Preview document (🔗 origineel)

---

Tweede Kamer der Staten-Generaal	2
Vergaderjaar 2022-2023

32 813 Kabinetsaanpak Klimaatbeleid

Nr. 1227 BRIEF VAN DE MINISTER VAN FINANCIËN

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 9 mei 2023

Hierbij stuur ik u een schriftelijke appreciatie op de motie van het lid Van Nispen waarin de regering wordt verzocht te bezien of de schade die wordt veroorzaakt door klimaatgerelateerde overlast collectief kan worden gedragen (Kamerstuk 29 517, nr. 243). Ik ontraad de motie.

De vraag naar het rechtvaardig verdelen van de schade, ook van klimaatgerelateerde overlast, staat centraal in het verzekeringsvraagstuk. Daarbij geldt dat een ieder de verantwoordelijkheid draagt zich zelf te verzekeren voor het risico. Het collectief van verzekerden draagt vervolgens gezamenlijk het risico van schade, waarop de individuele verzekerde zich kan verhalen.

Klimaatverandering is een ontwikkeling waar wij ons allemaal toe te verhouden hebben. Ik acht het echter onwenselijk als additionele kosten hiervan moeten worden gedragen door slechts enkele groepen binnen de maatschappij. Ik onderschrijf dan ook de conclusie van het recent verschenen rapport «Rechtvaardigheid in klimaatbeleid» van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid dat er oog moet zijn voor een rechtvaardige maatschappelijke verdeling van toenemende klimaatkosten.¹ Het volledig collectief dragen van alle klimaatgerelateerde schade is echter mijns inziens een te algemeen uitgangpunt. Klimaatgerelateerde schade is immers een zeer breed begrip. Het kan onder meer betrekking hebben op overstromingen, wateroverlast door regen, schade door hevige wind, directe effecten van droogte, economische schade als gevolg van lage waterstanden, huisverzakkingen als gevolg van droogte, bosbranden, en nog vele andere soorten schade. Het volledig collectief dragen van al deze uiteenlopende soorten schade zal een welhaast ondoenlijk complexe en kostbare aangelegenheid zijn.

Daarbij speelt mee dat tegen vele van deze soorten schade men zich momenteel voldoende en betaalbaar kan verzekeren, waardoor de noodzaak ontbreekt om een collectieve oplossing te zoeken. Specifiek ten aanzien van verzekeringsoplossingen onderzoekt het kabinet, samen met de verzekeringssector, op dit moment of en op welke wijze de overheid een rol kan spelen om te zorgen dat de risico’s van klimaatschade voldoende worden gedekt. Tot slot bestaat er al een mogelijkheid om kosten in bijzondere gevallen collectief te delen door inzet van de Wet tegemoetkoming schade bij rampen. Deze wet maakt het mogelijk dat de overheid een tegemoetkoming verleent in onder meer niet-redelijkerwijs verzekerbare schade als gevolg van een ramp (als bedoeld in artikel 1 van de Wet veiligheidsregio’s) al dan niet ontstaan door een klimaatgerelateerde gebeurtenis.

De Minister van Financiën,
S.A.M. Kaag

---

1. Rechtvaardigheid in klimaatbeleid. Over de verdeling van klimaatkosten | Rapport | WRR.↩︎