Amendement van het lid Van Kent over het niet invoeren cumulatiegrond
Wijziging van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek, de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs, de Wet financiering sociale verzekeringen en enige andere wetten om de balans tussen vaste en flexibele arbeidsovereenkomsten te verbeteren (Wet arbeidsmarkt in balans)
Amendement
Nummer: 2019D03026, datum: 2019-01-25, bijgewerkt: 2024-02-19 10:56, versie: 2
Directe link naar document (.pdf), link naar pagina op de Tweede Kamer site, officiële HTML versie (kst-35074-19).
Gerelateerde personen:- Eerste ondertekenaar: B. van Kent, Tweede Kamerlid (SP)
Onderdeel van kamerstukdossier 35074 -19 Wijziging van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek, de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs, de Wet financiering sociale verzekeringen en enige andere wetten om de balans tussen vaste en flexibele arbeidsovereenkomsten te verbeteren (Wet arbeidsmarkt in balans).
Onderdeel van zaak 2019Z01349:
- Indiener: B. van Kent, Tweede Kamerlid
- Voortouwcommissie: TK
Preview document (🔗 origineel)
| Tweede Kamer der Staten-Generaal | 2 |
| Vergaderjaar 2018-2019 |
35 074 Wijziging van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek, de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs, de Wet financiering sociale verzekeringen en enige andere wetten om de balans tussen vaste en flexibele arbeidsovereenkomsten te verbeteren (Wet arbeidsmarkt in balans)
Nr. 19 AMENDEMENT VAN HET LID VAN KENT
Ontvangen 25 januari 2019
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
I
Artikel I, onderdeel G, vervalt.
II
Artikel I, onderdeel H, vervalt.
III
Artikel I, onderdeel L, vervalt.
IV
Artikel XI vervalt.
Toelichting
Het voorliggend wetsvoorstel voorziet in het toevoegen van de i-grond aan de redelijke gronden voor ontslag. Er zijn zorgen dat deze zogeheten cumulatiegrond, voortaan als standaard zal gaan dienen. De kortste weg naar ontslag is dan immers de i-grond. Tijdens de hoorzitting gaven de aanwezige kantonrechters aan met de maatregelen uit de Wet werk en zekerheid (Wwz) voldoende gronden te hebben voor ontslag, maar dat rechters wel de kans moet worden gegeven hieraan te wennen. Indiener is van mening dat een nieuwe uitbreiding van de ontslaggronden niet aan de orde kan zijn voordat de maatregelen uit de Wwz zijn geëvalueerd en hieruit zou blijken dat die niet volstaan.
Van Kent