Preview document (🔗 origineel)

---

2009Z00252 / 2080909270

Vragen van het lid Poppe (SP) aan de minister van Defensie over
wachtincidenten door hoge werkdruk in Uruzgan. (Ingezonden 12 januari
2009)

 

1

Kent u het bericht "Door werkdruk niet wakker tijdens wacht"? 1) Kloppen
de gestelde gegevens? 

2

Hoe vaak komen zulke wachtincidenten voor, en in welke perioden? 

3

Is het waar dat er in Uruzgan wachtroosters van 24 uur worden gemaakt
waardoor personeel 24-uursdiensten moeten draaien zelfs als ze al 24 uur
in touw zijn? 

4

Hoeveel militairen hebben tijdens de missie in Uruzgan wachten van 24
uur moeten draaien? 

5

Acht u wachtroosters van 24 uur onder gevaarlijke en vermoeiende
omstandigheden verantwoord? 

6

Was u op de hoogte van de 24-uurs wachtroosters? Zo ja, wat heeft u
gedaan om dit te voorkomen? 

7

Acht u 24-uurs wachtroosters in gevaarlijke omstandigheden passen bij
een professioneel leger? Zo nee, is een dergelijke onverantwoorde
werkdruk na deze vragen afgelopen? Zo nee, waarom niet? 

8

Is het militairen volledig aan te rekenen als ze onder een dergelijk
wachtrooster in slaap sukkelen? Zo ja, waarom? 

9

Is een dergelijk onverantwoord 24-uurs wachtrooster geen
verantwoordelijkheid van de militaire leiding? Zo ja, welke maatregelen
worden er, of zijn er tegen de militaire leiding genomen? Zo nee, waarom
niet?

10

Is er naar aanleiding van een wachtincident om deze reden oneervol
ontslag verleent? Zo ja, beseft u welk een impact en belemmering zo'n
maatregel kan hebben op de carrièremogelijkheden van betrokkene
zeker wanneer zulke wachtincidenten zo makkelijk plaatsvinden?

11

Kent u het bericht "Nachtmerrie van 15 maanden na kort tukje"? 2)
Kloppen de gestelde gegevens? 

12

Zijn de in het artikel vermelde werkomstandigheden u bekend? Zo ja, wat
gaat u hieraan doen?

13

Vindt u het niet vreemd dat een wachtcommandant na een wachtincident
vervolgens zijn wacht hervat, vervolgens op patrouille gaat, en daarna
pas wordt aangeklaagd? Vindt u het niet vreemd dat na de aanklacht en
zending naar een ander kamp deze militair vervolgens aansluit bij andere
eenheden en ook daarmee op patrouille gaat, en daarna pas wordt
gerepatrieerd (waardoor hij uitzendvergoeding mis loopt), en vervolgens
in Nederland wordt voorgeleid aan het Openbaar Ministerie?

14

Bent u van mening dat het repatriëren, en het in feite uit de groep
halen na een wachtincident, een onnodige maatregel is wanneer na een
rechtszaak in Nederland een taakstraf wordt opgelegd, die ook in het
missiegebied had kunnen worden opgelegd en uitgevoerd door de militaire
leiding en marechaussee conform het tuchtrecht?

15

Bent u, van mening dat het direct opleggen en uitvoeren van straffen in
het uitzendgebied er voor kan zorgen dat militairen minder gefrustreerd
raken, beter ingezet kunnen blijven worden in het missiegebied, en
langer verbonden blijven aan de krijgsmacht als werkgever (in plaats van
gefrustreerd na repatriëring en rechtszaak ontslag aanvragen)? Zo ja,
welke actie gaat u hierin ondernemen?

16

Kent u het bericht “Commandant durft niet zelf te straffen”? 3)
Kloppen de gestelde gegevens? 

17

Valt hieruit te concluderen dat er vaak te snel aangifte wordt gedaan
door commandanten van een wachtincident, en dat commandanten hiertoe
worden opgedragen door hun leidinggevenden c.q. dat de meldplicht te
strak wordt gehanteerd?

18

Is het waar dat vooral onervaren commandanten te vlug overgaan tot het
melden van incidenten en daarmee de marechaussee extra (onnodig) werk
bezorgen in plaats van het zelf oplossen van incidenten? Wordt hieraan
aandacht besteed binnen de behandeling van het militair recht tijdens de
opleiding en in het uitzendgebied?

19

Wat vindt u van het plan voor een “moment van bezinning” 3) tussen
de aangifte en repatriëring?

 

1) Brabants Dagblad, 4 januari 2009 en de GPD-kranten, 5 januari 2009:
“Door werkdruk niet wakker tijdens wacht”

2) BN/ De Stem, 5 januari 2009: “Nachtmerrie van 15 maanden na kort
tukje”

3) Nederlands Dagblad, 6 januari 2009: “Commandant durft niet zelf te
straffen”