Amendement van de leden Ellemeet en Mohandis over het uitstellen van het scheiden van wonen en zorg
Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (XVI) voor het jaar 2023
Amendement
Nummer: 2022D41721, datum: 2022-10-14, bijgewerkt: 2024-02-19 10:56, versie: 2
Directe link naar document (.pdf), link naar pagina op de Tweede Kamer site, officiële HTML versie (kst-36200-XVI-22).
Gerelateerde personen:- Eerste ondertekenaar: C.E. Ellemeet, Tweede Kamerlid (Ooit GroenLinks-PvdA kamerlid)
- Mede ondertekenaar: M. Mohandis, Tweede Kamerlid (GroenLinks-PvdA)
Onderdeel van kamerstukdossier 36200 XVI-22 Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (XVI) voor het jaar 2023.
Onderdeel van zaak 2022Z19510:
- Indiener: C.E. Ellemeet, Tweede Kamerlid
- Medeindiener: M. Mohandis, Tweede Kamerlid
- Voortouwcommissie: TK
- 2022-12-08 15:05: Aanvang middagvergadering: STEMMINGEN (over alle begrotingen en over moties ingediend bij het Tweeminutendebat Landbouw- en visserijraad 11 en 12 december 2022) (Stemmingen), TK
Preview document (🔗 origineel)
Tweede Kamer der Staten-Generaal | 2 |
Vergaderjaar 2022-2023 |
36 200 XVI Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (XVI) voor het jaar 2023
Nr. 22 AMENDEMENT VAN DE LEDEN ELLEMEET EN MOHANDIS
Ontvangen 14 oktober 2022
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
In artikel 3 Langdurige zorg en ondersteuning van de departementale begrotingsstaat worden het verplichtingenbedrag en het uitgavenbedrag verhoogd met € 43.100 (x € 1.000).
Toelichting
Het kabinet heeft zich voorgenomen om wonen en zorg stapsgewijs te scheiden en via een aanbodsbeperking de groei van de Wlz uitgaven te beperken. Met dit amendement wordt het scheiden van wonen en zorg tenminste één jaar uitgesteld.
Om wonen en zorg succesvol te kunnen scheiden moeten eerst aan een aantal randvoorwaarden worden voldaan. Zo dienen er voldoende passende betaalbare woningen te zijn voor ouderen, waar zij ook verpleegzorg kunnen ontvangen. En er dient een landelijk dekkend netwerk van verpleegzorg te zijn, waardoor iedereen dit daadwerkelijk in zijn eigen woning kan krijgen. Aan beide voorwaarden is momenteel nog niet voldaan.
Vandaar dat er nu al ruim 20.000 ouderen op een wachtlijst voor een plek in het verpleeghuis staan. Dit zijn ouderen die nu ook al geen passende woning hebben en die ook nu geen verpleegzorg thuis kunnen krijgen.
Door wonen en zorg te scheiden moeten nog meer ouderen hun eigen huisvesting gaan regelen. Maar er is nu al een enorm tekort aan passende geclusterde woonvormen. Dit tekort zal alleen maar oplopen als er minder verpleeghuisplekken bijkomen.
Deze maatregel zal vooral worden gevoeld door ouderen met minder geld en een minder hoge opleiding. Het zijn vooral ouderen met een lage sociaal economische status die in het verpleeghuis terecht komen. Zij kunnen de geclusterde woningen vaak niet betalen en voor hun is het verpleeghuis, als de zorgvraag te groot wordt, de enige oplossing. Deze groep ouderen leeft al minder lang in goede gezondheid en wordt minder oud dan de oudere die wel zelf een passende woning kan financieren. En nu wordt het voor deze ouderen nog moeilijker om ook een verpleeghuisplek te kunnen krijgen. De tweedeling die er nu al is tussen rijke en arme ouderen zal daardoor alleen maar toenemen.
Met dit amendement wordt het scheiden van wonen en zorg uitgesteld, zodat er het kabinet kan blijven investeren in verpleeghuisplekken. Met de enorme wachtlijsten voor verpleeghuisplekken en zonder alternatief voor ouderen die verpleegzorg nodig hebben, is het onverantwoord om wonen en zorg te scheiden.
De Dekking van dit voorstel wordt gevonden in de algemene middelen. De extra middelen worden via het fonds langdurige zorg verdeeld over de zorgkantoren.
Ellemeet
Mohandis