Preview document (🔗 origineel)

---

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 15 februari 2010

Hierbij ontvangt u mijn reactie op de brief van de heer A., betreffende
het verzoek continue glucose monitoring in het te verzekeren pakket op
te nemen.

De heer A. geeft aan dat hij goede ervaringen heeft opgedaan met
continue glucose monitoring in verband met zijn type 1 diabetes. Dit
hulpmiddel komt echter niet voor vergoeding uit de Zorgverzekeringswet
(Zvw) in aanmerking. De heer A. verzoekt om dit hulpmiddel op te nemen
in het basispakket.

In de Zvw is aangegeven op welke hulpmiddelen verzekerden aanspraak
kunnen maken. Alleen gebruikelijke zorg (wat betekent dat die algemeen
wordt toegepast en wetenschappelijk is aanvaard) komt in aanmerking voor
opname in het basispakket van de wettelijke ziektekostenverzekering.

Van de (langdurende) continue (bloed)glucose monitoring in de
thuissituatie met behulp van implanteerbare sensoren is vastgesteld dat
de werkzaamheid onvoldoende is bewezen. Dat betekent dat het hulpmiddel
niet onder het basispakket valt en de zorgverzekeraar mag het dan ook
niet via de basisverzekering vergoeden.

Als een zorgverzekeraar een bepaald hulpmiddel toch wil vergoeden kan
dat alleen uit eigen middelen of via een aanvullende verzekering. De
overheid heeft geen bemoeienis met aanvullende verzekeringen.

Het College voor zorgverzekeringen (CVZ) adviseert mij jaarlijks over
het verzekerde pakket. Het CVZ gaat de continue bloedglucose monitor
opnieuw beoordelen aan de “stand van de wetenschap en praktijk” en
brengt daarover in het voorjaar van 2010 advies uit. Ik zal naar
aanleiding van dit advies een oordeel vormen over het al dan niet
opnemen van continue glucose monitoring in het basispakket en ik zal de
Kamer daarover informeren.

Ik kan echter niet op het advies vooruitlopen en vraag uw begrip
daarvoor.

Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,

A. Klink