijnszorg (somatiek), (verschillende zorgverzekeraars met de daarbij behorende

afwijkende afspraken zoals noodzakelijke verwijzingen),

- 1e lijns dyslexie (overeenkomsten met verschillende zorgverzekeraars met de daarbij behorende

afwijkende tarieven),

- gemeentelijk afspraken (bijvoorbeeld verslavingszorg),

- provinciale afspraken (kinder en jeugdzorg),

- zorg aan illegalen (CVZ),

- buitenlandsverzekerden,

- onderlinge dienstverlening / onderaannemerschap ZVW,

- onderlinge dienstverlening / onderaannemerschap AWBZ,

- cliënten die zelf de rekening krijgen en betalen,

- overige producten zoals laboratorium en medicijn kosten,

- tandartskosten,

- aanvullende dienstverlening (was-, pedicure-, schoonmaak-, kapperskosten, et cetera),

- no show regeling per 01-01-2012

- de (voorziene) eigen bijdrage GGz (ZVW).

Van welke bureaucratische regel heeft u last? Wilt u dat beschrijven?

De GGz heeft te maken met veel verschillende financieringvormen en de vele stromen via welke GGz instellingen moet factureren, met steeds weer eigen regels waar aan voldaan dient te worden en een ingewikkelde bedrijfsvoering om aan alle verschillende eisen m.b.t. deze financierings-vormen en overige financieringsbronnen te voldoen.

Momenteel worden de volgende financieringsvormen en overige financieringsbronnen onderscheiden voor de GGz;

- ZVW,

- AWBZ, (met hierbinnen de ZZp B en ZZp C)

- Justitie,

- Regeling ziektekosten Asielzoekers (RZA),

- WMO (Overeenkomsten per gemeente; elke gemeente stelt eigen eisen aan aanvragen /

aanlevering gegevens t.b.v. onderbouwing/ facturatie),

- PGB,

- 1e lijnszorg (somatiek), (verschillende zorgverzekeraars met de daarbij behorende

afwijkende afspraken zoals noodzakelijke verwijzingen),

- 1e lijns dyslexie (overeenkomsten met verschillende zorgverzekeraars met de daarbij behorende

afwijkende tarieven),

- gemeentelijk afspraken (bijvoorbeeld verslavingszorg),

- provinciale afspraken (kinder en jeugdzorg),

- zorg aan illegalen (CVZ),

- buitenlandsverzekerden,

- onderlinge dienstverlening / onderaannemerschap ZVW,

- onderlinge dienstverlening / onderaannemerschap AWBZ,

- cliënten die zelf de rekening krijgen en betalen,

- overige producten zoals laboratorium en medicijn kosten,

- tandartskosten,

- aanvullende dienstverlening (was-, pedicure-, schoonmaak-, kapperskosten, et cetera),

- no show regeling per 01-01-2012

- de (voorziene) eigen bijdrage GGz (ZVW).

De verschillende financieringsvormen en –bronnen hebben tot gevolg;

- 3 verschillende kaderregelingen (AWBZ, DBC en DBBC),

- extra controles hierop in het registratieproces,

- noodzakelijke AO / noodzakelijke IC,

- noodzakelijke aanpassingen in de informatiesystemen,

- het aan elkaar koppelen van verschillende systemen

- het steeds opnieuw moeten testen en implementeren van de wijzigingen,

- steeds veranderende instructies naar medewerkers toe zorgt ervoor dat medewerkers het zicht

kwijt raken

- medewerkers moeten aan cliënten uitleggen hoe de financieringsvormen in elkaar zitten en

waarom de ene cliënt meer rechten heeft dan de ander. Dit is niet goed voor relatie hulpverlener-

cliënt

- verschillende definities van zorgproducten per financieringsstroom

- verschillende deadlines voor budget aanvragen en verantwoording per financieringsstroom

- verschillende identificerende nummers voor cliënten (cliëntnummer, BSN, SK nummer,

CIZ nummer)

- de verschillende noodzakelijk accountantsverklaringen.

Voor de declaratie van dubieuze debiteuren moet het bedrag bepaald worden op basis van de NZa-tarieven, terwijl de kosten voor de zorg aan illegalen zowel in DBC-termen als in Nza-termen kunnen worden gedeclareerd.

Het registratieproces bij kortdurende crisis en kortdurende BOPZ cliënten die onverzekerd zijn is uitgebreid en tijdrovend. De gemaakte kosten zijn nergens te declareren.

