Preview document (🔗 origineel)

---

Bijgewerkt t/m nr. 35 (vierde NvW d.d. 20 april 2009



31 775	Bevordering duurzame arbeidsinschakeling jongeren tot 27 jaar
(Wet investeren in jongeren)



	Nr. 2	VOORSTEL VAN WET



	Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van
Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

	Allen die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:

	Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is de duurzame
arbeidsinschakeling voor jongeren tot 27 jaar te vergroten door hen te
stimuleren tot deelname aan het arbeidsproces en maatschappelijke
activiteiten en te investeren in hun kennis en vaardigheden en daartoe
een nieuwe wet vast te stellen;

	Zo is het, dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg
der Staten-Generaal,

hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij
deze:

HOOFDSTUK 1 DEFINITIES EN ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 1 Organen

	In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

	- college: het college van burgemeester en wethouders;

	- Inlichtingenbureau: het Inlichtingenbureau, bedoeld in artikel 63 van
de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen;

	- inrichting:

	1°. een instelling die zich blijkens haar doelstelling en feitelijke
werkzaamheden richt op het bieden van verpleging of verzorging aan
aldaar verblijvende hulpbehoevenden;

	2°. een instelling die zich blijkens haar doelstelling en feitelijke
werkzaamheden richt op het bieden van slaapgelegenheid, waarbij de
mogelijkheid van hulpverlening of begeleiding gedurende meer dan de
helft van ieder etmaal aanwezig is;

	- Onze Minister: Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid;

	- Sociale verzekeringsbank: de Sociale verzekeringsbank, genoemd in
hoofdstuk 6 van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen;

	- Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen: het
Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, genoemd in hoofdstuk 5 van
de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen.

Artikel 2 Jongere

	1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder
jongere: een hier te lande woonachtige Nederlander van 16 jaar of ouder
doch jonger dan 27 jaar.

	2. Met de Nederlander, bedoeld in het eerste lid, wordt gelijkgesteld
de hier te lande woonachtige vreemdeling die rechtmatig in Nederland
verblijf houdt in de zin van artikel 8, onderdelen a tot en met e en l,
van de Vreemdelingenwet 2000, met uitzondering van de gevallen, bedoeld
in artikel 24, tweede lid, van Richtlijn 2004/38/EG van het Europees
Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij
verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers
van de Unie en hun familieleden, tot wijziging van Verordening (EEG)
1612/68 en tot intrekking van Richtlijnen 64/221/EEG, 68/360/EEG,
72/194/EEG, 73/148/EEG, 75/34/EEG, 75/35/EEG, 90/364/EEG, 90/365/EEG en
93/96/EEG (PbEU L 158).

	3. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen andere hier te lande
woonachtige vreemdelingen dan de in het tweede lid bedoelde voor de
toepassing van deze wet en de daarop berustende bepalingen met de
Nederlander, bedoeld in het eerste lid, worden gelijkgesteld:

	a. ter uitvoering van een verdrag, dan wel van een besluit van een
volkenrechtelijke organisatie, of

	b. indien zij, na rechtmatig verblijf te hebben gehouden in de zin van
artikel 8, onderdelen a tot en met e en l, van de Vreemdelingenwet 2000,
rechtmatig in Nederland verblijf hebben als bedoeld in artikel 8,
onderdeel g of h, van die wet en zij aan de in die algemene maatregel
van bestuur gestelde voorwaarden voldoen.

Artikel 3 Gelijkstelling niet-gehuwden met gehuwden

	1. Voor de toepassing van deze wet en de daarop berustende bepalingen
wordt gelijkgesteld met:

	a. echtgenoot: geregistreerde partner;

	b. gehuwd: als partner geregistreerd.

	2. Voor de toepassing van deze wet en de daarop berustende bepalingen
wordt:

	a. als gehuwd of als echtgenoot mede aangemerkt de ongehuwde die met
een ander een gezamenlijke huishouding voert, tenzij het betreft een
bloedverwant in de eerste graad of een bloedverwant in de tweede graad
indien er bij één van de bloedverwanten in de tweede graad sprake is
van zorgbehoefte;

	b. als ongehuwd mede aangemerkt de persoon die duurzaam gescheiden
leeft van de persoon met wie hij gehuwd is.

	3. Van een gezamenlijke huishouding is sprake indien twee personen hun
hoofdverblijf in dezelfde woning hebben en zij blijk geven zorg te
dragen voor elkaar door middel van het leveren van een bijdrage in de
kosten van de huishouding, dan wel anderszins.

	4. Een gezamenlijke huishouding wordt in ieder geval aanwezig geacht
indien de betrokkenen hun hoofdverblijf hebben in dezelfde woning en:

	a. zij met elkaar gehuwd zijn geweest of in de periode van twee jaar
voorafgaande aan de aanvraag, bedoeld in artikel 14, in het kader van de
uitvoering van deze wet als gehuwden zijn aangemerkt;

	b. uit hun relatie een kind is geboren of erkenning heeft
plaatsgevonden van een kind van de een door de ander;

	c. zij zich wederzijds verplicht hebben tot een bijdrage aan de
huishouding krachtens een geldend samenlevingscontract; of

	d. zij op grond van een registratie worden aangemerkt als een
gezamenlijke huishouding die naar aard en strekking overeenkomt met de
gezamenlijke huishouding, bedoeld in het derde lid.

	5. Bij algemene maatregel van bestuur wordt vastgesteld welke
registraties, en gedurende welk tijdvak, in aanmerking worden genomen
voor de toepassing van het vierde lid, onderdeel d.

Artikel 4 Alleenstaande, alleenstaande ouder, gezin, kind en
zelfstandige

	In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

	- alleenstaande: de ongehuwde die geen tot zijn last komende kinderen
heeft en geen gezamenlijke huishouding voert met een ander, tenzij het
betreft een bloedverwant in de eerste graad of een bloedverwant in de
tweede graad indien er bij één van de bloedverwanten in de tweede
graad sprake is van zorgbehoefte;

	- alleenstaande ouder: de ongehuwde die de volledige zorg heeft voor
een of meer tot zijn last komende kinderen en geen gezamenlijke
huishouding voert met een ander, tenzij het betreft een bloedverwant in
de eerste graad of een bloedverwant in de tweede graad indien er bij
één van de bloedverwanten in de tweede graad sprake is van
zorgbehoefte;

	- gezin:

	1°. de gehuwden tezamen;

	2°. de gehuwden met de tot hun last komende kinderen;

	3°. de alleenstaande ouder met de tot zijn last komende kinderen;

	- kind: het in Nederland woonachtige eigen kind of stiefkind;

	- ten laste komend kind: het kind voor wie de alleenstaande ouder of de
gehuwde aanspraak op kinderbijslag kan maken;

	- zelfstandige: de persoon die voor de voorziening in het bestaan is
aangewezen op arbeid in eigen bedrijf of zelfstandig beroep hier te
lande en die:

	1°. voldoet aan de wettelijke vereisten voor de uitoefening daarvan;

	2°. voldoet aan het urencriterium, bedoeld in artikel 3.6 van de Wet
inkomstenbelasting 2001, en

	3°. alleen of samen met degenen met wie hij het bedrijf of zelfstandig
beroep uitoefent de volledige zeggenschap in dat bedrijf of zelfstandig
beroep heeft en de financiële risico's daarvan draagt.

Artikel 5 Inkomensvoorziening en werkleeraanbod

	1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

	- inkomensvoorziening: de inkomensvoorziening, bedoeld in artikel 24;

	- werkleeraanbod: het aanbieden van algemeen geaccepteerde arbeid, een
voorziening gericht op arbeidsinschakeling, waaronder begrepen scholing,
opleiding of sociale activering alsmede ondersteuning bij
arbeidsinschakeling.

	2. Onder scholing of opleiding als bedoeld in het eerste lid wordt niet
verstaan uit ’s Rijks kas bekostigd onderwijs.

Artikel 6 Arbeidsinschakeling en sociale activering

	1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

	- arbeidsinschakeling: het verkrijgen van algemeen geaccepteerde
arbeid, waarbij geen gebruik wordt gemaakt van een voorziening als
bedoeld in artikel 7, eerste lid, onderdeel a, van de Wet werk en
bijstand;

	- sociale activering: het verrichten van onbeloonde maatschappelijk
zinvolle activiteiten gericht op arbeidsinschakeling of, als
arbeidsinschakeling nog niet mogelijk is, op zelfstandige
maatschappelijke participatie.

	2. Voor de toepassing van deze wet wordt niet als algemeen
geaccepteerde arbeid beschouwd arbeid op grond van een dienstbetrekking
als bedoeld in hoofdstuk 2 of 3 van de Wet sociale werkvoorziening. Voor
personen die blijkens een indicatiebeschikking of
herindicatiebeschikking tot de doelgroep behoren van de Wet sociale
werkvoorziening wordt onder een voorziening gericht op
arbeidsinschakeling mede verstaan een voorziening gericht op het
verkrijgen van arbeid in een dienstbetrekking als bedoeld in de
artikelen 2 en 7 van die wet.

Artikel 7 Inkomen, middelen en vermogen

	In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

	- inkomen: inkomen als bedoeld in artikel 32, eerste en tweede lid, van
de Wet werk en bijstand;

	- middelen: middelen als bedoeld in artikel 31 van de Wet werk en
bijstand, met dien verstande dat de onderdelen c, j, k en n, van het
tweede lid van dat artikel niet van toepassing zijn.

	- vermogen: vermogen als bedoeld in artikel 34, eerste tot en met derde
lid, van de Wet werk en bijstand.

Artikel 8 Kinderbijslag en premies

	In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

	- kinderbijslag: kinderbijslag op grond van de Algemene
Kinderbijslagwet;

	- premies volksverzekeringen: premies volksverzekeringen als bedoeld in
de Wet financiering sociale verzekeringen;

	- premie werknemersverzekeringen: werknemersaandeel in de premie,
bedoeld in afdeling 2 van hoofdstuk 3 van de Wet financiering sociale
verzekeringen.

Artikel 9 Netto minimumloon

	1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder
netto minimumloon: het minimumloon per maand, genoemd in artikel 8,
eerste lid, onderdeel a, van de Wet minimumloon en
minimumvakantiebijslag, verhoogd met de aanspraak op vakantiebijslag
waarop een werknemer op grond van artikel 15 van die wet over dat
minimumloon ten minste aanspraak kan maken, na aftrek van de daarvan in
te houden loonbelasting, premies volksverzekeringen, premies
werknemersverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage, bedoeld in
artikel 41 van de Zorgverzekeringswet, en vermeerderd met de vergoeding,
bedoeld in artikel 46 van de Zorgverzekeringswet.

	2. De in het eerste lid bedoelde loonbelasting en premies
volksverzekeringen worden berekend voor een werknemer, jonger dan 65
jaar, rekening houdend met uitsluitend tweemaal de algemene
heffingskorting, bedoeld in artikel 22 van de Wet op de loonbelasting
1964, over het minimumloon en de aanspraak op vakantiebijslag daarover,
vermeerderd met de vergoeding, bedoeld in artikel 46 van de
Zorgverzekeringswet, en verminderd met de premies
werknemersverzekeringen.

	3. Indien op grond van de Wet financiering sociale verzekeringen een
premie wordt ingehouden waarvan het percentage per bedrijfstak
verschilt, wordt met inachtneming van bij algemene maatregel van bestuur
te stellen regels bij ministeriële regeling voor de toepassing van het
eerste lid een gemiddeld percentage vastgesteld.

Artikel 10 Gemeenschappelijke regelingen

	Indien bij een gemeenschappelijke regeling als bedoeld in de Wet
gemeenschappelijke regelingen de uitvoering van deze wet volledig is
overgedragen aan het bestuur van een openbaar lichaam als bedoeld in
artikel 8 van die wet, treedt dat bestuur voor de toepassing van deze
wet in de plaats van de betrokken colleges.

