Preview document (🔗 origineel)

---

Geachte voorzitter,

In de bijlage treft u mijn antwoorden aan op de vragen van de heer Tang
(PvdA) het bericht dat DNB de verkoop van Icesave zou hebben
geblokkeerd, die aan mij zijn toegezonden bij brief van 31 december jl.
onder nummer 2008Z10381/2080908900.

Hoogachtend,

De Minister van Financiën,

Wouter Bos

2008Z10381 / 2080908900

Vragen van het lid Tang (PvdA) aan de minister van Financiën over het
bericht dat DNB de verkoop van Icesave zou hebben geblokkeerd
(ingezonden 31 december 2008)

1

Bent u bekend met artikel “DNB stopt overname Icesave”?

Ja.

2

Is het waar dat de bewindvoeders probeerden Icesave aan een andere bank
te verkopen en dat deze pogingen impliciet of expliciet op instemming
van de Nederlandsche Bank (DNB) konden rekenen?

Op 13 oktober 2008 heeft de rechtbank Amsterdam de noodregeling
uitgesproken ten aanzien van het bijkantoor van Landsbanki, dat in
Nederland onder andere handelde onder de naam Icesave. De door de
rechtbank aangestelde bewindvoerders kregen daarbij overeenkomstig de
bepalingen uit de Wet op het financieel toezicht zowel de bevoegdheid
tot overdracht van het geheel of een gedeelte van de verbintenissen
gesloten vanuit het bijkantoor als tot gehele of gedeeltelijke
liquidatie van het bijkantoor. De bewindvoerders hebben in dat kader de
mogelijkheid tot verkoop verkend, zoals ook blijkt uit de uitspraken van
de heer Pannevis in het door u aangehaalde artikel uit het Financieele
Dagblad. DNB heeft geen formele of wettelijke rol ten aanzien van een
eventuele verkoop. Zij is uitvoerder van het depositogarantiestelsel.
Het is de door de rechtbank aangewezen rechter-commissaris die toeziet
op het handelen van de bewindvoerders en die beslist over een eventuele
verkoop. Er is voor DNB geen reden om bij voorbaat een afwijzende
houding aan te nemen tegenover de verkoopinitiatieven van de
bewindvoerders, die immers passen in de bevoegdheden die de
bewindvoerders van de rechtbank hebben gekregen. 

Overigens merk ik op dat in het Verenigd Koninkrijk ten aanzien van
Icesave spaarders en hun tegoeden ook geen sprake is geweest van een
portefeuilleoverdracht. De portefeuilleoverdrachten die in het Verenigd
Koninkrijk hebben plaatsgevonden betroffen portefeuilles van in het
Verenigd Koninkrijk vergunninghoudende dochters van Kaupthing en
Landsbanki, en niet portefeuilles van bijkantoren. Ook in het Verenigd
Koninkrijk was het een bijkantoor van Landsbanki dat handelde onder de
naam Icesave.   

3

Is het waar dat er van andere banken belangstelling was om de spaarders
en hun (gegarandeerde) spaartegoeden als klanten van Icesave over te
nemen?

Ik heb begrepen dat er vanuit de bancaire sector belangstelling bestond
om deel te nemen aan de door de bewindvoerders uit te schrijven tender
met betrekking tot de overname van spaarders en hun spaartegoeden.  

4

Is het waar dat DNB uiteindelijk op het laatste moment een overname
heeft tegengehouden?

Nee. Zoals aangegeven bij vraag 2 heeft DNB geen wettelijke rol ten
aanzien van de overname.  Op 10 december 2008 heeft DNB op verzoek van
de bewindvoerders per brief gereageerd op het door hen geschetste
verkoopscenario. In die brief heeft DNB de bewindvoerders erop gewezen
geen wettelijke rol te hebben bij de verkoop. Voorts heeft DNB
aangegeven dat zij op korte termijn zou starten met het doen van
uitkeringen. Over het starten van uitkeringen heb ik uw Kamer
geïnformeerd bij brief van 3 december 2008 (31371, nr. 59). DNB is
vervolgens op 11 december 2008 gestart met het doen van uitkeringen aan
de spaarders bij Icesave. 

5

Zou zo’n overname in het voordeel zijn geweest van die 469 spaarders,
die meer dan 100.000 euro bij hadden staan, en kunt u dit toelichten?

