75e vergadering, woensdag 22 mei 2024

De voorzitter:

Ik open de vergadering van 22 mei als iedereen wil gaan zitten, de pers de zaal verlaat en iedereen stil wil zijn. Een enkel ogenblik nog.

De voorzitter:

Het woord is aan de heer Timmermans. Graag stilte.

De voorzitter:

Prima. Dan beginnen we om 10.45 uur.

De voorzitter:

Aan de orde is het debat over het eindverslag van de informateurs. In vak K hebben plaatsgenomen de oud-informateurs: de heren Dijkgraaf en Van Zwol. Ik heet hen uiteraard van harte welkom. Er gelden spreektijden van vijf minuten per fractie. Interrupties doen we in drieën. Ik limiteer dat verder niet. Eerst zal de Kamer spreken in eerste termijn. Daarna geef ik het woord aan de oud-informateurs. De eerste spreker van de zijde van de Kamer is de heer Wilders van de fractie van de Partij voor de Vrijheid. Het woord is aan hem.

Maar ik begin natuurlijk even met een gedicht, mij ingefluisterd door de heer Dijkgraaf. Het is zo'n kort gedicht dat u goed moet opletten. Voordat u het weet, is het voorbij. Het is een gedicht van Stef Bos. Het luidt als volgt.

De leegte

Die wij nalaten

Is misschien het mooiste

Van ons dat blijft

Het schept ruimte

Voor wie volgt

Het woord is aan de heer Wilders.

De heer Wilders (PVV):

Nou, probeer daar maar eens overheen te komen!

Voorzitter. Hier staat een ontzettend trots mens. We gaan als PVV meeregeren. Doordat we vorig jaar dankzij de steun van miljoenen kiezers de grootste partij van Nederland zijn geworden, treden we nu toe tot het kabinet: van de oppositie naar het centrum van de macht, om mooie dingen voor Nederland te doen. De positieve reacties uit het land zijn echt overweldigend. Mensen laten ons volop weten weer hoop te hebben en eindelijk vertrouwen te krijgen in echte verandering.

Ook de peilingen laten dat beeld zien. Zo zag ik afgelopen weekend een peiling van het RTL Nieuwspanel waaruit bleek dat een meerderheid van alle kiezers positief is over het bereikte akkoord. Zelfs een meerderheid van de kiezers van de oppositiepartijen zijn er blij mee of vinden het wel oké. Dat is toch een heel ander beeld dan wat we de afgelopen dagen van zuur links hoorden in de media en ongetwijfeld vandaag weer zullen horen. De eerste staat er alweer.

De heer Wilders (PVV):

Nou, ik dacht net nog: ik zou vandaag natuurlijk kunnen aftreden en Fleur Agema politiek leider kunnen maken; dan gaat zij morgen naar het overleg en dan stelt zij mij voor als de nieuwe minister-president. Ik denk dat de heer Omtzigt dat niet zal accepteren, maar het zou een idee … Waar zit Pieter? O, Pieter zit vooraan. Ik zit al naar achter te kijken. Dus als Pieter dat een goed idee vindt, wie weet, dan zijn we er morgen uit. Dan houden we ons aan onze afspraak en dan ben ik toch minister-president. Nee, maar luister.

Ik hoop en ga er ook van uit dat wij daar op korte termijn uit zullen komen. Weet u, niemand dacht dat wij hier vandaag zouden staan. U zei het zelf al; dank voor het compliment. Niemand dacht dat wij ooit de grootste partij van Nederland zouden worden. Ik weet nog dat heel veel collega's — u ook, meneer Jetten, maar ook andere collega's ter linkerzijde — hier in het vorige debat zeiden: "Dat wordt niks met die Wilders. Er komt geen akkoord. Dat gaat hem niet lukken. Wat is dat een puinhoop. En nu weer een nieuwe verlenging met informateurs." Nu is het ons vorige week — en dat heb ik niet alleen gedaan; dat hebben we met vier partijen, met z'n vieren, samen gedaan — toch gelukt om een akkoord te sluiten. Niemand had dat voorspeld. Iedereen aan uw kant van het politieke spectrum dacht dat dat niet zou lukken. De ploeg op het bordes laten staan, inclusief de minister-president: ook dat gaat ons natuurlijk lukken. Dat verzeker ik u.

De heer Wilders (PVV):

Nou, weet u, het is heel eervol, hoor, dat u het Wilders I noemt, maar dat doet u natuurlijk vooral om mijn collega-coalitiegenoten een loer te draaien. Het is geen Wilders I. Het krijgt de naam van degene die minister-president zal worden. Natuurlijk, in het stelsel zit een dualisme. Dat is ook de kracht van het extraparlementaire waar we met elkaar voor hebben gekozen. Dus ja, ik zal blijven twitteren; ik moet u helaas teleurstellen. Maar het kabinet, dat dadelijk op basis van dit hoofdlijnenakkoord met een eigen regeerprogramma zal komen, zal natuurlijk binnen de kaders van het hoofdlijnenakkoord — dat is wel de bedoeling — met zijn oplossingen en zijn accenten komen en er zal ook ruimte zijn om met de Kamer naar meerderheden te zoeken. Dat is juist de bedoeling van het extraparlementaire. Ja, dat is juist de bedoeling: het versterken van de rol van de Kamer binnen de kaders van die afspraken. Maar er zullen ook accenten anders kunnen komen te liggen. Zeker. Ik ga dat allemaal niet bepalen. Ik wil het niet eens, en als ik het zou willen, zou ik het niet doen.

De heer Wilders (PVV):

Ik begrijp dat u liever had gehad dat ik ander antwoord had gegeven, maar ik zeg juist dat we dat niet gaan doen. Er komt geen leiband. En misschien heeft u een antwoord voorbereid voor als ik zou hebben gezegd "er komt wel een leiband", maar ik heb gezegd: er komt géén leiband; er komt juist een interactie tussen Tweede Kamer en regering. Natuurlijk is dat hoofdlijnenakkoord daar de basis van, maar er komt niet voor niets dus ook een regeringsprogramma, met ruimte voor die nieuwe regering en dat kabinet, en met interactie tussen dat kabinet en de Kamer. Dus de rol van de Kamer zal eerder worden versterkt in vergelijking met een regulier meerderheidskabinet. Dat is dus echt wat we willen. En weet u, wij staan hier nu net. We hebben vorige week dat akkoord gesloten. Neemt u mij niet kwalijk dat ik daar positief over ben en dat ik heel erg geloof dat we dat ook voor mekaar kunnen krijgen. U verwacht toch niet van mij dat ik nu ga zeggen: nou ja, we hebben het vorige week gepresenteerd, maar dat gaat niks worden? Het gáát wat worden. Ik geloof daar ook oprecht in. En ik ben er ontzettend trots op. We hebben als PVV — ik zal zo wat dingen noemen — hele mooie dingen voor mekaar gekregen voor Nederland, van asiel tot inkomen tot het beperken van de immigratie. We hebben echt dingen voor mekaar gekregen die in Nederland nog nooit eerder zijn vertoond. En zo hebben alle fracties dingen voor mekaar gekregen. En ik sta daarachter, ik ben er trots op en ik denk ook dat het een verademing is voor Nederland om zo'n nieuwe ploeg te zien ontstaan.

De heer Wilders (PVV):

Nee.

De heer Wilders (PVV):

Wanneer?

De heer Wilders (PVV):

Nou ja, het laatste lijkt me meer de bedoeling dan het eerste. Of dat in de praktijk nooit een keer zal gebeuren, bijvoorbeeld als het een financiële plaat raakt ... Ik noem maar wat, maar dat moeten we dan nog zien. Maar het is niet de bedoeling dat wij de onderhandelingen nog een keer gaan doen op de schoot van de leden van het kabinet. Dus dat moeten zo veel mogelijk de leden van het kabinet zijn, die dat niet met ons op schoot zelf gaan doen. Dat is toch de bedoeling van dit hele project. En nogmaals, daarmee is niet uit te sluiten dat, als men het over voor partijen hele grote dingen heeft, dat wel wordt besproken, maar in eerste instantie moet dat natuurlijk op enige afstand staan.

De heer Wilders (PVV):

Dat hebben we allemaal in detail nog niet besproken. Het is natuurlijk ook voor een groot deel aan partijen zelf als ze bpo's houden. Nogmaals, uw partij doet het volgens mij al honderd jaar, toen u in de regering zat, dus zo gek is dat ook niet. Het is nu wel iets anders, want het is een extraparlementair kabinet, dus het is anders dan een regulier kabinet. Maar precies, hoe we dat gaan doen, of we dat gaan doen, wie daarbij zitten, wat de frequentie is, dat moet allemaal nog uitgekristalliseerd.

De heer Wilders (PVV):

Dat zullen we ook nog moeten bespreken. Maar weet u, en dat is de afspraak: we gaan dadelijk ... U zegt het terecht: 50% ongeveer, dat is wel de bedoeling, van de bewindslieden komt zeg maar van binnen, en 50% van buiten — en dat is niet oneerbiedig — de partij. Maar die worden natuurlijk wel door een partij voorgedragen. Dus u zal daar het evenwicht in moeten zien door inderdaad ... Want ze zijn eigenlijk van iedereen, natuurlijk. Het hele kabinet is dienaar van de Kroon en niet van de Kamer, dus dat dualisme zit er sowieso al ingebakken. Dus in die zin zal je ook moeten kijken hoe dat precies loopt, maar ik kan me bijvoorbeeld dit voorstellen. Stel je voor dat een bewindspersoon die niet op de lijst staat van binnen de partij maar van buiten komt, in politieke problemen zou komen op wat voor dossier dan ook. Tja, dan denk ik toch niet dat partijen die hem hebben aangedragen, zo iemand laten vallen. Dus er zal toch altijd wel een mechanisme zijn waardoor je een bewindspersoon die je hebt voorgedragen, al is het niet iemand van je partij, in bescherming neemt, of er contact mee hebt. Maar of het zo ver moet gaan dat ze ook bij overleggen … Daar moeten we het over hebben. Ik denk dat het ergens in het midden moet eindigen.

De heer Wilders (PVV):

Absoluut. Zeker.

De heer Wilders (PVV):

Ik denk dat we ervan uit kunnen gaan dat het kabinet, omdat er niks in het akkoord staat, ook niet met voorstellen gaat komen. Want er staat immers niks over in het akkoord. Maar dat betekent dus wel dat het voor de Kamer een vrije kwestie is, denk ik. De Kamer kan dus wel met voorstellen komen. Ik weet niet of dat op ieder thema zo is, maar dat zou mij op zich wel een lijn lijken. Het kabinet heeft de handen vol aan het uitwerken van de punten uit het hoofdlijnenakkoord, denk ik. Dus wat er niet staat, is per saldo een vrije kwestie. Dan zal de Kamer al dan niet initiatieven kunnen nemen, ook de partijen die de deal hebben gesloten.

De heer Wilders (PVV):

Daar heeft u op zich gelijk in. Er kunnen natuurlijk ook nieuwe ontwikkelingen zijn, op welk gebied dan ook, die niet in het akkoord staan. Dus het kabinet zal altijd als het nodig is, natuurlijk op basis van een Kamermeerderheid die dat moet steunen, iets moeten kunnen doen. Maar er staat niks in over pensioenen, dus ik ga ervan uit dat het op dat gebied niet gebeurt.

De heer Wilders (PVV):

Weet u, om te beginnen is het niet mijn kabinet. Het is een kabinet van de vier partijen. Het is een kabinet van PVV, VVD, NSC en BBB. Het is ook geen kabinet-Wilders. Het is gewoon een kabinet, een extraparlementair kabinet. Het mooie is dat wij een hoofdlijnenakkoord hebben geschreven en dat wij tegen het kabinet, de regering, zeggen: kom met een plan en werk dat uit. Ik denk dat we eerst maar eens moeten afwachten wat daarmee gebeurt. Dat kunt u ook zien, want als het allemaal is gelukt, krijgen we eerst een debat over de regeringsverklaring. Ik denk dat het programma van de regering er dan nog niet ligt. Dat kan een of twee maanden duren, zoals collega Jetten net ook al zei. Misschien duurt het tot aan de Algemene Beschouwingen, maar misschien is het eerder. Dan zullen we zien wat zij naast dat akkoord al dan niet nodig vinden om te doen. Het mooie is dat ze daar een meerderheid voor zullen moeten halen. Ik heb net al gezegd dat dat wat mij betreft niet op ieder onderwerp in overleg met de vier partijen moet, maar het kan ook niet zo zijn dat men afwijkt van wat er is afgesproken in ons akkoord. Het kan niet zo zijn dat ze ineens zeggen: "we doen dat constitutioneel hof toch maar niet", "we gaan toch minder asielafspraken maken" of "we veranderen de financiële plaat even diagonaal". Dat kan niet. Ook daarin zul je dus een weg moeten vinden met elkaar. Nogmaals, ik heb niet alle antwoorden, meneer Timmermans, want dit is nog nooit gebeurd. Dit hebben we nog nooit gedaan. We hebben ook nog niet alles uitputtend met elkaar tot aan bpo's besproken, maar dit lijkt mij de logische lijn om met elkaar om te gaan.

De heer Wilders (PVV):

Ik dwing niemand. Ik heb ook geen rancune. Ik ben supertrots op dit akkoord. Los van alles wat met asiel te maken heeft, zorgen wij er met z'n vieren voor dat de armoede daalt, dat de werkloosheid daalt, dat de werkgelegenheid stijgt, dat de koopkracht stijgt en dat we wat doen aan de toestroom van migranten. Ik denk dat dit een pakket is dat Nederlanders juist verbindt in plaats van verdeelt. De PVV is ook geen radicale partij. Wij zijn geen radicale mensen. Ik denk dat de 2,5 miljoen mensen die op ons hebben gestemd en nu misschien thuis tv-kijken zich enigszins beledigd voelen als ze door u "aanhangers van een radicale partij" genoemd worden. U heeft die mensen niet "radicaal" genoemd, dus dat zal ik u niet in de schoenen schuiven, maar u zegt wel dat ze een radicale partij aanhangen. Dat zijn wij niet. Weet u, wij hebben altijd en we zullen altijd binnen de kaders van de democratie werken; daarom zijn we niet radicaal en ook niet extreem. We zullen en we hebben ons altijd keihard gekeerd tegen alles wat met geweld te maken heeft. Dat is anders dan de echte radicalen of extremen, die je helaas toch meer aan de linkerkant van het politieke spectrum ziet, zeg ik via de voorzitter tegen meneer Timmermans. We hebben het de laatste weken en maanden gezien op al die universiteiten en straten in Nederland waar mensen de boel vernielen en agenten met ammoniak bekogelen. Die mensen behoren niet tot onze kant van het politieke spectrum. Ik zeg ook niet dat u daar verantwoordelijk voor bent, maar dat zijn wel mensen die zich op het linkerdeel, op het extreme, radicale linkerdeel van het politieke spectrum bevinden. We hebben dat in het verleden ook gezien. We hebben leden van GroenLinks gezien die hebben ingebroken bij ministeries. Het is een hele lijst; ik zal niet alles opnoemen. Nederland is ook recent vooral verdeeld door geweld, antisemitisme en haat tegen de staat Israël. Agenten in Nederland zijn met ammoniak gekogeld. De meest verschrikkelijke dingen gebeuren. Dat is niet het rechterdeel van Nederland. Het is het linkerdeel van Nederland dat daar verantwoordelijk voor was.

De heer Wilders (PVV):

Wij hebben dat nooit gedaan.

De heer Wilders (PVV):

U mag het allemaal zeggen. Laat dat vooropstaan. U zegt net: ik mag dat toch wel zeggen. U mag dat zeggen. Er is geen verbod op het verkondigen van onzin. Dus u mag dat honderd procent doen. Maar het is niet waar. Wij verbinden Nederland juist. Nederlanders zijn het bijvoorbeeld spuugzat dat het land wordt overspoeld met een ongebreidelde immigratie, met asiel. Inmiddels is dat niet meer het geval nu u bent samengegaan met GroenLinks, maar in het verleden was u nog echt de Partij van de Arbeid. Dat is een tijdje geleden, maar ooit was dat zo. In die wijken, bij u in Heerlen, in Helmond, in Alphen aan den Rijn, overal in Nederland zaten die Partij van de Arbeid-kiezers. Die zitten nu vaak bij ons. De SP-kiezers zitten nu ook vaak bij ons. Die worden helemaal gek, omdat er niets gebeurt aan die ongebreidelde instroom van asielzoekers. Die snappen niet dat statushouders voorrang krijgen. Dat gaan we nu veranderen. Een van de mooiste maatregelen in het akkoord is dat de voorrang voor statushouders, voor asielzoekers met een vergunning, bij het krijgen van een sociale huurwoning nu wordt geschrapt. Dat zagen die mensen als discriminatie. Dat voelden die mensen als dat u er niet was voor de Nederlanders. Dat zijn allemaal maatregelen die door de Partij van de Arbeid en de SP zijn gesteund. En wij gaan dat nu veranderen.

Ik denk dat dat soort maatregelen 90% steun heeft van alle mensen in Nederland die nu televisiekijken en dit debat zien. Met het stoppen van de immigratie, met het opkomen voor die Nederlander, met het ervoor zorgen dat die Nederlander, zoals bij de sociale huurwoningen, in ieder geval niet achtergesteld wordt ten opzichte van de mensen die hier net binnenkomen, zorgen wij ervoor dat de cohesie, dat het vertrouwen in de politiek groeit. En wat u doet, is precies het tegenovergestelde. U gaf me een compliment — dank daarvoor — maar u bent een hele slechte verliezer.

De heer Wilders (PVV):

Ik begon net met zuurlinks, maar het is nog veel erger dan zuurlinks. Wat een verwrongen mensbeeld heeft u! Mijn partij, mijn fractie en ik zijn supertrots op dit akkoord. We zijn er supertrots op dat in dat akkoord staat dat we met het strengste asielbeleid ooit in Nederland komen. Dat zijn niet mijn woorden, dat zijn woorden die uit het akkoord komen dat door vier partijen is ondertekend. Denkt u nou echt dat ik wil dat dat niet lukt? Denkt u nou echt dat dan het bloed, of wat zei u … Denkt u dat er bloed gaat stromen als het niet lukt, of zo? Dat zijn hele foute teksten, meneer Timmermans. Ik wil dat het lukt. Ik wil dat het akkoord een succes wordt. Dat is waar de PVV voor staat. Een beeld neerzetten alsof wij dan het bloed uit onze partij zouden trekken, of weet ik veel wat u zei; dat is totale onzin. Totále onzin. Wij willen dat Nederland eindelijk een keer tot de strengste landen van Europa gaat behoren ten aanzien van asiel in plaats van tot de soepelste. Wat mij betreft mogen mensen in Nederland nu een klein applaus geven. Het belangrijkste resultaat van het meedoen van de PVV is dat die meneer daar, meneer Timmermans, in de oppositie verdwijnt.

De heer Wilders (PVV):

Dit is toch een totaal politiek ziekelijke — laat ik het voorzichtig zeggen — redenering? Wij vechten al zolang we bestaan voor die Nederlander en tegen het achterstellen van die Nederlander, bijvoorbeeld met sociale huurwoningen. Wij vechten ervoor om prachtige, stevige maatregelen te nemen om de asielinstroom te beperken. Eindelijk is het gelukt in een akkoord. En dan zegt de heer Timmermans hier gewoon: u wilt niet dat dat lukt, want dan is er geen bestaansrecht meer voor de PVV. Hoe durft u? Hoe durft u ook hier weer onze kiezer te beledigen? Onze kiezer wil niets liever dan dat het lukt. De kiezer wil dat. De kiezer wil dat het lukt. Wij staan hier, meneer Timmermans, namens onze kiezer. Dat zijn er een hoop meer dan de kiezers van u.

De heer Wilders (PVV):

Ik ben een positief mens. Ik ga niet op als-danvragen in. Ik ga ervan uit dat het lukt. Wat betreft het eerste deel van uw vraag heeft de minister-president natuurlijk de ruimte en de opdracht om naar Europa te gaan om de dingen te regelen die hij moet regelen, maar wij zijn positief gesteld. Ik ga hier dus niet in het eerste debat waarin wij het akkoord bespreken preluderen op de mogelijkheid dat het niet lukt. Ik ga ervan uit dat het lukt. Als ik nu namens de grootse partij van de coalitie zou zeggen: als het niet lukt doen we a of b, dan helpt dat natuurlijk ook niet in de onderhandelingspositie die de nieuwe minister-president dalijk heeft naar Europa. Het is onderhandelingstechnisch heel onhandig om daar iets over te zeggen, maar ik vind het ook getuigen van een stukje negativisme dat ik niet heb. Ik ga ervan uit dat alles wat we hebben opgeschreven kan en moet kunnen. Als dat ooit niet zo is, zien we dat dan wel. Nu gaan we ervoor dat het lukt. Ik verzeker u: het gaat lukken.

De heer Wilders (PVV):

Ik heb het antwoord al gegeven. Ik ga niet vooruitlopen op wat-alsopties en op vragen als "wat doet u dan?" en "wat als het niet lukt?" We hebben met vier partijen een akkoord geschreven. We gaan ervan uit dat het moet kunnen lukken, want anders hadden we het niet opgeschreven. Dus ik ga er nu van uit dat het lukt. Ik vertrouw er ook op dat het moet kunnen lukken. Het nieuwe kabinet gaat positief aan de slag. Ik ga dus nu niet uitstralen "als het niet lukt, wie krijgt dan de schuld?" Dat is onzin. Het moet gewoon gaan lukken en het gaat ook lukken.

De heer Wilders (PVV):

Laat ik hier toch op reageren, al zat er geen vraag bij. Laat ik zeggen dat u heeft gevraagd: wat vindt u ervan, meneer Wilders? Is het goed dat ik het zo interpreteer? Dan zeg ik: het is niet waar, want iedereen gaat erop vooruit. De uitkeringsgerechtigden gaan er zelfs het meeste op vooruit. Als u uitkeringsgerechtigden vergelijkt met werkenden, gepensioneerden of het gemiddelde, dan ziet u dat uitkeringsgerechtigden er het meeste op vooruitgaan. En ja, de armoede daalt. In ieder geval ten opzichte van de basisplaat, zoals dat heet, zoals die er lag. Ten opzichte van vorig jaar blijft de armoede gelijk. Voor gezinnen met kinderen is er inderdaad nog een hele hoop te doen. Maar de armoede daalt wel voor de gezinnen zonder kinderen en ten opzichte van de basisplaat. Weet u, dat is ook logisch. Want als je ziet wat er allemaal gebeurt ... Dat is gigantisch.

Ik realiseer me dat er ook lastenverzwaringen tegenover staan, zoals btw-verhogingen. Het is niet alleen maar rozengeur en zonneschijn. Maar misschien mag ik toch op deze vraag van de heer Dijk van de SP zeggen wat we allemaal gaan doen. We bevriezen de komende twee jaar het eigen risico. Daarna verlagen we dat met 60%. Het gaat met €220 omlaag, van €385 naar €165. Dat is niet helemaal, maar meer dan de helft. Dat is een enorm succes. Voor de twee jaren daarvoor, 2025 en 2026, hebben we 2,5 miljard gereserveerd voor lastenverlichting. We verhogen de huurtoeslag. Juist ook de mensen aan de onderkant hebben daar heel veel plezier van. We verhogen het kindgebonden budget. We hebben een half miljard structureel voor groepen in de knel. We verlagen de energiebelasting. Daar heeft iedereen wat aan. Ik noem de accijnsverlaging op brandstof; benzine. Ook mensen met een smalle beurs zullen vanaf 2025, volgend jaar opnieuw niet meer aan belasting en accijns hoeven te betalen. We hebben een koopkrachtverhoging door lastenverlichting van 2 miljard voor de werkende middeninkomens. De gratis kinderopvang gaat gewoon door. We hebben een compensatie voor studenten van meer dan 1,5 miljard. Er is zelden zo'n sociaal pakket geweest als het pakket van dit kabinet. Ik had verwacht dat u hier niet met kritiek zou staan. Ik had verwacht dat u mij hier een bos bloemen zou aanbieden.

De heer Wilders (PVV):

Ik zei het al: u ziet het niet graag, maar de mensen gaan er allemaal op vooruit. De mensen met een uitkering gaan er 0,9% op vooruit in één jaar. Als je dat met vier vermenigvuldigt, is het gewoon 3 tot 4% in vier jaar. De gepensioneerden gaan er in vier jaar tijd ook 2 tot 3% op vooruit. De werkenden gaan er ook 3 tot 4% op vooruit. Algemeen is dat zo in Nederland. Inderdaad, het aantal gezinnen met kinderen in de armoede zou zonder ons beleid zijn gestegen. Dat is, met een ingewikkeld woord, het basispad. Het zou zijn gestegen.

