Preview document (🔗 origineel)

---

Beslispunten

• Bent u het eens met de door ons hierna geschetste uitwerking van het onderwerp uit de jaarplanning EZK om versterkte samenwerking van nationale parlementen (à la de ‘groene kaart’) te organiseren op het vlak van klimaatbeleid?

• Gaat u akkoord met bijgevoegd mandaat waarmee wij als rapporteurs namens de commissie EZK aan de slag gaan? 

• Bent u ermee akkoord dat voor de eerstvolgende procedurevergadering een begroting zal worden opgesteld ten laste van het reisbudget van de commissie EZK?

Toelichting

Inleiding

• Op de procedurevergadering van 6 maart jl. is de jaarplanning EZK vastgesteld. Afgesproken is dat ondergetekenden het onderwerp groene kaart voor klimaat zouden uitwerken.

• Het doel van dit voorstel is om – parallel aan inspanningen van de regering en in overeenstemming met het regeerakkoord – een samenwerking met een aantal nationale parlementen (kopgroep) tot stand te brengen, die ertoe bijdraagt dat de doelstellingen voor klimaat uit het Regeerakkoord (te weten met zoveel mogelijk lidstaten scherpere klimaatdoelen hanteren voor 2030) worden bereikt.

Instrument

Conform afspraak in de procedurevergadering EZK is bekeken of een groene kaart een goed instrument is om in te zetten ter versterking van de parlementaire samenwerking.

Wat is een groene kaart?

Een groene kaart is een officieus instrument naar een idee van een aantal nationale parlementen waaronder de Tweede Kamer. Het vult het gat tussen een gele kaart (subsidiariteit) en een politieke dialoog (briefwisseling met Commissie) en mikt op versterkte samenwerking tussen parlementen. Met een groene kaart kan de Europese Commissie opgeroepen worden tot specifieke actie. In de COSAC (bijeenkomst van nationale parlementen) is afgesproken dat parlementen een half jaar tijd hebben om een groene kaart in behandeling te mogen nemen, en dat een kwart van de parlementen nodig is voor het ‘uitbrengen’ van een groene kaart.

Gezien het bovenstaande is een groene kaart als zodanig hier niet voor de hand liggend omdat het geen oproep aan de Commissie betreft maar het vormen van een koplopersgroep van nationale parlementen die hun regering oproepen tot het vormen van een voorhoede. Daarnaast vergen de bovenstaande procedurele vereisten een lange doorlooptijd die hier niet gewenst is.

Een betere optie is om versterking in de samenwerking te zoeken op andere basis (het heet dan geen groene kaart, maar is in wezen hetzelfde, zij het zonder de procedurele vereisten). Zo heeft bijvoorbeeld de commissie EUZA recentelijk een transparantie-initiatief ontwikkeld waarmee de Raad van Europese Ministers wordt opgeroepen besluitvorming in het Europese onderhandelingsproces transparanter te maken. Dit initiatief heeft veel bijval van andere parlementen en veel aandacht (in de instituties en in de pers) gekregen.

Wij stellen voor om vergelijkbaar aan het transparantie-initiatief een oproep te doen aan een aantal specifieke andere nationale parlementen om samen te werken en om gezamenlijk de regeringen van de kopgroep op te roepen om

• een kopgroep van lidstaten te vormen

• die de klimaatdoelen voor 2030 aanscherpt tot 55%

Tekst uit het NL Regeerakkoord (blz. 39):

In de EU nemen we het voortouw om het doel op 55 procent te krijgen. In 2019, vijf jaar na het verdrag van Parijs, is de eerste van de vijfjaarlijkse mogelijkheid om internationaal de doelen aan te scherpen. Daarvan maken we gebruik. Als de EU als geheel onvoldoende ambitieus is, trekken we samen met buurlanden op om gezamenlijk een extra inzet af te spreken bovenop de EU-afspraken.

Wij verzoeken de commissie EZK is om ons als rapporteurs aan te stellen om namens de commissie EZK deze parlementen te benaderen en daartoe met het onderstaande mandaat in te stemmen.

Mandaat Rapporteurs

1. Doel
   

Het doel is de samenwerking met een aantal nationale parlementen tot stand te brengen, die ertoe bijdraagt dat de doelstellingen voor klimaat uit het Regeerakkoord (te weten met zoveel mogelijk lidstaten scherpere klimaatdoelen hanteren voor 2030) worden bereikt door hun respectievelijke regeringen daartoe met kracht op te roepen. Met dat doel zal een aantal specifieke nationale parlementen worden benaderd (zie onder 3).

2. Duur
   

De activiteiten (het benaderen van, spreken met andere parlementen en uitwisseling van standpunten) zullen plaatsvinden in 2018, en wel zo snel mogelijk (vóór de zomer willen wij alvast een aantal bezoeken afleggen), mede met het oog op het feit dat 2019 een jaar is waarin de afgesproken emissiereductiedoelstellingen voor 2030 worden herijkt.

3. Activiteiten

Voorgesteld wordt om de volgende parlementen in ieder geval te benaderen: de Benelux-partners België en Luxemburg; de Scandinavische landen (Finland, Zweden, Denemarken, eventueel Noorwegen meenemen als niet-EU maar wel EER-land), Frankrijk, Duitsland, Verenigd Koninkrijk, Estland en Slovenië. Verder zal aandacht worden besteed aan het voorzitterschapstrio Bulgarije, Oostenrijk en Roemenië als zittende en inkomend EU voorzitterschappen.

Voorgesteld wordt om de rapporteurs in staat te stellen om de volgende activiteiten te ontplooien:

• Het opstellen van een ‘green paper’ met de kernpunten voor bespreking. Dit green paper zal afgestemd worden met de PV EZK, ter informatie worden behandeld bij een PV EUZA en worden afgestemd met de Parlementaire Vertegenwoordiger van de Tweede en Eerste Kamer in Brussel.

• Parallel aan de Parlementaire Vertegenwoordiger van de Tweede en Eerste Kamer in Brussel te vragen om in overleg met de collega-PV’s uit genoemde andere lidstaten een inschatting te maken van ‘de temperatuur’ in deze landen: staan de bovengenoemde parlementen er voor open om aan te haken bij een, wat zijn onderwerpen/aspecten/gebeurtenissen om bij aan te haken (bijvoorbeeld de Grosse Koalition in Duitsland en de nieuwe klimaataanpak Macron in Frankrijk).

• Het leggen van contact met de Eerste Kamer voor samenwerking.

• Het sturen van een brief met de ‘green paper’ aan alle parlementen.

• Het benaderen van de Benelux-landen via het Benelux parlement, en het houden van een pitch in de Werkgroep mobiliteit, milieu, klimaat en energie met het onder 1. genoemde doel;

• Zo mogelijk de Interparlementary Committee (IPC) benutten die op 13 en 14 mei in Sofia wordt gehouden (met als thema energie) om contacten te leggen en parlementen voor ons te ‘winnen’.

• De Scandinavische landen, Duitsland en Frankrijk te bezoeken (met de trein voor zover mogelijk).

• Contact te leggen met de overige genoemde parlementen, dit hoeft niet per se door middel van een bezoek, tenzij dit nodig en relevant is voor het ‘binnenhalen’ van het betreffende parlement.

Via een ‘sneeuwbaleffect’ kan tegelijkertijd worden gekeken of parlementen in andere landen weer collega’s kunnen benaderen.

Rob Jetten en Agnes Mulder