Preview document (🔗 origineel)

---

 Van: Driessen J.H.A. 

Verzonden: donderdag 19 mei 2011 14:05

Aan: Boeve L.

Onderwerp: Re: Contactgroep Belgie

Gaarna agenderen voor de eerstvolgende bijeenkomst.

_____________________________________________

Van: Driessen J.H.A.

Verzonden: donderdag 19 mei 2011 9:42

Aan: Straus K.; Boeve L.

Onderwerp: Contactgroep Belgie

Een column van mijn hand over de contactgroep België:

  HYPERLINK "http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/05/vlaanderen" 
http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/05/vlaanderen 

Vlaanderen

Geplaatst door   HYPERLINK
"http://www.dagelijksestandaard.nl/author/johan-driessen" \o
"Gebruikersprofiel weergeven."  Johan Driessen  op 19 mei, 2011 - 09:00
in   HYPERLINK "http://www.dagelijksestandaard.nl/frontpage"  Frontpage 

 

Ruim elf maanden na de federale verkiezingen van 13 juni vorig jaar
heeft België nog altijd geen nieuwe regering. Echt verrassend is het
niet. Al vanaf het ontstaan van België werd de levensvatbaarheid
betwijfeld. De beroemde Franse diplomaat Talleyrand typeerde het nieuwe
land als ‘een kunstmatige constructie bestaande uit verschillende
volkeren’. Ook Von Metternich, Napoleon III en Bismarck hebben
gedurende de negentiende eeuw zo hun bedenkingen over België gehad.
Maar de Britse minister van Buitenlandse Zaken Lord Palmerston, die een
belangrijke rol speelde tijdens de Conferentie van Londen van 1830,
beviel het idee van een klein, kunstmatig en intern verdeeld land aan de
andere kant van het water. België werd erkend.

In Vlaanderen klinkt steeds vaker de vraag of België gaat toekomen aan
haar 200ste verjaardag. Dat is geen vreemde vraag; andere – in de
woorden van Talleyrand – kunstmatige landen hielden het minder lang
vol, denk aan Tsjechoslowakije, Joegoslavië en de Sovjetunie. Maar hier
in Nederland lijkt de impasse in België vrijwel geen issue. En dat is
vreemd: Nederland en Vlaanderen delen een geschiedenis. De eerste
Staten-Generaal werd in 1464 in Brugge samengeroepen. Later verschoof de
zetel naar Brussel en Antwerpen. Pas ten tijde van het beleg van
Antwerpen vestigde de Staten-Generaal zich in de Noordelijke
Nederlanden. Ook nu nog zien we resten van de gezamenlijke geschiedenis:
Nederland en Vlaanderen delen twee provincies: Brabant en Limburg. Een
deel van Vlaanderen ligt in Nederland: Zeeuws-Vlaanderen. In
Noord-Brabant bevinden zich 22 kleine Vlaamse enclaves: Baarle Hertog.
En last but not least: van De Panne in West-Vlaanderen tot Delfzijl in
Groningen wordt dezelfde taal gesproken.

Het zwijgen in de Nederlandse politiek over de misschien wel
existentiële crisis in buurland België hangt wellicht ook samen met
Europa. Want wat nu in België gebeurt zou misschien wel eens de
toekomst van de Europese Unie kunnen beïnvloeden. Want: als twee
volkeren al nauwelijks bijeen te houden zijn, waarom zou dat dan wel
lukken met meer dan tien keer zoveel volkeren? Als België zou splitsen,
waarom zou experiment-Europa dan wel slagen? Reken maar dat veel
Eurofielen, zij die dromen van een Verenigde Staten van Europa, met
argusogen kijken naar De Wever, Di Rupo en Koning Albert II. En dat
Brussel zowel de hoofdstad van België als het centrum van de Europese
Unie is, maakt het voor hen alleen maar pijnlijker.

Waarom ik dit schrijf? Sinds 2004 kent de Tweede Kamer een contactgroep
België. Ik ben daar lid van. Volgende week bezoeken we de Belgische
ambassadeur. De crisis in België lijkt me aanleiding eens na te denken
over de vraag of er nog voldoende toekomst is voor deze contactgroep.
Waarom geen naamswijziging? Contactgroep Vlaanderen klinkt helemaal niet
verkeerd als je het mij vraagt.

Johan Driessen is Kamerlid namens de Partij voor de Vrijheid.