De heer Wilders (PVV):

Nu stijgt het niet. Waar hier misschien de schoen wringt, is dat wij verantwoordelijkheid hebben genomen. Wij hebben onderhandeld met vier partijen. Uw partij, meneer Dijk, de SP, bestaat dit jaar volgens mij 52 jaar. U heeft in die 52 jaar landelijk nog nooit iets voor elkaar gekregen. U heeft niet één dag verantwoordelijkheid gedragen. Met dit akkoord, dat wij nu hebben gesloten, waarmee we concreet wat voor mensen kunnen doen, met het eigen risico, met de huurtoeslag, met het kindgebonden budget, met wat wij nu hier hebben laten zien, hebben wij meer bereikt dan uw hele partij in 52 jaar hier in de Tweede Kamer.

De heer Wilders (PVV):

Weet u, om te beginnen — misschien komt u daar in de toekomst nog wel een keer achter — geef je en neem je als je onderhandelt. Als je onderhandelt met vier partijen, haal je dingen binnen en moet je pijn lijden. Dat is gewoon het eerlijke verhaal. Mensen thuis snappen het. Als je met iemand tot een compromis moet komen, dan krijg je een succes — dat hebben wij gekregen, voor een groot deel op het eigen risico, op ons asielbeleid, op sociaal beleid — maar lijd je ook pijn. Jazeker, we hebben ook concessies moeten doen en we hebben dat ook aan andere partijen moeten doen. U zegt dat we dat geld hebben gegeven aan die hogere inkomens. U had ook kunnen zeggen dat we met dat geld de huurtoeslag hebben verhoogd. We hebben met dat geld het kindgebonden budget verhoogd. We hebben met dat geld het eigen risico voor een deel gefinancierd. We hebben met dat geld de verlaging van de energiebelasting betaald. Bij onderhandelingen gaat het niet van: jij krijgt dit en dan geef je dat aan dat. Zo is het niet gegaan. We hebben met z'n allen gekeken wat de wensen waren wat betreft belastingverlaging, hoe we die konden financieren en hoe we toch het tekort nog 10% onder de 3% konden houden. Dat is ons allemaal gelukt. En nogmaals, ik ben ontzettend trots op dit pakket. Het is een sociaal pakket. Iedereen gaat er in inkomen op vooruit. Iedereen! We gaan ook zorgen voor het strengste asielbeleid van Europa. Daar waar u zich daarover uitliet, durft u het woord asielbeperking bijna niet in de mond te nemen. Van al het andere heeft u niet een ding voor elkaar gekregen. Ik verwijt u dat niet persoonlijk, maar ik verwijt dat uw partij.

De heer Wilders (PVV):

Nee, het tegendeel is het geval. U ziet dat ook in de stukken van het CPB. De mensen met een uitkering hebben er relatief meer profijt van dan mensen met een hoog inkomen. Ik zei het al: inclusief het basispad gaat het om bijna 1%. De werkenden gaan er gelukkig ook op vooruit, maar net iets minder. Dus iedereen gaat erop vooruit. Dat is toch zo mooi. Wie had verwacht dat het CPB gisteren een plaat laat zien waarop alles in het groen staat: meer banen, meer werkgelegenheid, meer koopkracht, minder werkloosheid? Alles gaat beter met Nederland, dankzij dit kabinet wat er nog gaat komen. Ik ben daar heel blij om.

De heer Wilders (PVV):

Het tegendeel is het geval. Onze kiezers kunnen ontzettend trots op ons zijn. U ziet dat ook wel in alle reacties en alle peilingen. Het spijt me dat ik moet herhalen wat ik bij de vorige interruptie al zei. Iedere keer dat mij gevraagd wordt wat ik voor de kiezers doe, antwoord ik het volgende. We komen met een lastenverlichting van structureel 500 miljoen voor mensen in de knel. We verhogen het kindgebonden budget met 300 miljoen. We verhogen de huurtoeslag met 500 miljoen. Voor twee jaar komt daar nog 2,5 miljard aan lastenverlichting bij. We bevriezen het eigen risico voor twee jaar, en daarna gaan we met 5 miljard het eigen risico terugbrengen van €385 naar €165. We verlagen de energiebelasting. We zorgen dat de benzine volgend jaar niet omhooggaat. We hebben een pakket voor de middeninkomens. We doen wat voor de studenten. Het is een pakket om je vingers bij af te likken. Het is zó goed. Zo mooi zullen mensen het lang niet meer hebben gehad.

Het kan altijd meer, dat ben ik met u eens. Ik had ook liever gezien dat die 3% of 4% voor werkenden 7% of 8% was. Maar u maakt mij niet wijs dat het geen geweldig pakket is voor Nederland. Iedereen gaat erop vooruit: werkenden, uitkeringsgerechtigden, gepensioneerden, iedereen. We hebben nog heel veel andere mooie maatregelen, waaronder asiel, in het akkoord waar we alleen maar trots op kunnen zijn. Het is een feestje voor Nederland. Bij de persconferentie vorige week zei ik het ook al: de zon gaat weer schijnen in Nederland. Uw wolk verandert daar niets aan.

De heer Wilders (PVV):

U heeft zelf een lijstje in de hand!

De heer Wilders (PVV):

Dat is gewoon allemaal niet waar. Dat is totale kolder, totale onzin. De armoede daalt ten opzichte van wat er zou zijn gebeurd als wij geen maatregelen hadden genomen. Maar nu blijft die voor gezinnen zonder kinderen gelijk. De armoede blijft gelijk, lees het in de stukken! Dat is het verhaal. Voor de rest is het zo — ik zeg het nogmaals, ook tegen de volksvertegenwoordiger Van Baarle — dat iedereen in Nederland erop vooruitgaat. Iedereen gaat erop vooruit. Werkenden, uitkeringsgerechtigden, gepensioneerden. U kunt nog zo zwartgallig — ik noemde het al zuurlinks — daarop ingaan en erop reageren, maar het is niet zo! Kijk naar de cijfers van het CPB. Nederlanders gaan erop vooruit en ze krijgen nog tien andere mooie maatregelen ervoor terug. Ik zou mijn zegeningen maar tellen, want als de heer Timmermans aan de macht was geweest, was dat allemaal anders geweest.

De heer Wilders (PVV):

Voorzitter. Hier staat de belichaming van sociaal, stevig beleid. Wat is er asociaal aan het verlagen van de energiebelasting? Wat is er asociaal aan het bevriezen en met 60% verlagen van het eigen risico? Waar mensen die het niet kunnen betalen nu worden tegengehouden om naar de apotheek of naar het ziekenhuis te gaan, gaan wij dat met miljarden verlagen. Wat is er asociaal aan het verhogen van de huurtoeslag? Wat is er asociaal aan het verhogen van het kindgebonden budget? Wat is er asociaal aan het verlagen van de accijns op brandstoffen, ook volgend jaar? Dat zijn allemaal sociale maatregelen waar iedereen in Nederland, werkend en niet-werkend, profijt van heeft. Dus nogmaals: ik ben supertrots op dit pakket en ik ben ervan overtuigd dat de Nederlanders dit ook zeer zullen waarderen.

De heer Wilders (PVV):

Nee, ik kan niet op al die onderwerpen ingaan. Dat ga ik ook niet doen. Ik ga niet nu het akkoord erbij nemen en per punt zeggen wat er wel of niet is besproken. Dat ga ik niet doen. Ik heb al geantwoord op de vraag over pensioenen. Er staat niks over in het akkoord, dus ik ga ervan uit dat dat betekent — dat weet ik ook — dat de Kamer daarin initiatieven kan nemen. Wat ik al zei: je wint wat en je verliest wat. Ik vrees dat de klimaatdoelstellingen zullen blijven, wat punten daargelaten die we eruit hebben weten te slepen. Ja, dat hebben we dan verloren als PVV. Kijk, u moet het ook met wat logica bekijken. Als wij bijvoorbeeld die doelstellingen hadden aangepast, dan had het er wel gestaan. Dan hadden wij daar wel iets opgeschreven.

We hebben sommige dingen op klimaat bijvoorbeeld wel veranderd. Ik noem dat die verhoogde CO₂-heffing wordt teruggedraaid. Ik noem dat wij als het gaat om vissers en windmolens op zee — dat is toch wel een doorbraak — het volgende hebben bereikt. Waar het voorheen zo was dat er eerst windmolens op zee kwamen en we dan pas keken welke ruimte er is voor vissers, staat er nu in het akkoord dat er eerst wordt gekeken naar de ruimte voor vissers en dan pas naar de windmolens. Maar als het gaat om klimaat, noem ik bijvoorbeeld ook het feit dat het verplicht installeren van de warmtepomp wordt geschrapt. Heel veel Nederlanders zijn daar heel blij om. Ik heb daar heel veel reacties op gehad, als het gaat om klimaat. Er zijn dus maatregelen, zoals het schrappen van de warmtepomp. Dat is een geweldige maatregel. Heel Nederland is blij dat ze dat gekke ding niet meer verplicht hoeven aan te schaffen; u ziet dat ik het nog steeds niet kan laten als ik ergens echt iets van vind. Maar eerlijk is eerlijk: helaas hebben wij onze handtekening onder de rest van die gekkigheid gezet.

De heer Wilders (PVV):

Ik had er niet over moeten beginnen.

De heer Wilders (PVV):

Dat moeten we dan gaan tegenhouden.

De heer Wilders (PVV):

Ik vrees het wel.

De heer Wilders (PVV):

Ik heb het niet over mensen en hun uitzicht gehad. Ik heb het over vissers gehad. We hebben ook vissers op bezoek gehad. Sommigen stond het huilen nader dan het lachen. De visserij werd helemaal kapotgemaakt. Voor zover ze nog kotters over hadden en ze nog konden vissen, werd het hun onmogelijk gemaakt doordat er bijvoorbeeld op zee allemaal windmolenparken waren waarin zij niet konden vissen, omdat de omgeving gevaarlijk was. Het kostte onze eigen vissers gewoon hun brood! Dus ik heb het niet over het uitzicht van mensen — dat neem ik ook serieus — maar ik heb het hier over een passage in het akkoord, waarin wij gewoon zeggen: vissers eerst. Onze vissers moeten een goede boterham hebben. Dat is belangrijker dan die gekke windmolens op zee. Dan kunt u het wel hebben over "de doelen halen", maar mijn doel is om de vissers in Nederland niet kapot te maken. De mevrouw van BBB, mevrouw Van der Plas, heeft zich daar zo mogelijk nog sterker voor gemaakt. Die heeft ook "Visserij" als eerste na "Landbouw" in de naam van het ministerie weten te krijgen. Wij vinden het alle vier, en de BBB en PVV misschien wel voorop, van belang dat we voor die vissers sommige maatregelen zoals deze moeten aanpassen. Dat heeft niks met uitzicht te maken. Dat heeft te maken met opkomen voor de mensen die al honderden jaren lang bij onze cultuur in Nederland horen en nu helemaal worden kapotgemaakt.

De heer Wilders (PVV):

Wat er op papier staat … Nogmaals, ik ga niet van al die punten nu zeggen wat we … Wat we hebben afgesproken, is wat u leest. Dat hebben we afgesproken en voor het overige ga ik ze niet becommentariëren, van nationale veiligheid tot weet ik wat dan ook. Het is gelukkig een redelijk beperkt … Nou ja, "beperkt" … Het is een redelijk beperkt — nou ja, "beperkt"; voorzitter, ik zeg het nog een keer — akkoord geworden, maar ik ga niet alles becommentariëren wat wij daar nog verder hebben besproken. Er zijn geen concrete afspraken gemaakt. Dit is de logica die daarvoor geldt. Daar zult u het mee moeten doen. Met klimaat heeft u misschien gelijk en misschien niet. Voor mij is dat in ieder geval reden om deze bewindspersoon niet te claimen als PVV.

De heer Wilders (PVV):

Kijk, we moeten het nog allemaal uitvinden. Het is voor het eerst dat we een extraparlementair kabinet krijgen, met een eigen programma. Ik denk dat het in de praktijk als volgt gaat werken. De Kamer heeft in ieder geval alle ruimte bij zaken die niet in het akkoord staan. We hadden het net al over het kabinet. Ik denk dat het logisch is dat als het gaat over iets wat in strijd is met het hoofdlijnenakkoord, je je dan op glad ijs begeeft. Ik denk dat dat niet kan. Als er iets nieuws komt of gebeurt of als er onderwerpen zijn waarvan u zegt dat ze belangrijk zijn en een oplossing behoeven, dan kan het kabinet met iets komen. Dat is namelijk niet in strijd met wat in het hoofdlijnenakkoord staat. Aan de ene kant kan dat dan misschien met de coalitiepartijen, maar aan de andere kant moet er dan misschien met andere meerderheden, niet zijnde de coalitiepartijen of met een deel van de coalitiepartijen, zaken worden gedaan. Dat is prima. Dat is juist de bedoeling van dat extraparlementaire. Maar laten we even zeggen dat de basis moet zijn dat het niet afwijkt van wat in het akkoord staat. Niet alles staat echter in het regeerakkoord. Daarom kan het kabinet ook een hoop doen.

De heer Wilders (PVV):

Dit is dan geen regulier kabinet, maar het is wel te vergelijken. Je kan alleen van wat je hebt afgesproken, dus wat op papier staat, de afspraken en de financiële plaat, afwijken als je het daarover alle vier eens bent. Over iets wat er niet staat kunnen andere meerderheden worden gezocht en gevonden. Dat is juist het mooie van een extraparlementair kabinet. Het is hartstikke goed dat dat kan. Dat geeft ook meer ruimte aan de oppositie in de Kamer om invloed te hebben op het beleid. Het is niet zo dichtgetimmerd als bij een regulier meerderheidskabinet. Dat is het verschil tussen extraparlementair en regulier. Maar van de financiële plaat en de afspraken die op papier staan kan je eigenlijk alleen afwijken als alle vier de partijen die het hebben opgeschreven het daarmee eens zijn.

De heer Wilders (PVV):

Maar weet u, iets staat op de plaat. Stel, er wordt iets toegevoegd waar de coalitiepartijen geen moeite mee hebben, dan kan dat gewoon. U heeft het over armoede. Ik denk dat deze vier partijen ook willen dat die armoede verder daalt en dat wij de komende tijd misschien zelf wel met voorstellen kunnen komen, als het nodig is met corrigerende voorstellen. Maar we moeten het er wel met z'n vieren over eens zijn. Maar de Kamer — dat is de bedoeling van dit project — heeft meer ruimte. Het kan niet de basis van de afspraken raken, maar de regering kan daarbinnen wel voorstellen doen. Daarom komen ze ook met een eigen programma. Misschien hebben ze ook wel voorstellen om punten … Ik hoop dat eigenlijk ook, dat ze hun eigen stempel zetten op hun eigen akkoord. Het is ook van hen, niet van ons. De Kamer kan daar wat mij betreft maximaal een rol in gaan spelen.

De heer Wilders (PVV):

Dit is een als-danvraag waar ik geen antwoord op geef. Ik sta achter onze afspraak. Ik heb gezien wat het CPB schreef. Uw vraag is legitiem, maar ik geloof dat het wél kan. Ik hoef omdat het CPB het opschrijft, het niet per se met die analyse eens te zijn. Ik denk dat het kan. Ik denk dat wij in Nederland best wat steviger mogen onderhandelen. Ik heb gezien dat het CPB schreef dat als je dat te hard doet, je op andere punten weer nadeel kunt ondervinden. Maar het kan wel. We kunnen best een keer stevig naar Europa gaan en zeggen: jongens, als een van de grootste nettobetalers in de Europese Unie hebben we echt wel meer dan ons steentje bijgedragen — we hebben trouwens eerder ook weleens kortingen gehad — maar nu, nu er een frisse politieke wind waait in Nederland, willen we graag dat dit bedrag er komt, want dat hebben we nodig. Ik ga ervan uit dat dat lukt. Dat is één. Twee. Ik heb het hier al eerder tegen uw collega of tegen uzelf gezegd: het is onderhandelingstechnisch heel onhandig, als leider van de grootste regeringspartij, om nu te gaan preluderen wat er gaat gebeuren als het niet lukt. Voor als men in Brussel meeluistert, is de boodschap, ook van mijn partij: dit gaan we doen; dit gaan we regelen en we gaan met jullie in gesprek om dat voor elkaar te krijgen.

De heer Wilders (PVV):

U zegt dat het geen als-danvraag is, maar u zegt drie keer "als" en "dan". Dat gaat niet gebeuren. Ik ga ervan uit dat dat bedrag wordt gehaald in Europa. Ik ga niet, al vraagt u het nog vijf keer, zeggen: als dat niet gebeurt, dan doen we a of b. Ik denk gewoon dat het lukt; het moet ook lukken. Brussel luistert waarschijnlijk mee. We betalen miljarden. Meer dan 10 miljard betalen wij per jaar aan de Europese Unie, aan Brussel. Nederland is, zoals ik al zei, een van de grootste nettobetalers aan de Europese Unie, zo niet de grootste. Dat mag dus best wel een tandje minder. Ik zeg niet dat het allemaal weg moet, maar wel dat we van die vele miljarden eens een keer voor onze eigen mensen wat geld terug mogen halen om hier aan lastenverlichting te besteden. Want dat doen we: we besteden dat geld aan die lastenverlichting in Nederland. We moeten dat kunnen doen. Ik ga ervan uit dat we dat kunnen doen. Ik ga dus niet mee met de redenering van: wat als het niet lukt?

De heer Wilders (PVV):

Het eerlijke verhaal is dat wij meer dan 10 miljard per jaar aan de Europese Unie bijdragen als Nederland. Wij zeggen nu dat het wel een onsje minder mag. Dat is een heel redelijk verzoek. De Nederlanders staan daar om te springen, want dat doet ons geen pijn en we kunnen dat rechtstreeks aan de Nederlandse belastingbetaler teruggeven. Dat gaat gewoon lukken. Ik geloof in de redelijkheid. Het is een redelijk voorstel. U komt meteen weer met hele donkere wolken: als dat niet lukt, gaat u dan daarin snijden en daarin snijden? Die tijd van links negativisme in het kabinet is gelukkig voorbij. U heeft gelijk: dat zit aan die kant. Wij zijn positief. Wij komen op voor Nederland en we gaan dit voor elkaar krijgen.

De heer Wilders (PVV):

We hebben ongekende aantallen miljarden voor lastenverlichting. Dat is lastenverlichting voor burgers en inderdaad ook lastenverlichting voor bedrijven, van rode diesel tot renteaftrek; oké, dat ook. Prima. Maar er is heel veel voor de middeninkomens en ook heel veel voor de onderkant. Dat is gewoon honderd procent sociaal beleid. Dat is honderd procent sociaal beleid. Dat wettelijk minimumloon van u heeft de Eerste Kamer afgeschoten. Wij hebben daar in de Eerste Kamer voor gestemd, maar de Eerste Kamer heeft die wet afgeschoten. Dat hebben wij niet gedaan; dat heeft de Eerste Kamer gedaan. We hebben het inderdaad niet voor elkaar gekregen om opnieuw die maatregel te nemen binnen deze coalitie, maar we hebben in de Tweede Kamer en in de Eerste Kamer voor die wet gestemd. Die is daar, niet door ons, afgeschoten. Volgens mij moet u dat, als u eerlijk bent, toegeven. Maar we hebben nu niet voor elkaar gekregen dat die wet terugkomt.

We hebben heel veel andere dingen wel voor elkaar gekregen. Zowel u als de SP — ik ga het lijstje niet voor de tachtigste keer opnoemen — gaat daar helemaal aan voorbij. Het gaat er de mensen uiteindelijk om wat ze netto in hun portemonnee overhouden. Iedereen gaat erop vooruit; dat is het nieuws van het CPB vandaag. Dat zijn mensen met een uitkering, mensen met een pensioen, de werkenden; iedereen gaat erop vooruit. We besteden daar miljarden aan. In een tijd die economisch niet de meest gunstige is, zijn wij daar toch toe in staat. We doen dat in een tijd waarin we uiteindelijk iets minder overheidsuitgaven hebben; we geven als overheid iets minder uit. Dat is ook de conclusie van het CPB over dit pakket. We geven in totaal minder geld uit en zorgen ervoor dat we binnen het tekort blijven. Tegelijkertijd zijn we toch in staat om voor iedereen een plusje te regelen. U moet hiervoor applaudisseren. Ik snap wel dat dat u niet uitkomt en dat u het liefste wil dat dit kabinet ... Ik snap dat die CPB-cijfers u eigenlijk tegenvielen. U had liever gewild dat er had gestaan dat de koopkracht in de min gaat, dat de werkloosheid stijgt en er geen werkgelegenheid is. Dat is allemaal niet het geval. Alle seinen staan op groen in een economisch moeilijke tijd, in een tijd waarin wij om het tekort terug te dringen de overheidsuitgaven kleiner maken. Toch zorgen we ervoor dat iedereen wat extra's krijgt. Ik kan het om politieke redenen begrijpen, maar verder ben ik totaal verbaasd dat al die linkse partijen niet zeggen: het is geweldig wat jullie hebben gedaan. Ik had het begrepen als jullie hadden gezegd: het is misschien te weinig; mag het niet wat meer? Maar dat u nou zo zwartgallig doet over een heel mooi, rooskleurig plaatje, vind ik onbegrijpelijk.

De heer Wilders (PVV):

Nou ja, één tip: die interruptie is echt veel te lang om bij de mensen te blijven hangen. Ik weet zelf al niet meer waar u mee begon. Maar goed, laat ik het proberen samen te vatten: u bent er niet blij mee. Is dat ongeveer de samenvatting? Nou, wij zijn er wel blij mee. Wij vinden het een hartstikke goede, sociale maatregel. En ja, ik vind het heel jammer dat u alleen maar negatief doet en niet positief.

De heer Wilders (PVV):

Ja, en ik zal blijven opkomen voor al die miljoenen Nederlanders die er vandaag met dit akkoord op vooruitgaan.

De heer Wilders (PVV):

Misschien omdat het een hoofdlijnenakkoord is?

De heer Wilders (PVV):

Natuurlijk, natuurlijk, ik …

De heer Wilders (PVV):

Kijk, we hebben … O, sorry.

De heer Wilders (PVV):

Nou, omdat in dit akkoord alleen deze hoofdlijnen staan. Dat doet niets af aan het feit dat "zware beroepen" een belangrijk onderwerp is. Ik had gewild dat we het voor elkaar hadden gekregen om hierin voor hen wat te regelen. Dat is me niet gelukt. Ik heb al gezegd dat pensioenen, de pensioenwet, een vrije kwestie is waarover de Kamer later voorstellen kan doen. Dat kunnen wij doen en dat kunnen andere fracties doen. Dat staat dus allemaal nog open. Het kabinet zal dat niet doen, maar wij kunnen dat wel doen. En ja, weet u, we hebben een hele hoop mooie dingen voor elkaar gekregen, maar niet alles. Ja, zo is het, zeg ik tegen de vertegenwoordiger van de SP, als je meeonderhandelt. Als je meeonderhandelt, dan zal je hier en daar wat binnenhalen, maar ook iets niet binnenhalen. U, de SP, zit daar en zegt: dit hoor ik niet en dat hoor ik ook niet. Ja, dat is makkelijk, want u zit niet hier. U heeft niet meeonderhandeld, u neemt geen verantwoordelijkheid, u heeft dat ook nooit gedaan en u zal dat waarschijnlijk ook nooit gaan doen. Dan kan je heel veel gaan roepen, maar dan lukt het niet, en daar hebben de mensen helemaal niets aan. Ik heb het al een keer eerder gezegd: wat heeft de SP nou voor elkaar gekregen voor die mensen? U gaat naar al die meetings toe. Dat siert u, maar wat heeft u voor die mensen voor elkaar gekregen? U heeft een hele grote nul, niets, voor die mensen voor elkaar gekregen. Wij hebben wél wat voor mensen voor elkaar gekregen, omdat wij gaan onderhandelen en verantwoordelijkheid nemen. En dan doet het ook pijn, ja. Dan zal ik een keer moeten zeggen: het doet mij pijn, maar voor die groep hebben wij helaas niets kunnen regelen. Maar voor andere groepen hebben we wél wat kunnen regelen. Dat is verantwoordelijkheid nemen in plaats van gemakkelijk aan de zijkant anderen de les lezen en zelf met je vijf zeteltjes in de oppositie zitten.

De heer Wilders (PVV):

Nee, ik zou dat graag doen ...

De heer Wilders (PVV):

Nee. En ik blijf bij mijn antwoord: u wilt alleen maar dingen fiksen, maar u wilt er niks voor terugdoen. Onderhandelen betekent ... Je moet zetels halen. Je moet de kiezer overtuigen dat je niet alleen maar wat roept en vervolgens niks doet, zoals de SP al jaren doet. En vervolgens moet je aan de onderhandelingstafel gaan zitten en moet je gaan onderhandelen. Dan moet je zeggen "wij willen a, jij krijgt dan b; wat wil de rest?", en dan moet je tot een compromis komen. Dat is moeilijk, want dan moet je ook uitleggen aan de kiezers, behalve wat je wel hebt binnengehaald, wat je niet hebt binnengehaald. Maar dat is zoals het in een democratie werkt. Alleen maar hier naar de microfoon lopen en zeggen "we moeten het fiksen, we moeten fiksen, we moeten fiksen", zo werkt het niet in de politiek; zo kan het niet.