HOOFDSTUK 2 Opdracht gemeentebestuur

Artikel 11 Opdracht college

	1. Het college is verantwoordelijk voor het doen van een
werkleeraanbod.

	2. Het college is verantwoordelijk voor het verstrekken van een
inkomensvoorziening.

	3. Het college werkt bij de uitvoering van het eerste lid samen met het
Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen.

	4. Het college kan de uitvoering van deze wet, behoudens de
vaststelling van de rechten en plichten van de jongere en de daarvoor
noodzakelijke beoordeling van zijn omstandigheden, door derden laten
verrichten. Het college kan de in de eerste zin bedoelde vaststelling en
beoordeling mandateren aan bestuursorganen.

	5. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden
gesteld met betrekking tot het vierde lid.

Artikel 12 Opdracht gemeenteraad

	1. De gemeenteraad stelt bij verordening regels met betrekking tot:

	a. de inhoud van een werkleeraanbod;

	b. het verlagen van het bedrag van de inkomensvoorziening, bedoeld in
artikel 40, eerste lid;

	c. het bestrijden van misbruik en oneigenlijk gebruik van deze wet;

	d. de wijze waarop jongeren, of hun vertegenwoordigers worden betrokken
bij de uitvoering van deze wet;

	e. het verhogen en verlagen van de norm, bedoeld in artikel 34.

	2. De regels bedoeld in het eerste lid, onderdeel d, hebben in ieder
geval betrekking op de wijze waarop:

	a. periodiek overleg wordt gevoerd met de jongeren of hun
vertegenwoordigers;

	b. de jongeren of vertegenwoordigers onderwerpen voor de agenda van dit
overleg kunnen aanmelden;

	c. de jongeren of vertegenwoordigers worden voorzien van de voor een
adequate deelname aan het overleg benodigde informatie.

HOOFDSTUK 3 RECHT OP WERKLEERAANBOD

Artikel 13 Recht op werkleeraanbod

	1. Recht op een werkleeraanbod heeft desgevraagd:

	a. de jongere die zich in de leeftijdscategorie van 16 tot en met 17
jaar bevindt, geen scholing of opleiding volgt, minder dan 16 uur per
week arbeid verricht en die heeft voldaan aan de kwalificatieplicht,
bedoeld in paragraaf 2a van de Leerplichtwet 1969, dan wel aan wie een
vrijstelling van die kwalificatieplicht is verleend;

	b. de jongere die zich in de leeftijdscategorie van 18 tot en met 26
jaar bevindt en wiens in aanmerking te nemen inkomen lager is dan de op
hem van toepassing zijnde norm, bedoeld in de artikelen 26 tot en met
29, waarbij voor het in aanmerking te nemen inkomen het inkomen van de
echtgenoot buiten beschouwing wordt gelaten.

	2. Het recht, bedoeld in het eerste lid, bestaat jegens het college van
de gemeente waar de jongere woonplaats heeft als bedoeld in de artikelen
10, eerste lid, en 11 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek.

	3. Bij algemene maatregel van bestuur kan worden bepaald dat het recht
op een werkleeraanbod van een jongere zonder adres als bedoeld in
artikel 1 van de Wet gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens
bestaat jegens het college van een bij die maatregel aan te wijzen
gemeente.

	4. Het college, bedoeld in het derde lid, verbindt aan het
werkleeraanbod aan een jongere zonder adres als bedoeld in artikel 1 van
de Wet gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens de verplichting
dat hij aangifte doet van een door het college ter beschikking gesteld
briefadres als bedoeld in artikel 1 van die wet.

Artikel 14 Vaststellen recht op werkleeraanbod

	Het college stelt het recht op een werkleeraanbod op aanvraag vast.

Artikel 15 Aanvraag bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

	1. De aanvraag voor een werkleeraanbod is gericht tot het college
jegens wie het recht op een werkleeraanbod bestaat en wordt
overeenkomstig artikel 30c van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie
werk en inkomen ingediend bij het Uitvoeringsinstituut
werknemersverzekeringen. Na de overdracht van de aanvraag door het
Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen aan het college op grond
van artikel 30c, vijfde lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie
werk en inkomen wordt de aanvraag verder behandeld door het college.

	2. Indien het een aanvraag betreft van een jongere die in een
inrichting verblijft, dan wel van een jongere zonder adres als bedoeld
in artikel 1 van de Wet gemeentelijke basisadministratie
persoonsgegevens wordt, in afwijking van het eerste lid, de aanvraag
ingediend bij het college.

	3. De gemeenteraad kan, in overeenstemming met het Uitvoeringsinstituut
werknemersverzekeringen, bij verordening categorieën van aanvragen
vaststellen die, in afwijking van het tweede lid, bij het
Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen worden ingediend.

Artikel 16 Doorzending van aanvraag

	1. Indien doorzending van de aanvraag naar het college van een andere
gemeente heeft plaatsgevonden en dat college van oordeel is dat het
evenmin de aanvraag dient te behandelen, terwijl geen zekerheid kan
worden verkregen over het college van de gemeente jegens wie het recht
op een werkleeraanbod bestaat, draagt het college dat de doorgezonden
aanvraag heeft ontvangen er zorg voor dat het geschil aanhangig wordt
gemaakt.

	2. In afwachting van een beslissing inzake een geschil over toepassing
van het eerste lid bestaat het recht op een werkleeraanbod, of het recht
op een inkomensvoorziening jegens het college van de gemeente waar de
jongere werkelijk verblijft.

	3. Kosten verbonden aan het werkleeraanbod, of de inkomensvoorziening,
gemaakt door het college van de gemeente, bedoeld in het tweede lid,
worden vergoed door het college van de gemeente waarvan de taak is
waargenomen.

Artikel 17 Afstemmen werkleeraanbod

	1. Het college stemt het werkleeraanbod af op de omstandigheden,
krachten en bekwaamheden van de jongere, wiens recht op een
werkleeraanbod is vastgesteld.

	2. Indien het college van oordeel is dat om redenen van lichamelijke,
geestelijke of sociale aard van een jongere niet kan worden gevergd dat
hij uitvoering geeft aan een werkleeraanbod, doet het college aan die
jongere geen werkleeraanbod. Wanneer het college vaststelt dat de
redenen, bedoeld in de eerste zin, niet langer aanwezig zijn, wordt aan
de jongere alsnog een werkleeraanbod gedaan.

	3. Zorgtaken, voor zover daarmee geen rekening kan worden gehouden door
middel van een voorziening gericht op arbeidsinschakeling, kunnen worden
aangemerkt als een reden van sociale aard als bedoeld in het tweede lid.

	4. Aan een jongere die alleenstaande ouder is en die de volledige zorg
heeft voor een te zijnen laste komend kind tot vijf jaar, doet het
college desgevraagd een werkleeraanbod dat gericht is op scholing of een
opleiding die de toegang tot de arbeidsmarkt bevordert, tenzij naar het
oordeel van het college een dergelijke scholing of opleiding de krachten
of bekwaamheden van die jongere te boven gaat. Indien het college tot
dat oordeel is gekomen, biedt het college een andere voorziening gericht
op arbeidsinschakeling aan.

	5. Het college doet aan een jongere geen werkleeraanbod indien en
zolang de jongere niet voldoet aan de verplichting, bedoeld in artikel
44, onderdeel a.

	6.  Aan een jongere die voornemens is een bedrijf of zelfstandig beroep
te beginnen kan het college desgevraagd een werkleeraanbod doen dat, in
afwijking van artikel 5, eerste lid, bestaat uit een
voorbereidingsperiode van ten hoogste twaalf maanden.

Artikel 18 Besluit werkleeraanbod

	1. Het besluit van het college, inhoudende dat aan de jongere een
werkleeraanbod wordt gedaan, bevat in ieder geval een omschrijving van
de in het kader van het werkleeraanbod te verrichten activiteit naar
aard, omvang en plaats.

	2. Indien door buiten de jongere gelegen omstandigheden niet
onmiddellijk uitvoering kan worden gegeven aan het werkleeraanbod, stelt
het college een termijn waarbinnen de uitvoering van het werkleeraanbod
in ieder geval zal plaatsvinden.

	3. De termijn, bedoeld in het tweede lid, bedraagt ten hoogste twee
maanden, te rekenen vanaf de datum van het besluit, bedoeld in het
eerste lid.

Artikel 19 Einde uitvoering werkleeraanbod

	Indien de jongere na afronding van de uitvoering van het werkleeraanbod
een in aanmerking te nemen inkomen heeft dat lager is dan de op hem van
toepassing zijnde norm, bedoeld in de artikelen 26 tot en met 29, doet
het college, aansluitend op dat werkleeraanbod ambtshalve aan die
jongere een nieuw werkleeraanbod.

Artikel 20 Opschorten recht op werkleeraanbod

	1. Indien het college vaststelt dat het door een jongere verstrekte
adres van hemzelf, van zijn echtgenoot of van een kind afwijkt van het
adres waaronder die jongere in de gemeentelijke basisadministratie
persoonsgegevens staat ingeschreven, schort het college het recht op een
werkleeraanbod op.

	2. Geen opschorting vindt plaats indien:

	a. de afwijking redelijkerwijs geen gevolgen kan hebben voor het recht
op een werkleeraanbod;

	b. de jongere van de afwijking redelijkerwijs geen verwijt kan worden
gemaakt;

	c. daarvoor naar het oordeel van het college dringende redenen aanwezig
zijn.

	3. Het college doet schriftelijk mededeling van de opschorting, bedoeld
in het eerste lid, aan de jongere en stelt hem daarbij in de gelegenheid
de in de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens opgenomen
adresgegevens te doen aanpassen.

	4. De opschorting wordt beëindigd met ingang van de datum waarop het
college gebleken is dat de afwijking, bedoeld in het eerste lid, niet
meer bestaat.

Artikel 21 Herziening en intrekking werkleeraanbod

	Het college kan een aan de jongere gedaan werkleeraanbod intrekken of
herzien, indien:

	a. wijziging optreedt in de omstandigheden, krachten of bekwaamheden
van de jongere;

	b. de jongere niet voldoet aan een of meer op hem rustende
verplichtingen als bedoeld in hoofdstuk 5 en hem dit te verwijten valt.

Artikel 22 Uitsluiting recht op werkleeraanbod

	1. Indien de jongere zich jegens het college herhaaldelijk zeer ernstig
misdraagt en hem dit te verwijten valt, kan het college die jongere van
het recht op een werkleeraanbod uitsluiten.

	2. Het college heroverweegt het besluit tot uitsluiting binnen een door
hem te bepalen termijn, die ten hoogste een maand bedraagt.

Artikel 23 Geen recht op werkleeraanbod

	1. Geen recht op een werkleeraanbod heeft de jongere, die:

	a. uit ’s Rijks kas bekostigd onderwijs volgt;

	b. rechtens zijn vrijheid is ontnomen;

	c. zijn militaire of vervangende dienstplicht vervult;

	d. onbetaald verlof geniet als bedoeld in   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=0&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=1620492&Dbname=*eO&Tref=01920D55EE905441A2" \l
"start"  artikel 1 , onderdeel g, van de Werkloosheidswet;

	e. een zelfstandige is die aanspraak kan maken op bijstand op grond van
artikel 78f van de Wet werk en bijstand.

	2. Het eerste lid, onderdeel a, is niet van toepassing op de jongere
die een opleiding als bedoeld in artikel 7.3.1, eerste lid, onderdelen
b, c of d, van de Wet educatie en beroepsonderwijs volgt.

