Preview document (🔗 origineel)

---

TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL		2
Vergaderjaar 2024-2025
36 512	Wijziging van de Algemene wet bestuursrecht, de Huisvestingswet 2014, de Omgevingswet, de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 en de Woningwet in verband met de versterking van de regie op de volkshuisvesting en met het oog op enkele andere met de volkshuisvesting samenhangende maatregelen (Wet versterking regie volkshuisvesting)
Nr. 27	AMENDEMENT VAN de leden grinwis en vijlbrief
	Ontvangen 12 juni 2025
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:

In artikel II, onderdeel F, onder 2, worden in het voorgestelde derde lid, onder vervanging van “; en” aan het slot van onderdeel h door een puntkomma en de punt aan het slot van onderdeel i door een puntkomma, na onderdeel i drie onderdelen ingevoegd, luidende:

j. woningzoekenden die verblijven in de openbare ruimte;

k. woningzoekenden die verblijven in ruimtes die niet zijn bestemd voor bewoning; en

l. woningzoekenden die tijdelijk verblijven bij familieleden.

Toelichting

Dit amendement strekt ertoe de dak- en thuisloze mensen die geen toegang hebben tot de maatschappelijke opvang, maar die wel urgent woningzoekend zijn, in de verplichte urgentieregeling op te nemen, in lijn met de ETHOS-light definitie van dakloosheid.

In het Nationaal Actieplan Dakloosheid: Eerst een Thuis is afgesproken dat het aantal dakloze mensen in 2030 tot nul moet zijn teruggebracht. Met dit amendement beoogt indiener de urgentiecategorieën in de Wet versterking regie volkshuisvesting in lijn met deze doelstelling te brengen. Hiermee wordt invulling gegeven aan één van de belangrijkste doelstellingen van het Nationaal Actieplan Dakloosheid: de verschuiving van opvang naar wonen. Op dit moment is het verblijven in de maatschappelijke opvang voorwaarde voor het verkrijgen van urgentie. Daklozen die in de openbare ruimte verblijven, in garages, portieken of trappenhuizen wonen, of ‘bankhoppen’ komen niet in aanmerking voor urgentie, maar zullen dus eerst in de maatschappelijke opvang terecht moeten komen.

Met dit amendement verankert indiener het uitgangspunt van het Nationaal Actieplan Dakloosheid dat opvang moet afnemen ten gunste van wonen en verblijf in een opvang niet voorwaardelijk is voor het verkrijgen van huisvesting.

Uit recente ETHOS-tellingen van de Hogeschool Utrecht en het Kansfonds in samenwerking met gemeenten blijkt dat één op de vijf dakloze mensen een kind is. 40% is jonger dan 28 jaar. Vrouwen vormen een derde van het totaal getelde mensen. Het gaat bijvoorbeeld over mensen die na een scheiding uit nood met kinderen in een caravan, tent of auto verblijven. Of over jongeren die om de nacht op een andere bank slapen. Zij mogen of kunnen niet terecht bij de opvang, maar hebben wel urgent een woonplek nodig. Indiener is van mening dat dergelijke schrijnende gevallen ook tot de wettelijk verplicht urgenten gerekend dienen te worden.

Hiermee wordt voorkomen dat mensen dusdanig in de problemen komen dat ze in aanmerking komen voor opvang en dan pas kans maken op urgentie. Niet alleen is dit niet menswaardig, het is ook aantoonbaar duur.

Dit amendement breidt het aantal dakloze mensen dat urgentie krijgt uit, maar voorziet tegelijkertijd in een duidelijke begrenzing. ETHOS light is de leidende, duidelijk afgebakende definitie van dakloosheid in Nederland en de Europese Unie. De ETHOS light-definitie is in opdracht van de Europese Commissie in 2007 ontwikkeld door een samenwerkingsverband van Europese wetenschappers. Ten behoeve van de ETHOS telling is de definitie door prof.dr. Koen Hermans van de KU Leuven geoperationaliseerd en in de Nederlandse context toegepast door onderzoekers van de Hogeschool Utrecht. In het Nationaal Actieplan Dakloosheid is de ETHOS light-definitie als leidend opgenomen en het kabinet heeft toegezegd dat dakloosheid structureel volgens de ETHOS light definitie in kaart zal worden gebracht.

Grinwis

Vijlbrief