Preview document (🔗 origineel)

---

31415 Ontwerpbesluit houdende wijziging van het Besluit DNA-onderzoek in strafzaken

Nr. Verslag van een schriftelijk overleg

Vastgesteld …

De vaste commissie voor Veiligheid en Justitie heeft een aantal vragen en

opmerkingen voorgelegd aan de minister van Veiligheid en Justitie over zijn brief d.d. 30 september 2015 inzake het ontwerpbesluit houdende wijziging van het Besluit DNA-onderzoek in strafzaken (Kamerstuk 31415, nr. 12).

Bij brief van ... heeft de minister deze vragen beantwoord. Vragen en antwoorden zijn hierna afgedrukt.

De voorzitter van de commissie,

Ypma

Adjunct-griffier van de commissie,

Hessing-Puts

I. Vragen en opmerkingen vanuit de fracties

1. Inleiding

2. Artikelsgewijze toelichting

3. Administratieve en financiële gevolgen

II. Reactie van de minister van Veiligheid en Justitie

I. Vragen en opmerkingen vanuit de fracties

1. Inleiding

Met interesse en een positieve grondhouding hebben de leden van de VVD-fractie kennisgenomen van de voorliggende wijzigingen in het Besluit DNA-onderzoek in strafzaken. De eerste voorgestelde wijziging betreft de uitvoering van de motie-Van der Steur c.s. (Kamerstuk 32168, nr. 16) die in april 2011 is aangenomen. Hierin werd opgeroepen om de informatiepositie van DNA deskundigen die werkzaam zijn bij andere laboratoria dan bij het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) te verbeteren. Het spreekt volgens deze leden voor zich dat, indien deskundigen van particuliere laboratoria een opdracht van de (hulp)officier van justitie of de rechter-commissaris tot het verrichten van DNA onderzoek uitvoeren, zij toegang dienen te hebben tot de DNA-databank. Met de voorgestelde wijziging zijn zij dan ook content. Ten aanzien van de overige voorgestelde wijzigingen zijn zij eveneens positief gestemd. Deze betreffen met name het aanpassen van wettelijke bevoegdheden aan de huidige praktijk, dan wel de uitbreiding van wettelijke bevoegdheden aan de huidige stand van de technologie. De aan het woord zijnde leden onderkennen de noodzaak hiervan en kunnen hier goed mee leven.

Zij hebben nog enkele mineure vragen dan wel opmerkingen. Allereerst vragen zij of de voorgestelde wijzigingen substantiële gevolgen zal hebben voor de gerechten dan wel de DNA-deskundigen die DNA-onderzoek uitvoeren. Is de verwachting dat DNA-onderzoekers (werkzaam bij particuliere bureaus) meer tijd kwijt zullen zijn aan de uitvoering van hun werkzaamheden door de uitbreiding van wettelijke mogelijkheden? Zo ja, wat zijn de kosten die hieraan verbonden zijn?

Ook wordt voorgesteld medewerkers van de FIOD de bevoegdheid toe te kennen tot het verpakken van inbeslaggenomen stukken met daarop aanwezige sporen. Voornoemde leden vinden dit op zichzelf een positieve ontwikkeling. Zij vragen of alle medewerkers van de FIOD hiervoor de juiste kennis beschikken. Het is immers van groot belang dat personen die sporen in het kader van een (eventueel) misdrijf dienen veilig te stellen, de juiste kennis hiervoor hebben. Indien het NFI een opdracht tot DNA-onderzoek uitbesteedt aan een buitenlands laboratorium dat zich in een land bevindt dat niet behoort tot de Europese Unie, dat land pas de beschikking krijgt over de DNA-profielen uit de Nederlandse DNA-databank als dat land een passend niveau van bescherming biedt van de persoonlijke levenssfeer van degenen wier DNA-profielen het betreffen. Kan ten slotte nader worden ingegaan wanneer sprake is van een passend niveau van bescherming?

De leden van de PvdA-fractie hebben met belangstelling kennisgenomen van het ontwerpbesluit. Een van de opgenomen wijzigingen is de uitwerking van de motie-Van der Steur c.s. Voornoemde leden hebben deze motie ondersteund omdat zij het belangrijk vinden dat particuliere laboratoria onafhankelijk van het NFI toegang moeten hebben tot het DNA-materiaal als zij een opdracht tot onderzoek krijgen. Dit is belangrijk voor de kwaliteit van de sporen en het (vervolg-)onderzoek bij andere laboratoria, maar ook belangrijk in het kader van 'equality of arms'.