	3. Het eerste lid, onderdeel b, is niet van toepassing op bij algemene
maatregel van bestuur aan te wijzen categorieën personen waarbij
tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel
plaatsvindt buiten een penitentiaire inrichting, een inrichting voor
verpleging van ter beschikking gestelden of een inrichting als bedoeld
in artikel 1, onderdeel b, van de Beginselenwet justitiële
jeugdinrichtingen.

Hoofdstuk 4 RECHT OP inkomensvoorziening

Artikel 24 Recht op inkomensvoorziening

	1. De jongere van 18 jaar of ouder, die een aanvraag als bedoeld in
artikel 14 heeft ingediend, heeft recht op een inkomensvoorziening
indien:

	a. hij geen in aanmerking te nemen vermogen heeft, en

	b. zijn in aanmerking te nemen inkomen lager is dan de op hem van
toepassing zijnde norm, bedoeld in de artikelen 26 tot en met 29.

	2. De inkomensvoorziening wordt toegekend vanaf de dag waarop het recht
is ontstaan, te rekenen vanaf de datum van de aanvraag, bedoeld in
artikel 14.

	3. Artikel 13, tweede tot en met vierde lid, is van overeenkomstige
toepassing.

	4. Indien en zolang er gegronde redenen zijn om aan te nemen dat de
jongere zonder hulp niet in staat is tot een verantwoorde besteding van
zijn bestaansmiddelen, kan het college:

	a. aan de inkomensvoorziening de verplichting verbinden dat de jongere
eraan meewerkt dat het college in naam van de jongere noodzakelijke
betalingen uit de toegekende inkomensvoorziening verricht;

	b. de inkomensvoorziening in natura verstrekken.

Artikel 25 Vaststellen recht op inkomensvoorziening

	1. Het college stelt het recht op een inkomensvoorziening ambtshalve
vast, gelijktijdig met de vaststelling van het recht op een
werkleeraanbod.

	2. Indien na de ambtshalve vaststelling, bedoeld in het eerste lid,
feiten en omstandigheden die van invloed zijn op het recht op een
inkomensvoorziening wijzigen, stelt het college uit eigen beweging, dan
wel op een daartoe strekkend verzoek van de jongere, het recht op een
inkomensvoorziening opnieuw vast.

Artikel 26 Norm alleenstaande

	Voor een jongere die alleenstaande is, is de norm per kalendermaand:

	a. indien hij zich in de leeftijdscategorie van 18 jaar tot en met 20
jaar bevindt: € 220,01;

	b. indien hij zich in de leeftijdscategorie van 21 jaar tot en met 22
jaar bevindt: € 382,11;

	c. indien hij zich in de leeftijdscategorie van 23 jaar tot en met 26
jaar bevindt: € 636,69.

Artikel 27 Norm alleenstaande ouder

	Voor een jongere die alleenstaande ouder is, is de norm per
kalendermaand:

	a. indien hij zich in de leeftijdscategorie van 18 jaar tot en met 20
jaar bevindt: € 474,68;

	b. indien hij zich in de leeftijdscategorie van 21 jaar tot en met 26
jaar bevindt: € 891,36.

Artikel 28 Norm gehuwden

	1. Voor jongeren die gehuwd zijn en geen te hunnen laste komende
kinderen hebben, is de norm per kalendermaand, indien het betreft:

	a. gehuwden waarvan beide echtgenoten zich in de leeftijdscategorie van
18 tot en met 20 jaar bevinden: € 440,02;

	b. gehuwden waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18
tot en met 20 jaar bevindt en de andere zich in de leeftijdscategorie
van 21 tot en met 26 jaar bevindt: € 856,70;

	c. gehuwden waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18
tot en met 20 jaar bevindt en de andere zich in de leeftijdscategorie
van 27 jaar of ouder bevindt: € 220,01;

	d. gehuwden waarvan beide echtgenoten zich in de leeftijdscategorie van
21 tot en met 26 jaar bevinden: € 1.273,37;

	e. gehuwden waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 21
tot en met 26 jaar bevindt en de andere zich in de leeftijdscategorie
van 27 jaar of ouder bevindt: € 636,69.

	2. Voor jongeren die gehuwd zijn en een of meer te hunnen laste komende
kinderen hebben, is de norm per kalendermaand, indien het betreft:

	a. gehuwden waarvan beide echtgenoten zich in de leeftijdscategorie van
18 tot en met 20 jaar bevinden: € 694,69;

	b. gehuwden waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18
tot en met 20 jaar bevindt en de andere zich in de leeftijdscategorie
van 21 tot en met 26 jaar bevindt: € 1.111,37;

	c. gehuwden waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18
tot en met 20 jaar bevindt en de andere zich in de leeftijdscategorie
van 27 jaar of ouder bevindt: € 474,68;

	d. gehuwden waarvan beide echtgenoten zich in de leeftijdscategorie van
21 tot en met 26 jaar bevinden: € 1.273,37;

	e. gehuwden waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 21
tot en met 26 jaar bevindt en de andere zich in de leeftijdscategorie
van 27 jaar of ouder bevindt: € 891,36.

	3. Indien een van de gehuwden geen recht op inkomensvoorziening heeft,
is voor de rechthebbende echtgenoot de norm gelijk aan de norm die voor
hem als alleenstaande of als alleenstaande ouder zou gelden. Voor
jongeren die gehuwd zijn en geen te hunnen laste komende kinderen hebben
en waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 21 tot en
met 26 jaar bevindt en de andere zich in de leeftijdscategorie van 27
jaar of ouder bevindt, geldt evenwel de norm, bedoeld in het eerste lid,
onderdeel e.

	4. In afwijking van het derde lid wordt, indien gehuwden een of meer te
hunnen laste komende kinderen hebben en een van de gehuwden algemene
bijstand op grond van de Wet werk en bijstand ontvangt, die algemene
bijstand in mindering gebracht op:

	a. de norm, bedoeld in het tweede lid, onderdeel b, indien de jongste
echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18 tot en met 20 jaar
bevindt;

	b. de norm, bedoeld in het tweede lid, onderdeel d, indien de jongste
echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 21 tot en met 26 jaar
bevindt.

Artikel 29 Norm bij verblijf in inrichting

	1. Bij een verblijf in een inrichting is de norm per kalendermaand,
indien het betreft:

	a. een jongere die alleenstaande of een alleenstaande ouder is: €
283,55;

	b. jongeren die gehuwd zijn: € 441,04.

	2. Het bedrag van de norm, bedoeld in het eerste lid, wordt verhoogd:

	a. voor een alleenstaande of een alleenstaande ouder met € 54,00;

	b. voor gehuwden met € 77,00.

	3. Indien beide gehuwden recht op inkomensvoorziening hebben en een van
de gehuwden in een inrichting verblijft, is de norm voor beide gehuwden
de som van de norm, bedoeld in het eerste lid, onderdeel a, verhoogd met
het bedrag, bedoeld in het tweede lid, onderdeel a, en de op de andere
echtgenoot van toepassing zijnde norm, bedoeld in de artikelen 26 en 27.

Artikel 30 Verhoging norm alleenstaande (ouder)

	1. Het college verhoogt de norm, bedoeld in de artikelen 26, onderdelen
b en c, en 27, onderdeel b, met een toeslag voor zover de jongere hogere
algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan heeft dan waarin de norm
voorziet, als gevolg van het niet of niet geheel kunnen delen van deze
kosten met een ander.

	2. De toeslag bedraagt ten hoogste € 254,67 per kalendermaand.

Artikel 31 Verlaging norm gehuwden

	Het college kan de norm, bedoeld in artikel 28, eerste lid, onderdelen
a, b en d, en tweede lid, onderdelen a, b en d, verlagen voor zover de
jongeren lagere algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan hebben dan
waarin de norm voorziet als gevolg van het geheel of gedeeltelijk kunnen
delen van deze kosten met een ander.

Artikel 32 Verlaging norm woonsituatie

	Het college kan de norm, bedoeld in de artikelen 26, 27 en 28, of de
toeslag, bedoeld in artikel 30, lager vaststellen voor zover de jongere
lagere algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan heeft dan waarin de
norm of de toeslag voorziet als gevolg van zijn woonsituatie, waaronder
begrepen het niet aanhouden van een woning.

Artikel 33 Verlaging norm schoolverlaters

	Het college kan voor de jongere die recent de deelname heeft beëindigd
aan onderwijs of een beroepsopleiding, de norm of de toeslag, bedoeld in
artikel 30, gedurende zes maanden na het tijdstip van die beëindiging
lager vaststellen, indien voor het onderwijs of de beroepsopleiding
aanspraak bestond op studiefinanciering op grond van de Wet
studiefinanciering 2000 of op een tegemoetkoming in de onderwijsbijdrage
en de schoolkosten op grond van hoofdstuk 4 van de Wet tegemoetkoming
onderwijsbijdrage en schoolkosten.

Artikel 34 Verordening

	1. In de verordening, bedoeld in artikel 12, eerste lid, onderdeel e,
stelt de gemeenteraad vast voor welke categorieën de norm wordt
verhoogd of verlaagd en op grond van welke criteria de hoogte van die
verhoging of verlaging wordt bepaald.

	2. In deze verordening stelt de gemeenteraad in elk geval vast dat
onverminderd de artikelen 32 en 33, de toeslag, bedoeld in artikel 30,
voor de alleenstaande en de alleenstaande ouder met zijn ten laste
komende kinderen in wiens woning geen ander zijn hoofdverblijf heeft,
wordt bepaald op het in dat artikel genoemde maximumbedrag.

	3. In de verordening worden uitsluitend verhogingen of verlagingen
vastgesteld als bedoeld in de artikelen 30 tot en met 33.

	4. Verhoging of verlaging van de norm of afwijkende vaststelling van de
toeslag vindt plaats onverminderd artikel 17, eerste lid.

Artikel 35 Hoogte inkomensvoorziening

	1. In de inkomensvoorziening is een vakantietoeslag begrepen ter hoogte
van 4,7 procent van de norm, bedoeld in de artikelen 26 tot en met 29.

	2. De inkomensvoorziening wordt verhoogd met de loonbelasting en
premies volksverzekeringen waarvoor de gemeente die de
inkomensvoorziening verleent, op grond van de Wet op de loonbelasting
1964 inhoudingsplichtige is, alsmede met de vergoeding, bedoeld in
artikel 46 van de Zorgverzekeringswet.

	3. Op de van toepassing zijnde norm, bedoeld in de artikelen 26, 27,
28, eerste lid, onderdelen c en e, en tweede lid, onderdelen c en e, en
artikel 29, eerste lid, onderdeel a, wordt het in aanmerking te nemen
inkomen van de betrokken jongere in mindering gebracht.

	4. Op de van toepassing zijnde norm, bedoeld in de artikelen 28, eerste
lid, onderdelen a, b en d, en tweede lid, onderdelen a, b, en d, en 29,
eerste lid, onderdeel b,  wordt het in aanmerking te nemen inkomen van
de echtgenoten tezamen in mindering gebracht.

	5. Indien een van de gehuwden geen recht op inkomensvoorziening heeft,
wordt zijn inkomen slechts in aanmerking genomen voor zover het inkomen
van de gehuwden tezamen, met inbegrip van de inkomensvoorziening die zou
worden verleend indien zijn inkomen niet in aanmerking wordt genomen,
meer zou bedragen dan:

	a. indien de echtgenoot die geen recht heeft op inkomensvoorziening
jonger is dan 27 jaar, de norm voor gehuwden die van toepassing zou zijn
geweest indien beide echtgenoten recht op inkomensvoorziening zouden
hebben;

	b. indien de echtgenoot die geen recht heeft op inkomensvoorziening 27
jaar of ouder is:

	1°. indien de gehuwden geen te hunnen laste komende kinderen hebben:

	a. indien de jongste echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18
tot en met 20 jaar bevindt, de norm, bedoeld in artikel 28, eerste lid,
onderdeel b;

	b. indien de jongste echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 21
tot en met 26 jaar bevindt, de norm, bedoeld in artikel 28, eerste lid,
onderdeel d;

	2°. indien de gehuwden een of meer te hunnen laste komende kinderen
hebben:

	a. indien de jongste echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18
tot en met 20 jaar bevindt, de norm, bedoeld in artikel 28, tweede lid,
onderdeel b;

	b. indien de jongste echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 21
tot en met 26 jaar bevindt, de norm, bedoeld in artikel 28, tweede lid,
onderdeel d.

