Preview document (🔗 origineel)

---

	Postadres: Postbus 20301, 2500 EH  Den Haag

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer 

der Staten-Generaal

Postbus 20018

2500 EA Den Haag

 	Bezoekadres

Schedeldoekshaven 100

2511 EX  Den Haag

Telefoon (070) 3 70 6759

Fax (070) 3 70 79 75

www.justitie.nl

Onderdeel	Afdeling Sanctie -en Reclasseringsbeleid

	Datum	3 november 2008

	Ons kenmerk	5559759/08/ DSP

	Uw kenmerk	2070826880

	Onderwerp	Kamervragen over gemeenten die de huur van criminelen
betalen. 























	

Hierbij zend ik u mede namens de Minister van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties de antwoorden op de vragen van de leden Wilders en
De Roon (PVV) over gemeenten die de huur van criminelen betalen. 

De Staatssecretaris van Justitie,

2070826880 

Vragen van de leden Wilders en De Roon (beiden PVV) aan de
Staatssecretaris van Justitie en de Minister van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties over gemeenten die de huur van criminelen betalen.
(Ingezonden 6 augustus 2008)

Vraag 1:

Kent u het bericht ”Schiedam betaalt huur gedetineerden”? 1)

Antwoord 1:

Ja.

Vraag 2:

Deelt u de mening dat criminelen net als gewone burgers zelf de huur
van hun woning behoren te betalen, en dat het voor de belastingbetaler
onaanvaardbaar is dat gemeenten als Vlaardingen en Schiedam de huur voor
hen betalen? Zo neen, waarom niet?

Antwoord 2:

Detentie kan ertoe leiden dat een gedetineerde zijn of haar inkomen en
daarmee zijn of haar huisvesting verliest. Uit onderzoek is gebleken dat
het ontbreken van huisvesting na afloop van detentie een belangrijke
risicofactor is voor recidive. Uw Kamer is reeds eerder door de
toenmalige Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid bericht
over de wijze waarop voorkomen kan worden dat een gedetineerde zijn
huisvesting verliest als gevolg van korte detentie. Dit betreft de
mogelijkheid van kredietverstrekking door de gemeentelijke kredietbanken
voor de doorbetaling van de vaste lasten bij detentie, en de
mogelijkheid van het zogenaamde 'huisbewaarderschap', hetgeen inhoudt
dat iemand anders voor de duur van detentie woont in de door de
gedetineerde achtergelaten woning. De vier grote gemeenten (G4) hebben
destijds aangegeven dat zij zullen bezien in hoeverre deze mogelijkheden
een bruikbaar alternatief opleveren voor de verstrekking van bijzondere
bijstand voor vaste lasten van gedetineerden. Wij zullen bezien welke
mogelijkheden er nog meer zijn om te voorkomen dat een gedetineerde zijn
huisvesting bij een kortdurende detentie verliest.

Het College van Burgemeester en Wethouders in Schiedam blijkt
beleidsregels in het kader van de Wet werk en bijstand (WWB) te hebben
vastgesteld waardoor bijzondere bijstand voor vaste woonlasten kan
worden toegekend aan gedetineerden die maximaal zes maanden zijn
gedetineerd. Deze bijzondere bijstand wordt enkel verstrekt als de
gedetineerde niet zelf een regeling heeft kunnen treffen, zoals
tijdelijke bewoning van de woning door een derde. De overweging van de
gemeente is dat de kosten van huisuitzetting met alle gevolgen van dien
vele malen hoger zijn dan het kortstondig doorbetalen van de huur. Wij
kunnen ons vinden in de overwegingen van het College, maar nu de
betreffende gemeentelijke regeling is gebaseerd op de WWB, en niet op
artikel 108 Gemeentewet, is deze gemeentelijke WWB-regeling in beginsel
in strijd met het uitgangspunt van de WWB dat personen die rechtens hun
vrijheid is ontnomen - behoudens zeer dringende redenen - geen recht op
algemene en bijzondere bijstand hebben. 

De primaire verantwoordelijkheid voor de controle op de rechtmatigheid
van de uitvoering van de WWB ligt bij de gemeente zelf. De
Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zal de gemeente
Schiedam informeren dat de grondslag voor de beleidsregels niet in de
WWB maar in de Gemeentewet gevonden kan worden.

 

Vraag 3:

Deelt u de mening dat misdadigers door forse straffen moeten worden
weerhouden opnieuw de fout in te gaan en niet door het subsidiëren van
hun huur?

Antwoord 3:

Het opleggen van sancties is voorbehouden aan de rechter, waarbij het
delict, de delictgeschiedenis en de persoon van de dader een rol spelen.
De wijze waarop het rechterlijk vonnis ten uitvoer wordt gelegd,
namelijk gericht op de persoon, gebaseerd op effectieve interventies en
in aansluiting op individuele trajecten in de vrije samenleving, heeft
zowel een element van vergelding als van preventie. Uit onderzoek is
gebleken dat forse straffen alleen niet bijdragen aan het voorkomen van
recidive. 

Vraag 4:

Bent u bereid alles in het werk te stellen om deze absurde regeling
terug te laten draaien en al voorgeschoten huurbedragen van de
criminelen terug te laten vorderen? Zo neen, waarom niet? 

Antwoord 4:

Zoals in antwoord 2 is aangegeven zijn wij van mening dat de
gemeentelijke regeling voorzover die is gebaseerd op de WWB strijdig is
met het uitgangspunt van de WWB. Dit neemt niet weg dat gemeenten op
grond van artkel 108 Gemeentewet de bevoegdheid hebben om eigen
gemeentelijke regelingen in het kader van het nazorgbeleid gedetineerden
te treffen. 

1)  HYPERLINK
"http://www.ad.nl/rotterdam/waterweg/2498789/Schiedam_betaalt_huur_gedet
ineerden.html" \\\\o
"http://www.ad.nl/rotterdam/waterweg/2498789/Schiedam_betaalt_huur_gedet
ineerden.html" 
www.ad.nl/rotterdam/waterweg/2498789/Schiedam_betaalt_huur_gedetineerden
.html 

 SZW 0500438 d.d. 9 juni 2005 

5559759/08/DSP/3 november 2008



  PAGE  4 /  NUMPAGES  \* MERGEFORMAT  4 



Ministerie van Justitie



Directoraat-Generaal Preventie, Jeugd en Sancties



Directie Sanctie -en Preventiebeleid



Bij beantwoording de datum en ons kenmerk vermelden. Wilt u slechts
één zaak in uw brief behandelen.

