Preview document (🔗 origineel)

---

TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL		2
Vergaderjaar 2024-2025
36 512	Wijziging van de Algemene wet bestuursrecht, de Huisvestingswet 2014, de Omgevingswet, de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 en de Woningwet in verband met de versterking van de regie op de volkshuisvesting en met het oog op enkele andere met de volkshuisvesting samenhangende maatregelen (Wet versterking regie volkshuisvesting)
Nr. 33	gewijzigd AMENDEMENT VAN HET LID flach ter vervanging van dat gedrukt onder nr. 19
	Ontvangen 19 juni 2025
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:

Artikel III, onderdeel O, komt te luiden:

O

Artikel 23.5 wordt als volgt gewijzigd:

1. Onder vernummering van het derde en vierde lid tot het vierde en vijfde lid, wordt na het tweede lid een lid ingevoegd, luidende:

3. Als het ontwerp van een algemene maatregel van bestuur een aanwijzing van categorieën projecten op grond van artikel 16.87a bevat, kan binnen de termijn, bedoeld in het eerste lid, door of namens een van de kamers of door ten minste een vijfde van het grondwettelijk aantal leden van een van de kamers de wens te kennen worden gegeven dat die aanwijzing van categorieën projecten bij wet geschiedt. In dat geval wordt een daartoe strekkend voorstel van wet zo spoedig mogelijk ingediend.

2. In het derde lid (nieuw) wordt “Het eerste en tweede lid” vervangen door “Het eerste tot en met derde lid”.

Toelichting

Op basis van het voorgestelde artikel 16.87a Omgevingswet kunnen per algemene maatregel van bestuur (AMvB) categorieën projecten aangewezen worden waarop procedurele versnellingen van toepassing zijn. Deze procedurele versnellingen zijn soms nodig, maar zijn tegelijk vaak ook ingrijpend. Aan deze projecten, en ook aan de AMvB, worden wel voorwaarden verbonden.

De Afdeling advisering van de Raad van State wijst er op ‘dat bij de verdeling van de elementen van een regeling over de wet en over lagere regelgeving de wet ten minste de hoofdelementen van de regeling dient te bevatten. Daarmee heeft ook het parlement als medewetgever de mogelijkheid om zich uit te spreken over mogelijke zwaarwegende maatschappelijke belangen die uitzonderingen op de reguliere rechtsbeschermingsprocedure rechtvaardigen. Om die reden ligt het tevens in de rede om, indien wordt besloten tot het aanwijzen van categorieën van besluiten waarop de versnelde behandeling van beroepsprocedures van toepassing is, de categorieën in de wet zelf en niet, zoals voorgesteld, bij algemene maatregel aan te wijzen.’ De indiener snapt dat lastig aan dit verzoek kan worden voldaan, omdat het moeilijk is om al op voorhand specifieke categorieën te benoemen. Tegelijk moet juist daarom de parlementaire betrokkenheid voldoende worden geborgd.

In de Memorie van Toelichting is te lezen dat de regering heeft gekozen voor een zwaardere voorhang. De indiener is van mening dat een zogenoemde voorwaardelijke delegatie passender is. De gevolgen van een AMvB kunnen aanzienlijk zijn (niet alleen op het terrein van volkshuisvesting, maar ook daarbuiten). Om die reden is het verstandig om de parlementaire betrokkenheid beter te borgen en te kiezen voor deze vorm. Daardoor kan door ten minste een vijfde van het grondwettelijk aantal leden van een van de Kamers de wens te kennen worden gegeven dat het onderwerp van de AMvB bij wet moet worden geregeld.

Flach