	6. In afwijking van het vijfde lid wordt, indien de gehuwden gescheiden
leven, doch niet duurzaam gescheiden, het inkomen van de
niet-rechthebbende echtgenoot slechts in aanmerking genomen voor zover
dat de van toepassing zijnde norm, bedoeld in de artikel 28, derde lid,
te boven gaat.

	7. Indien inkomen in natura wordt genoten wordt de waarde daarvan
vastgesteld op het daarvoor door de jongere opgeofferde bedrag.

Artikel 36 Voorschot

	1. Het college verleent uiterlijk binnen vier weken na de datum waarop
de aanvraag, bedoeld in artikel 14, is ingediend, en vervolgens telkens
na vier weken, bij wijze van voorschot een inkomensvoorziening in de
vorm van een renteloze geldlening, zolang het recht op een
inkomensvoorziening niet is vastgesteld. De eerste zin is niet van
toepassing indien:

	a. de jongere de voor de vaststelling van het recht op
inkomensvoorziening van belang zijnde gegevens of de gevorderde
bewijsstukken niet, niet tijdig of onvolledig heeft verstrekt en hem dit
te verwijten valt, dan wel indien de jongere anderszins onvoldoende
medewerking verleent;

	b. bij de aanvraag duidelijk is dat geen recht op inkomensvoorziening
bestaat.

	2. De hoogte van het voorschot, bedoeld in het eerste lid, bedraagt in
ieder geval 90% van de norm die naar verwachting op de jongere van
toepassing zal zijn, verminderd met het in aanmerking te nemen inkomen.

	3. Indien de inkomensvoorziening wordt verleend over een periode
waarover met toepassing van het eerste lid een voorschot is verleend,
wordt deze inkomensvoorziening zonder machtiging van de jongere
verrekend met dit voorschot.

Artikel 37 Betaling inkomensvoorziening

	1. De inkomensvoorziening wordt per kalendermaand vastgesteld en
betaald. In afwijking van de eerste zin wordt de vakantietoeslag, voor
zover niet reeds eerder betaald, jaarlijks betaald in de maand juni over
de aan die maand voorafgaande maanden waarin de inkomensvoorziening aan
de jongere is verstrekt, tot een maximum van twaalf maanden of zo veel
eerder als de vakantietoeslag over deze periode vaststaat, dan wel
binnen drie maanden volgend op de maand waarin de inkomensvoorziening is
beëindigd.

	2. Indien naar het oordeel van het college bijzondere omstandigheden
daartoe aanleiding geven, kan het college besluiten de
inkomensvoorziening over een andere periode dan als bedoeld in het
eerste lid vast te stellen of te betalen.

	3. De inkomensvoorziening wordt vastgesteld over het deel van de
kalendermaand waarover recht op inkomensvoorziening bestaat, indien de
alleenstaande of het gezin voorafgaand aan of volgend op de vaststelling
van het recht op inkomensvoorziening:

	a. gedurende een periode van ten minste 30 dagen geen
inkomensvoorziening ontvangt; of

	b. anderszins geen recht op inkomensvoorziening heeft.

	4. De inkomensvoorziening wordt uitbetaald aan ieder van de
rechthebbende echtgenoten voor de helft, dan wel op hun gezamenlijk
verzoek aan een van hen voor het geheel.

	5. In geval van overlijden van een van de echtgenoten die rechthebbend
is, van de alleenstaande ouder, van het laatste ten laste komende kind
van gehuwden waarvan de leeftijd van een echtgenoot of beide echtgenoten
18, 19 of 20 jaar is, of van het laatste ten laste komende kind van de
alleenstaande ouder, wordt de inkomensvoorziening tot en met één maand
na de dag van het overlijden, betaald naar de op het moment van
overlijden van toepassing zijnde norm aan de andere echtgenoot, de ten
laste komende kinderen, de echtgenoten, onderscheidenlijk de gewezen
alleenstaande ouder.

Artikel 38 Vervreemding, verpanding, beslag en machtiging

	1. De inkomensvoorziening is niet vatbaar voor vervreemding of
verpanding.

	2. Beslag op de inkomensvoorziening is slechts geldig voor zover de
jongere blijft beschikken over een inkomen gelijk aan de beslagvrije
voet, bedoeld in artikel 475d van het Wetboek van Burgerlijke
Rechtsvordering.

	3. Een machtiging tot het in ontvangst nemen van de
inkomensvoorziening, onder welke vorm of welke benaming ook verleend, is
steeds herroepelijk.

	4. Elk beding, strijdig met dit artikel, is nietig.

Artikel 39 Opschorten, herzien of intrekken recht op inkomensvoorziening

	1. Het college kan het recht op een inkomensvoorziening opschorten
indien de jongere te verwijten valt dat hij de voor de vaststelling van
het recht op een inkomensvoorziening van belang zijnde gegevens of de
gevorderde bewijsstukken niet, niet tijdig of onvolledig heeft
verstrekt, dan wel anderszins onvoldoende medewerking verleent aan het
onderzoek van het college met betrekking tot zijn recht op een
werkleeraanbod of een inkomensvoorziening.

	2. Het college doet mededeling van de opschorting aan de jongere en
nodigt hem uit binnen een door het college gestelde termijn het verzuim,
bedoeld in het eerste lid, te herstellen.

	3. Het college kan een besluit tot vaststelling van de
inkomensvoorziening herzien of intrekken, indien:

	a. het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting, bedoeld in
artikel 30c, tweede of derde lid, van de Wet structuur
uitvoeringsorganisatie werk en inkomen, heeft geleid tot het ten
onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van inkomensvoorziening; of

	b. anderszins de inkomensvoorziening ten onrechte of tot een te hoog
bedrag is verleend.

	4. Als na het verstrijken van een periode van drie maanden de
opschorting, bedoeld in artikel 20, eerste lid, niet is beëindigd,
trekt het college het besluit tot vaststelling van de
inkomensvoorziening in met ingang van de dag waarop de opschorting,
bedoeld in dat artikel inging. Als de jongere het verzuim, bedoeld in
het eerste lid, niet herstelt binnen de daarvoor gestelde termijn, trekt
het college na het verstrijken van deze termijn het besluit tot
vaststelling van de inkomensvoorziening in met ingang van de eerste dag
waarover het recht op de inkomensvoorziening is opgeschort.

Artikel 40 Verlagen bedrag inkomensvoorziening

	1. Indien de jongere naar het oordeel van het college de op hem
rustende verplichtingen, bedoeld in hoofdstuk 5, dan wel de uit artikel
30c, tweede lid of derde lid, van de Wet structuur
uitvoeringsorganisatie werk en inkomen voortvloeiende verplichtingen,
niet of onvoldoende nakomt, dan wel zich jegens het college zeer ernstig
misdraagt, verlaagt het college het bedrag van de aan de jongere
toegekende inkomensvoorziening, overeenkomstig de verordening, bedoeld
in artikel 12, eerste lid, onderdeel b.

	2. Van een verlaging wordt afgezien, indien elke vorm van
verwijtbaarheid ontbreekt.

	3. Het college heroverweegt een besluit tot verlaging van de
inkomensvoorziening binnen een door hem te bepalen termijn die ten
hoogste drie maanden bedraagt.

Artikel 41 Geen recht op inkomensvoorziening

	1. Geen recht op de inkomensvoorziening bestaat:

	a. indien de jongere het werkleeraanbod heeft geweigerd;

	b. voor zover de jongere of zijn gezin een beroep kan doen op een naar
zijn aard en doel als passend en toereikend aan te merken voorziening
buiten deze wet, ter verwerving van middelen of ter bekostiging van
specifieke uitgaven;

	c. voor zover uit houding en gedragingen van de jongere ondubbelzinnig
blijkt dat deze de verplichtingen, bedoeld in hoofdstuk 5, niet wil
nakomen;

	d. indien de jongere wegens werkstaking of uitsluiting niet deelneemt
aan de arbeid, voor zover diens gebrek aan middelen daarvan het gevolg
is;

	e. indien de jongere per kalenderjaar langer dan dertien weken verblijf
houdt buiten Nederland, dan wel een aaneengesloten periode van langer
dan vier weken verblijf houdt buiten Nederland;

	f. indien het werkleeraanbod op grond van artikel 21 is ingetrokken;

	g. indien de jongere rechtens zijn vrijheid is ontnomen;

	h. indien de jongere zijn militaire of vervangende dienstplicht
vervult;

	i. gedurende de periode dat het recht op een werkleeraanbod is
opgeschort;

	j. indien de jongere 18, 19 of 20 jaar is en in een inrichting
verblijft;

	k. indien de jongere een uitkering op grond van de Wet werk en inkomen
kunstenaars ontvangt of indien hij is gehuwd met een persoon die een
zodanige uitkering ontvangt;

	l. indien de jongere onbetaald verlof geniet als bedoeld in   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=0&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=1620492&Dbname=*eO&Tref=01920D55EE905441A2" \l
"start"  artikel 1 , onderdeel g, van de Werkloosheidswet of indien de
jongere gehuwd is met een zodanig persoon, voor zover diens gebrek aan
middelen daarvan het gevolg is, tenzij de jongere alleenstaande ouder is
en hij verlof geniet als bedoeld in   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=0&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=1620492&Dbname=*eO&Tref=01634EC634A9358048" \l
"start"  hoofdstuk 6  van de Wet arbeid en zorg;

	m. indien de jongere een zelfstandige is die aanspraak kan maken op
bijstand op grond van artikel 78f van de Wet werk en bijstand.

	2. Het eerste lid, onderdeel g, is niet van toepassing op bij algemene
maatregel van bestuur aan te wijzen categorieën personen waarbij
tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel
plaatsvindt buiten een penitentiaire inrichting, een inrichting voor
verpleging van ter beschikking gestelden of een inrichting als bedoeld
in artikel 1, onderdeel b, van de Beginselenwet justitiële
jeugdinrichtingen.

	3. De Wet werk en inkomen kunstenaars geldt niet als een voorziening
als bedoeld in het eerste lid, onderdeel b.

Artikel 42 Aanpassen bedragen

	1. Met ingang van de dag waarop het netto minimumloon wijzigt, worden
herzien:

	a. met het percentage van deze wijziging, de normen, genoemd in de
artikelen 26 tot en met 28;

	b. het percentage, genoemd in artikel 35, eerste lid, zodanig dat dit
gelijk is aan de procentuele verhouding tussen de netto aanspraak op de
minimum vakantiebijslag over het minimumloon en het netto minimumloon.
Onder netto aanspraak op de minimum vakantiebijslag wordt verstaan het
verschil tussen het netto minimumloon en het netto minimumloon zoals dat
overeenkomstig artikel 9, eerste lid, zou zijn berekend zonder rekening
te houden met de aanspraak op vakantiebijslag, bedoeld in artikel 15 van
de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag.

	2. Met ingang van de dag waarop het netto minimumloon wijzigt, worden
de normen, genoemd in artikel 29, eerste lid, herzien met het percentage
van deze wijziging.

	3. De bedragen, genoemd in artikel 29, tweede lid, worden herzien,
indien het drempelinkomen, bedoeld in de Wet op de zorgtoeslag, wordt
aangepast, de percentages, bedoeld in artikel 2 van die wet, worden
gewijzigd of het bedrag van de standaardpremie op grond van artikel 4
van die wet op een ander bedrag wordt vastgesteld.

