Preview document (🔗 origineel)

---

19 637 Vreemdelingenbeleid

Nr. 3322 Brief van de minister van Asiel en Migratie

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 9 december 2024

De afgelopen dagen hebben de ontwikkelingen in Syrië elkaar snel opgevolgd. Het landgebonden asielbeleid Syrië is ten gevolge hiervan gestoeld op een situatie die niet langer actueel is. Daarom heb ik besloten een besluit- en vertrekmoratorium in te stellen voor Syrië voor de duur van zes maanden.

Een besluit- en vertrekmoratorium wordt als beleidsinstrument ingezet in gevallen waarin er onvoldoende informatie beschikbaar is om op een zorgvuldige wijze op asielaanvragen van vreemdelingen te beslissen. Het ministerie van Buitenlandse Zaken zal verzocht worden om in 2025 een ambtsbericht omtrent de actuele situatie in Syrië op te stellen aan de hand waarvan bezien zal worden welke beleidsmatige stappen mogelijk zijn. De situatie wordt ook tussentijds nauwlettend gevolgd. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken was reeds gevraagd om nog dit jaar een actueel ambtsbericht uit te brengen. Dit ambtsbericht zal alsnog dit jaar uitgebracht worden om een inzicht te bieden in de volledige periode Assad, strekkend tot en met 27 november 2024.

Met het instellen van een besluitmoratorium kunnen asielaanvragen tijdelijk worden aangehouden totdat meer duidelijk is over de gevolgen van de machtswisseling. Dit komt feitelijk neer op een tijdelijke beslisstop. Indien er asielaanvragen zijn die ouder zijn dan 21 maanden – en daarmee de maximale termijn van het besluitmoratorium overschrijden – beslist de IND op de individuele merites van de zaak en de dan bekende informatie.

Omdat er geen diplomatieke banden werden onderhouden met het Assad-regime was gedwongen vertrek voor afgewezen Syriërs al niet aan de orde. Als gevolg van het vertrekmoratorium is ook formeel geen gedwongen vertrek mogelijk naar Syrië.

Uitgezonderd van zowel het besluit-, als het vertrekmoratorium zijn onder meer Dublinclaimanten, vreemdelingen ten aanzien van wie een veilig derde land wordt tegengeworpen, vreemdelingen die reeds in het bezit zijn van internationale bescherming in een andere EU-lidstaat of zijn erkend als vluchteling in een derde land dan wel in een derde land anderszins voldoende bescherming genieten, en openbare-orde en 1F-zaken (zie voor het volledige overzicht paragraaf C3/2 van de Vc 2000). Deze aanvragen zullen ondanks het moratorium worden beoordeeld.

De minister van Asiel en Migratie,

M.H.M. Faber-van de Klashorst