Deze leden willen nog enkele verduidelijkende vragen stellen en opmerkingen maken.

De leden van de SP-fractie willen weten of de politie er inmiddels klaar voor is om het DNA-vooronderzoek over te nemen. Hoe heeft die overdracht plaatsgevonden of in hoeverre vindt deze nog plaats en welke knelpunten worden daarbij ervaren? Is er voldoende capaciteit? In hoeverre moet het NFI nog bijspringen en is het daar op berekend?

De leden van de CDA-fractie hebben met belangstelling kennisgenomen van de voorgestelde wijzigingen ten aanzien van het Besluit DNA-onderzoek. Deze steunen zij van harte. Zij hebben nog enkele vragen en suggesties.
Zekerheidshalve vragen zij of enkele van de aanbevelingen ten aanzien van DNA uit het rapport Hoekstra niet al verwerkt hadden kunnen worden in onderhavig besluit en wat in het algemeen de stand van zaken is ten aanzien van de uitwerking van deze aanbevelingen omtrent DNA.

De leden van de PVV-fractie hebben kennisgenomen van de bovengenoemde brief over het ontwerpbesluit. Naar aanleiding hiervan hebben deze leden de volgende vraag.

Voor de toegang tot het webportal heeft het NFI een protocol opgesteld, waarin voorwaarden zijn opgenomen die onder meer betrekking hebben op beveiligingseisen ten aanzien van het personeel, de digitale infrastructuur en op autorisatie van degenen die toegang hebben tot de digitale infrastructuur. Voornoemde leden vragen hoe, hoe vaak, door wie en wanneer wordt gecontroleerd of daadwerkelijk aan deze eisen van het protocol wordt voldaan. Wat zijn de gevolgen als later blijkt dat een gebruiker niet (meer) voldoet aan de voorwaarden van het protocol?

2. Artikelsgewijze toelichting

Artikel I, onder A

Artikel I

De leden van de CDA-fractie vragen of het voorgestelde begrip ‘derde’ niet beperkter is dan thans is gedefinieerd. Zij vragen uit te sluiten dat dit nadelige effecten kan hebben voor de politie en het openbaar ministerie (OM) in de opsporings- en vervolgingspraktijk.

Artikel I, onder B

Artikel 1b

De leden van de PvdA-fractie merken op dat het nu technisch mogelijk is om uit een DNA-spoor ook de haarkleur af te leiden. Dat wordt nu ook in het besluit opgenomen zodat het ook in het onderzoek meegenomen kan worden. In de toelichting bij het besluit wordt de betrouwbaarheid van het DNA-onderzoek ten aanzien van de rode haarkleur anders gewaardeerd dan ten aanzien van de andere haarkleuren. Voor de rode haarkleur kan met een vrij hoge mate van zekerheid de uiterlijk waarneembare persoonskenmerken worden afgeleid. Voor de andere haarkleuren kunnen de uiterlijk waarneembare persoonskenmerking met een voldoende mate van exactheid uit het celmateriaal worden afgeleid. Kunt u dit toelichten en aangeven of er verschil bestaat in betrouwbaarheid van de uitkomst van het onderzoek ten aanzien van de verschillende haarkleuren. Zo ja, welk verschil?

De leden van de CDA-fractie zijn verheugd met het voorstel omtrent haarkleur als uiterlijk waarneembare persoonsmerk voor de DNA-praktijk. Zij vragen zekerheidshalve of in het besluit niet de ruimte zou moeten en kunnen worden gecreëerd voor toekomstige ontwikkelingen ten aanzien van andere uiterlijke persoonskenmerken waarop het DNA-onderzoek gericht kan zijn.

Artikel I, onder D en H

Artikelen 4, eerste lid, onder c, 5, derde lid, en 8

De leden van de PvdA-fractie merken op dat sinds 2009 steeds vaker gebruik gemaakt wordt van particuliere laboratoria. Van hoeveel particuliere laboratoria wordt nu gebruik gemaakt? Hoeveel verzoeken gaan er naar de particuliere laboratoria ten opzichte van het aantal verzoeken dat naar het NFI gaat? Wie bepaalt, op welk moment welk laboratorium het celmateriaal gaat onderzoeken? Beheersen de particuliere laboratoria expertise zit die het NFI niet beheerst, of doet het NFI op sommige terreinen geen onderzoek? Zo ja, kan daarvan een paar voorbeelden worden gegeven? Weten de rechter-commissaris en het OM deze gespecialiseerde laboratoria te vinden of moet er nog regelmatig celmateriaal doorgestuurd worden?