	4. Van de herziene normen en bedragen en van de dag waarop de
herziening plaatsvindt wordt door Onze Minister mededeling gedaan in de
Staatscourant.

	5. Onze Minister kan de normen, het percentage en de bedragen, genoemd
in het eerste tot en met het derde lid, eenmalig aanpassen na de datum
van inwerkingtreding van deze wet.

HOOFDSTUK 5 plichten jongere

Artikel 43 Inlichtingenplicht

	1. De jongere doet aan het college op verzoek of onverwijld uit eigen
beweging mededeling van alle feiten en omstandigheden waarvan hem
redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op
zijn recht op een werkleeraanbod of zijn recht op inkomensvoorziening.
Deze verplichting geldt niet indien die feiten en omstandigheden door
het college kunnen worden vastgesteld op grond van bij wettelijk
voorschrift als authentiek aangemerkte bij ministeriële regeling aan te
wijzen gegevens of kunnen worden verkregen uit bij ministeriële
regeling aan te wijzen administraties.

	2. De jongere is verplicht aan het college desgevraagd de medewerking
te verlenen die redelijkerwijs nodig is voor de uitvoering van deze wet.

	3. Het college stelt bij de uitvoering van deze wet de identiteit van
de belanghebbende vast aan de hand van een document als bedoeld in
artikel 1, eerste lid, onder 1° tot en met 3°, van de Wet op de
identificatieplicht.

	4. Een ieder is verplicht aan het college desgevraagd een document als
bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht terstond ter
inzage te verstrekken, voor zover dit redelijkerwijs nodig is voor de
uitvoering van deze wet.

Artikel 44 Overige verplichtingen

	De jongere is verplicht:

	a. mee te werken aan het opstellen van een plan met betrekking tot zijn
arbeidsinschakeling, waaronder begrepen mee te werken aan een onderzoek
naar zijn mogelijkheden tot arbeidsinschakeling;

	b. geen onredelijke eisen te stellen in verband met door hem te
verrichten algemeen geaccepteerde arbeid, die het aanvaarden of
verkrijgen van algemeen geaccepteerde arbeid belemmeren;

	c. mee te werken aan het behoud of bevorderen van zijn
arbeidsbekwaamheid;

	d. mee te werken aan activiteiten of werkzaamheden, gericht op zijn
arbeidsinschakeling;

	e. opgedragen werkzaamheden of activiteiten naar beste vermogen te
verrichten;

	f. op advies van een arts zich te onderwerpen aan een noodzakelijke
behandeling van medische aard.

HOOFDSTUK 6 BEVOEGDHEDEN EN PLICHTEN COLLEGE

Artikel 45 Verstrekken gegevens en instellen onderzoek

	1. Onverminderd artikel 30c, tweede, vierde en vijfde lid, van de Wet
structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen, bepaalt het college
welke gegevens voor het doen van een werkleeraanbod, dan wel de
voortzetting daarvan, of voor het verstrekken van een
inkomensvoorziening, dan wel de voortzetting daarvan, door de jongere in
ieder geval worden verstrekt en welke bewijsstukken worden overgelegd,
alsmede de wijze en het tijdstip waarop de verstrekking van gegevens
plaatsvindt. De gegevens en bewijsstukken worden door het college niet
verkregen van de jongere voor zover ze anderszins zijn verkregen door
het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, dan wel voor zover zij
verkregen kunnen worden uit de polisadministratie, bedoeld in artikel 33
van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen, de
verzekerdenadministratie, bedoeld in artikel 35 van die wet, alsmede uit
de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens, tenzij hierdoor
een goede vervulling van de taak van het college op grond van dit
artikel wordt belet of bij wettelijk voorschrift anders is bepaald. Bij
of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen andere administraties
worden aangewezen waarvoor de tweede zin van toepassing is, worden
regels gesteld over de gegevens die het betreft en kunnen administraties
worden aangewezen waarvoor de tweede zin tijdelijk niet van toepassing
is. Indien het authentieke gegevens uit andere basisregistraties
betreft, is dit lid van overeenkomstige toepassing.

	2. Het college is bevoegd onderzoek in te stellen naar de juistheid en
volledigheid van de verstrekte gegevens en zonodig naar andere gegevens
die noodzakelijk zijn voor het doen van een werkleeraanbod, dan wel de
voortzetting daarvan, of voor het verstrekken van een
inkomensvoorziening, dan wel de voortzetting daarvan. Indien het
onderzoek daartoe aanleiding geeft kan het college besluiten tot
herziening van het werkleeraanbod of de inkomensvoorziening.

	3. De voordracht voor een krachtens het eerste lid vast te stellen
algemene maatregel van bestuur wordt niet eerder gedaan dan twee weken
nadat het ontwerp aan beide kamers der Staten-Generaal is overgelegd.

Artikel 46 Voorschot Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

	1. Indien de inkomensvoorziening wordt verleend over een periode,
waarover een voorschot is ontvangen met toepassing van artikel 31,
tweede lid, van de Werkloosheidswet, artikel 47a, eerste lid, van
Ziektewet, artikel 67, tweede lid, van de Wet werk en inkomen naar
arbeidsvermogen, artikel 50, tweede lid, van de Wet op de
arbeidsongeschiktheidsverzekering, artikel 55, tweede lid, van de Wet
arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen of artikel 47, tweede
lid van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering jonggehandicapten, al
dan niet met gelijktijdige toepassing van artikel 17, eerste lid, van de
Toeslagenwet, en dit voorschot door het Uitvoeringsinstituut
werknemersverzekeringen wordt teruggevorderd, kan deze
inkomensvoorziening zonder machtiging van de jongere tot het bedrag van
dit voorschot aan het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen
worden betaald.

	2. In het geval, bedoeld in het eerste lid, vergoedt de gemeente aan
het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen tevens de over de te
verlenen inkomensvoorziening verschuldigde loonbelasting, premies
volksverzekeringen en de vergoeding, bedoeld in artikel 46 van de
Zorgverzekeringswet.

Artikel 47 Inlichtingenplicht werkgever

	1. Een ieder is verplicht desgevraagd en bevoegd uit eigen beweging aan
het college kosteloos opgaven en inlichtingen te verstrekken omtrent
feiten en omstandigheden die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van
deze wet ten opzichte van een jongere aan wie een werkleeraanbod is of
zal worden gedaan, dan wel aan wie een inkomensvoorziening is of zal
worden verstrekt, en die in zijn dienst, dan wel voor hem, arbeid
verricht, heeft verricht of zou kunnen gaan verrichten. De verplichting
strekt zich mede uit tot de inkomsten van een persoon van wie kosten van
de inkomensvoorziening op grond van hoofdstuk 7 worden of kunnen worden
teruggevorderd of op wie die kosten worden of kunnen worden verhaald.

	2. De opgaven en inlichtingen worden desgevraagd schriftelijk, of in
een andere vorm die redelijkerwijs kan worden verlangd, binnen een door
het college schriftelijk te stellen termijn verstrekt.

Artikel 48 Inlichtingenverplichting instanties

	1. De hieronder vermelde instanties zijn verplicht desgevraagd aan het
college of, indien het college aan het Uitvoeringsinstituut
werknemersverzekeringen mandaat heeft verleend tot het nemen van
besluiten inzake doen van een werkleeraanbod of het verstrekken van een
inkomensvoorziening, aan het Uitvoeringsinstituut
werknemersverzekeringen, kosteloos opgaven en inlichtingen te
verstrekken die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van deze wet:

	a. het college van andere gemeenten;

	b. het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen en de Sociale
verzekeringsbank;

	c. de Belastingdienst;

	d. het College zorgverzekeringen, genoemd in artikel 58, eerste lid,
van de Zorgverzekeringswet, de Nederlandse Zorgautoriteit, bedoeld in de
Wet marktordening gezondheidszorg en de zorgverzekeraars in de zin van
artikel 1, onderdeel b, van de Zorgverzekeringswet of van artikel 1,
onderdeel b, van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten;

	e. de bedrijfstakpensioenfondsen, ondernemingspensioenfondsen,
risicofondsen, stichtingen tot uitvoering van een regeling inzake
vervroegd uittreden en andere organen belast met het doen van
uitkeringen of verstrekkingen die bij of krachtens artikel 8 van de Wet
inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze
werknemers als inkomen worden aangemerkt;

	f. de Kamers van Koophandel, met dien verstande dat dit, in afwijking
van de aanhef van dit lid, geschiedt tegen betaling van de daarvoor op
grond van de Handelsregisterwet 2007 vastgestelde vergoeding;

	g. de korpschef en de bevelhebber van de Koninklijke marechaussee in de
zin van de Vreemdelingenwet 2000;

	h. de Belastingdienst/Toeslagen betreffende de toekenning van
tegemoetkomingen met toepassing van de Algemene wet inkomensafhankelijke
regelingen en Onze Minister voor Wonen, Wijken en Integratie betreffende
de toepassing van de Wet bevordering eigenwoningbezit;

	i. de Informatie Beheer Groep betreffende de toepassing van de Wet
studiefinanciering 2000, de Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en
schoolkosten, de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk
onderzoek en de Wet inburgering;

	j. Onze Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit betreffende
de omvang van de productiebeperkende maatregelen voor het bedrijf van de
ondernemer in de agrarische sector;

	k. Onze Minister van Justitie voor zover het betreft de persoon die
rechtens zijn vrijheid is ontnomen;

	l. de instanties en personen die woonruimte verhuren;

	m. de instanties die in het kader van de openbare nutsvoorziening
energie en water leveren;

	n. derden die in het kader van de uitoefening van beroep of bedrijf de
arbeidsinschakeling van personen bevorderen.

	2. Het vragen door het college en het verstrekken door de in het eerste
lid bedoelde instanties van de in het eerste lid bedoelde opgaven en
inlichtingen kan geschieden door tussenkomst van het Inlichtingenbureau.

	3. Griffiers van colleges, geheel of ten dele met rechtspraak belast,
zijn verplicht desgevraagd aan het college of, indien het college aan
het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen mandaat heeft verleend
tot het nemen van besluiten inzake doen van een werkleeraanbod of  het
verstrekken van een inkomensvoorziening, aan het Uitvoeringsinstituut
werknemersverzekeringen, kosteloos alle gegevens en uittreksels of
afschriften van uitspraken, registers en andere stukken te verstrekken
die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van deze wet.

	4. De in het eerste en het derde lid bedoelde verplichtingen strekken
zich mede uit tot de personen:

	a. van wie kosten van de inkomensvoorziening op grond van hoofdstuk 7
worden of kunnen worden teruggevorderd of op wie die kosten worden of
kunnen worden verhaald;

	b. die hun hoofdverblijf hebben in dezelfde woning, of ten aanzien van
wie dat redelijkerwijs kan worden vermoed, als de persoon:

	1°. te wiens behoeve de inkomensvoorziening is gevraagd of wordt
verstrekt;

	2°. van wie kosten van de inkomensvoorziening op grond van hoofdstuk 7
worden of kunnen worden teruggevorderd of op wiens kosten die kosten
worden of kunnen worden verhaald.

	5. De in het eerste lid en het derde lid bedoelde opgaven en
inlichtingen worden desgevraagd schriftelijk, of in een andere vorm die
redelijkerwijs kan worden verlangd, en zo spoedig mogelijk, doch in elk
geval binnen vier weken na ontvangst van het verzoek hiertoe, verstrekt.

	6. De in het eerste lid, onderdeel a tot en met k, genoemde instanties
treffen desgevraagd met het college en met het Inlichtingenbureau een
regeling met betrekking tot de mededeling van wijzigingen in de eerder
aan hen gevraagde opgaven en inlichtingen.

