Preview document (🔗 origineel)

---

2008Z07513 / 2080906050

Vragen van het lid De Wit (SP) aan de minister van Justitie over het
gebruik van ‘uittrekselarresten’ door een gerechtshof. (Ingezonden
24 november 2008)

1

Bent u bekend met de praktijk dat er in bepaalde gevallen
uittrekselarresten zijn gewezen door rechters, terwijl op grond van de
artikelen 345 en 365a van het Wetboek van Strafvordering hooguit een
‘verkort vonnis’ is toegestaan? Bent u ook bekend met het feit dat
de verdachte en de Hoge Raad vaak niet eens kunnen weten dat er
aanvankelijk een uittrekselarrest is gewezen, omdat dit niet is
meegezonden naar de Hoge Raad maar uit het dossier is gehaald? Hoe kan
het dat een rechter niet het gehele dossier krijgt meegezonden?

2

Komt dit ook voor tussen rechtbanken en gerechtshoven?

3

Hoe kwalificeert u de praktijk van het wijzen van uittrekselvonnissen en
-arresten, waarin slechts de gegevens van de veroordeelde, de
kwalificatie van het feit, de pleegdatum en pleegplaats en de beslissing
(bijvoorbeeld ‘bewezenverklaring’) opgenomen zijn, en dat er dus
sprake is van een compleet ongemotiveerd arrest of vonnis? Acht u het
gebruik van uittrekselvonnissen en -arresten in strijd met de wet? Zo
neen, acht u deze praktijk onwenselijk? Zo neen, waarom niet? 

4

Bent u bekend met het feit dat de Hoge Raad deze praktijk ook heeft
afgekeurd en dat het vastleggen van een beslissing in een
‘uittreksel’ tot vernietiging van de uitspraak en terugverwijzing
naar het Hof leidt? 1)

5

Hoe vaak is het voorgekomen dat er uittrekselarresten- of vonnissen zijn
gewezen en deze uit het dossier zijn gehaald wanneer een hogere rechter
er over moest oordelen? In welke periode?

6

Wat is de achtergrond van deze praktijk? Is dit een
‘efficiency-maatregel’? Heeft de rechterlijke macht tijdgebrek of is
er een andere reden vonnissen en/of arresten (in eerste instantie) niet
te motiveren en te volstaan met een uittreksel?

7

Is deze praktijk inmiddels beëindigd of komt het nog steeds voor dat er
uittrekselarresten of –vonnissen worden gewezen? Zo ja, hoe gaat u er
voor zorgen dat dit niet meer voorkomt en dat er op zijn minst een
verkort gemotiveerd vonnis of arrest wordt gewezen?

1) HR, 24 mei 2005, NJ 2006, 433