De heer Wilders (PVV):

Volgens mij ben ik aan het woord. Het is een antwoord. Het is een antwoord dat u niet bevalt. En als u het anders wilt regelen, dan zult u gewoon een andere politiek moeten bedrijven.

De heer Wilders (PVV):

Kijk!

De heer Wilders (PVV):

Laat u het mij zien, dan kijk ik ernaar. Op zich hebben we het hierin geregeld, dus als die wet daar in lijn mee is, zie ik niet in waarom we dat niet zouden kunnen doen. Maar ik wil het wel even graag lezen, als dat mag.

De heer Wilders (PVV):

Ik zeg niet dat ik het steun als ik het niet gelezen heb. Dat zou u mij ook niet aanraden als fatsoenlijk rechts, om iets te steunen wat ik niet ken. Dus: de lijn lijkt mij sympathiek, de uitkomst ook, maar ik wil het toch graag eerst lezen. En als het zo is wat u zegt, dan zie ik niet waarom wij daar geen steun aan kunnen geven. Maar laat u het mij eerst zien.

De heer Wilders (PVV):

Volgens mij staat dat er toch? Ik zoek het even op. Kijk, mijn handtekening staat hieronder, onder de volgende zin: Nederland blijft Oekraïne politiek, militair, financieel en moreel steunen tegen de Russische agressie. Punt. Dus het antwoord is ja.

De heer Wilders (PVV):

Ik ga niet preluderen op hoever we bereid zijn te gaan. We steunen het en we blijven het steunen: daar hebben we onze handtekening onder gezet. Wij zijn goed voor onze handtekening. Wij zijn altijd goed voor onze handtekening, ook als we iets doen wat we niet willen. Dit willen we overigens wel, maar er zijn andere dingen die we misschien niet willen en toch hebben gedaan. Wij zijn betrouwbaar en goed voor onze handtekening. Dus we zullen het blijven steunen maar hoe en de mate waarin, dat is allemaal toekomstmuziek. Dat zien we dan wel. Maar op uw vraag of ik bereid ben dat dan ook te doen, is het antwoord gewoon volmondig: ja.

De heer Wilders (PVV):

Ik blijf bij de zin die in het hoofdlijnenakkoord staat dat wij Oekraïne politiek, financieel, militair en moreel zullen steunen tegen de agressie en dat zullen we dus ook blijven doen.

De heer Wilders (PVV):

In plaats van dat u nou blij bent, loopt u weg.

De heer Wilders (PVV):

Niet zal laten vallen? Kijk, als de minister de Kamer verkeerd voorlicht of iets anders doet wat staatsrechtelijk niet door de beugel kan, dan is er natuurlijk maar één conclusie. We gaan dus nooit blind achter mensen staan. In een normaal kabinet heb je ministers die bij een partij horen en ook door die partij worden gesteund. Nu is het zo dat de helft van die ministers van een partij komt en de andere helft komt niet van de partij, maar die zijn wel door de partij aangedragen. Dus die zijn niet van die partij, althans geen enkele minister is van de partij, maar is dienaar van de Kroon. Ik kan me wel zo voorstellen dat als iemand in de problemen komt... Dan heb ik het nogmaals niet over problemen die staatsrechtelijk niet door de beugel kunnen maar over een politiek probleem. Wij gaan mensen niet zonder enige ruggensteun laten zweven in politiek Den Haag. Het is ook logisch dat je die mensen waar het kan enige steun biedt. Ik denk dat dat heel normaal is. Nogmaals, we houden ons aan het onderscheid: 50% partij, 50% niet. Maar we gaan niet die andere 50% totaal negeren en doen alsof ze niet bestaan. Dat zou heel oneerlijk zijn naar die mensen. Het zou ook een onwerkbare situatie zijn, vergeleken bij hoe het voor de rest is.

De heer Wilders (PVV):

Oké. Nou, voorzitter, dan gaan we voor het tweede deel. Ik zei het al: we hebben echt heel mooie dingen met elkaar afgesproken in de nieuwe coalitie. Het motto van ons vieren, althans van ons akkoord, is niet voor niets: hoop, lef en trots. Ik ben zelf bijzonder blij met de afspraken over het beperken van de asielinstroom. Die zijn voor Nederlandse begrippen ongekend stevig. Het is echt het strengste pakket ooit. We komen met een asielcrisiswet, met een asielbeslisstop. We trekken de spreidingswet in. Er komt een waaier aan maatregelen om als Nederland tot de strengste van de Europese Unie te gaan behoren met betrekking tot het toelaten van asielzoekers. We gaan voor een asielopt-out in de Europese Unie, naar Deens voorbeeld. Er komt — ik sprak er net al even over — een wettelijk verbod op het geven van voorrang aan statushouders bij de toewijzing van sociale huurwoningen. En inderdaad: vanwege het feit dat ze statushouders zijn. Dat had ik eraan toe moeten voegen. Die voorrang was miljoenen Nederlanders een doorn in het oog. En nu verdwijnt die gelukkig.

We intensiveren de grenscontroles, de grensbewaking. En als er vanuit de EU herverdeling aan de orde is, kiezen we voor afkopen in plaats van opvangen. We scherpen de regels aan zodat criminele vreemdelingen sneller het land kunnen worden uitgezet. Niet meewerken aan uitzetting wordt strafbaar. We beperken de rechtsbijstand bij asielaanvragen en schaffen het hoger beroep af. Het zou me niet verbazen als alleen al het presenteren van deze voornemens leidt tot een daling van de instroom.

Dit was het blokje asiel.

De heer Wilders (PVV):

We hebben de verklaring van 7 januari ondertekend. Alles moet conform alle regels en wetten zijn.

De heer Wilders (PVV):

En toch gaat het lukken.

Voorzitter. We doen veel meer dan alleen de asielinstroom beperken. We nemen ook stevige maatregelen om Nederland veiliger te maken. Ik noem de aanpak van de georganiseerde criminaliteit en straatterreur. Het bestrijden van het antisemitisme wordt door ons versterkt. Naast forse investeringen in de landbouw voor onze boeren, die eindelijk weer het respect krijgen dat ze verdienen, is er fors extra geld voor het bouwen van meer woningen en wegen. Ik zei het net al: we zijn blij met de lastenverlichting die er voor Nederlanders aan komt. En ja, ook dat zei ik al: er zijn ook pijnlijke bezuinigingen, zoals de btw.

We hebben niet alles uit ons verkiezingsprogramma gekregen. Het is ook heel eerlijk dat ik dat tegen Nederland zeg: we hebben niet alles uit ons verkiezingsprogramma gekregen. Maar onderhandelen met vier partijen is geven en nemen, compromissen sluiten en verantwoordelijkheid nemen. Dat hebben we gedaan. Al met al is het een hartstikke mooi pakket geworden. De koopkracht stijgt, de werkgelegenheid stijgt, de werkloosheid daalt, de armoede daalt en het EMU-tekort blijft met 2,7% ruim 10% onder de 3%.

Voorzitter. Als bonus gaan wij ook nog regeren. De PVV komt in het kabinet. Er gaat een nieuwe wind waaien in Den Haag. Wij gaan Nederland sterker maken, zodat de zon in ons mooie land weer gaat schijnen en Nederlanders weer trots kunnen zijn op hun eigen land.

Dank u wel.

De heer Wilders (PVV):

De motie die ik in de tweede termijn zal indienen met het voorstel om de formateur te benoemen, zal spreken van een week of vijf. Dat is wat langer dan bij een regulier kabinet, maar omdat het een extraparlementair kabinet is met bewindslieden van binnen en van buiten, denk ik dat daar zeker vijf weken voor nodig zijn. Als het eerder kan, kan het eerder. Weet u, als je kijkt naar wat er is gebeurd, denk ik dat veel had kunnen worden voorkomen als de leider van de grootste partij de premier was geworden. Dan hadden we deze situatie niet gehad. Dat is niet gebeurd. Daar ga ik ook niet over zeuren, want mijn handtekening staat onder de afspraak om als politiek leiders geen zitting te nemen in het kabinet, maar dat had wel geholpen. Vervolgens hadden wij een geweldig iemand in de persoon van de heer Plasterk. Ik vind het een capabele en integere man. Hij heeft zich helaas moeten terugtrekken. Ik respecteer dat, maar ik vind het wel bijzonder jammer. Ik denk namelijk dat hij een geweldige minister-president zou zijn geweest. Nu is de volgende stap, zeg ik via de voorzitter tegen de heer Jetten, dat wij morgenvroeg met de formateur gaan praten, als de motie is aangenomen door een meerderheid van de Kamer. De formateur is nu nog ambteloos burger, maar dadelijk zit hij hier. Natuurlijk gaan we met de collega's als eerste praten over de nieuwe premier. Ik denk niet dat we dat hier moeten doen. Dat moeten we ook zeker niet in de openbaarheid doen. Maar dat moeten we wel doen, want Nederland heeft inderdaad snel een premier en een premierskandidaat nodig.

De heer Wilders (PVV):

Ik ga daar hier niks over zeggen. Dat is echt iets wat wij morgenvroeg aan de tafel moeten doen. Ik kan u zeggen en beloven dat wij dat als eerste gaan doen. Dat doen we acuut, meteen. Maar hoe en wat, wat er is en wat er niet is; ik ga dat allemaal niet in de openbaarheid doen. Ik ben het er helemaal mee eens dat dat nu moet gebeuren, maar die openbaarheid helpt het proces niet om snel tot een goed resultaat te komen.

De heer Wilders (PVV):

Ik ben het in ieder geval met u eens: ik kan ook niet wachten totdat u dat ministerie verlaat.

De heer Wilders (PVV):

Nodig mij nou niet uit om van die vijf weken vijftien weken te maken, want dat kan niet de bedoeling zijn.

De heer Wilders (PVV):

Op het eerste punt van het aardgas heb ik niet direct een antwoord. U heeft gelijk dat dat met elkaar samenhangt. Daar zijn we niet tot verdere afspraken over gekomen, is mijn eerlijke antwoord.

Bij het tweede punt is er ook sprake van een compromis. We hebben dan weliswaar niet de illegaliteit strafbaar gesteld, maar het is wel strafbaar als mensen die hier illegaal zijn, niet meewerken aan hun uitzetting. Dat hebben we wel strafbaar gesteld. Dat is niet het maximale, maar het is meer dan niks. Dus stel dat er uitzicht is op uitzetting en dat je daar niet aan meewerkt. Dan kun je worden vastgezet. Dat kan nu niet. Dus het is toch winst ten opzichte van de huidige situatie.

De heer Wilders (PVV):

Dat zal dan van iemand anders moeten komen. Dan wil ik daar welwillend naar kijken. Maar ik houd mij aan mijn afspraken. Dus ik ga dat zelf niet doen. De afspraak is dat wij met z'n vieren in de Kamer blijven. Ik zou dolgraag premier worden. Dat heb ik u gezegd; daar ga ik ook geen geheim van maken. Ik vind ook … Nou, ik wil dat worden. Laat ik het daarbij houden. Maar ik houd mij aan mijn afspraken. En de afspraak is gemaakt dat wij met z'n vieren in de Kamer blijven zitten. Kijk, als we nou morgen naar de formateur gaan en de heer Omtzigt zegt "ik heb een goed idee; Geert, jij moet premier worden", dan sluit ik niet uit dat ik er nog een keer een nachtje over moet slapen. Maar als dat niet zo is, dan vrees ik dat het niet gaat gebeuren.

De heer Wilders (PVV):

Nou, in ieder geval dat hij niet zo veel te doen heeft!

De heer Wilders (PVV):

Het is gewoon een werkdag.

De heer Wilders (PVV):

Volgens mij is de procedure dat er dan een kabinet zit, inclusief bordesscène en dergelijke, en dat er dan geen regeerakkoord — dat is dit, al is het een hoofdlijnenakkoord — maar een regeringsverklaring komt. Zo heet dat. Daar wordt hier dan over gedebatteerd. Later in de tijd, dat zou best wel een paar maanden kunnen duren, komt de regering dan met haar regeringsprogramma. Dat kan misschien in augustus of september zijn, misschien bij de Algemene Beschouwingen. Het is aan hen wanneer ze dat precies gaan doen. Je hebt dus het akkoord, de procedure, een kabinet dat op het bordes beëdigd wordt door de majesteit en vervolgens komen de regeringsverklaring en het debat in de Tweede Kamer. We hopen allemaal dat dat hele proces voor het zomerreces plaats kan vinden. Dat is de bedoeling. Dan gaat het kabinet het regeringsprogramma schrijven. Dat zal een tijdje kunnen duren. Maar in ieder geval voor of rond het begin van het nieuwe parlementaire jaar zal dat af moeten zijn.

De heer Wilders (PVV):

U kunt waarschijnlijk op vakantie.

De heer Wilders (PVV):

Ik ga erover nadenken. Het zou me niets verbazen als de heer Omtzigt daar nog wat over gaat zeggen. We wachten in spanning af; ik kan het niet mooier maken.

De heer Wilders (PVV):

Dank.

De heer Wilders (PVV):

Ik vind BBB een geweldige partij en zeker niet de woordvoerder van de agro-industrie. Wij, inclusief BBB, hebben op pagina 11 en 12 van het akkoord aandacht besteed aan dierwaardigheid. Er worden concrete stappen gezet naar een toekomstige, nog meer dierwaardige veehouderij. Per diersoort gaan we vastleggen waar stallen aan moeten voldoen op de lange termijn. We geven veehouders een realistisch tijdpad om die stallen aan te passen. We kijken ook naar wat dat van de veehouders vraagt aan investeringen. We bezien hoe het vervoer van dieren op lange afstanden beëindigd moet worden als dat niet volgens de geldende regels kan. Dat vind ikzelf een belangrijk punt, dat moet worden gehandhaafd. Het komt misschien helemaal niet in de buurt van wat u zegt en wat u bedoelt. Ik begrijp dat ook wel, hoor, dus ik doe er niet denigrerend over. Maar het is wel waar ik blij mee ben en wat we hebben afgesproken.

De heer Wilders (PVV):

Ik had het zelf iets anders geformuleerd dan dit, maar in het conflict dat u noemt, ligt onze sympathie wel heel duidelijk niet bij de haat en het geweld van de kant van Hamas, vaak gesteund van Palestijnse kant, zo blijkt uit onderzoeken. Het wordt in ieder geval soms gefaciliteerd van Palestijnse kant. Ik spreek nu namens mijn eigen fractie. Er zijn nog geen afspraken over gemaakt in dit akkoord, dus dat kan ik ook rustig doen. Ik vind het krankzinnig dat wij, ook u nu weer, het vooral hebben over zogenaamde Israëlische ... welk woord gebruikte u?

De heer Wilders (PVV):

Wat zou die hebben gedaan?

De heer Wilders (PVV):

Als wij vanuit welk land dan ook zo worden aangevallen en als onze mensen zo worden afgeslacht als daar is gebeurd, op een beestachtige, haatvolle en gewelddadige manier, zou ik willen dat wij als Nederland voor onze mensen zouden opkomen en zouden doorgaan totdat die terreur — want dat is het: het is een grote terreurgroep — niet meer zou bestaan. Dat moet gebeuren. Er is ook geen compromis. Je kunt geen compromis sluiten met het kwaad. Je kunt geen compromis sluiten met islamitische terreur, of met welke terreur dan ook. Geen compromis en zorgen dat het niet meer bestaat: dat is wat wij vinden en dat is waar wij voor staan. Misschien had ik die woorden niet letterlijk gebruikt, maar dit is wel wat ik vind.

De heer Wilders (PVV):

Wij staan achter Israël. Zij hebben het initiatief niet genomen. Het initiatief komt van de terroristen van Hamas, die daar ongelooflijk veel onschuldige mensen hebben vermoord, meisjes, jongens, gezinnen, opa's, oma's, baby's. Die hebben ze verkracht en vermoord. Als dat je eigen volk gebeurt, als dat plaatsvindt, dan ben je gerechtigd om degenen die je dat aandoen, die terroristen, maximaal aan te pakken. Dan ga ik niet halverwege praten over oorlogsmisdaden of wat dan ook. Dan sta ik daar 100% achter. Misschien ben ik met mijn fractie de enige in die parlement. Dat zeg ik ook niet namens de coalitie, maar namens de PVV alleen. Wat u er ook van vindt, daar sta ik achter. Bij iedere zin die u uitspreekt, ben ik er meer van overtuigd dat dat de goede lijn is.

De heer Wilders (PVV):

Ik heb daarop gezegd wat ik heb gezegd. Ik heb een tijdje, lang geleden, in Israël gewoond. Ik heb ook gezien waar de terroristen binnenkwamen. Toen was het nog vanuit Jordanië. Ik heb ook zelf meegemaakt hoe het was als die terroristen de grens overkwamen en hoe je moest schuilen in schuilkelders en hoe het leger dan met helikopters en magnesiumbommen voor verlichting zorgde om te zien waar de mensen waren om hun bevolking te kunnen beschermen. Ik weet één ding: de haat komt vanuit islamitische groeperingen als Hamas. Je hebt ook Islamitische Jihad en Hezbollah. Er zijn heel veel van die groepen. Die, en niemand anders, ontkennen het bestaansrecht van de Joodse staat. Volgens mij hebt u of uw collega ook ooit zo'n plaatje gemaakt van hoe Israël eruit zou zien. U ontkende in dat plaatje het bestaan van Israël. Dat is niet alleen antisemitisch, maar dat is dus precies hoe het niet moet. Ze worden aangevallen door mensen die willen dat een land en een volk niet bestaat. Dat is niet wat Israël doet. In Israël zitten Arabieren in de Knesset, in het parlement. In Israël zijn het volwaardige burgers die daar beter af zijn dan in de Palestijnse gebieden. Israël valt geen ander land aan en heeft nooit een ander land aangevallen zonder eerst aangevallen te zijn. Dat is nooit gebeurd, niet in de Jom Kipoer-oorlog, in geen enkele oorlog. Maar nu is er een groep die radicale moslims representeert, niet alle moslims, maar radicale moslims. Die zijn er op uit om de Joodse staat te vernietigen en hun inwoners te vermoorden. Voor mij en mijn fractie is het dan niet moeilijk om te bepalen met wie wij solidair zijn. Hebben we dat met het Joodse volk dat vecht voor zijn bestaan of hebben we dat voor het islamitisch, extremistisch, terroristisch tuig dat het wil uitroeien? Ik zeg u: tot de laatste snik die ik heb, steun ik de staat Israël.

De heer Wilders (PVV):

Nogmaals, dat is totale onzin. Ik heb het even niet bij de hand, dus ik zeg het uit mijn hoofd, maar bij het punt over de ambassade staat: met inachtneming van het Palestijns-Israëlisch conflict en gelet op de politieke belangen. Dat is wat we met z'n vieren hebben gedaan. We kijken dan niet of het kan maar wanneer het kan. We zeggen dan eigenlijk dat het gebeurt, maar het is met waarborgen omgeven dat het aan bepaalde zaken moet voldoen voordat het gebeurt. Maar stel dat wij als PVV de meerderheid zouden hebben, dan hadden we dat wat mij betreft morgen gedaan.

De heer Wilders (PVV):

We hebben daar als coalitie geen afspraken over gemaakt. Dat staat dus niet in het akkoord. Voor mij zijn er zeker andere opties dan de tweestatenoplossing.

De heer Wilders (PVV):

Ik denk dat het verstandig is om het zo — zoals we vanavond hopelijk gaan vaststellen — te houden als het gaat om de formateur.

De heer Wilders (PVV):

Dat kunt u niet. Dat kan ik u nu al verklappen. Er is een reden waarom de premier is uitgezonderd van de hoorzitting. Die reden is dat hij volledig en als enige, net als bij de Algemene Politieke Beschouwingen, het woord zal voeren tijdens het debat over de regeringsverklaring. Daar legt hij namens het kabinet als primus inter pares verantwoording af. De Kamer kan hem dan in het slechtste geval wegsturen. Dat is zijn eerste optreden in de Kamer. Dat is de reden geweest dat de Kamer hem heeft uitgezonderd en dat wil ik zo houden. Ik zal dat voorstel dus niet steunen.

De heer Timmermans (GroenLinks-PvdA):

Voorzitter. Ik zou graag willen beginnen met de vaststelling dat Nederland van ons allemaal is en dat het cruciaal is voor de toekomst van ons land dat iedereen die hier op een wettige manier verblijft, ook betrokken wordt bij de vormgeving van het land, zich volledig burger voelt van dit land en dat we geen onderscheid maken op basis van waar men ooit vandaan is gekomen of waar de ouders of grootouders vandaan zijn gekomen, welke godsdienst men heeft et cetera, et cetera. Dat is een vaststelling die ik moet doen en ik hoop dat de Kamer het in meerderheid met mij eens is dat wat wij nu zien — een kabinet dat gevormd zou worden waarbij de grootste politieke kracht een radicaal-rechtse partij is, die twintig jaar lang een deel van de Nederlandse bevolking achter wilde stellen — niet genormaliseerd moet worden, en dat we waakzaam moeten blijven bij wat dit voor consequenties heeft voor mensen, voor Nederlanders, die op dit moment het gevoel hebben dat zij er minder toe doen.

Ik denk ook dat Nederland van ons allemaal wordt als we laten zien dat iedereen erop vooruitgaat en dat kan alleen — ik zeg het de commissie na die op verzoek van de heer Omtzigt is ingesteld — als mensen in inkomen er echt op vooruitgaan. Vandaar dat het van het grootste belang is dat het minimumloon echt omhooggaat in de komende tijd. Ik hoop dat we daar meerderheden voor kunnen vinden in deze Kamer. Vandaar ook dat je mensen niet in onzekerheid moet laten, zeker oudere werknemers niet, door de WW-tijd te verkorten. Vandaar ook dat je een speciale regeling moet hebben voor mensen in de zware beroepen. Vandaar ook dat mensen die chronisch ziek zijn, ook voordeel moeten hebben van het verlagen van de eigen bijdrage, en niet alleen mensen die niet chronisch ziek zijn.

Dat zal de inzet zijn om Nederlanders weer dichter bij elkaar te krijgen en om de verschillen die er zijn in onze samenleving te helpen overbruggen. The Scene zong ooit Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen. Als je iets weet van de Nederlandse geschiedenis dan weet je dat Nederland van de wereld is en de wereld is van Nederland. Daar is onze welvaart op gebouwd: een open samenleving die over de wereldzeeën trekt, die handeldrijft, die luistert naar anderen, die niet met de rug naar de buitenwereld gaat staan.

Ik vrees dat dit akkoord het risico in zich bergt dat Nederland met z'n rug naar het buitenland toe komt te staan. De grootste bezuiniging die wordt ingeboekt in dit akkoord is de bezuiniging op ontwikkelingssamenwerking. Ik vind dat moreel zeer kwestieus. Ik begrijp ook niet dat partijen zoals Nieuw Sociaal Contract daarin meegaan. Het is moreel kwestieus dat je als rijk land de armsten in de wereld in de steek laat. Bovendien is het politiek buitengewoon onverstandig. Als je namelijk echt iets structureels wilt doen aan het beheersen van migratiestromen, dan moet je ervoor zorgen dat mensen een leven kunnen opbouwen daar waar ze geboren worden, waar ze vandaan komen. Dan hebben ze een kans. Je moet ervoor zorgen dat de mensen in landen waar de temperatuur de 50 graden nadert, zich kunnen aanpassen aan het veranderend klimaat. Dat moet je ondersteunen. Daar is ontwikkelingssamenwerking altijd een belangrijk instrument voor geweest. Wij zullen ervoor strijden om ontwikkelingssamenwerking zo veel mogelijk in stand te houden. Het is in ons eigen belang en het is een belangrijke uiting van solidariteit.

Ik denk ook dat het heel belangrijk is dat we klimaatbeleid niet alleen koppelen aan doelstellingen, maar ook aan de stappen die leiden tot het verwezenlijken van die doelstellingen. Die stappen staan er nu niet in. Ook daar zullen we als Kamer scherp op moeten zijn. Ik denk dat dat heel belangrijk is want anders halen we de klimaatdoelen nooit. Dit kabinet had daar een stappenplan voor. Het volgende kabinet zal dat ook moeten doen, willen we geloofwaardig blijven en ook internationaal steun houden.

Uitdagingen die in Europa spelen — asiel en migratie, de begroting van de EU, stikstof — kan je alleen maar Europees oplossen, samen met andere Europese landen, niet ten koste van andere Europese landen. Daar zal het kabinet dat er komt volledig op vastlopen op basis van dit akkoord. Allemaal eisen aan de Europese Unie, maar je komt niets brengen naar de Europese Unie. Dan zal je de lidstaten er niet in mee krijgen. We kunnen in de stukken ook lezen dat de Europese Commissie — en ik kan dat vanuit een eerdere functie bevestigen — heeft gezegd: "Wij zijn jaren coulant geweest als het gaat om mest in Nederland. Het is klaar. Nederland levert niet. Nederland doet niet wat het belooft. We kunnen niet doorgaan met die derogaties."

