Preview document (🔗 origineel)

---

> Retouradres Postbus 20350 2500 EJ  Den Haag

De Voorzitter van de Tweede Kamer

der Staten-Generaal

Postbus 20018

2500 EA  DEN HAAG

Datum  22 december 2008

Betreft	Kamervragen

Geachte voorzitter,

Hierbij zend ik u de antwoorden op de vragen van   FORMDROPDOWN   Koser
Kaya (D’66) over het bericht dat huisartsen gedwongen moeten worden
tot hulp bij euthanasie (Ingezonden 17 november 2008).

Hoogachtend,

de Staatssecretaris van Volksgezondheid,

Welzijn en Sport,

mw. dr. J. Bussemaker

Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Koser Kaya over het bericht
dat artsen gedwongen moeten worden tot hulp bij euthanasie.

(Ingezonden 17 november 2008)

1

Wat is uw reactie op de stelling van de Nederlandse Vereniging voor een
Vrijwillig Levenseinde (NVVE) dat artsen die weigeren mee te werken aan
euthanasie of hulp-bij-zelfdoding en ook niet doorverwijzen naar een
andere arts tuchtrechtelijk moeten worden vervolgd? 

2

Deelt u de mening dat een arts die medewerking aan euthanasie weigert en
vervolgens niet doorverwijst naar een andere arts zich niet opstelt als
een goed hulpverlener? Zo neen, waarom niet?

3

Deelt u voorts de mening dat de patiënt de hulp moet krijgen die
hij/zij vraagt en waar hij/zij  recht op heeft en dat de patiënt erop
moet kunnen vertrouwen dat de arts die zorg levert?

4 

Gaat u ervoor zorgen dat de KNMG-richtlijn in overeenstemming komt met
goed hulpverlenerschap, zoals dat in de wet is vastgelegd?   

Antwoord op de vragen 1 - 4

Euthanasie is strafbaar onder het Nederlandse Wetboek van Strafrecht,
tenzij het is begaan door een arts, die daarbij voldoet aan de
zorgvuldigheidseisen van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek
en ervan melding maakt. Een patiënt heeft geen recht op euthanasie.
Noch heeft een arts de plicht om een verzoek tot euthanasie in te
willigen. Wel heeft een patiënt altijd het recht om een verzoek om
levensbeëindiging te doen. Het is aan de arts om te bepalen of aan de
zorgvuldigheidscriteria wordt voldaan en of een verzoek om
levensbeëindiging daarmee kan worden ingewilligd. De arts is dan ook
juridisch verantwoordelijk voor het inwilligen van een verzoek. 

Patiënten – zeker als het gaat om een verzoek om levensbeëindiging
– bevinden zich in een afhankelijke positie. Een arts dient zich
hiervan altijd bewust te zijn. Zijn of haar professionaliteit is dan ook
cruciaal.

In het kader van goed hulpverlenerschap is het van belang dat de arts in
een vroeg stadium aangeeft wanneer hij of zij uit principiële
overwegingen niet wil ingaan op een verzoek om levensbeëindiging. Op
dat moment kan er nog doorverwijzing plaatsvinden of bestaat er nog de
mogelijkheid voor de patiënt om een arts te zoeken die mogelijk wel
invulling wil geven aan een eventueel verzoek om levensbeëindiging te
zijner tijd.

Het kan ook voorkomen dat een arts vindt dat niet aan de
zorgvuldigheidscriteria van de wet wordt voldaan. De arts dient dit met
de patiënt te bespreken, waarbij de patiënt kan overwegen om een
andere huisarts te zoeken. In de praktijk kan dit problematisch zijn,
onder meer door de gezondheidstoestand van de patiënt.

Feit is dat de patiënt afhankelijk is van de arts voor inwilliging van
zijn of haar verzoek. Daarom is heldere communicatie in een vroeg
stadium van belang. 

Indien de patiënt of diens familie een klacht heeft ten aanzien van het
(niet) handelen van de arts, is het bespreken ervan met de arts de
eerste aangewezen weg. Een eventueel besluit om de klacht bij een orgaan
in te dienen, is vervolgens aan de patiënt of diens familie.

De richtlijn van de KNMG is mijns inziens in overeenstemming met de Wet
op de geneeskundige behandelingsovereenkomst.

 Trouw, 13 november 2008, Arts dwingen tot hulp bij euthanasie

Bezoekadres:

Parnassusplein 5

2511 VX  DEN HAAG

T	070 340 79 11

F	070 340 78 34

www.minvws.nl

Ons kenmerk

PG-K-U-2895627

Bijlagen

1

Uw brief

18 november

Correspondentie uitsluitend richten aan het retouradres met vermelding
van de datum en het kenmerk van deze brief.