De leden van de SP-fractie lezen dat deskundigen van particuliere onderzoeksinstituten straks ook via de beheerder van de DNA-databank inzage kunnen vragen in die databank. Om welke onderzoeksinstituten gaat het op dit moment? Met welke instituten wordt samengewerkt op gebied van DNA-onderzoek? Aan welke voorwaarden moeten particuliere instituten voldoen voordat de overheid met hen in zee gaat? Hoe wordt op kwaliteit gecontroleerd?

De leden van de CDA-fractie vragen of in de praktijk voor de betreffende opsporingsambtenaren altijd direct helder is waar de DNA-sporen naar toegestuurd moeten worden. Zij vragen dit ook gelet op de opmerking dat laboratoria soms vanwege capaciteitstekort niet in staat zijn DNA-onderzoek uit te voeren. Komt dit vaak voor? Wordt informatie over de capaciteitsproblematiek ook uitgewisseld met de nationale politie (en in de toekomst de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD)) om te voorkomen dat opsporingsambtenaren DNA-sporen insturen naar laboratoria die onderzoek hiernaar op korte termijn niet kunnen uitvoeren? Waar vindt coördinatie hierover plaats? Deelt u de mening dat behalve capaciteitstekort, ook het verzenden van sporen naar een laboratorium met te weinig capaciteit onwenselijk is omdat het dan extra lang duurt voordat het materiaal bij een laboratorium belandt dat wel capaciteit beschikbaar heeft? Hoe wordt dit voorkomen in de huidige en toekomstige praktijk?

Artikel I, onder D

Artikel 5, vierde lid

De leden van de SP-fractie zijn benieuwd wat eerder de reden was om FIOD-medewerkers de bevoegdheid te geven voorwerpen met sporen in beslag te nemen, maar hen niet de bevoegdheid te geven deze te verpakken en te verzenden naar een laboratorium voor DNA-onderzoek. Opsporingsambtenaren van de FIOD krijgen hier straks de benodigde training in en zal goede afspraken met de politie maken over de taakverdeling. Wordt er dit moment al gewerkt aan het vormgeven van deze werkafspraken?

De leden van de CDA-fractie vragen naar de stand van zaken ten aanzien van de werkafspraken tussen de FIOD en de nationale politie omtrent de training van FIOD opsporingsambtenaren in het veilig stellen van DNA-sporen. Zij vragen of in het besluit niet de ruimte zou moeten en kunnen worden gecreëerd voor toekomstige ontwikkelingen ten aanzien van de drie genoemde andere bijzondere opsporingsdiensten.

Artikel I, onder E

Artikel 6, eerste en tweede lid

Een puntje van zorg willen de leden van de PvdA-fractie graag delen. Zij lezen dat het NFI verantwoordelijk blijft voor het bijhouden van de DNA-databank. Dat lijkt deze leden zeer terecht. Hoe is geregeld dat nooit wordt vergeten de noodzakelijke gegevens van het DNA-onderzoek aan het NFI door te geven? Is het doorsturen van de gegevens onderdeel van het protocol op basis waarvan de laboratoria werken?

Tevens blijkt uit de toelichting bij het besluit dat het heel goed mogelijk is om fouten te maken ten aanzien van de opslag van de DNA-gegevens. Het vermelden van DNA-profielen van ongeïdentificeerde stoffelijke resten die opgenomen zijn worden benoemd als onbekende verdachten. Hoe kan worden voorkomen dat dergelijk fouten worden gemaakt en te meer, hoe kan worden voorkomen dat DNA-gegevens van derden zoals getuigen of slachtoffers in het databank worden opgeslagen als (onbekende) verdachte?

De leden van de SP-fractie begrijpen dat niet alleen het NFI, maar ook de laboratoria waarnaar het celmateriaal is gestuurd er straks verantwoordelijk voor worden dat gegevens over te onderzoeken celmateriaal (via het NFI zelf) centraal worden geregistreerd. Hoe vindt de controle, het toezicht en eventuele handhaving van deze medeverantwoordelijkheid plaats? Hoe wordt gecontroleerd of de privacy voldoende is en blijft gewaarborgd door particuliere instituten?