Van de bewindvoerders heb ik begrepen dat de opbrengst van een
portefeuilleoverdracht zoals door hen beoogd, geschat moest worden op
EUR 5 - 10 miljoen. Het is onzeker aan wie deze opbrengst ten goede zou
komen. Naar ik aanneem zal bij de afwikkeling van de boedel van
Landsbanki het beginsel van paritas creditorum worden gevolgd. Dit zou
betekenen dat de opbrengst van de overname ten goede zou komen aan
de algemene, mondiale, boedel van Landsbanki Islands hf. en vervolgens
naar rato zou worden verdeeld over de wereldwijde crediteuren. Het moge
duidelijk zijn dat in dat geval het voordeel voor de spaarders met een
deposito van meer dan 100.000 euro naar alle waarschijnlijkheid zeer
gering zou zijn geweest.

6

Kunt u bij elke reden die in het artikel wordt genoemd voor het stoppen
van de overname aangeven of en waarom die reden een rol heeft gespeeld
bij het beoordelen van een overname? 

In het FD-artikel “acht redenen om Icesave niet aan een andere bank te
verkopen” speculeert de auteur over de mogelijke bezwaren tegen
verkoop van de Icesave-portefeuille. Zoals aangegeven was er geen sprake
van een wettelijke rol van DNB bij de overname; de rechter-commissaris
was als enige bevoegd om te beslissen op een verzoek tot verkoop. Wel
zijn door het ministerie van Financiën en DNB belangrijke onzekerheden
onderkend voor het welslagen van een overname. Door de bewindvoerders
werden de door het IJslandse en Nederlandse depositogarantiestelsel
gedekte saldi ter overname aangeboden. Vanuit juridisch oogpunt waren er
kanttekeningen te plaatsen bij een dergelijke overdracht. Het recht op
een uitkering uit hoofde van het Nederlandse depositogarantiestelsel is
gebaseerd op de betalingsonmacht van de betreffende bank; de spaarders
hebben een vordering op die bank en deze vordering wordt door DNB
overgenomen nadat zij de spaarder een uitkering heeft gedaan. Ingeval
van een portefeuilleoverdracht zouden de spaarders een vordering krijgen
op de overnemende bank en niet langer op de betalingsonmachtige bank,
daarmee ontvalt de wettelijke voorwaarde voor een recht op uitkering van
het depositogarantiestelsel evenals de mogelijkheid van DNB om na
uitkering de vordering over te nemen. 

De overnemende bank zou dus een portefeuille inclusief spaartegoeden
kopen, maar het bijbehorende bedrag kon niet via de uitvoering van het
depositogarantiestelsel gefinancierd worden. De bereidheid tot
medewerking van de financiers van beide depositogarantiestelsels, te
weten de IJslandse autoriteiten en de Nederlandse banken, was dan ook
van cruciaal belang voor het welslagen van een overdracht. Dat die
bereidheid bestond, is niet gebleken. 

Tot slot is ook het tijdsbeslag van de verkoop, gegeven ook de hiervoor
geschetste vraagstukken, en daarmee de vertraging in een tijdige
uitkering aan de spaarders, als onzekerheid onderkend. Vanzelfsprekend
zou DNB een eventuele verkoop aan een onder haar toezicht staande
onderneming vanuit haar rol als toezichthouder serieus hebben
beoordeeld. 

 Financieele Dagblad, 27 december 2008.

Directie Financiële Markten



Ons kenmerk

FM/2009/4 U







	Pagina   PAGE   \* MERGEFORMAT  2  van   NUMPAGES   \* MERGEFORMAT  5 



Directie Financiële Markten 

Korte Voorhout 7

2511 CW  Den Haag

Postbus 20201

2500 EE  Den Haag 

  HYPERLINK "http://www.minfin.nl"  www.minfin.nl 





Ons kenmerk

FM/2009/4 U

Uw brief (kenmerk)

2008Z10381 / 2080908900

Bijlagen

> Retouradres Postbus 20201 2500 EE  Den Haag

De voorzitter van de Tweede Kamer

der Staten-Generaal

Postbus 20018

2500 EA 's-Gravenhage



Datum	26 januari 2009

Betreft	Beantwoording kamervragen Tang over Icesave



	Pagina   PAGE   \* MERGEFORMAT  1  van   NUMPAGES   \* MERGEFORMAT  5