4. Verschillende regelgeving vanuit instanties - zorgketen

Van welke bureaucratische regel heeft u last

De bureaucratie vanuit de verschillende regelgeving vanuit meerdere instanties die een toezichthoudende / financiële rol hebben is hinderlijk. Hieronder vallen meerdere (uitvoeringen) van regelgeving, zoals de Wet Marktordening Gezondheidszorg (WMG) en de Wet Herziening Overeenkomst Zorgstelsel (HOZ).

Het uitgangspunt in de AWBZ is dat een onafhankelijk orgaan (CIZ) indicaties geeft voor professionele zorg die uitgevoerd wordt door professionele aanbieders. Met een AZR systeem is voor alle relevante partijen in real time en digitaal te zien welke cliënten op welke plek zorg ontvangen. Met de introductie van cliëntvolgende financiering ZZP / NHC is de koppeling naar een bekostigingssysteem, daar aan gerelateerd zeer eenvoudig.

Op dit moment worden aanbieders geconfronteerd met:

• Een zorgcontracteringsproces met zeven verzekeraars (32 zorgkantoren) die ieder hun volledig eigen traject van inkoop, overeenkomsten, kwaliteitscriteria, prioriteiten volgen. Deze worden vervolgens in verschillende formats / sjablonen geïnventariseerd. Zodoende wordt dezelfde zorg voor 98% van dezelfde cliënten jaar in jaar uit opnieuw in een vorm van "aanbesteding" gegoten. De marges in tarieven die dit zou opleveren en de kwaliteitscriteria staan in geen verhouding tot de maken kosten.

• Zorgtoewijzing door zorgkantoren vindt op verschillende manieren plaats.

• Verantwoording vindt op verschillende manieren voor verschillende stakeholders plaats. Zorgkantoren eisen dubbele verantwoording en productiemonitoring en AZR declaratie (AW 319). Zij doen dit ieder weer op hun eigen manier. Bovendien moet voor het CAK t.b.v. de eigen bijdrage weer op een andere manier worden verwerkt.

• Voor de controle op de kwaliteit van zorg zijn instanties betrokken die elkaar overlappen of hetzelfde werk doen. Denk daarbij aan de Inspectie (periodieke controle), Zorgkantoren (materiële controle), Accountant (AOIC / Jaarverslaggeving), NZa (nacalculatie), HKZ (certificering).

Door het systeem van onafhankelijke indicatiestelling, AZR en het systeem van cliëntvolgende financiering kan de zorgcontractering, productieregistratie en verantwoording, AOIC controle, materiële controle af te schaffen. In plaats daarvan kan een onafhankelijk orgaan jaarlijks op basis van de vanuit de politiek vastgestelde middelen tarieven en volumes (P en Q) vaststellen.

De Inspectie voert integrale (kwaliteits)controles uit en bepaalt een eventuele penalty. Ook is een penalty mogelijk wanneer de cliënttevredenheid onder de landelijke norm is (Kies Beter).

Bekostiging vindt centraal plaats op basis van het koppelen van de AZR gegevens aan de tarieven waar de cliënt recht op heeft. Huidige tussenstappen worden daarmee overbodig.

De eigen bijdrage kan op basis van de indicatie worden bepaald en vooraf rechtstreeks met de cliënt worden verrekend of eventueel via de fiscus.

Hiermee worden meerdere slagen tegelijkertijd gemaakt: het proces wordt eenvoudiger en goedkoper, financiering wordt gericht op output, met de cliënt als centrale spil in het geheel.

Uit een indicatie volgen direct de te declareren prestaties, bij alle zorgvormen, zodat ook daarvoor geen zorgkantoor meer nodig is. Bij de ZZP's is dat al het geval, voor andere soorten zorg (ambulant, logeren) vereist dit vergelijkbare pakketten.

Door de uitvoering van bovengenoemde regelgeving hebben aanbieders fors in hun overhead moeten investeren om te voldoen aan alle criteria / regelgeving. Hierdoor is de overhead gegroeid, zonder dat de zorg hierbij voordeel van heeft gemerkt.

Er zijn geen spectaculaire kwaliteitssprongen gemaakt ( er is nog steeds geen uniform kader), cliënten kunnen nog geen eigen afweging maken op basis waarvan verbeteringen zichtbaar zouden moeten zijn. Kortom de regelgeving heeft niet opgeleverd wat het zou moeten doen en daarom is een drastische verbetering zeer noodzakelijk.

Het Leger des Heils heeft te maken met:

- 75 subsidieverstrekkende partijen (29 zorgkantoren, 2 zorgverzekeraars, 5 provincies/stadsgewesten, 38 (centrum)gemeenten en 1 ministerie).