De leden van de CDA-fractie achten het verstandig dat bij het NFI centraal wordt bijgehouden bij welk laboratorium het eerste DNA-onderzoek is uitgevoerd. Zij vragen wel hoe zekerheid kan worden gecreëerd dat het NFI op de hoogte is dat een DNA-onderzoek in een (particulier) laboratorium wordt uitgevoerd. Deze leden begrijpen dat het particuliere laboratorium dit dient door te geven, maar deze afspraak kan zowel bewust als onbewust niet worden nagekomen. Hoe denkt u over een extra check dat bij verzending van DNA-sporen naar een particulier laboratorium een afschrift van deze verzending hiervan aan het NFI wordt gezonden? Is dat eenvoudigweg te regelen of zou dat de administratieve lasten al te zeer verhogen voor de betreffende opsporingsambtenaar? Graag vernemen voornoemde leden hierop een reactie.

Artikel I, onder F

Artikel 6a

De leden van de PvdA-fractie merken op dat volgens artikel 6a van het besluit het laboratorium dat het celmateriaal ontvangt maar geen capaciteit heeft om het celmateriaal te onderzoeken het materiaal moet doorsturen naar een ander laboratorium. Hoe gaat dat in zijn werk? Blijft het OM verantwoordelijk voor het doorsturen van het celmateriaal en wordt het OM daarop geïnformeerd dat de opdracht is geweigerd? Kunnen de laboratoria onderling contact met elkaar opnemen? Hoe is de onderlinge samenwerking? Wisselen ze kennis uit om op die manier een nog hogere standaard te krijgen?

Artikel I, onder G

Artikel 7, eerste en tweede lid

De leden van de SP-fractie lezen dat als de opdracht tot DNA-onderzoek uitbesteed wordt aan een buitenlands laboratorium, dat zich buiten de EU bevindt, het alleen beschikking kan krijgen over profielen uit de Nederlandse DNA-databank indien dat land een passend niveau van persoonsbescherming biedt van degenen wier DNA-profiel het betreft. Hoe wordt gecontroleerd dat hier sprake van is?

Artikel I, onder J

Artikel 10, derde lid, onder b, en vierde lid

De leden van de PvdA-fractie willen graag een uitleg over de zinsnede: “…omdat die organisaties niet bijhouden bij welk laboratorium het celmateriaal uit een bepaalde strafzaak zich bevindt…”. Met ‘die organisaties’ worden de Justitiële Informatiedienst en het OM bedoeld. De aan het woord zijnde leden kunnen zich niet voorstellen dat het OM niet bijhoudt aan welk laboratorium zij het celmateriaal sturen. Wordt met de aangehaalde zinsnede bedoeld dat het OM in het dossier van de strafzaak geen aantekening maakt waar het celmateriaal zich bevindt en wanneer het is opgestuurd? Kan het OM dus geen contact leggen met het betreffende laboratorium om te vragen naar de voortgang van het DNA-onderzoek of moeten de leden de aangehaalde zinsnede anders begrijpen? Kan hierop een toelichting worden gegeven?

De leden van de SP-fractie vragen wie uiteindelijk de toegang van een laboratorium tot het systeem goedkeurt en daarmee dus controleert of het verplicht te overleggen veiligheidsplan goed is? Is er voldoende expertise in huis om het veiligheidsplan te controleren en te toetsen? Wat wordt er van laboratoria verwacht waar het gaat om het waarborgen van de veiligheid en de beveiliging?

Bij deze wijziging verwijzen de leden van de CDA-fractie naar hun eerdere vraag omtrent de zekerheid die kan worden bewerkstelligd dat het NFI op de hoogte is van onderzoek dat bij particuliere laboratoria wordt uitgevoerd.
Ook vragen deze leden hoe ‘verloop van tijd’ gedefinieerd wordt en qua tijdsbestek wenselijk wordt geacht de periode waarin het NFI zal informeren bij particuliere laboratoria waarom geen resterend celmateriaal is (terug)gezonden naar het NFI. Ook vragen zij wie binnen de organisatie van het NFI de regie op dit punt zal houden.

Voornoemde leden vragen of de genoemde termijn van een week waarbinnen het onderzoeksverslag toegestuurd wordt naar het NFI haalbaar is gelet op de huidige praktijk.

