Preview document (🔗 origineel)

---

TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL		2
Vergaderjaar 2024-2025
36 512	Wijziging van de Algemene wet bestuursrecht, de Huisvestingswet 2014, de Omgevingswet, de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 en de Woningwet in verband met de versterking van de regie op de volkshuisvesting en met het oog op enkele andere met de volkshuisvesting samenhangende maatregelen (Wet versterking regie volkshuisvesting)
Nr. 19	AMENDEMENT VAN HET LID flach
	Ontvangen 28 maart 2025
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:

In artikel III, onderdeel L, wordt aan het voorgestelde artikel 16.87a een lid toegevoegd, luidende:

5. In afwijking van artikel 23.5 wordt een krachtens het eerste lid vastgestelde algemene maatregel van bestuur aan de beide Kamers der Staten-Generaal overgelegd. Hij treedt in werking op een tijdstip dat nadat vier weken na de overlegging zijn verstreken bij koninklijk besluit wordt vastgesteld, tenzij binnen die termijn door of namens een van de Kamers of door ten minste een vijfde van het grondwettelijk aantal leden van een van de Kamers de wens te kennen wordt gegeven dat het onderwerp van de algemene maatregel van bestuur bij wet wordt geregeld. In dat geval wordt een daartoe strekkend voorstel van wet zo spoedig mogelijk ingediend. Indien het voorstel van wet wordt ingetrokken of indien een van de Kamers der Staten-Generaal besluit het voorstel niet aan te nemen, wordt de algemene maatregel van bestuur ingetrokken.

Toelichting

Op basis van het voorgestelde artikel 16.87a Omgevingswet kunnen per algemene maatregel van bestuur (AMvB) categorieën projecten aangewezen worden waarop procedurele versnellingen van toepassing zijn. Deze procedurele versnellingen zijn soms nodig, maar zijn tegelijk vaak ook ingrijpend. Aan deze projecten, en ook aan de AMvB, worden wel voorwaarden verbonden.

De Afdeling advisering van de Raad van State wijst er op ‘dat bij de verdeling van de elementen van een regeling over de wet en over lagere regelgeving de wet ten minste de hoofdelementen van de regeling dient te bevatten. Daarmee heeft ook het parlement als medewetgever de mogelijkheid om zich uit te spreken over mogelijke zwaarwegende maatschappelijke belangen die uitzonderingen op de reguliere rechtsbeschermingsprocedure rechtvaardigen. Om die reden ligt het tevens in de rede om, indien wordt besloten tot het aanwijzen van categorieën van besluiten waarop de versnelde behandeling van beroepsprocedures van toepassing is, de categorieën in de wet zelf en niet, zoals voorgesteld, bij algemene maatregel aan te wijzen.’ De indiener snapt dat lastig aan dit verzoek kan worden voldaan, omdat het moeilijk is om al op voorhand specifieke categorieën te benoemen. Tegelijk moet juist daarom de parlementaire betrokkenheid voldoende worden geborgd.

In de Memorie van Toelichting is te lezen dat de regering heeft gekozen voor een zwaardere voorhang. De indiener is van mening dat een zogenoemde voorwaardelijke delegatie passender is. De gevolgen van een AMvB kunnen aanzienlijk zijn (niet alleen op het terrein van volkshuisvesting, maar ook daarbuiten). Om die reden is het verstandig om de parlementaire betrokkenheid beter te borgen en te kiezen voor deze vorm. Daardoor kan door ten minste een vijfde van het grondwettelijk aantal leden van een van de Kamers de wens te kennen worden gegeven dat het onderwerp van de AMvB bij wet moet worden geregeld.

Flach