- 29 subsidiestromen (22 GGZ, 5 V&V, 1 Geh. Zorg, 1 AWBZ-zv), via/door de voornoemde 75 subsidieverstrekkende partijen.

- 53 voorwaarden/regelingen (1 AWBZ GGZ, 1 AWBZ V&V, 1 AWBZ Geh. Zorg, 1 AWBZ-zv, 1 ZVW-DBC’s, 5 provinciale + 1 mandaat regelingen, 38 gemeentelijke subsidieverordeningen, 3 contracten forensische zorg, 1 Reclasseringsregeling).

Algemeen:

Uniformeren regelingen rondom indicatiestellen, verantwoorden, afspraken maken in de diverse bekostigingskaders.

Jeugdzorg hanteert een volledig ander bekostigingssysteem dan in ZvW/AWBZ.

De Jeugdzorg komt met een nieuw bekostigingssysteem. Dit is een volledige nieuw systeem dat niet aansluit bij de DBC systematiek of ZZP systematiek.

Binnen de klinieken van GGZ Friesland is zeer regelmatig sprake van een zeer snelle overplaatsing, zowel intern als extern, betreffende intramurale patiënten. Het gaat hierbij om patiënten welke uitbehandeld zijn op de kliniek, maar nog een beschermde woonvorm nodig hebben.

Op dit moment is het niet mogelijk om op zeer korte termijn (binnen een twee dagen) een intramurale indicatie te krijgen voor de patiënten die vanuit de kliniek overgeplaatst worden naar de BW of andere instelling. Hierbij is sprake van verkeerde bed problematiek.

- de patiënten hebben nog geen 365 dagen verblijf met behandeling ontvangen op grond van ZVW, daarbij is de patiënt uitbehandeld, dus een SIP of verkorte procedure is in dit geval niet mogelijk;

- omdat de patiënt in een instelling verblijft, is het voor GGZ Friesland niet rechtmatig een indicatie op basis van spoedzorg artikel 16 aan te vragen;

- de meeste patiënten hebben geen indicatie of de huidige indicatie is niet toereikend om de patiënt over te kunnen plaatsen. Boven ZZP GGZ 4C pakket kan geen HIT worden ingediend t.b.v. aanpassen ZZP.

Vanuit meerdere opzichten zou het wenselijk en noodzakelijk zijn een verkorte procedure m.b.t. de overplaatsingen intramuraal als extramuraal vanuit de klinieken voor GGZ Friesland te hanteren.

- Bij interne overplaatsing zal een SIP ZZP GGZ C voor overplaatsing vanuit de kliniek een uitkomst zijn. Bijvoorbeeld voor de duur van 3 maanden (of langer), zodat de patiënt overplaatst kan worden. Indien nodig kan in tussentijd een aanvraag voor langerdurend verblijf worden aangevraagd.

- Tevens zou het een uitkomst zijn als de klinieken binnen de GGZ dezelfde voorwaarde als de ziekenhuizen kunnen krijgen. Als een ziekenhuis een indicatieaanvraag indient, behoort het CIZ deze aanvraag binnen 48 uur geïndiceerd te hebben. Deze afspraak zou dan gelden voor alle aanvragen die de klinieken van GGZ Friesland indienen; extramurale aanvragen, intramurale aanvragen en sectorvreemde (V&V, VG) aanvragen.

Is er een mogelijkheid om bovenstaande op te nemen binnen de uitgebreide mogelijkheden van de SIP en HIT, zodat de doorstroom in de kliniek verbetert?

Op dit moment is GGZ Friesland genoodzaakt om de indicatietermijn van 6 weken af te wachten. Dit is niet wenselijk, zowel voor de patiënt als voor de kliniek en de BW of andere instelling.

- er ontstaat met decompensatie bij patiënten;

- de kliniek kan een patiënt die de bezette behandelplek zo hard nodig heeft, geen hulp bieden / niet opnemen;

- tevens is sprake van een onbezette verblijfsplaats bij de BW of andere instelling.

Ad 4.

We hebben er last van dat er voor kleine organisaties geen separate regels gemaakt worden.

De voorgestelde DBC systematiek vraagt veel administratie van de specialist ouderengeneeskunde. Dit is een uitbreiding van hun takenpakket met een onderdeel dat zij niet gewend zijn te doen en waar voor vele ook niet hun interesse zal liggen. Dit zal zeker niet bijdrage aan het aantrekkelijker maken van dit beroep, wat vervelend is aangezien de sector VVT toch al te maken heeft met een tekort aan specialisten ouderengeneeskunde. Daar komt bij dat het verschil tussen de clienten van de geriatrische revalidatie en de overige verpleeghusiclienten niet alleen wordt veroorzaakt door inzet van behandelaars maar met name ook door veel intensievere verpleegkundige zorg.

