[overzicht] [activiteiten] [ongeplande activiteiten] [besluiten] [commissies] [geschenken] [kamerleden] [kamerstukdossiers] [open vragen]
[toezeggingen] [stemmingen] [verslagen] [🔍 uitgebreid zoeken] [wat is dit?]

Verzoek om hoorzitting inzake medewerking gedragskundig onderzoek tbs

Brief lid / fractie

Nummer: 2010D51610, datum: 2010-12-15, bijgewerkt: 2024-02-19 10:56, versie: 1

Directe link naar document (.doc), link naar pagina op de Tweede Kamer site.

Gerelateerde personen:

Onderdeel van zaak 2010Z19507:

Onderdeel van activiteiten:

Preview document (🔗 origineel)


Van: Toorenburg van M.M. 

Verzonden: dinsdag 14 december 2010 23:21

Aan: Nava D.

CC: Gesthuizen S.M.J.G.; Bouwmeester Lea; Steur van der A.; Helder L.

Onderwerp: Procedurevergadering Veiligheid en Justitie

 

Voorstel ter behandeling in Procedurevergadering Veiligheid en Justitie

 

 

Beste collegae,

 

Donderdag 2 december j.l. hebben wij, als vaste kamercommissie
Veiligheid en Justitie, een indringend gesprek gevoerd met dhr.
Donkersteeg. Dhr. Donkersteeg is de vader van een zevenjarig meisje dat
slachtoffer is geworden van een tweetal mannen die haar hadden ontvoerd,
misbruikt en mishandeld. Een van de daders was veroordeeld en had een
gevangenisstraf opgelegd gekregen terwijl TBS meer in de rede leek te
hebben gelegen. TBS was niet opgelegd omdat de dader niet had
meegewerkt met het onderzoek. De vader had hierop een burgerinitiatief
ingediend dat wij niet in behandeling konden nemen, maar tot een gesprek
over zijn brief was de kamercommissie zeer bereid. 

Kort gezegd komt de brief neer op een zoektocht naar mogelijkheden om
daders van zeer ernstige vergrijpen mogelijk toch TBS te laten ondergaan
(dat kan al wel maar gebeurt nauwelijks).

 

De aan het gesprek deelnemende leden van de vast kamercommissie waren
onder de indruk van het verhaal en van inzet van de vader om een
oplossing te vinden voor die daders die (naar alle waarschijnlijkheid)
behandeling zouden behoeven maar die weten te ontlopen. De leden namen
daarbij in beschouwing dat de Staatssecretaris van V&J tijdens de
begrotingsbehandeling had toegezegd dat hij met voorstellen zou komen
om ervoor te zorgen dat weigering medewerking aan een psychiatrisch
onderzoek niet (meer) zou worden beloond.

Daarop is de behoefte verwoord om te komen tot een hoorzitting over deze
problematiek die zich in het kort als volgt laat samenvatten:

 

- steeds meer verdachten weigeren medewerking aan een onderzoek in het
Pieter Baan Centrum (wordt soms door advocaten geadviseerd); 

-  rechters kunnen iemand dan wel gedwongen laten onderzoeken
maar het lijkt erop dat iemand zijn weigering mee te werken gedurende
de duur van het onderzoek kan volhouden;

- iemand langer laten onderzoeken ligt gevoelig want de verdachte is dan
nog niet veroordeeld;

- rechters kunnen iemand, ondanks weigering mee te werken aan een
onderzoek wel TBS opleggen, maar dat gebeurt bijna nooit.

- Gevolg van dit alles is dat mensen die behandeling behoeven die niet
krijgen en, na enige tijd, onbehandeld weer de gevangenis verlaten.

 

De hoorzitting zou de leden van de vaste kamercommissie meer inzicht
kunnen geven in mogelijke oplossingen/knelpunten zodat zij, wanneer de
Staatssecretaris zijn toezegging gestand doet, goed op de materie zijn
voorbereid. Eigen initiatief van de kamer is natuurlijk ook mogelijk,

 

Tijdens de hoorzitting zou (onder meer) hetvolgende aan de orde kunnen
komen,

 

informatie over geestelijke ziektebeelden. Zijn er globale categorieën,
is het onder controle te krijgen, onder welke voorwaarden. Wat zijn
prognoses van 'terugval'. 

ziekte in relatie tot huidige mogelijkheden in het strafrecht: hoe kan
een geestelijke ziekte (optimaal) worden onderzocht (en behandeld)
indien iemand niet mee wil werken. Wat zijn mogelijkheden en
onmogelijkheden en juridische gevolgen waar een rechter rekening mee
houdt. 

Info van advocaten: waarom wordt geadviseerd niet mee te werken aan een
persoonlijkheidsonderzoek? Wat moet er veranderen zodat ze niet langer
met enige regelmaat en uiteindelijk wel in het belang van hun cliënt,
adviseren wel mee te werken? 

Wat zouden de voor- en nadelen zijn van een 'knip' in een strafproces:
eerst de bewezenverklaring en later de strafoplegging (met de tussentijd
voor onderzoek). Die 'knip' zou misschien maar in een beperkt aantal
gevallen uitkomst kunnen bieden. Hoe kijken de deskundigen hiernaar.
Zijn er nog andere oplossingen denkbaar om ervoor te zorgen dat mensen
die behandeling behoeven die ook echt (en gemotiveerd) opgelegd krijgen?


Slachtoffers: wat moet er gebeuren, zodat ze zich erkend voelen? (deze
mensen uiteraard los van de andere horen/ mee in gesprek gaan) 

 

Het voorstel luidt, het bovenstaande in de procedurevergadering te
bespreken.

Dat ondergetekende met voorliggend voorstel zou komen is, tijdens en na
het gesprek met Dhr. Donkersteeg, afgesproken met de SP, PvdA, VVD en
PVV.

 

Met vriendelijke groet,

 

Madeleine van Toorenburg (CDA)

(M.m.v. Lea Bouwmeester PvdA)