Preview document (🔗 origineel)

---

Tweede Kamer der Staten-Generaal	2
Vergaderjaar 2019-2020

25 424 Geestelijke gezondheidszorg

33 628 Forensische zorg

Nr. 487 VERSLAG VAN EEN SCHRIFTELIJK OVERLEG

Vastgesteld 4 november 2019

De vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft een aantal vragen en opmerkingen voorgelegd aan de Staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over de brief van 1 juli 2019 over het bekostigingsexperiment aanvullende beroepen geestelijke gezondheidszorg (ggz) en forensische zorg (fz) (Kamerstukken 25 424 en 33 628, nr. 480).

De vragen en opmerkingen zijn op 30 september 2019 aan de Staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport voorgelegd. Bij brief van 1 november 2019 zijn de vragen beantwoord.

De voorzitter van de commissie,
Lodders

De adjunct-griffier van de commissie,
Clemens

I Vragen en opmerkingen van de VVD-fractie

De leden van de VVD-fractie hebben met belangstelling kennisgenomen van de brief «Bekostigingsexperiment aanvullende beroepen geestelijke gezondheidzorg (ggz) en forensische zorg (fz). Deze leden zijn het ermee eens dat het experiment zo snel mogelijk van start moet gaan om de capaciteits- en wachtlijstproblematiek binnen de twee sectoren aan te pakken. Wel roept de brief nog enkele vragen op.

De leden van de VVD-fractie lezen in de brief dat uit een recent door de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gepubliceerd advies voor een nieuwe bekostiging in de ggz en fz blijkt, dat voor een zorgvuldige implementatie van deze nieuwe bekostiging het experiment niet meer nodig wordt geacht. Daarmee vervalt de noodzaak om het experiment ondersteunend te laten zijn aan de ontwikkeling van die nieuwe bekostiging. Genoemde leden willen weten hoe het kan dat het experiment voorheen wel nodig werd geacht om te komen tot nieuwe bekostiging, maar dat er nu anders wordt geconcludeerd.

Het experiment beoogt om de wachtlijsten en capaciteitsproblemen in de ggz en fz terug te dringen. De leden van de VVD-fractie vragen in hoeverre de Staatssecretaris denkt dat dit experiment bijdraagt aan dat doel.

Voor de uitvoerbaarheid van het voorgenomen experiment is het nodig dat zorgaanbieders erin slagen met alle verzekeraars dezelfde afspraken te maken over het al dan niet meedoen aan het experiment en over de beroepen die in het experiment worden betrokken. De leden van de VVD-fractie willen weten in hoeverre zorgverzekeraars en zorgaanbieders hiertoe bereid zijn. Voorziet de Staatssecretaris hierin problemen?

II Reactie van de Staatssecretaris

Vraag

De leden van de VVD-fractie willen weten hoe het kan dat het experiment voorheen wel nodig werd geacht om te komen tot nieuwe bekostiging, maar dat er nu anders wordt geconcludeerd.

Antwoord

Toen in de zomer van 2018 in het Hoofdlijnenakkoord GGZ de afspraak werd gemaakt dat het bekostigingsexperiment ondersteunend moest zijn aan de invoering van de nieuwe ggz-bekostiging (Kamerstuk 25 424, nr. 420), werd verondersteld dat het experiment hiervoor meerwaarde zou hebben, maar er lag aan deze veronderstelling geen advies van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) ten grondslag.

Inmiddels is dat advies er wel, inclusief een planning met stappen die nodig zijn om de invoering van een nieuwe bekostiging voor de geestelijke gezondheidszorg (ggz) en forensische zorg (fz) mogelijk te maken. Hieruit blijkt dat voor een zorgvuldige invoering van een nieuwe bekostiging onderhavig experiment niet nodig is.

Het genoemde advies van de NZa heb ik op 20 mei 2019 naar de Tweede Kamer gestuurd (Kamerstukken 25 424 en 33 628, nr. 460). Op 2 juli heb ik hierop, mede namens de Minister voor Rechtsbescherming, gereageerd (Kamerstukken 25 424 en 33 628, nr. 478).

Vraag

Het experiment beoogt om de wachtlijsten en capaciteitsproblemen in de ggz en fz terug te dringen. De leden van de VVD-fractie vragen in hoeverre de Staatssecretaris denkt dat dit experiment bijdraagt aan dat doel.

Antwoord

In het Hoofdlijnenakkoord GGZ en de Meerjarenovereenkomst forensische zorg (Kamerstuk 33 628, nr. 34) hebben partijen aangegeven dat de inzet van aanvullende beroepen kan helpen bij het aanpakken van de wachttijden in de ggz en het verhelpen van capaciteits- en personeelstekorten in de ggz en fz. Het experiment beoogt hierbij belemmeringen in het bekostigingssysteem zo veel mogelijk weg te nemen.

Overeenkomstig deze doelstelling wordt met het onderhavige experiment een extra route in de bekostiging mogelijk gemaakt die door zorgaanbieders en verzekeraars kan worden benut om financiële belemmeringen voor de (verdere) inzet van aanvullende beroepen weg te nemen. Deze extra route is zo laagdrempelig mogelijk vormgegeven en kan gebruikt worden ook wanneer de al bestaande route, het afspreken van een hoger DBC-tarief, niet meer zou volstaan. In het Hoofdlijnenakkoord GGZ hebben partijen overigens ook afgesproken te bezien hoe deze bestaande route beter benut kan worden.

Het is bij voorbaat niet te zeggen hoeveel zorg er op deze manier extra verleend kan worden, maar het uitgangspunt is dat de aanvullende beroepen bepaalde taken kunnen overnemen van professionals waar nu een tekort aan is. Het is aan de contracterende partijen om een afspraak over de inzet van de aanvullende beroepen te maken.

Vraag

Voor de uitvoerbaarheid van het voorgenomen experiment is het nodig dat zorgaanbieders erin slagen met alle verzekeraars dezelfde afspraken te maken over het al dan niet meedoen aan het experiment en over de beroepen die in het experiment worden betrokken. De leden van de VVD-fractie willen weten in hoeverre zorgverzekeraars en zorgaanbieders hiertoe bereid zijn. Voorziet de Staatssecretaris hierin problemen?

Antwoord

In hoeverre partijen hiervoor kiezen zal van situatie tot situatie verschillen. Voor het wegnemen van financiële belemmeringen voor de inzet van aanvullende beroepen bestaan – zodra het experiment er is – binnen de bekostiging verschillende routes en het is aan zorgaanbieders en zorgverzekeraars om onderling afspraken te maken over de route die zij hierbij willen bewandelen. Ik verwacht van zorgaanbieders en zorgverzekeraars dat zij, indachtig de afspraken in het Hoofdlijnenakkoord en de Meerjarenovereenkomst, gebruik maken van de mogelijkheden die er binnen de bekostiging zijn om de inzet van aanvullende beroepen te ondersteunen, waar dat mogelijk en nodig is om knelpunten bij de wachttijdbestrijding en de aanpak van capaciteits- en personeelstekorten op te lossen.