De aan het woord zijnde leden zijn benieuwd of u het wenselijk acht dat ook andere strafrechtspartners, in het bijzonder de nationale politie en het OM, worden aangesloten op het voorgestelde webportal. Deze leden vragen of het juist is dat in het webportal ook informatie kan worden gesteld omtrent personen die vermist worden en kennisname/uitwisseling daarvan zowel op nationaal als internationaal niveau wenselijk is.

Ten aanzien van het informeren door het NFI aan particuliere laboratoria of verslagen volgens het Besluit-DNA-onderzoek moeten worden vernietigd, vragen de leden van de CDA-fractie of deze informatie ook via het webportal gedeeld kan worden of dat afzonderlijke verzoeken/berichten vanuit het NFI hiertoe noodzakelijk zijn. Zou dat laatste niet al te zeer de administratieve ballast bij het NFI vergroten?

Artikel I, onder N

Artikel 13

De leden van de SP-fractie lezen dat DNA-profielen van derden pas worden vernietigd na een onherroepelijke veroordeling in de zaak waarvoor hun celmateriaal is verwerkt. Bij vrijspraak wordt het materiaal niet vernietigd, aangezien de zaak dan niet is opgelost en het materiaal dan altijd nog bruikbaar kan zijn. Begrijpen deze leden het goed dat langer bewaren dan alleen mag na uitdrukkelijk schriftelijke toestemming van betreffende derde? Wat gebeurt er als er sprake is van een beleidssepot, technisch sepot of voorwaardelijk sepot van een zaak?

De leden van de CDA-fractie maken zich zorgen over de opmerking dat ondanks de voorgestelde wijzigingen het onverhoopt toch nog kan voorkomen dat wanneer in de loop van het opsporingsonderzoek nieuwe sporen gevonden worden, opnieuw een derde zal moeten verzocht zijn celmaterialen af te staan. Deze leden menen dat dit nu juist een situatie is die zou moeten worden voorkomen.

Zou het daarom niet wenselijk zijn het besluit als volgt aan te passen dat verzameld materiaal van een derde zolang beschikbaar blijft als het opsporingsonderzoek loopt en het strafproces nog niet onherroepelijk tot een einde is gekomen. Nadien kan het dan echter alleen bewaard blijven indien –conform het voorgelegde besluit- de derde hier uitdrukkelijk zijn schriftelijke toestemming voor heeft gegeven. Hoe kijkt u aan tegen dit idee? Deelt u de mening dat dit voor alle partijen de meest wenselijke regeling is, gelet op het niet uit te sluiten scenario dat nieuwe sporen kunnen worden gevonden tijdens het opsporingsonderzoek en/of durende het strafproces en dat dit idee ook in het kader van gegevensbewaring niet onredelijk mag worden geacht, zeker wanneer de derde duidelijk wordt uitgelegd met welk doel (zie hiervoor) bewaring van diens DNA-materiaal plaatsvindt? Graag vernemen deze leden een reactie en liefst een wijziging van het besluit op dit punt.

Artikel I, onder P

Artikel 15, eerste lid, onder a

De leden van de CDA-fractie vragen waarom de genoemde software niet gebruikt zal worden voor het zoeken naar gedeeltelijke overeenkomsten met als doel familiebanden tussen de twee donoren van de vergeleken DNA-profielen vast te stellen, zoals ook in Nederland is toegestaan.

Artikel 15, eerste lid, onder b tot en met e

De leden van de PvdA-fractie merken op dat ten aanzien van het uitwisselen van de persoonsgegevens tussen Nederland, de BES-eilanden en Aruba, Curaçao en Sint Maarten onderhandelingen zijn gestart om het niveau van de persoonsbescherming gelijk te trekken met het niveau dat in Nederland en de EU geldt. De verwachting is dat bij het in werking treden van dit besluit de regeling door de betrokken autoriteiten ondertekend is. Vloeien uit die regeling acties voort die zijn vereist om de verwerking van de persoonsgegevens op een passend beschermingsniveau te brengen, bijvoorbeeld het aanpassen van systemen die de persoonsgegevens dienen op te slaan en te verwerken? Zo ja, zijn die aanpassingen gerealiseerd op het moment dat dit besluit in werking treedt?