Ook is het glashelder dat de 1,6 miljard die wordt ingeboekt als een korting op de EU-begroting volstrekt onrealistisch is. Als je iets wil doen aan asiel en migratie, begin dan met het samen met je Europese collega's uitvoeren van het Asiel- en Migratiepact in de Europese Unie en dreig niet dat je asielzoekers over de grens naar Duitsland zal zetten, zoals de heer Wilders heeft gedaan. Dan bereik je precies het tegenovergestelde. Stel dat Duitsland of België dat naar ons gaat doen. Samen met andere Europese landen moeten we het asiel- en migratiebeleid aanpakken. Samen zullen we ook moeten zorgen voor een andere vorm van arbeidsmigratie, waarbij ik wil benadrukken dat naar Brussel gaan om te praten over het beperken van de vrijheid van verkeer onzin is. Dat werkt niet. Dat is het fundament van de Europese Unie. Maar we moeten in Nederland keuzes maken over wat voor economie en wat voor werkgelegenheid we willen hebben in de toekomst. Hebben we al die slachthuizen wel nodig? Hoelang blijft het fair dat mensen in het Westland wel een hoop geld verdienen met arbeidsmigranten, maar de problemen afwentelen op de gemeenten Rotterdam en Den Haag? Dat zijn de dingen die we moeten oplossen en die kunnen we nationaal oplossen. Daar hoeven we niet voor naar Europa.

De heer Timmermans (GroenLinks-PvdA):

Ja, voorzitter. Ik sluit dan ook af. Ik ben een kind van twee ouders van wie mijn vader niet verder is gekomen dan de basisschool en vervolgens eerst ging werken en toen op zijn 16de bij de marine ging. Mijn moeder heeft de mulo afgerond. Beiden hebben ons heel vroeg al voorgelezen en de liefde voor lezen bijgebracht. Ik wil niet dat de indruk wordt gewekt dat lezen iets van de linkse elite is. Gewone mensen willen graag lezen, willen graag naar het theater en willen graag een krant kunnen betalen. De strafexpeditie die men veronderstelt te doen door de btw te verhogen op dingen die voor mensen heel belangrijk zijn, zoals boeken en naar het theater gaan, is vals en rancuneus. Je straft er juist de mensen mee die je zou moeten bereiken. Mensen zoals wij, die genoeg verdienen, kunnen ook dat duurdere kaartje betalen, maar juist de mensen voor wie je graag zou willen dat ze zich via kunst, literatuur en theater kunnen verheffen, straf je met deze vreselijke maatregel. Trek hem in.

De voorzitter:

Ik stel voor toe te voegen aan de agenda van de Kamer het tweeminutendebat Uitkomsten van het overleg over het Julianakanaal (36410-A, nr. 57), met als eerste spreker het lid Heutink van de PVV.

Ook stel ik voor toe te voegen aan de agenda van de Kamer:

• het wetsvoorstel Wijziging van de Wet kinderopvang in verband met verbetermaatregelen van de gastouderopvang (36513);
• het wetsvoorstel Wijziging van de begrotingsstaat van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat (XIII) voor het jaar 2024 (Tweede incidentele suppletoire begroting inzake Maatwerkfinanciering CO₂-reductie Verduurzaming Industrie) (36504).

Op verzoek van het lid Palmen stel ik voor haar motie op stuk nr. 10 (36410-III) opnieuw aan te houden.

Ik deel aan de Kamer mee dat voor de volgende debatten de termijn voor toekenning is verlengd:

• het dertigledendebat over de werksfeer bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport;
• het dertigledendebat over de omgang van de overheid met burgers met een CTER-registratie;
• het dertigledendebat over een kritisch rapport van de speciale VN-rapporteur voor huisvesting.

De voorzitter:

We gaan weer verder met het debat inzake de hoofdlijnen. Ik geef graag het woord aan mevrouw Yeşilgöz namens de fractie van de VVD. Het woord is aan haar.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Voorzitter. Op 22 november heeft de kiezer een duidelijke voorkeur uitgesproken voor een centrumrechtse koers. Daar is de afgelopen maanden heel hard aan gewerkt, in deze laatste periode onder aanvoering van de informateurs, de heer Dijkgraaf en de heer Van Zwol. Heel hartelijk dank voor uw onvermoeibare inzet. In ons eerste overleg heb ik u heel veel sterkte met ons toegewenst. Ik geloof dat dat achteraf niet helemaal onterecht was. In het begin vond u het nog grappig, maar ik denk dat dat nu iets anders wordt. Ook mijn dank aan mijn collega's Sophie Hermans en Eelco Heinen en aan iedereen achter de schermen. Zonder jullie was het absoluut niet gelukt. Niet in de laatste plaats dank aan de collega's van de drie andere partijen. Dank dat ook jullie de wensen van de kiezer serieus hebben genomen. Dank dat jullie het belang zien van samenwerken om tot een landsbestuur te komen.

Voorzitter. De VVD neemt haar verantwoordelijkheid om dit kabinet mogelijk te maken, zoals we beloofd hebben en zoals we altijd onze verantwoordelijkheid nemen om ons land stabiel te houden en vooruit te helpen. Want een stabiel Nederland heeft een stabiel landsbestuur nodig, dat ons land veilig houdt en onze vrijheden en manier van leven beschermt en verdedigt, in Nederland en samen met onze bondgenoten in de wereld om ons heen. De VVD kon instemmen met dit akkoord, want op de voor ons cruciale punten zijn strikte afspraken gemaakt. Onze liberale basisprincipes, die wij vanaf dag één hebben ingebracht, staan fier overeind. De veiligheid van ons land is een prioriteit van dit te vormen kabinet. Dit akkoord bevat maatregelen om ons zo veilig mogelijk te houden en trekt daar ook serieus budget voor uit.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Wij worden niet gedefinieerd door met wie wij samenwerken. Dat was in het verleden niet zo. Dat is nu niet zo. Dat zal in de toekomst ook niet zo zijn. Daarvoor staan wij héél erg sterk in onze schoenen. De heer Dassen interrumpeert mij twintig seconden nadat ik ben begonnen. Ik leg in mijn betoog graag de hele lijst met punten uit waarvan wij als liberalen blij zijn dat ze erin staan. Dat doe ik graag. Voor ons staan de belangrijkste elementen er absoluut in. Onze basisprincipes, die wij vanaf dag één hebben gecommuniceerd, ziet u allemaal terugkomen in het hoofdlijnenakkoord. Daar ben ik erg tevreden mee.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Waar het vandaag over moet gaan, hier in Nederland, in Europa en overal, is de inhoud. Als je naar het hoofdlijnenakkoord kijkt en moet constateren — ik heb dit in de interrupties net voorbij zien komen — dat de klimaatdoelen overeind staan, dat de defensie-uitgaven naar 2% gaan, dat Oekraïne volop gesteund blijft worden, dat we investeren in onze veiligheid, dat we voor de middeninkomens een lastenverlichting gaan realiseren, dat we ervoor zorgen dat onze ondernemers weer zuurstof krijgen … Meneer Dassen, ik weet niet of u iets weet van het liberalisme, maar dát is liberalisme. Dat hebben wij in dit akkoord voor elkaar gekregen. Richting alle collega's in de Kamer en in Europa die zich zorgen maken zou ik zeggen: kijk wat er gebeurt als liberalen aan tafel zitten; dan heb je gewoon een goed akkoord dat het land vooruitbrengt.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Het lijkt wel of de heer Dassen zijn inbreng heeft geschreven voordat hij het akkoord las. Het tegenovergestelde staat er namelijk in. Er staat een heel sterk internationaal hoofdstuk in. We halen de NAVO-norm van 2%. Over klimaat zeggen we juist dat we met de landen om ons heen zinnige maatregelen moeten nemen. Op al die onderdelen zien we het belang van een goede samenwerking in Europa. We zijn er kritisch op — als VVD zijn we dat altijd geweest — maar we weten dat we Europa nodig hebben voor onze welvaart, voor onze vrijheid en voor onze veiligheid. Dat staat op ongeveer elke pagina van het akkoord. De heer Dassen heeft volgens mij dus zijn inbreng geschreven voordat hij hiervan kennisnam. Het tegenovergestelde staat erin.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Het is niet uniek dat een kabinet een post opneemt waarvan je vooraf niet helemaal zeker bent. We hebben dat ook met D66 gedaan in het demissionaire kabinet. Daar is dus helemaal niks geks aan. Als de heer Jetten zegt dat dat niet zo is, dan wil ik al die posten wel noemen. Hij heeft zijn handtekening daar ook onder gezet, net als in de periodes daarvoor. Daar is dus niks unieks aan. Dat je ambitie toont, dat je laat zien wat je zou willen, dat je bijvoorbeeld zegt dat Europese tegenvallers opgevangen zouden moeten worden in de Europese begroting en niet in de Nederlandse begroting, is helemaal geen anti-Europees verhaal. Dat is een heel erg redelijk en fair verhaal. Tegelijkertijd weet je ook dat je ergens op terug moet kunnen vallen, dat je een plan b moet hebben, als het anders uitpakt. Die afspraken hadden wij in het huidige demissionaire kabinet niet eens gemaakt. We hebben het dus nog strakker met elkaar kunnen regelen in dit nieuwe kabinet. Daarbij zeggen we inderdaad dat er in de eerste plaats naar bezuinigingen zal worden gekeken op het moment dat er tegenvallers zijn. Het is dus niet uniek wat we hier doen. Bij alle kabinetten zitten er posten in waarvan je achteraf of gaandeweg ziet dat die niet opleveren wat je had ingeboekt. Maar hier nemen we het nog een stap strakker door te zeggen: we hebben dan ook de eerste fallback, de noodrem, meteen geregeld.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Voor de VVD is het heel belangrijk dat we niet bij voorbaat de lasten gaan verzwaren. Ik weet dat een groot deel van de Kamer dat wel wil, maar wij willen dat niet. Die principeafspraak klopt zoals de heer Jetten die omschrijft. Dat is een principeafspraak. Maar ik deel helemaal met de heer Wilders dat je wel dingen opschrijft omdat je erin gelooft dat je die stappen kunt zetten. Daar ga je met elkaar van uit, dus daar ga je dan voor. Ik vind het belangrijk als je een stabiel landsbestuur met elkaar opbouwt, dat je ook rekening houdt met dingen die anders lopen.

Ik heb gedurende de afgelopen vijf maanden vaak gezegd, hoe moeilijk het ook was, dat dit eigenlijk de makkelijkste tijd is, omdat we doen alsof de wereld maakbaar is. Je gaat je plannen opschrijven en je gaat daar bedragen aan koppelen. Het kan zijn dat er morgen — ik hoop het niet — een pandemie op ons afkomt of dat de oorlog dichterbij komt. Dat kan. Dan moet je daar op voorbereid zijn. Juist omdat we dat zo serieus nemen en juist omdat de drie andere collega's dat ook zo serieus namen, hebben we daarover al verdere stappen gezet en afspraken gemaakt. Ik denk dat dat heel erg wijs is. Dat hadden we in het vorige kabinet niet en dat had ons misschien wel geholpen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Uiteindelijk zal de hoe-vraag bij een heleboel van de elementen die in het hoofdlijnenakkoord staan, aan het kabinet zijn. Dat is de exercitie die we nu met elkaar aangaan. De Kamer vraagt al langere tijd om echt wat afstand tussen kabinet en Kamer. Dat ziet er dus zo uit, namelijk dat een kabinet dat vervolgens kan gaan invullen. Dat vind ik overigens ook spannend. Dat wil niet zeggen dat dat totaal los van de vier partijen gebeurt. Wij vormen wel met elkaar deze politieke samenwerking. Maar het betekent ook niet dat het los van de rest van de Kamer gebeurt. Per bewindspersoon zal je dus moeten kijken hoe je aan meerderheden komt, hoe je het uitwerkt en hoe je het vervolgens laat landen. Dat is ons dagelijkse werk al als bewindspersoon, voor degenen die nog in een kabinet zitten. Maar dat zal in de toekomst alleen nog maar harder werken worden, denk ik. Dat lijkt me heel erg gezond voor het democratisch proces; dat gaan we nu in.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik hoop vooral dat het kabinet volop aan de slag gaat, ook met de pagina's daarna, die de heer Bontenbal nog niet noemt. Dat betekent dat er heel veel stappen gezet kunnen worden wat betreft het aanpassen van onze eigen wetten en regels, om ervoor te zorgen dat we als land minder aantrekkelijk zijn dan de landen om ons heen, waardoor er uiteindelijk minder mensen naar ons land komen. Een nieuw bewindspersoon zal dus aan de slag gaan met die asielcrisiswet. In het verlengde daarvan ligt conform het akkoord het intrekken van de spreidingswet. Het is aan het kabinet, maar mijn wens zou niet zijn dat de bewindspersoon vervolgens wacht en pas over twee jaar een keer aan de slag gaat met het aanpassen van onze wetten en regels die nu aangepast kunnen worden. Het kan nú anders. Het had al anders gemoeten. De VVD vraagt daar al jaren om. Ik denk dat heel Nederland inmiddels vraagt om de regie te pakken en er grip op te krijgen. Dat is wel echt wat nu voorligt. Onder andere daarom denk ik dat deze samenwerking nodig was. Als je de zetels optelt, zie je dat er door de kiezer een richting is aangegeven. Kiezers zijn het namelijk zat dat we op dat vlak geen regie pakken.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ten eerste denk ik dat ik met het CDA inderdaad ook een end was gekomen qua instroombeperkende maatregelen, maar uiteindelijk zijn we er in de vorige coalitie met z'n vieren niet uitgekomen. Afgelopen zomer heeft Ter Apel ook vol gelegen en hebben mensen ook in het gras geslapen. Dat vind ik inderdaad heel cynisch. Ik vind dat echt een schande voor Nederland. Dat vind ik niet alleen voor de mensen die in Ter Apel werken, wonen en leven, maar ook voor de echte vluchtelingen, voor wie wij nu geen plek organiseren. Ik vind dat verschrikkelijk. Door geen grip te krijgen, door geen regie te voeren en door als rijksoverheid geen duidelijke keuzes te maken en het al jaren te negeren, zorgen we ervoor dat echte vluchtelingen in de steek worden gelaten. Juist met deze paragraaf, juist met alle maatregelen die erbij horen, gaan we wat mij betreft zorgen dat we er zijn voor de echte vluchtelingen en voor alle mensen die in Ter Apel wonen, werken en leven. Dat is het verhaal. Daar sta ik ook ongelofelijk achter. Als VVD vragen we het al heel lang.

Vervolgens denk ik dat die crisiswet zo snel mogelijk gemaakt moet worden. Daar hoort inderdaad bij — het ligt daarvan in het verlengde — dat de spreidingswet wordt ingetrokken. De spreidingswet is vandaag ook niet geëffectueerd; die zou pas vorig jaar in de lente kunnen gaan werken. Ik denk dat het deze zomer, of dit akkoord nou bestond of niet, sowieso weer heel zwaar zou worden in Ter Apel, zoals we ook afgelopen jaren zagen. Het wordt dus echt tijd dat wij hier de regie pakken. Wat mij betreft gaat de bewindspersoon met al die elementen aan de slag. Ten slotte zeg ik, want ik begrijp waarom de heer Bontenbal deze vraag aan mij stelt, dat we als VVD de spreidingswet liever veranderd hadden willen zien. Dat weet de Kamer. We hebben het eindeloos geprobeerd. Het is ons niet gelukt. In een onderhandeling met vier partijen kom je vervolgens tot de constructie zoals die nu staat. Ik kan die nog steeds verdedigen, omdat het mij erom gaat dat we eindelijk stappen zetten om ervoor te zorgen dat er minder mensen hiernaartoe komen en dat we er dus kunnen zijn voor de echte vluchteling. Dat staat ook zo in het akkoord, overigens.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik vind het echt aan het kabinet om dat in te vullen. De heer Bontenbal zegt dat de keten vastloopt en dat we dan echt een probleem hebben in Ter Apel. Dat hebben we nu al zoveel jaar. Het is zo urgent en zo actueel dat we er met het demissionaire kabinet dat er zit met elkaar niet zijn uitgekomen. De situatie is al zo. Dit akkoord zal die hopelijk ten goede aanpassen, veranderen. Dat is mijn inzet. Feit is wel dat het demissionaire kabinet zoals het zit, die problemen niet heeft kunnen oplossen omdat we het niet met elkaar eens werden. Dat steekt mij, want daarmee laten we dus die echte vluchtelingen in de steek en laten we al die Nederlanders die daar zo hard werken en die daar wonen en steeds weer hun best doen, ook in de steek. Dat is gewoon niet fair. Ik daag u uit. Niemand kan zeggen: als ik nu kijk naar de asielketen in Nederland en naar Ter Apel, dan zie ik dat het wel lekker loopt; waar heb je het over, Yeşilgöz? Dat kan niet, dus we proberen het hier te veranderen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dit is dus niet helemaal fair van mevrouw Bikker. Zowel haar achterban als mijn achterban wil dat we stappen zetten om de instroom te beperken. De afgelopen jaren zijn we er met elkaar gewoon niet uitgekomen; we hebben het niet gedaan. Mevrouw Bikker noemt het een opvangcrisis, maar het is tegelijkertijd een feit dat er te veel mensen ons land inkomen. Als je kijkt naar asiel zijn heel veel van die mensen niet de echte vluchtelingen waarvoor mevrouw Bikker en ik die veiligheid sowieso graag zouden willen bieden. We laten dus mensen in de steek. We kunnen niet doen alsof er nu een humane situatie is ontstaan en dat we dat proberen te veranderen. Ik heb net aangegeven dat die bewindspersoon het kneiterdruk krijgt. Die begint wat mij betreft ook de eerste dag met al die maatregelen, zoals het invoeren van een tweestatussenstelsel, strenge voorwaarden voor gezinshereniging, omkering van de bewijslast, afschaffing van de asielvergunning voor onbepaalde tijd en de versobering van de rechtsbijstand. Ik heb er nog twintig en die wil ik best voorlezen. Die kunnen nu allemaal; die kunnen gewoon binnen onze eigen kaders en binnen de Europese verdragen en rechten. Onze eigen regels en wetten kunnen veranderd worden om ervoor te zorgen dat we niet meer aantrekkelijker zijn dan de landen om ons heen. Ik heb nergens gezegd dat die bewindspersoon tegen het einde van de periode maar eens moet kijken of die daaraan toekomt; het moet op dag één.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

De harde werkelijkheid is dat het in de periode dat mevrouw Bikker en ik samen in de coalitie zaten, echt al behoorlijk erg was. Mensen hebben in het gras geslapen. Ik ben bang dat het deze zomer helaas niet anders zal zijn. Ik zal er als VVD, nu vanuit een andere positie, nog steeds alles aan doen om dat te voorkomen. Ik vind dat niet horen in een fatsoenlijk land, maar we kunnen niet doen alsof het daar niet al ongelofelijk uit de klauwen loopt. Dat zijn wel de feiten; dat is wat er aan de hand is. Het gaat dus om de vraag of je dan de verantwoordelijkheid neemt om niet alleen te zorgen dat er minder mensen komen, maar ook dat degenen die geen recht hebben, eerder vertrekken om ervoor te zorgen dat die asielketen ook op die manier wordt ontlast. Zo zijn we er ook voor de echte vluchtelingen. Die verantwoordelijkheid heeft het huidige kabinet in demissionaire status niet kunnen nemen. Daarop zijn we ook gevallen. U kunt het mij niet kwalijk nemen dat ik dan vervolgens kijk naar het hoofdlijnenakkoord en daarin ongeveer honderd procent van mijn verkiezingsprogramma terugzie. Ik weet dat al die ideeën waarvan mevrouw Bikker zegt dat ze nog uitgewerkt moeten worden, al door de VVD-fractie achter haar zijn uitgewerkt. We kunnen dat dus integraal aanleveren aan het kabinet. Het hoeft helemaal geen vertraging op te leveren. Aan de slag ermee.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Uiteraard, uiteraard. Ik vind het prima — ik snap het, hoor — om helemaal te focussen op één zinsdeel in een akkoord waarin pagina's vol maatregelen staan om ervoor te zorgen dat we er juist wél zijn voor die echte vluchteling, maar ik denk dat dat de problematiek die we nu zien, echt tekortdoet, echt tekortdoet. Iedereen in het land die echt werkt met echte vluchtelingen en de echte vluchtelingen zelf zullen allemaal zeggen: neem nou eens verantwoordelijkheid, overheid, neem nou eens verantwoordelijkheid. Dat hebben we met elkaar niet gedaan. De nieuwe bewindspersoon krijgt inderdaad een ongelofelijk zware taak. Wij hebben onze eigen bewindspersoon van de VVD daarop zitten en ik weet dat hij nog steeds dag en nacht werkt om ervoor zorgen dat mensen niet in het gras slapen en dat dat ook niet altijd lukt. Degene die daarna gaat komen, krijgt het dus heel erg zwaar, maar dat wil niet zeggen dat je vervolgens niet alles op alles moet zetten om voor eens en altijd te zorgen dat we eindelijk weer grip terugkrijgen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik ken de retoriek van de heer Jetten nu al een jaar: er lag een heel uitgebreid pakket, maar om mysterieuze redenen is het kabinet gevallen. Dat is gewoon niet waar. Ik heb hier de lijst met al die maatregelen. Daar zit niks symbolisch bij. Die kunnen nu en die moeten ook nu. Daarover zijn wij het niet met elkaar eens geworden. Ik denk dat het tegenover het land fair is om dat dan ook maar eerlijk te vertellen in plaats van hier te doen alsof er een andere agenda is, want dat is helemaal niet waar. Ik had heel graag wat we nu aan het doen zijn, met de heer Jetten voor elkaar gekregen, maar dat lukte niet. En dat is wel wat nodig is om hier echt het verschil te maken. Die opt-out hebben wij in ons verkiezingsprogramma opgenomen en die staat hier ook. Daar gaan we voor pleiten in Europa en ik hoop dat dat lukt. Maar er staat nergens: dan zetten we alles op alles en dat is wat het is.