	7. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden
gesteld omtrent de inhoud en vormgeving van de in het zesde lid bedoelde
regeling.

	8. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen een of meer van de in het
eerste lid bedoelde instanties worden aangewezen die ten behoeve van aan
het college te verstrekken opgaven en inlichtingen, de door het
Inlichtingenbureau aan deze instanties verstrekte gegevens van aldaar op
dat moment nog onbekende personen opslaan. Bij toepassing van de eerste
zin wordt bij of krachtens algemene maatregel van bestuur bepaald op
welke wijze en gedurende welke termijn deze gegevens worden opgeslagen.

	9. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen andere instanties en
personen dan genoemd in het eerste en het derde lid worden aangewezen
voor wie de verplichtingen, bedoeld in het eerste lid tot en met zevende
lid, eveneens gelden, voor zover het betreft de verstrekking van nader
bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen inlichtingen en
opgaven.

	10. Bij de algemene maatregel van bestuur, bedoeld in het achtste lid,
kan tevens worden bepaald dat de daar bedoelde verplichting alleen geldt
jegens ambtenaren met opsporingsbevoegdheid.

	11. Onze Minister van Justitie verstrekt ten aanzien van de persoon die
rechtens zijn vrijheid is ontnomen, onverwijld en kosteloos de
beschikbare informatie en alle overige opgaven en inlichtingen, die van
invloed kunnen zijn op het recht op een werkleeraanbod of een
inkomensvoorziening, aan het college, of, indien het college aan het
Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen mandaat heeft verleend tot
het nemen van besluiten inzake doen van een werkleeraanbod of het
verstrekken van een inkomensvoorziening, aan het Uitvoeringsinstituut
werknemersverzekeringen, door tussenkomst van het Inlichtingenbureau,
waarbij hij gebruik kan maken van het burgerservicenummer of, bij het
ontbreken daarvan, het sociaal-fiscaalnummer.

Artikel 49 Inlichtingenverplichting gemeenten

	1. Onverminderd artikel 107 van de Vreemdelingenwet 2000, is het
college bevoegd uit eigen beweging en verplicht desgevraagd, uit de
administratie ter zake van de uitvoering van deze wet aan de hieronder
vermelde instanties kosteloos de gegevens te verstrekken:

	a. het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen en de Sociale
verzekeringsbank voor de uitvoering van de Wet structuur
uitvoeringsorganisatie werk en inkomen of de wettelijke regelingen,
bedoeld in de artikelen 30, eerste lid, onderdeel a, en 34, eerste lid,
onderdeel a, van die wet;

	b. de Belastingdienst voor de heffing of invordering van enige
rijksbelasting, de premies voor de sociale verzekeringen, bedoeld in
artikel 2, onderdelen a en c, van de Wet financiering sociale
verzekeringen, of inkomensafhankelijke bijdragen als bedoeld in artikel
41 van de Zorgverzekeringswet en de Belastingdienst/Toeslagen voor de
uitvoering van inkomensafhankelijke regelingen als bedoeld in de
Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen;

	c. het college van andere gemeenten voor de uitvoering van deze wet, de
Wet werk en bijstand, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk
arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de Wet inkomensvoorziening
oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, het
Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004 en de   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=1&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=19284&Dbname=*eO&Tref=010EBC4685AC44D4C1" \l
"start"  Wet werk en inkomen kunstenaars ;

	d. het College zorgverzekeringen, genoemd in artikel 58, eerste lid,
van de Zorgverzekeringswet, de Nederlandse Zorgautoriteit, bedoeld in de
Wet marktordening gezondheidszorg en de zorgverzekeraars in de zin van
artikel 1, onderdeel b, van de Zorgverzekeringswet of van artikel 1,
onderdeel b, van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, voor de
uitvoering van de   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=1&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=19284&Dbname=*eO&Tref=01636819AAF9C21BC6" \l
"start"  Zorgverzekeringswet  of de Algemene Wet Bijzondere
Ziektekosten;

	e. derden die in het kader van de uitoefening van beroep of bedrijf de
arbeidsinschakeling van personen bevorderen;

	f. buitenlandse organen voor de vervulling van een taak van zwaarwegend
algemeen belang;

	g. bestuursorganen van de Nederlandse Antillen en Aruba voor de
vervulling van een taak van zwaarwegend algemeen belang;

	h. de Informatie Beheer Groep voor de uitvoering van de Wet
inburgering.

	2. Het verstrekken door het college aan de in het eerste lid bedoelde
instanties van de in het eerste lid bedoelde gegevens kan geschieden
door tussenkomst van het Inlichtingenbureau.

	3. De in het eerste lid bedoelde gegevensverstrekking vindt niet plaats
indien de persoonlijke levenssfeer van de betrokkenen daardoor
onevenredig wordt geschaad.

	4. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden
gesteld omtrent de gevallen waarin en de wijze waarop in ieder geval
gegevens dienen te worden verstrekt.

	5. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen andere instanties dan
genoemd in het eerste lid worden aangewezen ten behoeve waarvan de
verplichtingen, bedoeld in het eerste lid, eveneens gelden.

Artikel 50 Burgerservicenummer

	1. In de administratie van de gemeente terzake van de uitvoering van
deze wet wordt het burgerservicenummer of, bij het ontbreken daarvan,
het sociaal-fiscaalnummer opgenomen waaronder een natuurlijk persoon is
geregistreerd bij de belastingdienst.

	2. Bij de verstrekking van gegevens door het college en de in de
artikelen 45 en 46 bedoelde instanties wordt, indien daartoe bevoegd,
gebruik gemaakt van dit burgerservicenummer, onderscheidenlijk dit
sociaal-fiscaalnummer. Derden die in het kader van de uitoefening van
beroep of bedrijf de arbeidsinschakeling van personen bevorderen
gebruiken het burgerservicenummer, onderscheidenlijk het
sociaal-fiscaalnummer, slechts voor zover dat noodzakelijk is voor het
verrichten van werkzaamheden die in het kader van artikel 11, eerste en
derde lid, worden uitgevoerd.

	3. Ten behoeve van het gebruik van het sociaal-fiscaalnummer bij het
ontbreken van het burgerservicenummer kan Onze Minister van Financiën
aan personen aan wie een werkleeraanbod wordt gedaan of een
inkomensvoorziening wordt verstrekt, een sociaal-fiscaalnummer
toekennen, indien aan die personen nog geen sociaal-fiscaalnummer is
toegekend.

Artikel 51 Vermoeden misdrijf

	Het college is verplicht, indien het bij de uitvoering van deze wet het
gegronde vermoeden krijgt van een misdrijf dat is gepleegd ten nadele
van een Nederlands of buitenlands uitvoeringsorgaan van de sociale
verzekeringswetten of van een Nederlands of buitenlands overheidsorgaan,
voor zover dit is belast met het verrichten van uitkeringen, het doen
van verstrekkingen, dan wel het heffen van bijdragen, het betrokken
orgaan hiervan in kennis te stellen.

Artikel 52 Geheimhoudingsplicht

	1. Het is een ieder verboden hetgeen hem uit of in verband met enige
werkzaamheid bij de uitvoering van deze wet over de persoon of zaken van
een ander blijkt of wordt meegedeeld, verder bekend te maken dan voor de
uitvoering van deze wet noodzakelijk is, dan wel op grond van deze wet
is voorgeschreven of toegestaan.

	2. Het in het eerste lid vervatte verbod is niet van toepassing indien:

	a. enig wettelijk voorschrift tot bekendmaking verplicht;

	b. de persoon op wie de gegevens betrekking hebben schriftelijk heeft
verklaard tegen de verstrekking van deze gegevens geen bezwaar te
hebben;

	c. de gegevens niet herleidbaar zijn tot individuele natuurlijke
personen.

	3. Ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek of statistiek kunnen
desgevraagd gegevens aan derden worden verstrekt voor zover de
persoonlijke levenssfeer van de betrokkenen daardoor niet onevenredig
wordt geschaad.

	4. De persoon die op grond van dit artikel of de artikelen 47, 48, 50
of 51 gegevens verstrekt dient na te gaan of de persoon aan wie de
gegevens worden verstrekt redelijkerwijs bevoegd is te achten om die
gegevens te verkrijgen.

HOOFDSTUK 7 TERUGVORDERING EN VERHAAL

Artikel 53 Bevoegdheid terugvordering

	1. Het college kan de kosten van de inkomensvoorziening terugvorderen,
voor zover die inkomensvoorziening:

	a. ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend;

	b. op grond van artikel 32 bij wijze van voorschot is verleend en
nadien is vastgesteld dat geen recht op inkomensvoorziening bestaat;

	c. anderszins onverschuldigd is betaald, omdat de jongere naderhand met
betrekking tot de periode waarover de inkomensvoorziening is verleend,
over in aanmerking te nemen vermogen of inkomen beschikt of kan
beschikken; of

	d. anderszins onverschuldigd is betaald voor zover de belanghebbende
dit redelijkerwijs had kunnen begrijpen.

	2. Indien het college op grond van artikel 16, derde lid, gehouden is
kosten verbonden aan een werkleeraanbod, of een inkomensvoorziening over
een bepaalde periode aan een andere gemeente te vergoeden, geschiedt de
terugvordering over die periode, voor zover zij nog niet heeft
plaatsgehad, door het college van eerstgenoemde gemeente.

	3. Het college is bevoegd tot verrekening van in de voorafgaande drie
maanden ontvangen middelen met de inkomensvoorziening.

	4. Bij gebreke van tijdige betaling kan de vordering worden verhoogd
met de op de terugvordering betrekking hebbende kosten. Loonbelasting en
de premies volksverzekeringen waarvoor de gemeente die de
inkomensvoorziening verstrekt krachtens de Wet op de loonbelasting 1964
inhoudingsplichtige is, alsmede de vergoeding, bedoeld in artikel 46 van
de Zorgverzekeringswet, kunnen worden teruggevorderd, voor zover deze
belasting, premies en vergoeding niet verrekend kunnen worden met de
door het college af te dragen loonbelasting, premies volksverzekeringen
en vergoeding.

	5. Terugvordering als bedoeld in het eerste lid, onderdeel d, vindt
niet plaats, indien de betreffende kosten zijn gemaakt meer dan twee
jaar vóór de datum van verzending van het besluit tot terugvordering.

Artikel 54 Terugvordering echtgenoten

	1. Indien de inkomensvoorziening overeenkomstig een norm als bedoeld in
artikel 28, eerste lid, had moeten worden verleend, maar zulks
achterwege is gebleven, omdat de jongere de verplichtingen, bedoeld in
artikel 43, of artikel 30c, tweede lid of derde lid, van de Wet
structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen, niet of niet
behoorlijk is nagekomen, kunnen de kosten van de inkomensvoorziening
mede worden teruggevorderd van de persoon met wiens middelen bij de
verlening van de inkomensvoorziening rekening had moeten worden
gehouden.

	2. De in het eerste lid bedoelde persoon is mede hoofdelijk
aansprakelijk voor de terugbetaling van kosten van de
inkomensvoorziening die worden teruggevorderd.

Artikel 55 Nadere bepalingen terugvordering

	1. De persoon van wie kosten van de inkomensvoorziening worden
teruggevorderd is verplicht desgevraagd aan het college de inlichtingen
te verstrekken die voor terugvordering op grond van dit hoofdstuk van
belang zijn.

	2. Het college kan de kosten van de inkomensvoorziening, bedoeld in de
artikelen 53 en 54 invorderen bij dwangbevel.

	3. Indien de persoon van wie kosten van de inkomensvoorziening, bedoeld
in de artikelen 53 en 54, worden teruggevorderd algemene bijstand of een
uitkering op grond van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk
arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de Wet inkomensvoorziening
oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, het
Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004 of de Wet werk en inkomen
kunstenaars ontvangt, is het college bevoegd tot verrekening van die
kosten met die algemene bijstand of die uitkering.