De leden van de SP-fractie lezen dat de BES-eilanden, Aruba, Curaçao en Sint Maarten rechtstreeks via een hit-no-hit-systeem DNA-profielen kunnen vergelijken, maar alleen voor situaties waarin het nodig is ter uitvoering van een DNA-onderzoek. Wie controleert of de toegang proportioneel is en landen zich aan de regels en dus gestelde voorwaarde houden?

Artikel 15, eerste lid, onder f

De leden van de SP-fractie merken op dat ook lidstaten van de EU rechtstreekse toegang hebben tot de Nederlandse databank. Hoe is die toegang gereguleerd? Betekent rechtstreekse toegang ook daadwerkelijk vrije toegang of zit er nog een instantie (zoals bijvoorbeeld het NFI) tussen die bekijkt of de toegang onderbouwd en proportioneel is? Wie controleert dit en houdt toezicht op deze rechtstreekse toegang?

Voornoemde leden merken op dat straks ook in EU-verband DNA-profielen kunnen worden vergeleken van personen die vermoedelijk slachtoffer zijn van een misdrijf waarvoor voorlopige hechtenis mogelijk is. Aan welke voorwaarden moet worden voldaan voordat een dergelijk vermoeden gerechtvaardigd is? Wie bepaalt of sprake is van een dergelijk vermoeden?

Nabestaanden van vermisten ondervinden vaak financiële gevolgen naar aanleiding van de afwezigheid van een vermiste (https://petities.nl/petitie/officiele-status-voor-vermisten). Als het DNA-profiel van een vermiste wordt opgenomen in de DNA-databank, omdat vermoed wordt dat deze slachtoffer is van een misdrijf, kunnen nabestaanden dit dan als extra bewijs aandragen bij instanties om bijvoorbeeld toegang te krijgen tot een bankrekening, een verzekering op te zeggen, een huis te verkopen of een financiële regeling te kunnen treffen, zonder dat tevens wordt gevraagd om toestemming van de vermiste?

De leden van de CDA-fractie vragen of het klopt dat behalve Nederland, Spanje, Litouwen, Oostenrijk en Polen geen andere lidstaten de mogelijkheden bieden om andere landen een vergelijking met DNA-profielen uit te voeren ten aanzien van vermiste en overleden personen. Deelt u de mening dat het wenselijk is dat meer lidstaten dit gaan doen? Bent u bereid dit punt aan te kaarten tijdens de eerstvolgende JBZ-raad of op een andere wijze tijdens het EU-voorzitterschap van Nederland in 2016?

Artikel 15, tweede en zesde lid

De leden van de PvdA-fractie merken op dat de procedure is beschreven over het verstrekken van DNA-profielen en persoonsgegevens uit de DNA-databank aan een onderzoeker als dat in het kader van een DNA-onderzoek nodig is. Hoe lang duurt het voordat de onderzoeker de DNA-profielen en persoonsgegevens heeft ontvangen, gerekend vanaf het moment dat hij een schriftelijk verzoek doet?

De leden van de SP-fractie lezen dat een nieuw laboratorium alleen toegang kan krijgen tot de webportal door ondertekening van het opgestelde protocol. Wie controleert en houdt toezicht op correcte uitvoering van wat is overeengekomen in het protocol? Wat kan een reden zijn voor laboratoria om zich niet aan te sluiten bij het protocol? Zij dienen dan de gemandateerd beheerder van de DNA-databank te bezoeken voor het vergelijken van profielen. Wat wordt ermee bedoeld, dat zij niet via de webportal toegang kunnen krijgen tot de databank?

De leden van de CDA-fractie vragen waarom de gemandateerd beheerder de vergelijking dient uit te voeren en niet de DNA-deskundige zelf hiertoe gemachtigd kan worden.

Ten aanzien van het raadplegen van gegevens uit het webportal vragen deze leden in hoeverre een beperking van het begrip ‘verstrekken’ houdbaar en ook wenselijk is. Immers, voor een goede bestudering van deze informatie kunnen deze leden zich voorstellen dat naast het aflezen van een scherm ook het printen van deze informatie gewenst is en indien hier geen duidelijkheid over zal worden verschaft, deskundigen wellicht zullen overgaan tot het maken van screenshots. Hoe kijkt u hier tegenaan? Is het niet beter in plaats van een zeer beperkt gebruik voor te stellen eenvoudigweg concrete afspraken te maken over wat wel is toegestaan zodat deskundigen de informatie uit het webportal nader kunnen bestuderen?

