Voorafgaand aan (wetgevend) voorstel van de Europese Commissie kan een formele consultatie in de vorm van een groen- of witboek plaatsvinden.

Groenboek: is een discussiestuk, waarmee de Europese Commissie de stand van zaken inventariseert omtrent een onderwerp. Ook doet ze aanbevelingen voor te ontwikkelen beleid.

Witboek: hierin zet de Europese Commissie uiteen hoe zij bepaalde doelen wil bereiken. Vaak worden in een witboek al concrete voorstellen uitgewerkt en toegelicht.

De Europese nodigt overheden, nationale parlementen en andere organisaties uit om binnen een bepaalde termijn op het groen- of witboek te reageren.

Het kabinet stelt doorgaans een BNC-fiche op met daarin onder andere rechtsbasis, subsidiariteits- en proportionaliteitsoordeel, alsook het krachtenveld in Europa.

• In commissieverband of via individuele fracties kan naar de Europese Commissie gereageerd worden.

• Commissie kan kabinet om appreciatie vragen en/of om afschrift van reactie kabinet op het groen- of wit boek

• Desgewenst Eurocommissaris VWS uitnodigen om toelichting te geven

• Indien het Europees Parlement een rapporteur heeft aangesteld kan deze desgewenst worden uitgenodigd voor een gesprek (kan ook via videoverbinding)

• BNC-fiche bespreken

Een Europese verordening en een richtlijn zijn beiden wetgevende instrumenten van de Europese Unie. De Europese Commissie heeft het recht van initiatief.

• Een verordening is rechtstreeks van toepassing in elke lidstaat, wat betekent dat zij rechtstreeks recht schept dat in alle EU-lidstaten dezelfde kracht heeft als het nationale recht, zonder dat nationale instanties daarvoor iets hoeven te doen.

• Met een richtlijn worden verschillende nationale rechtsordes op elkaar worden afgestemd. Richt­lijnen verplichten lidstaten om hun wetgeving aan te passen zodat zij eenzelfde welbepaald eindresultaat beogen, maar laten de keuze van de methode over aan elke lidstaat.

De richtlijn wordt door de Raad van Ministers tezamen met het Europees Parlement goedgekeurd en is gericht tot de lidstaten.

• Subsidiariteitstoets overwegen

• Behandelvoorbehoud overwegen

• BNC-fiche bespreken

• Desgewenst Eurocommissaris VWS uitnodigen om toelichting te geven

• Indien het Europees Parlement een rapporteur heeft aangesteld kan deze desgewenst worden uitgenodigd voor een gesprek

• Uw commissie kan op dit onderwerp een ad-hoc rapporteur benoemen

• Nationale wetgevingstraject (ihkv implementatie richtlijn naar nationale wetgeving)

• Tijdens algemeen overleg de desbetreffende richtlijn aan de orde stellen

• Bij een gele kaart geeft een nationale Parlement aan de Europese Commissie aan dat het niet aan de EU is om hier actie op te nemen. Het is aan de Europese Commissie om hierop actie te ondernemen en haar voorstel te heroverwegen

• De gele kaart heeft uitsluitend betrekking op het subsidiariteitsbeginsel.

• De nationale parlementen kunnen binnen acht weken na de indiening van een EU-voorstel, bezwaar maken uit een oogpunt van subsidiariteit.

• De gele kaart is voor de Commissie geldig als 1/3 van de nationale parlementen (in totaal zijn er 40 parlementen in de EU) een voorstel in strijd acht met het subsidiariteitsbeginsel.

• Bij wetgevende voorstellen kan een commissie besluiten tot het uitvoeren van een subsidiariteitstoets.

• Dit moet binnen 8 weken na het uitkomen van het voorstel

• Zodra de Europese Commissie een voorstel tot wetgeving heeft gepresenteerd, kan de Tweede Kamer besluiten dat zij het voorstel van dusdanig politiek belang acht, dat de Kamer hierover op bijzondere wijze geïnformeerd wil worden.

• De Kamer stelt het kabinet hiervan schriftelijk op de hoogte. Binnen vier weken hierna vindt er een algemeen overleg plaats met het kabinet. Tot aan dit overleg wordt het kabinet geacht op het dossier geen onomkeerbare beslissingen te nemen. Tijdens dit overleg worden afspraken gemaakt over de informatieverstrekking door het kabinet aan de Tweede Kamer, over het verloop van de onderhandelingen en over een eventueel vervolgoverleg. Deze afspraken worden in een brief aan het kabinet vastgelegd. Zodra het algemeen overleg heeft plaatsgevonden, wordt het behandelvoorbehoud opgeheven.

• Het voorbehoud heeft geen mandaterend of instruerend karakter. De onderhandelingen in Brussel kunnen gewoon doorgaan, maar het kabinet moet wel melden dat er een parlementair voorbehoud is gemaakt. Zolang het behandelvoorbehoud niet besproken is, kan het kabinet tijdens de besprekingen in de Raadswerkgroep geen besluiten nemen die onomkeerbaar zijn.

• Bij wetgevende voorstellen kan een commissie besluiten tot het uitvoeren van een behandelvoorbehoud.

• Dit moet binnen 8 weken na het uitkomen van het voorstel

• Tijdens een speciaal algemeen overleg kan de commissie afspraken maken over informatieverstrekking (doorgaans in kwartaalrapportages) van kabinet aan commissie. Leden kunnen daarbij ook vragen om specifieke (inhoudelijke) aandachtspunten

• Deze extra informatievoorziening loopt zolang het desbetreffende dossier in Europa in onderhandeling is.

• In commissieverband meedoen aan de openbare raadpleging

• Aan fracties overlaten om mee te doen aan de openbare raadpleging

• Kabinet verzoeken de inbreng aan de openbare raadpleging naar de Tweede Kamer te sturen

• Tijdens algemeen overleg minister vragen om appreciatie van het traject van de roadmap

• Aangekondigde Openbare raadpleging afwachten

• BNC-fiche afwachten