De vraag over aantallen stelt de heer Jetten aan de verkeerde partij, want ik heb nooit een aantal genoemd. Overigens hebben meer partijen in deze Kamer dat wel gedaan, maar ik nooit. Ik nooit, want ik weet dat dat niet zo werkt. Het gaat er mij om dat we er juist voor zorgen dat we hier grip op krijgen, zodat we die keuzes durven te maken, dat verschil durven te maken — wie is een echte vluchteling en wie niet? — en ons daarop kunnen richten. Volgens mij is de VVD een van de weinige partijen die daarbij geen aantal hebben genoemd, want daarmee wordt juist geprobeerd om iets te creëren, terwijl dat helemaal niet kan. Wij zijn altijd degenen geweest die serieuze voorstellen hebben gedaan die volgens de verdragen en onze wetten kunnen. Die staan nu allemaal in het akkoord. Als de heer Jetten zegt "behalve de opt-out en de asielcrisiswet waren we er eigenlijk al; dat vond ik ook ", dan kijk ik erg uit naar zijn steun voor al die maatregelen waarbij hij vorig jaar zomer niet aan mijn kant stond.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

De heer Jetten zegt dat, als stabiel bestuur zo belangrijk was geweest voor de VVD, het kabinet niet was gevallen. Nou, dan waren we dus met halfbakken oplossingen naar het land teruggegaan en dan hadden we tegen de mensen gezegd "u moet ons echt geloven, dit gaat echt verschil maken", terwijl deskundigen ons al die tijd aan diezelfde tafel vertelden: dit maakt het verschil niet. Daar teken ik dus niet voor. Want ik neem dit werk serieus. Wij staan hier echt voor de Nederlanders, om ervoor te zorgen dat dit land vooruit kan. Voor mij is de crisis aangepakt op het moment dat we absoluut goede plekken kunnen leveren voor de echte vluchtelingen, we absoluut voor iedereen die in deze keten werkt een goede werkomgeving kunnen creëren en er voor opvang draagvlak is onder de mensen die in de dorpen en steden wonen waar grootschalige of kleinschalige opvang plaatsvindt: wees welkom. Al die jaren geleden, toen ik naar Nederland kwam, werden wij als echte vluchtelingen warm ontvangen. Die tijd is voorbij, en dat komt niet door die mensen, maar door hoe wij het in Nederland hebben georganiseerd. Ik ga dat nooit van ze leven verdedigen. Dat ga ik gewoon niet doen. We laten mensen in de steek, en de heer Jetten doet alsof het kabinet voor niks is gevallen, alsof mensen op 22 november niet het signaal hebben gegeven dat ze vinden dat wij hen in de steek laten, maar te stom waren om goed te stemmen. Meneer Jetten, in een democratie kan dit niet zo. In een beschaafd land kan dit echt niet zo.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Als de heer Jetten zegt "ik sta voor een Nederland" en daarna al die elementen invult, dan verwachten kiezers dat hij daar ook echt voor staat, dat hij keuzes ook echt durft te maken in plaats van weg te kijken. Hij kijkt weg. Hij schetst een ideaalbeeld. Nou, dat deel ik, maar dat ideaalbeeld krijgen we niet voor elkaar als we die moeilijke keuzes niet durven te maken. En dat is nou precies de reden waarom het kabinet is gevallen: omdat we die met het demissionaire kabinet niet konden maken met elkaar; daar werden we het niet eens over. Die nareiscijfers zijn dezelfde cijfers als waarmee de heer Jetten werkte, want dat was wat aan de tafel langskwam. Ik laat dat al maanden gaan en ik zal het ook laten gaan; maar daar gaat het niet om, daar hebben de Nederlanders thuis niks aan. Zij willen dus dat probleem oplossen. Maar wil je het over die cijfers hebben, dan zijn dat dezelfde cijfers als waar we over spraken. Daar heeft de heer Jetten nooit op enig moment van gezegd: nou, ik challenge dit. Nee, hij wilde niet de besluiten nemen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat we er echt staan voor de echte vluchtelingen. En ik snap het: als je dat van een afstandje bekijkt en schetst hoe de wereld eruit zou moeten zien, klinkt het heerlijk. Als je in Ter Apel in het gras ligt, of in de shit moet werken, dan zal ik zeggen: nee, daar kan ik niet voor staan. En ik snap het, hè. Er zijn partijen die zeggen "laat ons in die werkelijkheid geloven die er niet is", want die partijen hebben er zelf geen last van. Ik zeg u: de echte vluchtelingen wel.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Doordat partijen als die van mevrouw Ouwehand weigeren keuzes te maken, zij weigert te organiseren dat we hier grip krijgen op migratie, weigert ervoor te zorgen dat minder mensen ons land binnenkomen en we voor degenen die binnenkomen, goed kunnen zijn, zorgt zij ervoor dat er geen draagvlak meer is voor asielzoekers, dat er geen draagvlak meer is voor echte vluchtelingen. Dat neem ik de partijen die daarvoor wegkijken echt kwalijk. Ik neem dat hun echt kwalijk. Als ik ooit zo was ontvangen in Nederland, stond ik hier nu niet. Misschien fijn voor sommigen, maar ik had dan de kansen niet gehad die ik in mijn leven heb gehad. En daar gaat het om. Daar gaat het om. Dus houd je je vast aan een of ander beeld dat helemaal niet matcht met de werkelijkheid en ga je een beetje moralistisch doen van een afstand, of ben je bereid om moeilijke keuzes te maken? Asielbeleid is altijd beleid van insluiting en uitsluiting. Het is niet "kom allemaal maar, en dan zien we wel". Dat is wel wat we hier in dit land doen. En als mevrouw Ouwehand vervolgens zegt "weet je, zolang het kan binnen de verdragen, ben ik voor" ... Nogmaals, ik houd me in, om die hele lijst niet voor te lezen, maar het zijn een stuk of dertig maatregelen en wetsaanpassingen die gewoon nu kunnen. Dan reken ik ook op haar steun, zodat we grip kunnen krijgen, zodat we er kunnen zijn voor alle Nederlanders die hierom vragen en de echte vluchtelingen. Dat is wat het is. Daar is totaal niets cynisch aan, daar is totaal niets met de rechten aan; dit kan gewoon. Sterker nog, de helft van die dingen wordt ons gevraagd door Europa. Wij kiezen ervoor om het ruimer in te vullen. Ik snap dat mevrouw Ouwehand hier dingen zoekt om daartegen te zijn. Dat zou ik ook doen als ik in de oppositie zou zitten, maar dit lijkt me nou niet het juiste deel.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Als de rechter aangeeft dat dingen niet kunnen, dan moet je terug naar de tekentafel. Dat zal iedereen straks ook zeggen en dat is wat het is. De bewijslastomkering, het tweestatussenstelsel, strengere voorwaarden voor gezinshereniging, het afschaffen van de asielvergunning voor onbepaalde tijd, de rechtsbijstand versoberen, voor asiel beroep bij één rechterlijke instantie zonder hoger beroep, aanscherping van het landenbeleid, ambtsberichten niet meer openbaar, verkorten van procedures, tegengaan van stapelen, overlastgevende asielzoekers aanpakken, criminele asielzoekers harder aanpakken, strenger optreden tegen geweld jegens lhbti'ers in opvanglocaties, het strafbaar stellen van niet meewerken aan uitzetting na een definitieve afwijzing of verlies van een verblijfstitel, meer grensbewaking, geen voorrang meer voor statushouders bij sociale huurwoningen, de standaardtermijn voor naturalisatie verlengen, de taaleis verhogen naar B1-niveau, afkopen asielzoekers in Europa: dat zijn allemaal Europese afspraken. Dat kan.

Mevrouw Ouwehand zegt: wat ga je nou doen als er niks kan? Ik zeg: in het hele akkoord — het is een hoofdlijnenakkoord — staan pagina's vol maatregelen die kunnen. We hadden tot op heden als VVD geen meerderheid in deze Kamer om dat te realiseren. Het zijn allemaal wensen van ons, niet omdat we zeggen dat hier niemand meer naartoe mag, maar omdat we zeggen dat het niet humaan is hoe we dit nu doen. Dit moet beter. Dus ja, als de rechter zegt dat dit niet deugt, dan deugt het niet en dan hebben we allemaal daarnaar te luisteren. Maar doen alsof dat hele hoofdstuk niet zou kunnen, is gewoon niet waar. Dus ik kijk uit naar de steun van mevrouw Ouwehand, want als zij zegt: "als het kan, dan steun ik", dan zijn wij een heel end. Dan gaat het eindelijk lukken in dit land.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Zo klonk het toch wel.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik gun deze samenwerking wel iets sterkere interrupties dan voorbereide zinnen om te herhalen. Ik gaf net letterlijk antwoord. Ik gun ons wel een sterkere oppositie. Die komt ongetwijfeld nu aan met de volgende interruptie, maar dit … Ik heb net letterlijk antwoord gegeven op deze vraag. Om mensen die in hun geboorteland durven op te staan tegen een regime en die tegen alle kansen in erin slagen om een veilig gebied te bereiken nou weg te zetten als weerloze mensen … Nee, die laten we nu stikken, zeg ik richting mevrouw Ouwehand. Maar echte vluchtelingen zijn geen kwetsbare types. Dat zijn de echte liberalen die opstaan tegen onderdrukking. Ik laat vluchtelingen niet wegzetten als weerloze typetjes. Dat zijn degenen waar mensensmokkelaars misbruik van proberen te maken, van al die mensen die weten: ik heb eigenlijk geen rechten daar, maar ik ga het toch proberen. Dat proberen we allemaal tegen te houden. Ik denk dat ik nooit een wereld ga meemaken waarin mevrouw Ouwehand gaat zeggen: misschien had de VVD daar wel een punt. Maar op deze manier sta je juist op voor de echte vluchtelingen, juist voor Nederlanders.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

De heer Timmermans weet dat wij een tijdelijke spreidingswet hadden gewild. Hij weet dat er verkiezingen zijn geweest en dat we met vier partijen tot een akkoord zijn gekomen. Hij weet ook dat de spreidingswet op dit moment nog niet geëffectueerd is. Ik weet het effect van het bestaan van de spreidingswet zonder dat die geëffectueerd is, dus ik snap de vraag van de heer Timmermans wel. Alleen, er is nu een nieuwe politieke werkelijkheid waartoe ik mij heb te verhouden, maar wij allemaal overigens. Ik ben ontzettend blij richting Ter Apel en Budel. Ik weet heel goed wat de bestuurders ervan vinden, maar ik weet ook wat de mensen die daar wonen ervan vinden. Die vragen al jaren, in ieder geval sinds ik daar kom, om de verantwoordelijkheid te nemen om ervoor te zorgen dat minder mensen het land in komen. Alle maatregelen die ik net voorlas, kunnen snel in werking worden gesteld of er kan meteen begonnen worden met het aanpassen van de wet of van de regels; dat zal niet binnen een dag zijn. Als ik de interruptie van de heer Timmermans zo hoor, denk ik dat we veel minder ver van elkaar zitten dan men zou kunnen vermoeden. Als we allemaal willen dat minder mensen het land in komen en dat we grip hebben zodat we er kunnen zijn voor wie we er allemaal willen zijn, is een en-en-enverhaal noodzakelijk.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik denk dat we er vandaag samen niet helemaal uit gaan komen. Ik zeg al anderhalf jaar, vanaf het moment dat de onderhandelingen in het kabinet hierover begonnen tot en met vandaag, dat wij in dit land de vraag "wie heeft ons nodig en wie hebben wij nodig?" niet beantwoorden en daardoor iedereen in de steek laten. Ik zou graag willen dat we die vraag wel beantwoorden. Wat betreft arbeidsmigratie ben ik het helemaal met de heer Timmermans eens dat je niet alleen de misstanden moet aanpakken, maar ook moet kijken welke sectoren hier echt de kennis- en arbeidsmigranten nodig hebben en welke sectoren het op een andere manier zouden kunnen doen. Al die stappen moet je met elkaar zetten. Ik weet dat er ook bestuurders zijn die absoluut anders kijken naar wat we hier hebben opgeschreven. Ook ik heb van hen berichten gehad. Ze zijn overigens ook blij dat we echt stappen zetten om ervoor te zorgen dat er minder mensen het land in komen. Wat mij betreft gaan we zo snel mogelijk met al die elementen, zodat de instroom ook echt naar beneden gaat en het afdwingen van spreiden überhaupt niet nodig was. Maar dat zal de tijd moeten leren. Dat snap ik.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik dacht dat het compliment voor mij was bedoeld.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Nee, dat is aan het kabinet. U weet dat ik niet in het kabinet kom.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik vind het niet fair om namen te noemen van mensen die wel of niet voor dit akkoord zouden zijn. De Tweede Kamerfractie van de VVD is unaniem voor. We hebben lang met elkaar gesproken en de fractie steunt dit. Met de Eerste Kamerfractie heb ik niet urenlang gesproken. Zij hoeven zich er ook helemaal niet aan te committeren. Die zal wel zien wat er vanuit de Tweede Kamer en het kabinet komt. Het enige wat ik op dit moment kan doen is het verzoek van de heer Eerdmans doorgeleiden naar het nog te vormen kabinet, want ik ga er gewoon niet over. Dat is de uitwerking. Dat is het bijzondere van een hoofdlijnenakkoord. Dit gaat ons, mij ook, vandaag in het debat en de komende jaren lastigvallen. Ik ga het niet bepalen. Dit gaat het kabinet bepalen. Dat moet het gedegen, volgens het reguliere democratische proces, invullen, zoals altijd in Den Haag.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Hoe dan ook, het is aan het kabinet om dat uit te werken. Ik heb in meerdere coalities gezeten waarbij er geen meerderheid was in de Eerste Kamer. Politiek hard werken aan steun voor je punt is denk ik heel gezond. We zijn dat als VVD'ers gewend en we zullen dat nu niet anders doen. Ik raad de heer Eerdmans aan om met de nieuwe bewindspersoon straks snel koffie te gaan drinken.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ter Apel is de afgelopen twee jaar al overspoeld. Sinds 2021 is het absoluut een crisissituatie. Of we hier nu wel of niet staan met een akkoord, dat was deze zomer niet anders geweest. Dat is wel de pijnlijke waarheid. Ik kan mij voorstellen dat verschillende partijen deze zomer hier zullen zeggen dat het door deze coalitie komt, maar de afgelopen jaren was het niet anders. De enige manier om dat structureel en fundamenteel anders te krijgen, is keuzes maken en ervoor zorgen dat minder mensen het land binnenkomen. Die keuzes maken we nu.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Moet ik het nog een keer voorlezen?

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dit is precies het ding. Ik sta hier al een tijdje. Tot net was het alsof iedereen hier grip op migratie wilde. De heer Dassen zegt dat alle maatregelen die Nederland minder aantrekkelijk gaan maken dan de landen om ons heen geen enkel effect hebben. Daarmee zegt hij dus dat hij er niet in gelooft en dat hij ook niet vindt dat het aantal mensen dat naar Nederland komt naar beneden moet. We zitten er dan fundamenteel anders in. Ik gun Nederland en de mensen die hier naartoe komen echt beter dan wat we nu leveren. Al deze punten, soms een wetswijziging en soms een aanpassing van regels of systemen, laten bij elkaar opgeteld zien dat Nederland klaar is met het ruimer interpreteren van alles. We hoeven niet te zorgen dat we aantrekkelijker zijn in Europa dan dat we hoeven te zijn. Ik denk dat dat het meest humaan is dat we kunnen doen om meer grip te krijgen op de situatie. Als dat niet het verhaal van de heer Dassen is, dan is dat zijn goed recht. Ik denk dat Nederland snakt naar een overheid die meer grip hierop heeft. Ik denk dat Nederland dat ook op 22 november heeft laten zien. Dat is wat hier gaande is. Mensen zijn het zat dat we daarvan wegkijken. Ik wil absoluut niet horen bij de groep die daarvan wegkijkt.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Wij zijn hier niet gekozen om de hele dag te vertellen wat we wel of niet willen. We zijn gekozen om dingen te doen en om het verschil te maken voor al die mensen. Volt loopt altijd voorop om kritisch te zijn op elke Europese afspraak op asiel, om alles te blokkeren of tegen te houden en om overal te zeggen wat wel of niet kan. Ik zou wel willen horen bij landen als Duitsland, Frankrijk of Scandinavië, waar ze duidelijk grip proberen te krijgen op het aantal mensen dat komt. Als je ziet in wat voor situatie wij in Nederland nu zitten, dan zou ik het bijzonder vinden als iemand zegt dat het wel lekker loopt, dat het humaan is of dat je hier trots op bent. Dat is gewoon niet aan de hand. Dat betekent dat we een stap verder moeten gaan dan het wisselen van ideologische wensbeelden. We moeten besluiten nemen. Dat is wat hier voorligt. Al deze elementen gaan wel degelijk het verschil maken, en ik hoop ook op korte termijn. Daar ga ik in ieder geval alles aan doen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Het tegenovergestelde is waar. Als het gaat over de bezuinigingen op ambtenaren, zijn er in de afgelopen jaren mede door iedereen hier in de Kamer — wij ook, overigens — allerlei nieuwe taken, nieuwe wensen, nieuwe taken, nieuwe wensen, zoveel ambtenaren bij gekomen. Die doen allemaal relevant, belangrijk en belangwekkend werk. Daar doe ik niets aan af. Maar we hebben het apparaat wel dermate laten optuigen dat het gezond is om weer te kijken waar het minder kan. Als het gaat over de Europese afdracht, zeggen wij dat tegenvallers in Brussel ook in Brussel moeten worden opgevangen en niet op de begrotingen van de lidstaten. Dat is een heel fair standpunt. We gaan daar ons best voor doen. We hebben voor de toekomstige samenwerking nu al afgesproken dat je voor het geval dat het niet wordt gehaald, een plan b moet hebben, een noodrem moet hebben, dat je ergens op terug moet kunnen vallen. Het vorige kabinet had tig van dit soort posten en toen hadden we niet eens zo'n afspraak gemaakt. Toen heb ik overigens de heer Van Baarle niet gehoord.

Als het gaat over een asielcrisiswet klopt het dat vanuit het ministerie is aangegeven dat de juristen inschatten dat het niet gaat. Maar vanuit de VVD-fractie is afgelopen jaar al tweemaal gevraagd: voer dat nou in, doe dat nou! Als je dan verkiezingen hebt gehad, aan de onderhandelingstafel zit en een hoofdlijnenakkoord schrijft, is het niet gek dat je daar je politieke wensen inbrengt. Al die wensen zijn gebaseerd op één ding: hoe brengen we dit land verder? Dat is hoe het er uitziet. Daar kan de heer Van Baarle het mee eens zijn of niet, maar dit is absoluut het eerlijke verhaal. Sterker nog, het staat er ook zwart-op-wit. Als je dan kijkt naar het totaalplaatje op de financiën en je ziet een dalend tekort, een lagere schuld, forse investeringen in veiligheid maar juist stijgende koopkracht en minder armoede, dan kan je daar wel tegen zijn, maar dat is in economisch moeilijke tijden toch een redelijk goed verhaal.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Duizend.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dat is een terechte vraag, die de heer Van Baarle straks aan het nieuwe kabinet moet stellen. Want dat is het. Dit gaan we — dat zei ik net al — vandaag vast nog een paar keer beleven. Maar het is een keuze: of je hebt een dichtgetimmerd coalitieakkoord met vier partijen die zeggen "zo zal het precies gaan" — dan hebben we hier een ander debat — of je voert de wens van de meerderheid van de Kamer uit, die zegt "we willen meer afstand en ruimte, dus het kabinet komt maar met dingen en dan zien we wel." Dan ziet het er zo uit. Wij hebben de afgelopen vijf maanden inderdaad geen tijd besteed aan dat exact tot achter de komma uitwerken en dat dan ergens in een la verstoppen, zodat ik als ik dan de vraag krijg, zou kunnen zeggen: het kabinet moet het bepalen, maar ik wil dat het er zo uitziet. Dat zou volgens mij ook niet goed zijn. Het is juist aan die bestuurders om dat vervolgens te bepalen en om te kijken waar het kan, op zo'n manier dat het wel goed te dragen is. Want, nogmaals, ik vind de vraag terecht, maar ik vind dat hij niet op het juiste moment aan de juiste persoon wordt gesteld. Wij maken die keuze niet alleen omdat er, overigens door de wensen van de politiek, heel veel ambtenaren bij zijn gekomen, maar ook omdat als we in economisch moeilijke tijden willen investeren en we naar geld zoeken, de VVD altijd zal kijken naar waar het bij de overheid minder kan, in plaats van de belastingen te verhogen voor de mensen thuis en de mkb'ers. Dat zijn de keuzes die we hier hebben gemaakt.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

De heer Van Baarle gaat wel heel erg creatief om met wat er op papier staat en met mijn woorden, zo creatief dat ik mezelf even moet herpakken. Waar begin je? Want er worden allerlei aannames gedaan die, denk ik, echt niet fair zijn. Het is straks aan een verstandig kabinet, waar wij ook bewindspersonen in hebben. Als een van onze bewindspersonen op die post zit, dan kan de heer Van Baarle dus ook aan diegene gaan vragen: welke keuzes heb je gemaakt? Als ik zeg dat ik ervan uitga dat er verstandige keuzes zullen worden gemaakt, dan is het best raar dat de heer Van Baarle hier nu concludeert dat het allemaal onverstandig zal zijn.

U ziet vervolgens dat wat we in het hele pakket en in de financiële plaat hebben gedaan, als doel heeft om ervoor te zorgen dat we de mkb'ers, de ondernemers laten zien dat we hen waarderen en dat we zien dat zij zorgen voor innovatie en banen. We laten zien dat we ze niet het land uit willen jagen, maar dat we juist willen dat ze hier blijven, hier investeren en zorgen dat ons land nog welvarender wordt voor alle Nederlanders. Dat zijn de keuzes die daarin zijn gemaakt. Daar kan je voor of tegen zijn, maar opgeteld levert dat een lastenverlichting op voor middeninkomens en voor ondernemers, forse investeringen in veiligheid en al die elementen die ik net noemde. Daar ben ik tevreden mee.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik was gebleven bij het feit dat we serieus budget uittrekken voor maatregelen die ons zo veilig mogelijk houden. Dat gaat onder andere over onze voortdurende inzet en strijd tegen drugscriminaliteit en ondermijning, maar ook over onze verantwoordelijkheid nemen voor veiligheid in de wereld, dus het tegenovergestelde van gesloten zijn en met je rug naar de wereld staan. Juist door de NAVO-norm vast te leggen en steun aan Oekraïne vast te leggen, zorgen we ervoor dat we onze verantwoordelijkheid internationaal blijven nemen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Daar heb ik alle vertrouwen in. We hebben het op exact dezelfde manier geregeld als het demissionaire kabinet nu, buiten de kaders, dus het is geregeld.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Krijg ik daar een compliment, meneer Timmermans?

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dat steunen we nog steeds. Noodhulp, opvang in de regio: dat blijft allemaal in stand. De heer Timmermans kan niet helemaal verrast zijn dat we wel hebben gekeken waar het wat minder kan met ontwikkelingshulp. Dat stond ook in ons verkiezingsprogramma. Dat staat er volgens mij altijd in, dus dat is niet een heel nieuw punt voor de VVD. Het belang van het in stand houden van de basiselementen en fors investeren in defensie maakt dat we naar buiten toe altijd onze verantwoordelijkheid zullen nemen. We maken daarin wel andere keuzes dan de heer Timmermans, maar ik geloof niet dat ons doel heel erg verschilt.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Er blijft — gelukkig, zeg ik — wel geld over voor ontwikkelingssamenwerking in de vorm van steun voor het nakomen van internationale verplichtingen, opvang in de regio en noodhulp. Maar we maken daarin andere keuzes, dat is waar.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Eerst een paar correcties in de vragen van de heer Jetten, als dat mag. Er gaat met dit akkoord bijna 3 miljard naar veiligheid, nationaal en internationaal. Dit is een van de grootste investeringspotten naast klimaat. Vervolgens is het niet zo dat D66 bijna een miljard uittrekt. Als je inzoomt op de politie, blijkt dat aanzienlijk minder te zijn. In het akkoord hebben we nu 300 miljoen opgenomen voor de veiligheidsketen. Daarnaast is er 200 miljoen voor de rechtsstaat. Daar zit ook geld in, bijvoorbeeld voor de rechtspraak. Bij elkaar is dat echt een grote bak geld. Overigens kan ik als minister over specifiek de politiebonden zeggen dat ik nog nooit heb meegemaakt dat ze na het bereiken van een akkoord niet heel kritisch waren. Zo hoort dat ook. Ik was daar trots op en ik verwachtte het ook. Al hadden we een miljard vrijgemaakt: ik had ze nog steeds graag gezien, want zij moeten aandacht vragen voor de zware taak die zij hebben. Wij kunnen dat politiek doen, maar zij zijn degenen die het vervolgens waar moeten maken. Zij geven aan als ze het hele akkoord lezen: als wij al die taken morgen moeten oppakken, gaat dat niet. Natuurlijk, dat weten we. Dat betekent dat een kabinet dit vervolgens samen met hen moet gaan inrichten. Hoe ga je dat doen? Als het je lukt om bijvoorbeeld de taak ten aanzien van verwarde personen weg te nemen en te beleggen bij de zorg, waar die taak ook thuishoort, speel je weer ongelofelijk veel mensen vrij.

Er spelen dus een paar dingen tegelijk. De bonden en de politie laten het vertrouwde geluid horen dat hier bij hoort. Dat hoort ook, en daar moeten we ook naar luisteren. Zij zijn niet aan de formatietafel geweest. Ik spreek ze vaak als minister, maar daar zijn ze niet geweest; andere veiligheidsdiensten wel. Vervolgens hebben we een aantal andere dingen waargemaakt. Van bewaken en beveiligen hebben we nu een generaal dossier gemaakt, wat een enorm verschil zal betekenen voor de politie, de NCTV en andere partners. Zo kan ik wel even doorgaan. Er valt heel veel meer over te zeggen, maar in de basis zullen we het altijd samen met de politie, het Openbaar Ministerie en de rechtspraak doen. Daar moet het goed lopen. Ik ben ervan overtuigd dat niet alleen deze vier partijen, maar ook een meerderheid van de Kamer het zullen steunen als we meer geld nodig hebben voor de politie. Maar voor nu is dit het.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dit vind ik de cynische kant van de politiek. De heer Jetten zegt namelijk dat er 700 miljoen wordt bezuinigd op Veiligheid. Al die mensen horen dat. De politieagenten horen dat ook, terwijl het niet waar is. Het gaat namelijk over wat het oplevert als je inderdaad minder asielzoekers krijgt. Het is helemaal geen bezuiniging. Meneer Jetten, dit is de reden waarom mensen 22 november massaal op partijen hebben gestemd die er niet eerder hebben gestaan en de verantwoordelijkheid hebben genomen. Dus doe dit niet, meneer Jetten. Dit hoeft niet zo. Ik geef net aan dat ik het er helemaal mee eens ben dat we altijd moeten kijken naar wat de politie meer nodig heeft.