Artikel 15, vijfde lid

De leden van de PvdA-fractie merken op dat het besluit in 2001 in werking is getreden. Volgens artikel 17 van het besluit moet de Justitiële Informatiedienst het NFI op de hoogte brengen als een persoon niet langer verdacht is en de gegevens uit de DNA-databank verwijderd moet worden. Deze leden zouden graag willen weten hoe lang het duurt, vanaf het moment dat de Justitiële Informatiedienst het NFI informeert, totdat de gegevens verwijderd zijn uit de DNA-databank. Heeft het verwijderen van een DNA-profiel van een persoon uit de DNA-databank de afgelopen periode tot problemen geleid?

Begrijpen de leden van de PvdA-fractie het goed dat het OM een afloopbericht zowel via de Justitieel Informatiedienst als rechtstreeks aan het NFI versturen? Zo ja, leidt dit niet tot problemen?

De reactie op het advies van het College van procureurs-generaal is dat de Justitiële Informatiedienst als een centrale taak heeft het in de gaten houden van de bewaartermijn van voor biometrische gegevens. Daarvoor lijkt de Informatiedienst over alle informatie te moeten beschikken, aldus de toelichting bij dit besluit. Die informatie omvat onder meer de beslissingen van de officieren van justitie en de rechters. Kunt u uitleggen waarom de Informatiedienst alle informatie nodig heeft om de bewaartermijnen goed in de gaten te kunnen houden? Naast de informatie die de rechters en de officieren van Justitie verstrekken, hebben zij nog meer informatie tot hun beschikking (de toelichting spreekt immers over ‘onder meer’). Om welke informatie gaat het nog meer en waarom is die informatie juist zo belangrijk voor het uitoefenen van hun taak?

Begrijpen leden van de SP-fractie het goed dat in de praktijk het OM vernietigingsberichten rechtstreeks naar het NFI stuurt? Waarom wordt dan bepaald dat daar per se de Justitiële Informatiedienst tussen moet zitten? Wat is de meerwaarde? Betekent dit dat het OM de staande praktijk dient aan te passen?

De leden van de CDA-fractie vragen of behoudens de genoemde uitzondering dat DNA-profiel kan worden bewaard omdat de betreffende persoon in andere zaak als verdachte is aangemerkt, ook andere uitzonderingen van kracht kunnen zijn. Deze leden denken aan de omschrijving omtrent derden. Alle personen op wie geen verdenking van een strafbaar feit rust en die ook niet wegens een strafbaar feit veroordeeld zijn of geweest zijn, maar die wel op een of andere manier bij het strafbare feit betrokken zijn, bijvoorbeeld omdat zij slachtoffer en/of getuige daarvan zijn of omdat zij gevraagd om mee te doen aan grootschalig DNA-onderzoek. Geldt de mogelijkheid voor bewaring van DNA-profielen ook voor hen, alsmede voor personen wiens DNA-materiaal is opgeslagen omdat zij vermoedelijk als gevolg van een misdrijf vermist zijn of (inmiddels) overleden? Graag vernemen deze leden hierop een reactie.

De aan het woord zijnde leden ondersteunen de keuze om de voorgestane redactie van de artikelen 15, vijfde lid en 17, eerste lid, van het Besluit, te handhaven ten zeerste.

Artikel I, onder Q juncto M

Artikel 15a

De leden van de CDA-fractie vragen nadrukkelijk of afschriften van verslagen van DNA-deskundigen digitaal bewaard kunnen worden en/of opgenomen kunnen worden in het webportal, dit in verband met de administratie en logistieke lasten voor laboratoria.

Artikel I, onder R

Artikelen 16 en 17

Ten aanzien van deze artikelen herhalen de leden van de CDA-fractie hun vraag gesteld bij artikel 15, vijfde lid, in hoeverre de aldaar genoemde uitzonderingen hierop van toepassing kunnen zijn.

3. Administratieve en financiële gevolgen

De leden van de PvdA-fractie hebben nog een korte vraag over de financiering van de kosten die voortvloeien uit dit besluit. In de toelichting lezen zij dat die financiering uit de bestaande middelen bij het NFI moeten komen. Is bij de toewijzing van extra middelen bij de begrotingsbehandeling 2016 rekening gehouden met de kosten die voortvloeien uit dit besluit? Kunt u het antwoord toelichten?

II. Reactie van de minister van Veiligheid en Justitie