	4. De in artikel 479g van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
aan de raad voor de kinderbescherming toegekende bevoegdheid komt
gelijkelijk toe aan het college. Indien het college gebruik maakt van
deze bevoegdheid, geschiedt de bekendmaking van het dwangbevel, in
afwijking van artikel 4.4.4.2.10, eerste lid, van de Algemene wet
bestuursrecht, door middel van toezending per post aan de persoon van
wie kosten van de inkomensvoorziening worden teruggevorderd.

	5. Zolang de persoon van wie kosten van de inkomensvoorziening worden
teruggevorderd zijn verplichting, bedoeld in het eerste lid, niet of
niet behoorlijk nakomt:

	a. is het college, in afwijking van artikel 4.4.1.9, derde lid, van de
Algemene wet bestuursrecht, bevoegd tot verrekening voor zover beslag op
de vordering van de schuldeiser nietig zou zijn;

	b. geldt de beslagvrije voet, bedoeld in de artikelen 475c tot en met
475e van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, in afwijking van
artikel 4.4.4.2.3 van de Algemene wet bestuursrecht, niet bij
invordering van kosten van de inkomensvoorziening bij dwangbevel.

	6. Terugvordering van kosten van de inkomensvoorziening, bedoeld in de
artikelen 53 en 54, is bevoorrecht en volgt onmiddellijk na de
vorderingen omschreven in artikel 288 van Boek 3 van het Burgerlijk
Wetboek.

Artikel 56 Verhaal

	Op verhaal van kosten van de inkomensvoorziening is paragraaf 6.5 van
de Wet werk en bijstand van overeenkomstige toepassing.

Hoofdstuk 8 wIJZIGING ANDERE WETTEN

Artikel 57 Wijziging van de Wet werk en bijstand

	De Wet werk en bijstand wordt als volgt gewijzigd:

A

	Artikel 2 wordt als volgt gewijzigd:

	1. Onderdeel a komt te luiden:

	a. premies volksverzekeringen: premies volksverzekeringen als bedoeld
in de Wet financiering sociale verzekeringen;

	2. Onderdeel b komt te luiden:

	b. premie werknemersverzekeringen: werknemersaandeel in de premie,
bedoeld in afdeling 2 van hoofdstuk 3 van de Wet financiering sociale
verzekeringen.

B

	In artikel 6, eerste lid, onderdeel a, wordt na “deze wet of”
ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

C

	In artikel 9, eerste lid, aanhef, wordt “18 jaar” vervangen door:
27 jaar.

D

	Artikel 9a, vierde lid, derde zin komt te luiden:

	Op deze periode worden in mindering gebracht de periode, dan wel
perioden, waarin de alleenstaande ouder in de voorgaande woonplaats, dan
wel in de voorgaande woonplaatsen, gebruik heeft gemaakt van de
ontheffing, bedoeld in het eerste lid, alsmede de periode, dan wel
perioden, waarin toepassing is gegeven aan artikel 17, vierde lid, van
de Wet investeren in jongeren.

E

	Artikel 13 wordt als volgt gewijzigd:

	1. Het eerste lid, onderdeel e, komt te luiden:

	e. die jonger is dan 18 jaar, voor zover het het recht op bijzondere
bijstand betreft;.

	2. Het tweede lid, onderdeel a, komt te luiden:

	a. die jonger is dan 27 jaar;.

F

	Artikel 20 vervalt.

G

	In artikel 21, aanhef, wordt “21 jaar” vervangen door: 27 jaar.

H

	In artikel 22, onderdeel d, wordt “21 jaar” vervangen door: 27
jaar.

I

	In artikel 26 vervalt “artikel 20, eerste lid, onderdelen b en c, en
tweede lid, onderdelen b en c, en”.

J

	In artikel 27 wordt “de artikelen 20 en 21” vervangen door: artikel
21.

K

	Artikel 29 vervalt.

L

	Artikel 30 wordt als volgt gewijzigd:

	1. Het tweede lid komt te luiden:

	2. In deze verordening stelt de gemeenteraad in elk geval vast dat
onverminderd de   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=0&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=4900100&Dbname=*eO&Tref=01BC98C790D1CF42DA" \l
"start"  artikelen 27  en   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=0&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=4900100&Dbname=*eO&Tref=01E907EC818D14092B" \l
"start"  28 , de toeslag, bedoeld in   HYPERLINK
"http://kluwer-adw.rijksweb.nl/kluwer/scripts/cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=0&
Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=4900100&Dbname=*eO&Tref=0163BA7DAEDB45B638" \l
"start"  artikel 25 , voor de alleenstaande en de alleenstaande ouder
met zijn ten laste komende kinderen in wiens woning geen ander zijn
hoofdverblijf heeft, wordt bepaald op het in dat artikel genoemde
maximumbedrag.

	2. In het derde lid wordt “de artikelen 25 tot en met 29” vervangen
door: de artikelen 25 tot en met 28.

M

	In artikel 31, tweede lid, vervalt onderdeel n, onder verlettering van
de onderdelen o tot en met r tot n tot en met q.

N

	In artikel 34, tweede lid, onderdeel f, wordt “onderdeel q”
vervangen door: onderdeel p.

O

	Artikel 38 wordt als volgt gewijzigd:

	1. In het eerste lid, onderdeel a, wordt “de artikelen 20 en 21”
vervangen door: artikel 21.

	2. In het tweede lid wordt “onderdelen j en o” vervangen door:
onderdelen j en n.

P

	Artikel 69, eerste lid, komt te luiden:

	1. Onze Minister verstrekt jaarlijks ten laste van ’s Rijks kas aan
het college een uitkering voor de kosten van de door het college
toegekende:

	a. algemene bijstand;

	b. inkomensvoorziening, bedoeld in de Wet investeren in jongeren. In de
uitkering zijn begrepen de loonbelasting, de premies volksverzekeringen
die daarover verschuldigd zijn en de in artikel 46 van de
Zorgverzekeringswet bedoelde vergoedingen van de inkomensafhankelijke
bijdragen daarover. De uitkering wordt ten minste drie maanden
voorafgaand aan het kalenderjaar waarop zij betrekking heeft door Onze
Minister vastgesteld.

Q

	Artikel 78f wordt als volgt gewijzigd:

	1. Voor de tekst wordt de aanduiding “1.” geplaatst.

	2. In het eerste lid wordt na “algemene bijstand ontvangen”
ingevoegd “dan wel een inkomensvoorziening ontvangen op grond van de
Wet investeren in jongeren” en wordt na “11,” ingevoegd: 13,.

	3. Er wordt een lid toegevoegd, luidende:

	2. Indien verlening van algemene bijstand op grond van het eerste lid
aan zelfstandigen plaatsvindt zijn, indien het personen jonger dan 27
jaar betreft, de normen, bedoeld in de artikelen 26 tot en met 33 van de
Wet investeren in jongeren van toepassing.

Artikel 58 Wijziging van de Wet participatiebudget

	In artikel 1 van de Wet participatiebudget wordt aan het slot van de
definitie van re-integratievoorzieningen een zinsnede toegevoegd,
luidende: , alsmede een werkleeraanbod als bedoeld in artikel 13, eerste
lid, van de Wet investeren in jongeren.

Artikel 59 Wijziging van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en
inkomen

	De Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen wordt als volgt
gewijzigd

A

	In artikel 1, onderdeel l, wordt na “de Wet werk en bijstand,”
ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

B

	In artikel 9, eerste lid, wordt na “de Wet werk en bijstand,”
ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

C

	In artikel 30, vijfde lid, onderdeel b, wordt na “de Wet werk en
bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

D

	In artikel 30c, eerste lid, wordt na “Wet inkomensvoorziening oudere
en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers” ingevoegd: of
voor een werkleeraanbod op grond van de Wet investeren in jongeren.

E

	In artikel 34, tweede lid, onderdeel b, wordt na “de Wet werk en
bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

F

	Artikel 62 wordt als volgt gewijzigd:

	1. In het eerste lid wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd:
de Wet investeren in jongeren,.

	2. In het tweede lid wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd:
de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 60 Wijziging van Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering

	Artikel 475d, tweede lid, van het Wetboek van Burgerlijke
Rechtsvordering komt te luiden:

	2. De beslagvrije voet bedraagt voor schuldenaren die kunnen worden
aangemerkt als:

	a. echtgenoten of geregistreerde partners zonder ten laste komende
kinderen waarvan beide echtgenoten zich in de leeftijdscategorie van 18
tot en met 20 jaar bevinden: 90 procent van de norm genoemd in artikel
28, eerste lid, onderdeel a, van de Wet investeren in jongeren;

	b. echtgenoten of geregistreerde partners zonder ten laste komende
kinderen waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie van 18 tot
en met 20 jaar bevindt en de andere 21 jaar of ouder is: 90 procent van
de norm genoemd in artikel 28, eerste lid, onderdeel b, van de Wet
investeren in jongeren;

	c. echtgenoten of geregistreerde partners met een of meer ten laste
komende kinderen waarvan beide echtgenoten zich in de leeftijdscategorie
van 18 tot en met 20 jaar bevinden: 90 procent van de norm genoemd in
artikel 28, tweede lid, onderdeel a, van de Wet investeren in jongeren;

	d. echtgenoten of geregistreerde partners met een of meer ten laste
komende kinderen waarvan een echtgenoot zich in de leeftijdscategorie
van 18 tot en met 20 jaar bevindt en de andere 21 jaar of ouder is: 90
procent van de norm genoemd in artikel 28, tweede lid, onderdeel b, van
de Wet investeren in jongeren;

	e. een alleenstaande ouder jonger dan 21 jaar: 90 procent van de norm
genoemd in artikel 27, onderdeel a, van de Wet investeren in jongeren;

	f. een alleenstaande die jonger is dan 21 jaar: 90 procent van de norm
genoemd in artikel 26, onderdeel a, van de Wet investeren in jongeren.

Artikel 61 Wijziging van de Algemene Kinderbijslagwet

	In artikel 17g, tweede lid, van de Algemene Kinderbijslagwet wordt na
“de Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in
jongeren,.

Artikel 62 Wijziging van de Algemene nabestaandenwet

	In artikel 45, tweede lid, van de Algemene nabestaandenwet wordt na
“de Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in
jongeren,.

Artikel 63 Wijziging van de Algemene Ouderdomswet

	In artikel 17i, tweede lid, van de Algemene Ouderdomswet wordt na “de
Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 64 Wijziging van de Toeslagenwet

	In artikel 14g, tweede lid, van de Toeslagenwet wordt na “de Wet werk
en bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 65 Wijziging van de Werkloosheidswet

	In artikel 27g, tweede lid, van de Werkloosheidswet wordt na “de Wet
werk en bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 66 Wijziging van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering
zelfstandigen

	In artikel 54, tweede lid, van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering
zelfstandigen wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de Wet
investeren in jongeren,.

Artikel 67 Wijziging van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening
jonggehandicapten

	In artikel 46, tweede lid, van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening
jonggehandicapten wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de
Wet investeren in jongeren,.

Artikel 68 Wijziging van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening
militairen

	In artikel 2, eerste lid, onderdeel b, onder 2°, van de Wet
arbeidsongeschiktheidsvoorziening militairen wordt na “de Wet werk en
bijstand” ingevoegd: en de Wet investeren in jongeren.