Ik weet precies met welke motie de heer Jetten straks gaat komen; zover gezocht was die niet. Maar die ga ik niet steunen, want we hebben een afspraak gemaakt met deze partijen. We hebben gezegd: dit is 300 miljoen voor de veiligheidsketen en dit is 200 miljoen voor het versterken van de rechtsstaat. Dit zijn de stappen die we eerst gaan zetten, naast de 2,4 miljard voor Defensie. Als er dan in de toekomst meer nodig is, ga ik er ten eerste van uit dat de bewindspersoon ervoor zal vechten, net als ik de afgelopen jaren heb gedaan. Met hulp van iedereen binnen de ambtenarij en de politie heb ik een van de beste cao's ooit voor de politie kunnen afsluiten. Ik ga ervan uit dat die bewindspersoon dat ook doet. Als er iets extra's nodig is, ga ik ervan uit dat deze coalitie samen met de rest van de Kamer dat ook regelt. Dus nee: moties die daar nu in gaan wurmen, ga ik niet steunen. We hebben voor nu andere keuzes gemaakt, omdat we vonden dat dat nu nodig was. Ik noem lastenverlichting naar de middeninkomens, naar de ondernemers en naar alle mensen thuis. Dat zijn ook politieagenten. Het is dus niet zo dat we ze in de steek laten. Voor al die taken die erbij komen, gaan er ook taken van af. Het kabinet gaat netjes met de politie kijken hoe je dat inricht op een manier waarop dat goed gaat. Tot slot op dit punt: al zouden we vandaag 3 miljard vrijmaken voor de politie, de Politieacademie zit vol. Het absorptievermogen van de organisatie is bereikt; er kunnen niet meer agenten zomaar bij. Dus volgens mij moeten we niet proberen hier goedkope politiek te bedrijven, maar juist heel goed luisteren naar de politie en het gezamenlijk goed doen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Op asiel!

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Nee, dat is de JenV-begroting. Het is op asiel, niet op de politieketen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Het is niet ten koste van de politie!

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Als D66 opeens, nu, op miraculeuze wijze voor de politie staat, dan zie ik straks graag uw steun. Dan zie ik straks graag de steun voor al die elementen die in de veiligheidsparagraaf staan, van het taakstrafverbod bij geweld richting hulpverleners en de politie, tot en met de inzet op tasers en camera's; al die zaken, waar D66 altijd van zegt: daar doen wij niet aan mee. Dan hier, opeens, met een of ander raar frame komen en doen alsof er 700 miljoen bezuinigd wordt op de politie ... Daar is niks van waar, zeg ik tegen alle agenten die nu live meeluisteren en thuis; niks van waar. Er wordt fors geïnvesteerd. Afgelopen periode is er overigens, samen met de andere partijen, ook fors geïnvesteerd. Naar de aanpak van ondermijning gaat het meeste geld ooit. Al die elementen blijven we versterken. Dus ik vind het prima dat u mij de maat neemt, maar dan wel op basis van feiten.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dat is helemaal niet aan de orde.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Er zal door deze coalitie niet bezuinigd worden bij Justitie en Veiligheid op deze manier. Als er dan een taakstelling komt voor bezuinigingen, dan zitten we inderdaad op de plek waar u het net over had. Dan gaan we kijken en dat gaat de minister van Financiën samen met al die ministers doen. Zo is het de afgelopen jaren ook gegaan. Toen hebben we trouwens ook niet bezuinigd op de politie. Dus nee, dat is niet aan de orde.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dat gaat dus niet van de politie af. Nogmaals, ik heb in de afgelopen jaren als minister ook moeten bezuinigen en dat is nooit van de politie afgegaan. Daarin heb je dus de keuze. Als het binnen JenV is, dan heb je nog steeds je eigen keuzes als je een deel van die taakstelling op je moet nemen. Dat heb ik gedaan. Overigens heb ik hier elke week vragen moeten beantwoorden over de keuzes die ik toen heb gemaakt. Die heb ik met plezier beantwoord. Die gingen over de ophoging van de boetes, omdat ik degene was die weigerde om het bij de politie weg te halen. Mij is toen door die hoek van de Kamer de maat genomen door steeds te zeggen: nee, dat moet je wel doen. Ik heb dat geweigerd.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dit is dezelfde vraag als de heer Van Baarle mij stelde.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dat is dezelfde vraag als de heer Van Baarle mij stelde. Als dat zo zou zijn — het lijkt nogal ver gezocht op basis van de CPB-doorrekeningen, van onze eigen doorrekeningen van ons verkiezingsprogramma en van alle deskundigen — stel, stel, stel, dan zal het aan het kabinet zijn. Maar dat is niet aan de orde. Ik snap het frame dat de heer Timmermans hieroverheen probeert te leggen, maar dat is echt niet aan de orde hier.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Eén ding weten we zeker: het aantal niet, maar er zullen minder mensen naar ons land komen en er zullen minder aanspraken gemaakt worden op sociale voorzieningen, op uitkeringen en op bijstand. Dat is een garantie. Hoeveel, dat zullen we met elkaar moeten zien. Bij de doorrekening die wij met het verkiezingsprogramma hebben ingeleverd en het hoofdlijnenakkoord ondersteunt het CPB dat ook. Dus ik denk dat ik even verderga.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik was bij het stukje gekomen dat er in het akkoord eindelijk stevige maatregelen zijn op asiel. Maar dat hebben we al met elkaar vastgesteld. Dat is ongelofelijk belangrijk zodat Nederland het vrije en veilige land blijft waarin we draagvlak houden voor de echte vluchtelingen, zuinig zijn op onze verworvenheden en onze vrijheden beschermen.

Voorzitter. De basisvoorwaarden voor een financieel verstandig beleid staan ook overeind. Ook dat heb ik net uitvoerig meegegeven. Wij zorgen ervoor dat het voor degenen die hun best doen of gedaan hebben, in ons land gewoon goed is. Wij zorgen ervoor dat zij een prettig en betaalbaar leven hebben. Er is ook ruime aandacht voor de versterking van de positie van mensen met een middeninkomen, door lastenverlichting en het op termijn bijna gratis maken van de kinderopvang voor werkenden. Dat laatste is voor de VVD van groot belang om de onafhankelijke positie van vrouwen in ons land verder te verstevigen.

Voorzitter. Zoals eerder gezegd, zijn we ook onze ondernemers niet vergeten. We geven ze weer zuurstof, zodat zij kunnen doen wat zij het liefste doen: ondernemen. Dat doen we door lastenverlichting, minder regels en meer ruimte voor groene groei. Als het aan de VVD ligt, dan is ondernemen vanaf nu geen vies woord meer in Den Haag en koesteren we onze mkb'ers en andere ondernemers. Zij vormen immers de ruggengraat van onze samenleving. Zij zijn degenen die lef tonen en risico's nemen. Zij zijn degenen die onze welvaart doen groeien en banen creëren.

We werken aan de betaalbaarheid van wonen, zowel voor mensen met een huurhuis als mensen met een koophuis. De hypotheekrenteaftrek blijft in stand en het eigenwoningforfait wordt niet verhoogd. We zorgen ervoor dat er zowel huur- als koopwoningen worden gebouwd.

Ik ben ook blij dat we oog houden voor het klimaat door ons aan de doelen van de Klimaatwet te houden en de afgesproken maatregelen verder uit te voeren. En er is een enorme extra investering in kerncentrales. We willen de planeet niet alleen doorgeven aan de generaties na ons; we willen er daarmee ook voor zorgen dat we niet langer afhankelijk zijn van regimes, waar we helemaal niet van afhankelijk willen zijn.

Voorzitter. Voor de VVD is het van groot belang dat een aantal zaken op het gebied van persoonlijke vrijheden en zelfbeschikking zijn vastgelegd. Wij willen en gaan ook geen stappen terugzetten in ons land. De fundamenten van onze vrije samenleving houden in dat je altijd de vrijheid hebt om jezelf te zijn, dat je regie hebt over je eigen leven en je eigen lichaam, dat je mag houden van wie je wilt en dat je je leven kunt leven zoals je dat wilt. Zolang twee vrouwen niet rustig hand in hand over straat kunnen, een man met een keppeltje niet veilig zichtbaar zichzelf kan zijn en vrouwen nog steeds moeten strijden voor zelfbeschikking, blijft dat onze strijd.

Voorzitter. Ik ga afronden; het meeste is immers ook al gezegd. Het is nu zaak om al deze maatregelen te gaan uitwerken en uitvoeren, om te laten zien aan alle Nederlanders dat de politiek weer aan hun kant staat. En wat betreft wat er in dit akkoord niet is uitgewerkt: u hoort hier nu in ieder geval twee van de vier punten en straks nog twee. We zullen vurig verdedigen wat de intentie daar was en wat we daarmee willen, maar het is aan het kabinet. Ja, die uitwerking hoort bij een extraparlementair kabinet. Ik zal de toekomstige voorstellen vanuit de Kamer gaan beoordelen en, waar nodig, aanvullen met eigen initiatieven. Dat wordt met een stabiel kabinet dat Nederland veilig houdt in een hele onrustige wereld.

Dank u wel.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Volgens mij was er een heel cynisch beeld van ondernemers, alsof dat allemaal een soort Dagobert Ducks zijn, die op een zak met geld zitten en niet willen bijdragen aan dit land. Het tegenovergestelde is waar. Er zijn vanuit de Kamer vaak voorstellen geweest waar ik geen voorstander van was, die een meerderheid voor elkaar kregen en die ervoor zorgden dat ondernemers als een soort bankautomaat werden gezien voor alle plannen. Ik ben blij dat we een heel groot deel daarvan in het akkoord kunnen terugdraaien. Ik vind ook dat ondernemers dat verdienen. We moeten de manier waarop onze mkb'ers en alle andere ondernemers bijdragen aan ons land, weer waarderen en koesteren. De heer Stoffer kan dat ook terugzien in dit akkoord.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Wij hadden dat inzicht al. Maar wat mooi is, is dat we nu hopelijk een meerderheid in de Kamer hebben, waardoor het soort rare voorstellen waarbij echt alle rekeningen naar de ondernemers gaan, zoals de motie-Van der Lee, geen meerderheid meer gaan krijgen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

We blijven natuurlijk wél inzetten op innovatie. Aan de ene kant hebben ondernemers, evenals de wetenschap, vooral nodig dat de overheid hen met rust laat. Dat doen we onder andere hiermee. Aan de andere kant hebben ze ook investeringen nodig. Dat doen we bijvoorbeeld door Invest-NL overeind te houden.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Investeren in het toekomstige verdienvermogen doe je ook door ondernemers te laten ondernemen. Dat werd hen door een meerderheid in deze Kamer de afgelopen jaren behoorlijk onmogelijk gemaakt. Die elementen draaien we terug. We zorgen dat ondernemers weer zuurstof ervaren en kunnen ondernemen. Hetzelfde geldt natuurlijk voor innovaties en start-ups: ze willen ruimte. Wat ik het meeste terughoor als ik ondernemers spreek, is: geef me in ieder geval een betrouwbare, voorspelbare en transparante overheid. Klaar! Een meerderheid hier in de Kamer zorgde continu — en ik hoop dat dat nu klaar is — dat ondernemers werden gezien als een soort bankautomaat. Dat moet stoppen. Dat gaat het verschil maken. Dat gaat niet door ergens geld in te pompen en het er ergens anders weer uit te laten komen. We investeren er nog steeds in, maar ik denk dat we nu echt veel slimmere keuzes maken, zodat ondernemers ook echt kunnen ondernemen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Integendeel. De heer Dassen zegt "korte termijn", maar al die voorstellen waar volgens mij de heer Dassen ook voorstander van was en die nu in het hoofdlijnenakkoord worden teruggedraaid, zorgden ervoor dat ondernemers hier niet eens meer konden ondernemen. Alle voorbeelden die de heer Dassen noemt, gaan ook over private investeringen. Dan moet je wel je land zo hebben ingericht dat bedrijven hiernaartoe willen komen en willen blijven. Als je aan de ene kant in Den Haag, in de Kamer, dat alles kapot maakt, de hele tijd de belastingen verhoogt, zorgt dat we daarin ook met de rest van Europa uit de pas lopen, zodat ondernemers niet meer kunnen ondernemen, en dan vervolgens mooie verhalen houdt, zoals dat men wel moet kunnen innoveren … Ze moeten er wel zijn, meneer Dassen! Ze moeten vervolgens hier wel überhaupt hun werk kunnen doen en voor banen kunnen zorgen. Dat werd hen in Den Haag, door een meerderheid van de Kamer, echt onmogelijk gemaakt. Dat is wat mij betreft, wat de VVD betreft, echt ongelofelijk klaar. Dit is een reden waarom wij een heel groot deel van ons politiek kapitaal aan die onderhandelingstafel hebben geïnvesteerd in het terugdraaien van al die links-rabiate voorstellen in de motie-Van der Lee die ervoor zorgden dat ondernemers bijna kopje-onder gingen. Ja, ik had ook andere keuzes kunnen maken, zoals de heer Jetten straks in moties gaat laten zien, maar die kon ik niet maken omdat ik moest opkomen voor ondernemers die hier bijna de nek werd omgedraaid. Dat moet nu klaar zijn.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Het was niet persoonlijk, meneer Van der Lee. Een klein beetje.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik heb de tekst niet voor me, maar het verbaasde mij en het verbaast me nu ook dat mevrouw Bikker bijvoorbeeld uit de klimaatparagraaf niet haalt dat we die doelen vasthouden, want dat doen we wel. De een heeft daar wat harder voor gevochten dan de ander; laat ik me even zacht uitdrukken. Maar het is wel overeind gebleven en het grootste deel van het Klimaatfonds is overeind gebleven. Sterker nog, er komt 9,5 miljard extra bij voor kernenergie. Dat is allemaal bedoeld om die doelen te halen. Er staat zelfs bij: als we de doelen niet halen, komt er ook alternatief beleid om ervoor te zorgen dat we ze wel halen. Wat mevrouw Bikker eruit had gehaald, verbaasde mij dus. We hadden dat misschien wat helderder kunnen opschrijven. Maar nee, in die zin is het niet zo dat er een soort schaduwlijst met afspraken is die we nog ergens in een la hebben. Nee, bij een hoofdlijnenakkoord spreek je soms echt op hoofdlijnen dingen af. Daar gingen zojuist heel veel debatten over. De hoe-vraag is aan het kabinet. Nee, we gaan niet bezuinigen op de politie. Hoe ga je het vervolgens allemaal wél inrichten? Dat is aan het kabinet. Je doet dus uitspraken en vervolgens laat je het aan het kabinet. Wat er niet in staat, is in de regel inderdaad een vrije kwestie. Het kan best zijn dat we er alle vier anders in zitten. Het kan ook zijn dat we er alle vier hetzelfde in zitten of dat we in die vijf maanden bijvoorbeeld niet over een bepaald onderwerp hebben gesproken; dat kan ook.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik begrijp beide vragen heel goed. Om met die laatste te beginnen: ik kan aansluiten bij wat de heer Wilders daarover zei. Het staat de fracties dus inderdaad vrij om zelf met voorstellen te komen, maar het kabinet zal dat niet doen. Over de vliegvelden staan volgens mij duidelijke zinnen … Nou ja, "duidelijke zinnen" … Er staan zinnen daarover in. Ik snap waarom mevrouw Bikker dan vraagt: waar ben je dan op uitgekomen? Het eerlijke antwoord is dat we het met elkaar op die manier niet eens werden, maar het belangrijk genoeg vonden om het er wel in te vermelden. Dat is dan iets waar we langer bij stil hebben gestaan. We hebben ook gezegd dat het aan het kabinet is om ervoor te zorgen dat de omwonenden inderdaad prettig kunnen leven en wonen, maar dat je het verdienvermogen van Nederland niet aantast en dat je kijkt hoe je het kunt regelen met Schiphol. Dat is een ingewikkelde en die laten we ook graag aan het kabinet. Nogmaals, dit is voor mij de invulling van een hoofdlijnenakkoord. Een afgetimmerd coalitieakkoord heeft nadelen. Mevrouw Bikker en ik weten dat, maar we weten ook allebei dat het voordelen heeft. Dat is ook met elkaar nagaan wat die ruimte voor de Kamer, die de Kamer en ik zo graag wilden, dan betekent. Hoe ziet die er dan uit? Maar deze twee kunnen straks in de praktijk inderdaad op verschillende manieren worden opgepakt.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Bezien vanuit de positie van mevrouw Bikker snap ik dat zij dat witte vlekken noemt. In mijn beleving is het niet mogelijk om een hoofdlijnenakkoord te hebben, een akkoord op die hoofdlijnen, zonder dingen ter uitwerking over te laten aan het kabinet of ruimte te laten aan de Kamer. Dat is namelijk de definitie daarvan. Dus voor mij zijn dat geen blinde vlekken. Voor mij is dat de fase die we nu ingaan, waarin er heel veel ruimte is voor de Kamer, maar ook voor het kabinet, doordat dit niet van tevoren helemaal is ingevuld. Het hoe dan was wel de wens van de Kamer: zorg dat er wat meer afstand is. Maar dan krijg je een niet totaal uitgewerkt coalitieakkoord van 83 pagina's. Dat is hoe het dan werkt. Het kan best zijn dat de Kamer na deze periode zegt "misschien moeten we voortaan wel alles dichttimmeren", maar ik hoop dat we dit met elkaar en met lef los kunnen laten en kunnen kijken waar het kabinet mee komt. Wat mij betreft gaat het kabinet al die belangrijke elementen ook met de maatschappelijke partners, met de gemeenten en met het veld goed vormgeven. Het moet gaan over stabiel en verantwoord bestuur, en daar hoort dit wel bij.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik ga het gewoon doen.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Zeker.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Het zou wel jammer zijn als de oppositie al voordat er een kabinet is, zegt dat de hoofdlijnen niet werken en dat zij het al helemaal uitgewerkt had willen zien. Volgens mij was het een breed gedragen wens om het op hoofdlijnen te doen. En dan ziet het er wel zo uit. Vervolgens hebben we met elkaar afgesproken dat de leiders in de Kamer blijven. Ik wil hier best bewindspersoontje spelen, maar ik ben straks geen bewindspersoon meer. Dat is echt aan het nieuwe team. De vragen van de heer Bontenbal laten zien dat dit geen makkelijk werk is, maar dat wisten wel. Al deze elementen moet je afwegen. In een hoofdlijnenakkoord geef je dus aan wat de richting wat jou betreft is, maar het hoe vul je dan niet in. Als ik mij niet vergis, hebben we daar vanaf de eerste ronde met de heer Plasterk zo over gesproken en in ieder geval met de heer Putters en met deze informateurs. Wij moeten onszelf bedwingen om niet overal het hoe dan in te gaan vullen, want dan timmer je het helemaal dicht. Dat was niet de opdracht aan onszelf en dat was volgens mij ook niet de opdracht van de meerderheid van de Kamer. Het kan dus geen totale verrassing zijn dat we vooral het wat hebben ingevuld maar niet het hoe dan. Dat we daar juist ruimte laten, kan dus niet echt een verrassing zijn.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

En daar staat ook bij dat we dat in overleg met ze zullen doen. Dat is ook de reden waarom niet is gezegd tot hoe hoog zo'n ozb mag, of hoe dat er precies uit moet zien. Het moet wel behapbaar zijn; het moet wel op een manier zijn die gemeenten aankunnen. Maar tegelijkertijd willen we niet dat daar een soort van — hoe zeg je dat? — kleppen staan, waarmee je mensen steeds hogere lasten kunt opleggen. Ik bedoel, wat u overal in terugziet, vanuit mijzelf en vanuit de VVD gezegd — en elke partij zal dat voor zichzelf anders vertellen — is: hoe kunnen we nou voorkomen dat er sprake is van lastenverzwaringen, niet voor 100% maar zo veel mogelijk? Hoe kun je zorgen voor zo veel mogelijk lastenverlichting, zorgen dat mensen weer een betaalbaar leven kunnen hebben, en ondertussen weten dat we een polderland zijn, dus we dat ook gezamenlijk met elkaar moeten doen? Dat zijn de elementen die de heer Bontenbal hieruit haalt, en dat is precies wat het is. En als je kijkt naar andere elementen — maar dan gaan we misschien heel erg in op die plaat — dan wordt bijvoorbeeld een bezuiniging op de jeugdzorg, iets wat we officieel anders noemen maar die van 511 miljoen, weer teruggedraaid. Ook weer een grote wens van gemeenten, zoals we weten. Dus ik denk dat we in de balans een goed verhaal hebben, of in ieder geval een heel goed startpunt voor het kabinet om met gemeenten en provincies in gesprek te gaan.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik heb vijf minuten, toch? Ja. Voorzitter. Voor de verkiezingen maakte Nieuw Sociaal Contract duidelijk dat Nederland een forse koerswijziging nodig heeft, vooral op de gebieden van goed bestuur en bestaanszekerheid. Verder stelden wij dat migratiebeperking nodig is, en dat we daar een wet voor wilden indienen. En dat we in een enorme woningcrisis zitten in dit land, waardoor veel mensen het leven stil hebben staan. We hebben dus een forse woningbouwimpuls nodig. Dat waren de eerste vier hoofdstukken van ons verkiezingsprogramma. We wilden ook een meer open verhouding tussen Kamer en kabinet voor hoe het land geregeerd wordt.

De verkiezingsuitslag op 22 november gaf een aardverschuiving in politiek Den Haag. Hij stuurde ook een aantal duidelijke signalen van de Nederlandse samenleving naar deze Tweede Kamer. Zaken als migratiebeperking zijn absoluut noodzakelijk.

Vandaag sta ik hier om een bijzondere samenwerkingsrelatie aan te kondigen en te verdedigen, die we met vier partijen aangaan: de Partij voor de Vrijheid, de VVD, BBB en Nieuw Sociaal Contract. Een akkoord op hoofdlijnen. Dat hebben we gesloten om samen te komen tot een extraparlementair programkabinet, waarmee we laten zien dat de regering weer op enige afstand komt te staan. Een aantal wissels zal de komende tijd omgaan in Nederland. Op het gebied van goed bestuur hebben we de grootste hervormingen sinds ten minste 1966, en waarschijnlijk sinds 1918. We zetten de eerste stappen op weg naar grondwettelijke toetsing en de oprichting van een grondwettelijk hof. We gaan het kiesstelsel wijzigen, zodat kiezers en gekozenen regionaal dichter bij elkaar komen te staan. De inspecties worden onafhankelijker, zodat ze kunnen ingrijpen, en klokkenluiders worden nog beter beschermd. Ik zou u graag de totale lijst voorlezen, maar dit is de agenda die wij gemaakt hebben na het toeslagenschandaal en na het Groninger gasschandaal, omdat we moeten leren dat we onze instituties ook moeten versterken.

Op het gebied van bestaanszekerheid verlagen we het eigen risico. We voeren een nieuwe lagere schijf in bij de inkomstenbelasting. We verlagen de gasbelasting na de vele verhogingen. We verhogen ook de huurtoeslag en het kindgebonden budget. U zult zien dat vooral de mensen aan de onderkant baat hebben bij de plannen die dit kabinet heeft ingediend. Daar ben ik trots op, want die armoede in Nederland moet niet verder oplopen. Maar bestaanszekerheid is zo veel meer dan inkomen. Bestaanszekerheid gaat ook over het hebben van een vast inkomen, over het hebben van werk dat zeker is en dat je niet constant te weinig werk hebt om rond te komen.

We hebben een woningbouwimpuls van 7,5 miljard euro. We willen 100.000 woningen per jaar erbij hebben, zodat mensen weer kans hebben op een woning.

Bij migratie ligt er een zeer ambitieus pakket om zowel de arbeidsmigratie, de studiemigratie als de asielmigratie fors in te perken in de komende jaren.

De heer Omtzigt (NSC):

Er zijn veel juridische toetsen gedaan in het afgelopen jaar, in de tijd dat het CDA nog samen met de VVD, D66 en de ChristenUnie een pakket maakte. Die toetsen zijn ook openbaar. Er is geen asielstop, maar er is een asielbeslisstop. Dat betekent dat mensen hier geregistreerd en opgevangen worden. Zoals we net gehoord hebben, zijn de asielrichtlijnen dan integraal van toepassing. Dat betreft de Opvangrichtlijn, de Procedurerichtlijn en de Kwalificatierichtlijn. Dat betekent dat ook tijdens die stop iemand na maximaal 15 en in uitzonderlijke gevallen na 21 maanden een eerste besluit moet hebben. Dit is ook volgens de Europese regelgeving.

De heer Omtzigt (NSC):

Bij elke wet die wij hier behandelen, wordt getoetst, zowel door de regering zelf als door de Raad van State als door de Tweede Kamer, of die voldoet aan de verdragen en aan de richtlijnen. Op initiatief van de fractie van Nieuw Sociaal Contract, overigens ook met steun van de CDA-fractie, heeft de Tweede Kamer een commissie voor grondrechten en constitutionele toetsing ingericht. Wij zijn zeker van plan om alle maatregelen die in het akkoord staan waarvan we denken dat ze getoetst moeten worden … Ik vermoed zomaar dat dit bij de asielmaatregelen wat vaker gebeurt dan bij de andere maatregelen. Die kunnen daar getoetst worden.