Tot slot ben ik van mening deze andere manier van registeren en uit eindelijk ook declareren betrekking heeft op een voor instellingen zeer beperkte groep client waardoor de noodzakelijk investering (andere systemen, meer administratieve handelingen etc) niet opwegen tegen het voordeel. Op deze wijze wordt de registratie en declaratie voor onder andere de sector VVT wel erg complex (ZZP, DBC, WMO, eigen clienten, eerste lijn etc ect).

Mijn ervaring is dat er financieel veel verschil is tussen een cliënt die thuis wordt verzorgd en een cliént die in een verpleeghuis moet wonen.

Een voorbeeld is het budget voor het incontinentiemateriaal. Waarom is het budget in de thuiszorg zoveel hoger dan in een verpleeghuis? Bewoners in een verpleeghuis hebben niet minder incontinentiemateriaal nodig dan iemand die thuiswoont.

Ook is de mogelijkheid van verbandmaterialen thuis veel groter dan in een verpleeghuis. Dit heeft met het budget te maken die een verpleeghuis voor een bewoner krijgt (ZZP). Afhankelijk van waaruit de financiën komen is iemand thuis beter af dan in een verpleeghuis. De cliënt kiest er meestal niet vrijwillig voor om in een verpleeghuis te verblijven, maar wordt door gezondheid of situatie gedwongen.Het is vreemd dat je dan eigenlijk gestraft wordt (financieel)omdat je niet meer thuis kunt wonen.

Je kunt minder kwaliteit van zorg bieden doordat je in het verpleeghuis een kleiner budget hebt. Dit heeft gevolgen voor b.v. verbandmiddelen en incontinentiemateriaal.

Vergeleken met de mogelijkheden die er in de thuiszorg zijn vind ik dit onbegrijpelijk en oneerlijk.

Dit is niet eenvoudig te beantwoorden want het 1 hangt samen met het andere.

M.i. bekijkt de overheid zaken niet in samenhang en toetst beleidsvoornemens niet op consequenties.

Alle partijen werken langs elkaar heen, allen zeggen dat men vanuit de client reageert maar dat klopt niet met onze waarneming.

Ook ministeries en afdelingen binnen gemeentes weten van elkaar vaak niet wat ze doen.

Elk probleem lijkt opgelost te moeten worden door nog meer regels, een goede analyse ontbreekt, een centrale regievoering eveneens.

Visie van de overheid lijkt dat alles maakbaar en controleerbaar is en dus moet alles worden geregistreerd.

VWS kijkt te weinig naar de overige actoren en de samenhang in beleid

In een overleg met VWS werden veel zaken van tafel geveegd: dat had een andere partij bedacht dus lag het niet bij hen op het bordje.

-ZZP: werkt claimgedrag in de hand bij clienten en familie. Brengt veel (meer) registratie met zich mee

-Geleverde zorg in het 30e percentiel van de indicatie (hoe leggen we dit uit aan clienten?)

- Verantwoorde zorg (meetweken CQ)

- Verplichting ander zorgovereenkomsten, zorgleefplan

- Aanbesteding zorgkantoren (die strikt genomen geen aanbesteding zijn maar wel zeer dwingend

en onvoldoende gericht op de client

- Meten om het meten

- CIZ, indicaties: regel is norm, niet de client

Overheveling AWBZ-taken naar de WMO

Steeds meer taken worden overgeheveld vanuit de AWBZ naar de WMO en vallen daarmee onder het gemeentelijke regiem. Dat is op zich geen reden tot een vraag, maar wel de administratieve lastenverzwaring die als gevolg daarvan optreedt. De eerste jaren zijn wij op pijnlijke wijze geconfronteerd met de overheveling van de huishoudelijke zorg. Opeens gingen wij weer terug in de tijd omdat wij weer handmatig excellijsten aan moesten leveren omdat er geen gebruik gemaakt mocht worden (volgens de gemeente Enschede) van het AZR-systeem dat in de AWBZ gebruikt werd. Veel extra werk dat voorkomen had kunnen worden als dit systeem ook van toepassing was geweest/verplicht was geweest voor de gemeentes.

Een zelfde situatie gaan wij voorzien bij de overheveling van de functie begeleiding. Dit gaat bij ongewijzigd beleid ongetwijfeld leiden tot extra lasten in de administratieve sfeer.