Artikel 69 Wijziging van de Wet inkomensvoorziening oudere en
gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers

	In artikel 48, eerste lid, onderdeel c, van de Wet inkomensvoorziening
oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers wordt na
“de Wet werk en bijstand” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 70 Wijziging van de Wet inkomensvoorziening oudere en
gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen

	In artikel 48, eerste lid, onderdeel c, van de Wet inkomensvoorziening
oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen wordt na
“de Wet werk en bijstand” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 71 Wijziging van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering

	In artikel 29g, tweede lid, van de Wet op de
arbeidsongeschiktheidsverzekering wordt na “de Wet werk en
bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 72 Wijziging van de Wet werk en inkomen kunstenaars

	De Wet werk en inkomen kunstenaars wordt als volgt gewijzigd:

A

	In artikel 2, vierde lid, onderdeel a, wordt “of de Wet werk en
bijstand” vervangen door: de Wet investeren in jongeren of de Wet werk
en bijstand.

B

	In artikel 43, eerste lid, onderdeel c, wordt na “de Wet werk en
bijstand,” ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 73 Wijziging van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen

	In artikel 96, tweede lid, van de Wet werk en inkomen naar
arbeidsvermogen wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de
Wet investeren in jongeren,.

Artikel 74 Wijziging van de Ziektewet

	De Ziektewet wordt als volgt gewijzigd:

A

	In artikel 29b, tweede lid, wordt na “de Wet werk en bijstand”
ingevoegd: of artikel 11, eerste lid, van de Wet investeren in jongeren.

B

	In artikel 45g, tweede lid, wordt na “de Wet werk en bijstand,”
ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 75 Wijziging van de Wet financiering sociale verzekeringen

	De Wet financiering sociale verzekeringen wordt als volgt gewijzigd:

A

	In artikel 49, eerste lid, onderdeel d, wordt na “de Wet werk en
bijstand” ingevoegd: of artikel 11, eerste lid, van de Wet investeren
in jongeren.

B

	In artikel 51, derde lid, wordt na “de Wet werk en bijstand,”
ingevoegd: de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 76 Wijziging van de Wet verzelfstandiging Informatiseringsbank

	In artikel 9e, tweede lid, van de Wet verzelfstandiging
Informatiseringsbank wordt na “de Wet werk en bijstand” ingevoegd:
artikel 48 van de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 77 Wijziging van de Wet studiefinanciering 2000

	In artikel 3.17, derde lid, onderdeel a, van de Wet studiefinanciering
2000 wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de Wet
investeren in jongeren,.

Artikel 78 Wijziging van de Wet op het hoger onderwijs en
wetenschappelijk onderzoek

	Artikel 7.52 van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk
onderzoek wordt als volgt gewijzigd:

	1. In het tweede lid wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd:
de Wet investeren in jongeren,.

	2. In het vierde lid wordt na “de Wet werk en bijstand,” ingevoegd:
de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 79 Wijziging van de Wet op het consumentenkrediet

	Artikel 5, onderdeel a, van de Wet op het consumentenkrediet komt te
luiden:

	a. waaraan als kredietnemer deelneemt:

	1°. echtgenoten of geregistreerde partners als bedoeld in artikel 3
van de Wet werk en bijstand, van wie het gezamenlijk netto maandinkomen
niet hoger is dan de norm genoemd in artikel 21, onderdeel c, van die
wet;

	2°. een alleenstaande ouder als bedoeld in artikel 4, onderdeel b, van
de Wet werk en bijstand, van wie het netto maandinkomen niet hoger is
dan negentig procent van de norm bedoeld onder 1°;

	3°. een alleenstaande als bedoeld in artikel 4, onderdeel a, van de
Wet werk en bijstand, van wie het netto maandinkomen niet hoger is dan
zeventig procent van de norm bedoeld onder 1°;

	4°. echtgenoten of geregistreerde partners als bedoeld in artikel 3
van de Wet investeren in jongeren, van wie het gezamenlijk netto
maandinkomen niet hoger is dan de van toepassing zijnde norm genoemd in
artikel 28, van die wet;

	5°. een alleenstaande ouder als bedoeld in artikel 4 van de Wet
investeren in jongeren, van wie het netto maandinkomen niet hoger is dan
de norm genoemd in artikel 27, van die wet; of

	6°. een alleenstaande jongere als bedoeld in de Wet investeren in
jongeren, van wie het netto maandinkomen niet hoger is dan de van
toepassing zijnde norm genoemd in artikel 26, van die wet;

	dan wel

Artikel 80 Wijziging van de Wet op de loonbelasting 1964

	In artikel 2, zesde lid, van de Wet op de loonbelasting 1964 wordt na
“de Wet werk en bijstand,” ingevoegd: of de Wet investeren in
jongeren,.

Artikel 81 Wijziging van de Wet kinderopvang

	De Wet kinderopvang wordt als volgt gewijzigd:

A

	Artikel 6, eerste lid, onderdeel c, wordt als volgt gewijzigd:

	1. Na “op grond van de Wet werk en bijstand,” wordt ingevoegd: de
Wet investeren in jongeren,.

	2.. Na “artikel 7, eerste lid, onder a, van de Wet werk en
bijstand,” wordt ingevoegd: artikel 11, eerste lid, van de Wet
investeren in jongeren,.

B

	Artikel 22 wordt als volgt gewijzigd:

	1. In het eerste lid, onderdeel a, wordt na “artikel 7, eerste lid,
aanhef en onder a, of derde lid, tweede zin, van de Wet werk en
bijstand,” ingevoegd: artikel 11, eerste lid, van de Wet investeren in
jongeren,.

	2. In het tweede lid wordt na “en algemene bijstand ontvangt op grond
van de Wet werk en bijstand, ” ingevoegd: of een inkomensvoorziening
op grond van de Wet investeren in jongeren.

C

	In artikel 35, eerste lid, wordt na “Wet werk en bijstand,”
ingevoegd: artikel 11, eerste lid, van de Wet investeren in jongeren,.

Artikel 82 Wijziging van de Wet inkomstenbelasting 2001

	In artikel 6.3, eerste lid, onderdeel c, wordt na “paragraaf 6.5 van
de Wet werk en bijstand” ingevoegd: of artikel 56 van de Wet
investeren in jongeren.

Artikel 83 Wijziging van de Wet inburgering

	De Wet inburgering wordt als volgt gewijzigd:

A

	In artikel 20, eerste lid, wordt “op grond van de Wet werk en
bijstand” vervangen door: op grond van de Wet werk en bijstand, dan
wel de Wet investeren in jongeren.

B

	In artikel 24b, eerste lid, wordt “op grond van de Wet werk en
bijstand” vervangen door: op grond van de Wet werk en bijstand, dan
wel de Wet investeren in jongeren.

C

	In artikel 37 wordt na “Wet werk en bijstand,” ingevoegd: de
inkomensvoorziening kan worden verlaagd op grond van artikel 36 van de
Wet investeren in jongeren,.

Artikel 83a Inwerkingtreding Aanpassingswet vierde tranche Awb

	Indien het bij koninklijke boodschap van 24 augustus 2007 ingediende
voorstel van wet tot aanpassing van bijzondere wetten aan de vierde
tranche van de Algemene wet bestuursrecht (Aanpassingswet vierde tranche
Awb) (Kamerstukken 31 124), tot wet is of wordt verheven, en hoofdstuk
10 van die wet later in werking treedt dan hoofdstuk 8 van deze wet,
wordt

in de artikelen 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 71, 73 en 74, onderdeel B,
van deze wet “tweede lid” vervangen door: derde lid.

Hoofdstuk 9 OVERGANGS- EN SLOTBEPALINGEN

Artikel 84 Overgangsrecht

	1. Op de jongere die op de dag voor de datum van inwerkingtreding van
deze wet algemene bijstand op grond van de Wet werk en bijstand
ontvangt, blijft de Wet werk en bijstand van toepassing tot het tijdstip
waarop die jongere zijn recht op algemene bijstand verliest, met dien
verstande dat die jongere in ieder geval twaalf maanden na
inwerkingtreding van deze wet het recht op algemene bijstand verliest.

	2. Gedurende de periode dat de jongere op grond van het eerste lid
recht op algemene bijstand op grond van de Wet werk en bijstand heeft,
is deze wet niet een voorliggende voorziening in het kader van de
uitvoering van de Wet werk en bijstand.

	3. Onverminderd het eerste lid blijft de Wet werk en bijstand van
toepassing tot en met 31 december 2010 op de jongere die:

	a. alleenstaande ouder is; 

	b. in een gemeente woont die deelneemt aan het experiment dat op het
moment van inwerkingtreding van deze wet bestaat op grond van artikel 83
van de Wet werk en bijstand; en 

	c. op de dag voor de datum van inwerkingtreding van deze wet algemene
bijstand ontvangt op grond van de Wet werk en bijstand en deze algemene
bijstand sindsdien onafgebroken ontvangt.

Artikel 85 Aanwijzing minister

	Onze Minister kan, indien hij met betrekking tot de rechtmatige
uitvoering van deze wet ernstige tekortkomingen constateert, aan het
college, nadat het gedurende acht weken in de gelegenheid is gesteld
zijn zienswijze naar voren te brengen, een aanwijzing geven. Hij treedt
daarbij niet in de besluitvorming inzake individuele gevallen. In een
aanwijzing wordt een termijn opgenomen waarbinnen het college de
uitvoering in overeenstemming heeft gebracht met deze aanwijzing.

Artikel 86 Toezicht op de naleving

	Met het toezicht op de naleving van deze wet zijn belast de bij besluit
van het college aangewezen ambtenaren.

Artikel 87 Verantwoording gemeenten en uitvoeringsbeeld

	1. Het college legt verantwoording af aan Onze Minister over de
uitvoering van deze wet, op de wijze, bedoeld in  HYPERLINK
"cgi1frnt.exe?CmdL=&Drel=0&Ut=2&Frm=b&Dbname=*eO&Ses=4971265&Dbname=*eO&
Tref=017F632A83F9321325" \\\\l "start" artikel 17a  van de
Financiële-verhoudingswet.

	2. Het college dient jaarlijks bij Onze Minister een beeld van de
uitvoering in.

	3. Bij ministeriële regeling worden regels gesteld inzake het beeld
van de uitvoering.

Artikel 88 Informatievoorziening

	1. Het college en de gemeenteraad verstrekken desgevraagd aan Onze
Minister de inlichtingen die hij voor het toezicht, de statistiek, de
informatievoorziening en de beleidsvorming met betrekking tot deze wet
nodig heeft.

	2. Onze Minister stelt een beleidsplan op dat het kader biedt
waarbinnen hij de inlichtingen, bedoeld in het eerste lid, vraagt. Over
het beleidsplan of een wijziging daarvan overlegt hij met de daartoe
door hem aangewezen rechtspersoon die de gemeenten vertegenwoordigt.

	3. Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld met
betrekking tot de wijze waarop het college en de gemeenteraad de in het
eerste lid bedoelde inlichtingen verzamelen en verstrekken, waarbij kan
worden bepaald dat categorieën van gemeenten bepaalde inlichtingen niet
hoeven te verzamelen en te verstrekken.

	4. De inlichtingen, bedoeld in het eerste lid, en het beeld van de
uitvoering, bedoeld in artikel 87, worden kosteloos verstrekt.

Artikel 89 Begrip besluit, cassatie en onverwijlde financiële
ondersteuning

	De artikelen 79, 80 en 81 van de Wet werk en bijstand zijn van
overeenkomstige toepassing.

Artikel 90 Evaluatie

	Onze Minister zendt binnen vier jaar na de inwerkingtreding van deze
wet aan de Staten-Generaal een verslag over de doeltreffendheid en de
effecten van deze wet in de praktijk.

Artikel 91 Inwerkingtreding

	De artikelen van deze wet treden in werking op een bij koninklijk
besluit te bepalen tijdstip, dat voor verschillende artikelen en
onderdelen daarvan verschillend kan worden vastgesteld.

Artikel 92 Citeertitel

	Deze wet wordt aangehaald als: Wet investeren in jongeren.

	Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en
dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks
aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

Gegeven

De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

De Minister voor Jeugd en Gezin,

De Staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap,

 PAGE    

 PAGE   1