De heer Omtzigt (NSC):

Wij vangen in Nederland relatief veel asielzoekers op. Veel mensen krijgen een status, zeker in vergelijking met de landen om ons heen in de Europese Unie. Er zitten een aantal maatregelen in het pakket die niet in ons verkiezingsprogramma stonden, maar een aantal maatregelen stonden er wel in. Dus ook wij hadden bijvoorbeeld het tweestatussenstelsel, wat een vergaande hervorming is van het asielstelsel, in ons verkiezingsprogramma staan. Ook overeenkomsten met derde landen staan in ons programma. Wij hebben die afkoop niet in ons verkiezingsprogramma staan, maar ik denk dat het goed te verdedigen is om dat een aantal jaren te doen tijdens deze regeerperiode, ook omdat wij op dit moment te maken hebben met een forse opvangcrisis en een behoorlijke wooncrisis.

De heer Omtzigt (NSC):

Daar moet ik even over nadenken. In dit pakket zitten een behoorlijk aantal vrije kwesties, maar zaken die de financiële plaat rechtstreeks raken, zijn natuurlijk geen vrije kwesties. Als Nieuw Sociaal Contract zou zeggen dat het ons wel leuk lijkt om een belastingverlaging aan díé groep te geven, zal mevrouw Van der Plas van BBB, of de heer Wilders of mevrouw Yeşilgöz, ongetwijfeld een andere groep vinden die te veel belasting betaalt. Zoals u gezien heeft, is het koopkrachtbeeld evenwichtig. Dat betekent dat eenverdieners er ongeveer net zoveel op vooruitgaan als tweeverdieners en alleenstaanden. Dat heeft u gezien in de doorrekeningen. Wat dat betreft is het pakket dat er ligt evenwichtig. Als het pakket van een wat linksere signatuur er zo uitgezien had, had u het ook geloofd. Het feit dat de uitkeringsgerechtigden er het meest op vooruitgaan van alle groepen, al is het verschil vrij minimaal, zegt voldoende.

Wij zijn dus wel degelijk geïnteresseerd in een aanpak van knelpunten. Er staat nog één specifieke post op de begroting. Dat is een half miljard euro voor de aanpak van groepen die een specifiek knelpunt hebben. Een van de dingen die in de toelichting genoemd worden, zijn werkende gezinnen die onder het minimuminkomen zitten. Dat kunnen bijvoorbeeld de eenverdieners zijn. Het is niet zwart-wit, zoals u weet. Er zijn dus ook gezinnen waarbij één persoon een klein baantje heeft en één persoon net geen volledige baan. Door de algemene heffingskorting val je als gezin dan onder het bijstandsniveau. Daar moet de regering een oplossing voor zoeken. Dat is een van de groepen die wij als knelgroep gedefinieerd hebben. Daar is een half miljard voor gedefinieerd. Ik moet wel zeggen dat het niet eenvoudig is om dat ten uitvoer te brengen. Maar ja, er is wel wat. En nee, er is geen ongelimiteerde mogelijkheid om de financiële plaat te veranderen.

De heer Omtzigt (NSC):

Net zoals de voorgaande sprekers heb ik het debat met veel interesse gevolgd. Het is een hoofdlijnenakkoord. Het zijn 25 kantjes. Die zijn niet eens zo dichtgetikt als vorige regeerakkoorden. Die waren drie tot vier keer langer. Ik denk dat over een heleboel zaken geen afspraken gemaakt zijn. Dat betekent dat je zuurstof in het politieke debat gaat krijgen. Dat betekent dat je op een aantal punten met vier partijen afspraken zult maken, maar op een aantal punten kun je hier in vrijheid beleid maken. Dat is ook ooit de bedoeling van de Tweede Kamer geweest. In de Nederlandse Grondwet staat nergens dat er een coalitie- of oppositie-Kamerlid moet zijn. Het is een Kamerlid, dat zonder last moet kunnen stemmen. Ik zie uit naar die vormen van samenwerking met andere partijen in deze Tweede Kamer. Dat is mijn langgekoesterde wens, zoals u weet. Op een aantal zaken moet je gewoon afspraken maken; dat is volstrekt helder. Financieel zijn er altijd meer wensen dan er geld beschikbaar is. Dat geldt voor deze coalitie, voor dit samenwerkingsverband, misschien nog wel ernstiger dan voor eerdere samenwerkingsverbanden. Maar op andere punten zijn er zeker dingen te doen. Ik hoorde net vliegveld Lelystad al. Noem eens wat.

De heer Omtzigt (NSC):

Asielvergunningen voor onbepaalde tijd worden afgeschaft. Dat betekent dat je, zoals de Europese richtlijnen ook aangeven, toetst of iemand terug kan na die bepaalde tijd. Overigens is wel veranderd dat je na de termijn van nationalisatie, die opgerekt wordt naar tien jaar, ook met een asielvergunning voor bepaalde tijd genaturaliseerd kunt worden als Nederlander.

De heer Omtzigt (NSC):

Het is een vrije kwestie, omdat het er niet in staat, maar we gaan wel met enig beleid om met een pensioenspaarpot van 1.500 miljard. Maar ja, er zijn geen afspraken gemaakt over hoe dat precies verder moet. Ik merk overigens wel op dat er in de Eerste Kamer een meerderheid is voor de nieuwe Pensioenwet. Het geheel terugdraaien zie ik dus niet snel gebeuren, zeg ik in alle eerlijkheid.

De heer Omtzigt (NSC):

Een aantal punten daarop. Het eerste punt daarop is dat er voor het vorige regeerakkoord, van de regering waar ook de partij van de heer Jetten onderdeel van uitmaakte, 25 miljard extra beschikbaar was. Die regering heeft dus, in vergelijking met wat er bij de verkiezing was, in 2025 en 2026 25 miljard extra kunnen uitgeven. Deze coalitie, dit samenwerkingsverband, moet een netto bezuiniging van ongeveer 6 tot 7 miljard doorvoeren. We moeten netto dus bezuinigen in plaats van dat we netto ontzettend veel extra geld hebben. Dat maakte de discussies ook lastig. Het tweede is dat de armoede afneemt, ondanks het feit dat wij bezuinigd hebben — nu kom ik wat in de techniek terecht — in vergelijking met het basispad, dus in vergelijking met wat het vorige kabinet van plan was. Hij neemt af ten opzichte van de plannen van het vorige kabinet. Hij komt in het algemeen weer op het niveau van wat hij was in 2024. Voor gezinnen met kinderen stijgt hij een stukje. Drie. Als u kijkt naar voetnoot acht van het CPB dan ziet u dat er op aandringen van Nieuw Sociaal Contract een fonds van een half miljard euro is voor groepen in de knel. Dat zijn bijvoorbeeld die werkende alleenverdieners die onder het bijstandsniveau zitten vanwege de samenloop van sociale zekerheid en belastingen. Je hebt daar een aantal speciale maatregelen voor nodig en daar is een half miljard voor beschikbaar, dat is niet weinig. Dat is in de doorrekening niet toegerekend aan die gezinnen die in de knel zitten, omdat het CPB dat niet kon en dat begrijp ik. Wij hebben die maatregel niet aangeleverd en het is best ingewikkeld. Er is dus fors geld beschikbaar voor die groepen in de knel. Daarmee hopen we dat percentage ook weer onder die 4,4% te krijgen.

Tot slot, in het regeerakkoord staat niet voor niets dat de regering er elk jaar naar streeft om het armoedecijfer, voor gezinnen met kinderen en in z'n algemeenheid, onder het referentiejaar 2024 te krijgen. Dat is waar de heer Dijk aan refereerde. Hij mag mij daar ook elk jaar aan houden, want ik zal daar ook de regering elk jaar aan houden.

De heer Omtzigt (NSC):

Op het eerste punt. Ik ben overigens degene die het meeste kritiek gehad heeft op de doorrekeningen van het CPB. De heer Timmermans en de heer Jetten vroegen om deze doorrekening, dus ik kijk daarnaar en zie dat deze doorrekening een aantal positieve punten laat zien van het voorgenomen beleid. Als je denkt dat je via een doorrekening de armoede naar beneden brengt en je bent niet in staat om te kijken wat je wilt op het niveau, dan zal ik u nog een aantal maatregelen noemen die we gaan nemen.

Als het aan Nieuw Sociaal Contract ligt, zouden wij bijvoorbeeld internetgokken verbieden. Formeel gezien zal het niets doen met de plaatjes van het CPB. Het zou wel een hoop mensen uit de grote ellende halen. Die groepen in de knel gaan we bereiken. Het kostte me een jaar lang vragenstellen in de Kamer om erachter te komen dat er tienduizenden gezinnen die werken onder het bijstandsniveau zitten. Dat willen en gaan wij oplossen. Ik ga u niet zeggen dat het makkelijk is en dat het binnen een dag kan. Misschien zal er ook iets voor achttienjarigen of negentienjarigen moeten gebeuren.

Het derde is dat er een enorme woningbouwimpuls zit. Op ons aandringen is er 7,5 miljard extra voor het bouwen van woningen, 30% zijn betaalbare huurwoningen en de rest is betaalbaar voor de middeninkomens. Waarom is dat van groot belang? Voor heel veel gezinnen is niet net €5 of €10 extra per maand belangrijk, maar of ze die woning hebben of niet. Het zijn niet allemaal gemakkelijke oplossingen of gemakkelijke oneliners. Hierin is echt geïnvesteerd in het programma dat wij hebben neergelegd.

Als je naar arbeidsmigratie kijkt, zeg ik via u, voorzitter, dan ziet u dat wij plannen over arbeidsmigratie en regulering van de uitzendsector en van de organisaties die die mensen werven, gaan doorvoeren. Dit is het eerste kabinet dat komt met een afwegingskader — dat moet mevrouw Ouwehand aanspreken — of wij wel nieuwe bedrijven moeten willen die louter draaien op arbeidsmigranten of die een enorme belasting vormen voor schoon water en qua energieverbruik. Dan moet u denken aan distributiecentra of bepaalde datacentra die wij te gemakkelijk naar Nederland hebben laten komen. Dan nemen wij maatregelen, en wel maatregelen die effect gaan hebben. Die zullen niet binnen een maand of twee effect hebben, maar wij kijken er wel degelijk naar hoe we dit op de lange termijn vorm gaan geven.

De tweede vraag van mevrouw Ouwehand ging over de landbouwparagraaf. Ik denk dat zij met name de veeteeltparagraaf bedoelt en dan vooral de mestderogatie en dat we die terug willen hebben. Wij vinden dat wij ook plannen met Brussel moeten kunnen heronderhandelen. Er zitten op drie punten in dit regeerakkoord forse vragen aan Brussel. Die zitten er op het gebied van het landbouwbeleid, en dan is de vraag met name om te kijken of we de mestderogatie gedeeltelijk terug kunnen krijgen. Er zijn ook vragen op het gebied van de asielparagraaf, de opt-out. Dat is overigens een wens geuit in de motie van collega Caspar Veldkamp. Die zou het langst duren, want daar heb je een verdragswijziging voor nodig waar alle 27 lidstaten mee instemmen. Als u mij dus vraagt of dat volgend jaar gebeurt, is het antwoord daarop: nee, maar je moet het wel tijdig kenbaar maken.

De derde vraag die wij met nadruk op tafel gelegd hebben, is: Nederland is een nettobetaler en zal dat ook blijven. Dat is heel logisch als u het welvaartsniveau in Nederland vergelijkt met dat van een aantal andere landen. Maar er zit een miljardenoploop in hoeveel nettobetaler we zijn en wij vinden dat daar wel wat vanaf kan, dat het ook met 1,6 miljard minder kan. Ja, wij vinden dat we in Brussel harder kunnen onderhandelen. Ja, wij vinden dat we dat de afgelopen jaren en de afgelopen decennia weleens te weinig gedaan hebben. En ja, we denken dat we daar soms iets te makkelijk plannen ingeleverd hebben waar we later enige spijt van kregen.

De heer Omtzigt (NSC):

Was dat tegen mij gericht? Wie was dat?

De heer Omtzigt (NSC):

Valt dat onder de NPO?

De heer Omtzigt (NSC):

Zoals ik aan de collega van het CDA heb meegegeven, zullen wij alle plannen hier in de Tweede Kamer toetsen op of zij aan de Europese richtlijnen, internationale verdragen en dergelijke voldoen. Daar zullen wij ons ook aan houden. Dat hebben we afgesproken in de coalitie. Dat heeft u de andere twee partners ook horen zeggen. Dat is een gemeenschappelijke afspraak en daar kunt u ons aan houden. Als u vraagt naar toegang tot de rechter, dan heeft u bijvoorbeeld ook gezien dat we eens gaan herevalueren hoe het met de strafbeschikking gaat. Dat houdt in dat heel veel Nederlanders feitelijk door het Openbaar Ministerie een straf opgelegd krijgen, niet voor de rechter komen, maar wel een strafblad krijgen. Juist op dat punt willen we zorgen dat de toegang tot de rechter verbeterd wordt. Ik denk dat mevrouw Ouwehand refereert aan de zin over wie er mag procederen namens het algemeen belang. Ja, zij knikt. Zoals u ziet, wordt er onderzoek gedaan naar wat dat precies is. Daar is nog geen besluit over genomen. Zo staat die zin ook in het hoofdlijnenakkoord.

De heer Omtzigt (NSC):

Nee, de vraag is of iedereen altijd met alles naar de rechter mag. Dat wordt onderzocht. Maar het Verdrag van Aarhus blijft rechtovereind, zeg ik tegen mevrouw Ouwehand.

De heer Omtzigt (NSC):

Nee, niet …

De heer Omtzigt (NSC):

Palestijnen zijn geen nepvolk; laat dat volstrekt helder zijn. Het is een volk dat in de Gazastrook leeft en gedeeltelijk op de Westbank onder de Palestijnse Autoriteit. Wij verschillen van mening over hoe we dat kwalificeren. Ik hoef niet naar voren toe om dat duidelijk te maken, net zomin als u mij de vraag hoeft te stellen of ik nog steeds voorstander ben van een tweestatenoplossing. Dat is zeker het geval.

De heer Omtzigt (NSC):

Een aantal punten als antwoord. Het eerste antwoord is dat ik als Kamerlid van het CDA tegen de invoering van het leenstelsel, dus tegen de afschaffing van de basisbeurs, gestemd heb. Die basisbeurs is afgeschaft door de Partij van de Arbeid — de heer Timmermans zat toen in de regering — en de VVD, gesteund door D66 en GroenLinks, de heer Klaver in dit geval. Die basisbeurs is daarna, ook op ons aandringen, weer ingevoerd. Ik heb de afgelopen tijd best heftige aanvallen gehad van D66 over de vraag of de compensatie die wij in dit regeerakkoord hebben zitten — 1,4 miljard euro voor de pechgeneratie, boven op de 1 miljard die al uitbetaald is, zodat studenten die geen beurs gehad hebben en thuiswonend waren, nu ongeveer 65% krijgen van wat ze anders gekregen hadden — voldoende was. Het zou D66 sieren als ze niet constant mooi loopt te doen richting de studenten, maar volle verantwoordelijkheid zou nemen voor het afschaffen van de basisbeurs en het ervoor zorgen dat studenten jarenlang geen beurs gehad hebben en alleen schulden konden aangaan.

Ik snap de vraag over de langstudeerboete. In vorige kabinetten was het altijd leuk, want dan hadden we de heer Verhagen en de heer Rutte, en dan wisten we hoelang ze gestudeerd hadden. Dat was een jaar of vijf extra. Je hebt straks ongeveer een jaar extra voordat je aan die langstudeerboete komt. Als we erover moeten praten of er, net als nu bij de basisbeurs, uitzonderingen zijn voor mensen die langdurig ziek zijn of over hoe we omgaan met mensen die een bestuursjaar doen, dan heeft u mij aan uw zijde om te kijken hoe we dat goed gaan oplossen. Maar ik kom zelf uit een academische traditie in Engeland waarin je, als een studie drie jaar duurde, er ook drie jaar over mocht doen, en geen drie jaar en twee maanden. Het collegegeld in Nederland is best hoog, dik €2.000, maar veel opleidingen kosten het vijfvoudige voor de belastingbetaler. Dat betekent dus dat als je moet kiezen hoe je daarmee om moet gaan, je ook aan een student mag vragen om in normale omstandigheden de studie binnen de studietijd plus een jaar af te ronden. Je zit daar als student immers met een forse bijdrage van de Nederlandse samenleving. Is het mijn favoriete maatregel in het hoofdlijnenakkoord? Dat is hij niet, zeg ik u eerlijk. Maar ik vind 'm echt verdedigbaar ten opzichte van de rest van de samenleving, die die studieplek betaalt.

De heer Omtzigt (NSC):

Nee, ik ben vandaag niet bereid om dat te heroverwegen. Maar als u vraagt of we bij zorgvuldige wetgeving ook goed kijken naar bepaalde groepen, dan is mijn antwoord: ja, wanneer de wetgeving naar de Kamer komt, zullen wij dat doen.

De heer Omtzigt (NSC):

Dank voor de ingestudeerde lijst. Ik zal erop antwoorden. De basisbeurs ging ook in de plannen van het huidige kabinet per 1 september omlaag. De huidige regeringspartijen hebben daar niets aan gedaan. Het was een tijdelijke verhoging van de basisbeurs. Daarin zit dus geen enkel verschil tussen de partij van de heer Jetten en mijn partij. Minder compensatie dan gedacht. In andere verkiezingsprogramma's heb ik geen enkele compensatie gezien. Wij hebben 1,4 miljard compensatie gevonden, onder andere door juist de 30%-regeling voor een stuk aan te passen. Wij hebben altijd gezegd dat dat ongeveer 1,4 miljard is. Andere partijen hebben daar andere cijfers opgeplakt. Ik heb geen enkele andere partij een gedekt voorstel zien doen. Nieuw Sociaal Contract heeft dat wel gedaan. De btw op studieboeken gaat inderdaad omhoog. Dat betekent dat een studieboek dat nu €40 kost, straks €44 zal kosten en dus €4 duurder zal zijn. Kan ik garanties geven over studentenwoningen? Nee. Maar feit is dat er 7,5 miljard extra is en dat geld is voor alle type woningen, ook studentenwoningen. Ik hoop van harte dat die nood gelenigd kan worden. De bezuinigingen op hoger onderwijs. Ik geef u aan dat het vorige kabinet 25 miljard extra uitgegeven heeft, waarvan structureel ongeveer 4,5 miljard voor onderwijs. Daarvan blijft dik 3 miljard over. Alle intensiveringen met betrekking tot de basisvaardigheden en kansengelijkheid zijn recht overeind gebleven in het regeerakkoord.

Dan vraagt u naar de boete vanwege het net niet binnen de lijntjes afronden. Nou, het is heel simpel. Je hebt een jaar. Dat is niet net binnen de lijntjes. Je hebt een jaar uitlooptijd voordat je tegen de langstudeerboete aanloopt. Dan doet deze regering iets wat de vorige regering niet heeft gedaan. De vorige coalitiepartijen vonden het schandalig dat wij spraken over buitenlandse studenten op de Nederlandse universiteiten. Bijna 40% van de instroom in het eerste jaar komt nu uit het buitenland. Geloof mij, het is echt een verrijking dat je in een ander land kunt studeren. Iedereen die mijn cv gezien heeft, zal begrijpen dat ik dat niet ga ontkennen. Maar het feit dat dit 40% is en dat dit uit de Nederlandse publieke kas gefinancierd wordt — dit geldt trouwens ook voor de ideeën die we de afgelopen tijd aan de universiteiten gezien hebben — betekent dat we daarmee eigenlijk onze plekken om mensen die hier opgroeien goed te onderwijzen niet altijd beschikbaar hebben gehad. Ze konden namelijk geen woning vinden en geen plek aan de universiteiten. Dat gaat met dit huidige hoofdlijnenakkoord net iets makkelijker worden. Is het een perfect plaatje? Nee, het is geen perfect plaatje.

Maar wij gaan ervoor zorgen dat Nederlands weer de standaard voertaal op de universiteiten wordt. Dat is belangrijk. Dat is belangrijk omdat er nu onderzoeken gedaan worden die heel belangrijk zijn, maar niet voor de Nederlandse samenleving. Op het gebied van belastingen — dat mij na aan het hart gaat — ziet u dat wij in dit land heel veel mensen hebben die onderzoek doen naar de vennootschapsbelasting, waarin veel gaten zitten. Ik heb in dit land nog geen hoogleraar gezien die als leeropdracht heeft om te kijken hoe we met het toeslagenstelsel verder moeten, terwijl dat een urgent maatschappelijk probleem is. Dat moet anders. Waarom doen we dit? We doen dit omdat we wel graag in de internationale wetenschap meedoen — dat doe ik zelf ook graag — maar we vinden het ook belangrijk om te kijken welke knellende vraagstukken voor Nederland opgelost moeten worden. Er liggen grote uitdagingen en die gaan we aan.

De heer Omtzigt (NSC):

Ten eerste draaien we een verlaging van het kindgebonden budget terug. Ook de Commissie sociaal minimum zegt dat het kindgebonden budget een effectieve manier is om de armoede onder kinderen terug te dringen. Daar heeft het vorige kabinet ook forse stappen op gezet naar aanleiding van dat pakket voor het sociaal minimum. Ik denk dus dat het zeer goed is dat we dat via dat kindgebonden budget laten lopen, wat ook een toeslag is. Dit hoofdlijnenakkoord voert een nieuwe wat lagere belastingschijf aan het begin in. Dat betekent dat vooral mensen die een laag inkomen hebben, minder belasting gaan betalen. Dat gaat namelijk een klein stukje naar beneden. Daar is een paar miljard voor uitgetrokken. Dat ziet u in de toelichting. Dat ziet u ook daaraan dat de puntenwolk voor de groep die net boven het sociaal minimum zit, net iets hoger ligt dan de puntenwolk voor de mensen met een hoger inkomen. U had niet verwacht, zo zeg ik tegen de heer Timmermans, dat er in een kabinet met deze samenstelling feitelijk geen nivellering of denivellering plaatsvindt. Dus: ja, we doen er van alles aan om de mensen rond het sociaal minimum eruit te tillen. Ik noemde net ook al dat er nog een half miljard beschikbaar is, onder andere om mensen te helpen die nu wel werken maar onder het bestaansminimum zitten en waar geen tegemoetkoming voor is. Daarbij gaat het om ongeveer 10.000 gezinnen.

De belasting op aandeleninkoop. In mijn ideale wereld, zeg ik u, zou ik het amendement van de heer Van der Lee volgen. Ik vind dat de inkoop van aandelen belast moet zijn. Want op het moment dat je als vennootschap geld uitkeert aan je aandeelhouders, is dat belast. Dat is de dividendbelasting. Als het via box 2 is, heb je het aanmerkelijk belang.

Maar dan toch ... We zitten helaas in de Europese Unie en een bedrijf kan zich verplaatsen. Bedrijven die ervoor kiezen om hun beurskoers omhoog te doen door het inkopen van eigen aandelen, hebben de keuze om dat in Nederland of in België, Frankrijk of Duitsland te doen. Frankrijk heeft een hele kleine belasting op het inkopen van aandelen, maar die is vrij marginaal. De andere landen hebben er geen. Als Nederland als enige land een belasting heeft op de inkoop van eigen aandelen, dan levert dat alleen op papier geld op. Want een groot bedrijf dat zich in — noem eens een vestigingsplaats — Veldhoven bevindt en dat aandelen zou willen inkopen, gaat dat niet langer doen en zal op termijn naar Frankrijk of België verhuizen. Dat is de kille werkelijkheid. U vindt mij dus aan uw zijde, zeg ik tegen de heer Timmermans, om te kijken of we in Europa kunnen zorgen dat er een gelijk speelveld bestaat voor het inkopen van eigen aandelen. Daar maak je namelijk het werkelijke verschil. Ik snap dat het ongemakkelijk voelt; ik vind het een ongemakkelijke maatregel. Maar dit is de reden dat we het op deze manier doen.

De heer Omtzigt (NSC):

Er staan twee dingen in het regeerakkoord. Ik heb u net gezegd dat er nog een half miljard euro klaarstaat voor maatregelen voor groepen in de knel. Daar zitten nadrukkelijk gezinnen met kinderen tussen. Dat moet nog in beleid omgezet worden. Ik hoop dus dat het lukt om het fors onder dat niveau te krijgen. Ten tweede staat in het hoofdlijnenakkoord niet voor niks de zin dat het kabinet elk jaar kijkt of we wat betreft zowel de armoede als de armoede bij gezinnen met kinderen onder het referentieniveau van 2024 zitten. Dat was het laagste in lange tijd. We kunnen de regering dus ook elk jaar aanspreken op of dat beleid lukt. Ik denk dat we mekaar daar zeker kunnen vinden. Ik heb er hard voor gevochten dat die zinnen in het hoofdlijnenakkoord staan, maar heb er bij de collega's ook veel overeenstemming over gevonden dat het belangrijk is dat de armoede onder kinderen in Nederland afneemt. Ik noem het feit dat het Rode Kruis hier voedselpakketten uitdeelt. Dat hebben we ook niet altijd gehad in dit land. Ik hoop de dag mee te maken dat dat niet langer nodig is. Ik wil daar ook hard werk van maken.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik zal de regering daar als eerste op aanspreken. U kunt mij er ook elk jaar op aanspreken of dat lukt. Ik ga er ook van uit dat de heer Timmermans dat elk jaar zal doen.

De heer Omtzigt (NSC):

Wij voeren hier een toets uit op elke wet die binnenkomt. Op ons initiatief hebben we nu hier in de Kamer een speciale commissie, de commissie voor grondrechten, die dat uitvoert. Wat ons betreft kan een minderheid van de Kamer bij elk plan dat binnenkomt, vragen om dat aan een speciale toets te onderwerpen. Want de heer Dassen zal het met me eens zijn dat dat op bepaalde wetgeving niet vaak nodig zal zijn. Ik bedoel dat hier heel veel wetgeving is waarvan niemand denkt dat die de randen van de rechtsstaat raakt. Bij asiel zal dat wat vaker zo zijn. Hij zal mij aan zijn zijde vinden als hij die toetsen wil uitvoeren. Maar ik heb namens Nieuw Sociaal Contract dit hoofdlijnenakkoord getekend in de wetenschap dat alle vier de partijen de volle intentie hebben, en dat ook uitgesproken, opgeschreven en ondertekend hebben en hebben laten zien, dat ze zich aan de rechtsstaat willen houden. Daar kunnen we elkaar ook elke dag gewoon op aanspreken. Ik ga er ook van uit dat de regering en de minister-president — u zult dan vragen wie dat is; daar komen we zo wel een keertje op terug — zich ook gewoon netjes zullen houden aan de ambtseed en aan de eed die ze op de Grondwet en het Statuut voor het Koninkrijk zullen afleggen, en dat ze zich aan alle wetten zullen houden, inclusief de Grondwet.

De heer Omtzigt (NSC):

Dat zullen we toetsen. Ik voel hier eigenlijk aankomen dat de heer Dassen zich aanmeldt bij de werkgroep van mevrouw Palmen om deze groep in te richten. Ik denk dat mevrouw Palmen dat zeer op prijs zal stellen. Ik kijk even naar haar. O, mevrouw Koekkoek zit er al in.

De heer Omtzigt (NSC):

Nee, maar wij …

De heer Omtzigt (NSC):

Die staan zelfs …

De heer Omtzigt (NSC):

Je kunt pas toetsen als de maatregelen precies zijn vormgegeven. Bij heel veel van die maatregelen zijn twee of drie verschillende vormgevingen mogelijk. Je kunt dus wel in zijn algemeenheid gaan toetsen, maar daar zul je niet zoveel uit krijgen. Je kunt bijvoorbeeld de aanscherping van de glijdende schaal toetsen. Dat is dus de vraag hoe ernstig een overtreding moet zijn voor het gevolgen heeft voor je asielaanvraag. U zult in de memo's die vanmorgen naar de Kamer gestuurd zijn, ook zien dat er binnen het internationaal recht nog een aanscherping gedaan kan worden. Maar als je de aanscherping te hard maakt, ga je over de grens van het internationaal recht. Als je nu zegt "toets een aanscherping", zal de uitkomst zijn dat er aanscherpingen zijn die je wel kunt doen en dat er aanscherpingen zijn die je niet kunt doen binnen het internationaal recht. Wat heb je dan? Dan heb je niet zoveel. Daarom vraag ik om te wachten tot die maatregelen er precies liggen. Dan zullen we ze toetsen; dat is onze taak als Kamerlid. Het maakt niet uit of je oppositie-Kamerlid dan wel coalitie-Kamerlid bent. Ik ben ervan overtuigd dat de regering die er komt, haar best zal doen om het binnen die grenzen te houden, want dat hebben we met z'n allen beloofd. Ik wil overigens over die commissie voor grondrechten het volgende zeggen. Wij doen ons best dat die commissie zo snel mogelijk up and running is. Wat ons betreft wordt dat ook een vaste Kamercommissie en geen tijdelijke Kamercommissie.

De heer Omtzigt (NSC):

Op elke wet en op elke AMvB zit een advies van de Raad van State, die precies op deze rechtsstatelijke zaken toetst. Ook de Kamer doet deze toets. Ik sta open voor andere suggesties, maar ik geef wel aan dat wij binnen het huidige wetgevingsproces die toetsprocedure aan het versterken zijn en ook vinden dat die goed doorlopen moet worden. Daar zult u ons aan uw zijde vinden. En als daar iets uitkomt, zullen we daarop acteren.

De heer Omtzigt (NSC):

Het aantal ambtenaren is in de afgelopen jaren lang redelijk constant gebleven, maar is de afgelopen vijf jaar zeer fors opgelopen. Wij vinden dat dat weer enigszins terug kan. We hebben het nu over de rijksambtenaren. Daarna had u het over de gemeentes, toch? Ja. Dat is aan de gemeentelijke autonomie. Het vorige kabinet … Sorry, er is nog steeds een huidig kabinet; dat was ik even vergeten. Mevrouw Yeşilgöz lacht, want ze is daar nog steeds onderdeel van. Nee, u niet, maar u zit hier wel vaak, moet ik zeggen. Het kabinet heeft via een akkoord met de VNG weer een soort trap-op-trap-afsystematiek vastgesteld, en dat betekent dat de gemeentelijke uitgaven mee kunnen stijgen met wat er hier in het Rijk gebeurt, en dat het voor de rest aan de gemeentes en de gemeentelijke democratie is om keuzes te maken over welke zaken in een individuele gemeente wel of niet gebeuren.

De heer Omtzigt (NSC):

De bezuinigingen op de rijksoverheid slaan op de kerndepartementen en niet op de uitvoering, en komen dus niet terecht bij de Belastingdienst of bij de hersteloperatie kinderopvangtoeslag. En u zult begrijpen dat ik met zeer grote nauwkeurigheid zal volgen hoe recht gedaan wordt aan de gezinnen die getroffen zijn door het kinderopvangtoeslagschandaal. Dat zal ik blijven doen de komende jaren en daar kunt u mij dagelijks en desnoods ook 's nachts op aanspreken. Maakt u zich daar niet druk over. Ik maak me wel grote zorgen over of dat proces op dit moment nog soepel genoeg loopt, en over hoe het bijvoorbeeld op dit moment bij de Commissie Werkelijke Schade loopt. Maar dat weet de heer Van Baarle van mij als geen ander.

Er zijn op dit moment meer dan 100 specifieke uitkeringen die in het Gemeentefonds gaan, en we besparen veel administratieve lasten door die over te doen met, inderdaad, een korting op de SPUK. Dat is op de hele gemeentelijke begroting — ik kijk even naar de heer Van Hijum — rond de decentrale overheid denk ik een korting van rond de 1%. Is dat veel? Tja, dat moet je zelf bepalen, of dat veel is. Maar in alle eerlijkheid: op het moment dat wij bezuinigingen moeten doorvoeren, zijn er een aantal bezuinigingen die overal neerslaan, ook daar. Dat zeg ik in alle eerlijkheid. Maar er is geen grote bezuiniging van een zodanige omvang dat gemeentes juist door die bezuiniging in één keer totaal in de knel zouden komen.

De heer Omtzigt (NSC):

Misschien is het goed om richting de heer Van Baarle aan te geven wat we wel doen in dit hoofdlijnenakkoord aan de verhouding tussen overheid en burger. De grondrechten in Nederland worden voor het eerst toetsbaar. Dit betreft de grondwettelijke toetsing maar ook de toetsing hier in de Tweede Kamer. Dat is een dure les die we geleerd hebben van het toeslagenschandaal, maar ook van het Groninger gasschandaal; een les die overigens — zie Groot-Brittannië gisteren — in meerdere landen geleerd wordt.

Dit akkoord bevat een recht op vergissen. Dat betekent dat niet elk foutje meteen enorme consequenties moet hebben. Ook dat hebben wij geleerd van het toeslagenschandaal. Er staat in het akkoord een recht op contact. Je moet de overheid kunnen benaderen. Dat kan per telefoon zijn met een vaste contactpersoon. Dat kan via een e-mail zijn. Het ligt aan de dienst zelf hoe dat moet, maar je moet in contact kunnen treden.

We willen de incassokosten en aanmaningskosten van de overheid flink naar beneden brengen, omdat juist die kosten grote hoeveelheden mensen in de problemen gebracht hebben.

Het is ons gelukt om de hele bezuiniging op de jeugdzorg, die de huidige coalitie niet kon terugdraaien, terug te draaien in dit hoofdlijnenakkoord, omdat we wisten dat die zeer kwetsbare groepen ouders en kinderen raakt. Ook in het kader van het toeslagenschandaal: u ziet achter u Faith Bruyning zitten die u alles kan vertellen, niet alleen over de jeugdzorg, maar ook over de uithuisplaatsingen. Ouders en kinderen die te maken krijgen met uithuisplaatsingen, krijgen meer rechten. U kunt eens praten met Judith Uitermark, die achter u zit. Zij kan u uitleggen dat zij als rechter tussen een kwartier en een halfuur de tijd had om een ingewikkelde uithuisplaatsing te doen, met gevolgen voor het leven. Wij willen de rechten voor ouders en kinderen uitbreiden en wij willen minder uithuisplaatsingen. Uithuisplaatsing is namelijk niet alleen slecht voor het ouder en het kind, maar ook verschrikkelijk duur. Wij nemen al een aantal concrete maatregelen in het hoofdlijnenakkoord. We hopen dat de regering in dezelfde geest nog een aantal van dit soort maatregelen zal nemen bij de uitwerking van het regeerprogramma. Zal het altijd goed gaan in de verhouding tussen overheid en burger, als er een nieuwe regering zit? Het antwoord is: nee, er zullen fouten gemaakt blijven worden. Het is onze taak als Kamerlid om er dan bovenop te zitten.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik voel hem al aankomen.

De heer Omtzigt (NSC):

Net als in andere interrupties, zijn dit drie vragen bij elkaar. Ik zal proberen ze alle drie te beantwoorden. De eerste gaat over ontwikkelingssamenwerking. Op ontwikkelingssamenwerking wordt inderdaad structureel 2,3 miljard op het ODA-gedeelte gekort. Maar, om u een voorbeeld te geven, de asieltoerekening in 2026 bedraagt 2,4 miljard. Ik heb het er even bij gepakt. Dat betekent dat van het huidige ODA-budget, dat dan 7,7 miljard bedraagt, 2,4 miljard wordt af gehaald omdat we formeel volgens de boekhoudregels van de OESO de eerstejaarsopvang van asielzoekers — u weet dat we er daar veel van hebben — ten laste mogen brengen van de ontwikkelingshulp. Dat gaan we inderdaad maximeren op ongeveer 10%. Dat is een advies van de Adviesraad Internationale Vraagstukken. Dat betekent dat die de komende jaren gemaximeerd wordt op rond de 600 miljoen. Dan kun je er dus geen 2,4 miljard meer van aftrekken, maar 600 miljoen. We zijn akkoord gegaan met een bezuiniging op ODA van ongeveer 2,3 miljard. Dat betekent dat er een bezuiniging van enige honderden miljoenen per jaar overblijft op ontwikkelingssamenwerking. Waar we nu zitten, vinden wij dat een verdedigbare keuze.

Ik deel echter wel de opvatting — misschien moet ik dat nog een keer toelichten — dat er in het buitenlands domein een paar goede maatregelen zitten als je hier minder asielzoekers en ontheemden naartoe wilt laten komen. De eerste maatregel is ervoor zorgen dat Oekraïne op haar voorwaarden de oorlog met Rusland kan beëindigen. We hebben hier 120.000 ontheemden uit Oekraïne. Die zouden niets liever willen dan terugkeren naar hun eigen land. Die willen helemaal niet hier in Nederland zijn, joh. Die zouden liever gewoon wonen waar ze vandaan komen. Als we daaraan werken, hebben we heel veel opvangplekken vrij, kan ik u verzekeren, want de gemeentes vangen die 120.000 mensen op dit moment op. Hetzelfde geldt als er minder problemen zouden zijn in Syrië en als we mensensmokkelaars uit Eritrea zouden aanpakken. Dat zouden echt effectieve ingrepen zijn in het vluchtelingen- en asielbeleid. Ook daartoe zijn we bereid. Een van de redenen dat we in de buitenlandhoek dus een herschikking doen, is dat we inderdaad vinden dat we in de huidige, buitengewoon onzekere wereld meer geld nodig hebben voor Defensie, niet omdat we het leuk vinden of omdat het leuk is om geld uit te geven aan het leger, maar omdat het met een oorlog op het Europese continent onontkoombaar is dat wij ervoor zorgen dat wij ook klaar zijn. Dat is ook waarom Isa Kahraman, onze defensiewoordvoerder, het initiatief zal steunen om die 2% in de wet vast te leggen.

Wat de giftenaftrek betreft … Ja, ik bedoel: ik krijg vraag voor vraag. Ik hoor de heer Klaver zeggen dat dat de simpele vragen zijn. Zeker. Er is een evaluatie van de giftenaftrek geweest. Die evaluatie heeft laten zien dat het niet zo'n effectieve belastingmaatregel is. Oftewel: de giftenaftrek an sich leidt niet tot heel veel extra giften. Er wordt daarom een stuk bezuinigd op de giftenaftrek. Dit onderzoek heb ik ook nog bij me in een map, maar het is mevrouw Bikker ongetwijfeld bekend. Als u vraagt of het in ons verkiezingsprogramma stond, is het antwoord: nee. Dat weet u ook wel. Maar omdat die effectiviteit niet zo hoog was, zijn wij akkoord gegaan met deze maatregel. Wij vinden die dus verdedigbaar.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik sta vol voor die betrokkenheid met vrijwilligerswerk en mantelzorg. Moeten we iedereen in dat hoofdlijnenakkoord noemen? In het hoofdstuk over veiligheid hebben we inderdaad de politieagenten, de boa's en de rechters bedankt, en in het hoofdstuk over landbouw de vissers en de landbouwers. Ik had inderdaad heel graag de mensen die vrijwilligerswerk en mantelzorg doen, de vele onderwijzers die voor de klas staan, en de mensen in de verpleging genoemd in dat akkoord. Dus als ik dat hierbij mag doen, doe ik dat van harte. Hun werk wordt buitengewoon gewaardeerd. Het feit dat ze niet genoemd worden, betekent dus niet dat ze niet belangrijk zijn als cement voor deze samenleving en dat hun rol niet gewaardeerd wordt.

De heer Omtzigt (NSC):

Dat houden wij zeer graag overeind. Kijk, op het moment dat de vrijwilligersvergoeding niet genoemd wordt in de fiscale plaat, dan blijft die als fiscale regeling overeind.

De heer Omtzigt (NSC):

Ten eerste heb ik net al aangegeven dat pensioenen een vrije kwestie zijn. We gaan rustig kijken hoe we dat goed en verantwoord kunnen doen. Ik heb het net gehad over terugdraaien. Dat zat niet in ons verkiezingsprogramma, maar we kunnen zeker praten over hoe we in het komende jaar kunnen werken richting wijzigingen.

De hersteloperatie heeft tot nu toe buiten haken gestaan, ook voor de begroting. Ik hoop, overigens net zoals die andere drie partijen, van harte dat die hersteloperatie ... De VVD, PVV en BBB zitten daar niet anders in. Ik heb hier bijvoorbeeld vaak samen met mevrouw Van der Plas gestaan over hoe het nu weer ging met die hersteloperatie. Dat zullen we blijven doen. Dezelfde vraag stelden collega's over Oekraïne: waarom staat er geen precies getal voor 2029 over hoe we Oekraïne steunen? Dat is omdat ik werkelijk waar geen idee heb wat in 2029 nodig is voor Oekraïne of voor het toeslagenherstel. Ik hoop wel dat het toeslagenherstel dan is afgerond, maar ik durf u geen garanties te geven. Zover ben ik ondertussen wel.

Laat ik het maar gewoon even zeggen. We hebben hier nu heel lange discussies over hele precieze cijfers over vijf jaar. Het vorige kabinet werd in 2020 geconfronteerd met een coronacrisis en moest 100 miljard uittrekken. Het kabinet werd in maart 2022 geconfronteerd met een Russische inval in Oekraïne en moest Oekraïne ondersteunen met F-16's en de opvang van 120.000 ontheemden. Dat kostte miljarden. Het feit dat het er niet in staat, betekent soms ook gewoon dat we niet precies weten wat er gaat gebeuren en dat we van de regering verwachten dat zij naar bevind van zaken handelt. Dat geldt voor Groningen, toeslagenouders en voor geopolitieke uitdagingen die we alsdan hebben.

De heer Omtzigt (NSC):

U mag het noemen zoals u het wilt. Ik noem het een extraparlementair program.

De heer Omtzigt (NSC):

In de stukken die richting informateur Plasterk zijn gestuurd, heeft u gezien dat op heel veel terreinen forse tegenvallers zijn te verwachten, zowel bij de verduurzaming, de vergroening en een aantal rechtszaken die tegen de Staat loopt als bij het toeslagenschandaal, Groningen en infrastructuur. Ik noem ook het Hoogwaterbeschermingsprogramma over hoe we Nederland droog houden. Dat zijn allemaal enorme onzekerheden. Dat betekent gewoon dat de regering daarnaar moet handelen. Ik had graag een hele pagina over het toeslagenschandaal geschreven. Je moet dan alles beschrijven. Dat heb ik bewust niet gedaan, omdat het een hoofdlijnenakkoord is. Maar u weet dondersgoed dat ik die mensen niet zal vergeten. Al zou ik ze vergeten, dan zullen zij niet vergeten om ervoor te zorgen dat ik het niet vergeet.

De heer Omtzigt (NSC):

Dat snap ik.

De heer Omtzigt (NSC):

De manier waarop het beter is op te lossen, is een open kwestie. Als het gaat om de centen is het niet zo dat iedere vraag die iemand stelt kan worden toegevoegd aan het budget. We weten dat daar onzekerheden in zitten.

De heer Omtzigt (NSC):

Daar kun je op twee manieren naar kijken. Het eigen risico is ongelofelijk impopulair in Nederland, en zeker bij mensen met een laag inkomen. De reden daarvoor is dat die €385 die je nu kwijt bent als je naar het ziekenhuis gaat voor mensen een grote belemmering is om hulp te zoeken wanneer ze die hulp keihard nodig hebben. Wij waren ook getroffen door het feit dat het afschaffen of het halveren van het eigen risico ongeveer twee keer zo duur is als wij dachten. Dat is twee keer zo duur, omdat heel veel mensen meer zorg zullen vragen. Dat zijn mensen die nu zorg mijden.

Er zitten trouwens twee maatregelen in het eigen risico. Eentje daarvan is netjes overgenomen van de huidige coalitie. Niet alleen gaat het eigen risico naar €165. Een andere maatregel is dat het eigen risico in porties van €50 wordt volgemaakt. Je bent dus niet in een keer €165 kwijt, maar eerst €50 en een volgende keer weer €50, tot je bij €165 uitkomt. Daarmee wordt de drempel lager.

Het zal een uitdaging zijn om de zorgvraag op te vangen. Ik vond de berekeningen van VWS erg hoog. We zien vandaag in de berekeningen van het Centraal Planbureau dat de verlaging van het eigen risico een half miljard goedkoper is — dat is nog steeds heel duur, zeg ik erbij — omdat dat tweede effect wat kleiner is. Maar inderdaad, er is een uitdaging in zowel de zorg als in de kinderopvang. Ik kijk daarbij even naar mevrouw Yeşilgöz, die de kinderopvang net genoemd heeft. Op het moment dat je de bijdrage voor de kinderopvang verhoogt en die bijna gratis wordt, ook voor de middeninkomens, zal er extra vraag optreden. Daar zullen we beleid op moeten voeren.

Als u me vraagt of er één bijlage bij het regeerakkoord is die we niet geschreven hebben en die we wel hadden moeten schrijven, dan is dat de bijlage "Wie gaat dit uitvoeren?". Daar ben ik me van bewust. Ik ben me ervan bewust dat we in een aantal cruciale sectoren in Nederland tegen limieten gaan aanlopen. De vraag is daar waar we de mensen vandaan halen, of dat nou voor de energietransitie — ik kijk dan naar de heer Bontenbal — de zorg, het onderwijs, of de kinderopvang is, waarover we ontzettend mooie plannen hebben kunnen opschrijven. Daarom is dat onderwijs ook zo belangrijk. Daarom is het zo belangrijk dat mensen langer kunnen doorwerken. Maar dit blijft een grote uitdaging.

De heer Omtzigt (NSC):

Ja, en toch aarzel ik bij deze beschrijving. Dat heeft te maken met de reden waarom ik denk dat de PVV zo hard op het eigen risico heeft ingezet. Dat heeft te maken met het feit dat als u — ik kijk dan naar de heer Eerdmans — of ik naar het ziekenhuis moet en €385 moet betalen, wij niet hoeven nadenken of we dat doen. Dat doen wij, want we hebben een inkomen waarmee we die €385 kunnen betalen. Mensen met een laag inkomen moeten die afweging wél maken.

Het hele idee van het nieuwe zorgstelsel was dat de zorg gelijk was voor allerlei groepen in de bevolking. Er zijn een paar dingen die de zorg ongelijk maken. Het eigen risico is daarbij een heel groot element. Dat betekent dat bepaalde mensen fors minder toegang hebben tot zorg dan mensen met een wat hoger inkomen. In Nederland zien we dat het verschil tussen het aantal gezonde levensjaren voor de groepen met het laagste en het hoogste inkomen bijna twintig jaar is. Er zijn grote verschillen in de verwachte gezondheid. Daarom is preventie van het grootste belang, is het van het grootste belang dat we mensen gelijke toegang tot zorg geven, dat er een vorm van kansengelijkheid is en dat we actief gaan werken om gezondheidsverschillen te verkleinen. Hier hoort nog een tweede maatregel bij. Dat is dat de verzekeringspolis glashelder wordt. Nu kan het zo zijn dat je een polis koopt die net €2 goedkoper is, maar waarbij het ziekenhuis waar je toevallig naartoe gaat niet onder de gecontracteerde zorg valt. Nou, dan ben je helemaal in de aap gelogeerd. Daarom werk ik er ook naartoe dat iedereen het begrijpt en dat het doel van de Zorgverzekeringswet, namelijk één basisverzekering voor iedereen, effectief veel meer is zoals die één basisverzekering voor iedereen. En ja, dat kost wat geld; dat snappen we. Maar ook dat is een politieke keuze.

De heer Omtzigt (NSC):

In De Lutte.

De heer Omtzigt (NSC):

Ja.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik vind het lastig om elk contact te openbaren, maar zoals dat betaamt op het moment dat je nog wat uit te praten hebt, zijn wij gewoon gaan zitten. Dat was in De Lutte, in De Wilmersberg. Dat was buitengewoon prettig, samen met Eddy van Hijum. Dat hebben we gedaan om gewoon te praten over wat er in het verleden gebeurd is, maar ook over welke plannen je met een nieuw kabinet kunt maken. Die problemen waren daarmee uit de wereld. Het enige wat nog stond waren de integriteitstoets — die zullen wij doen bij elke bewindspersoon die aangezocht wordt — en de vraag hoe dat patentenonderzoek uitgevoerd had kunnen worden. Dat had uitgevoerd moeten worden door de informateur of de formateur.

De heer Omtzigt (NSC):

Nee, dat is geen slip of the tongue. Nee. Dat is een slip of the tongue, sorry.

De heer Omtzigt (NSC):

Wij zitten gelukkig in de EU. Ik wil de EU op een aantal manieren hervormen, zoals u weet. Maar het woord "nexit" zouden we niet gebruiken, dus dat gebruiken we niet. Dat is dan ook weer een slip of the tongue, ja.

De heer Omtzigt (NSC):

Er zijn hele mooie campings. Dan doet het helemaal niks.

De heer Omtzigt (NSC):

Nee, als ik de keuze heb, verhoog ik helemaal geen belastingen. Dan verlaag ik de belastingen, geef ik meer geld uit en doe ik alsof het niet anders kan. Maar in tegenstelling tot de vorige regering, die 25 miljard per jaar extra kon uitgeven, moeten wij een aantal miljarden ombuigen. Als je dan ook een aantal keuzes wilt maken, zoals de verlaging van het eigen risico of extra geld voor de versterking van de rechtsstaat — wij willen dat voor de rechtsstaat, mevrouw Yeşilgöz voor extra inzet voor de politie — dan zal er ergens helaas ook iets binnengehaald moeten worden. Ik moet wel zeggen dat ik de kaartjes van Ilse de Lange nog nooit zo duur heb gezien. U doet net alsof dat €15 duurder is. Dan zou een kaartje €135 kosten.

De heer Omtzigt (NSC):

Kost dat €135? Poeh. Dan ben ik daar recentelijk niet naartoe geweest. Muziek van Ilse de Lange is wel mooi, net als de B&B, maar ja. Dit zijn keuzes. Dit zijn keuzes die we kunnen dragen voor de intensiveringen die we doen, maar die maak ik niet met heel veel plezier. Overigens zit er ook nog een stelpost van 250 miljoen euro in — dat is meer dan de btw op boeken — om fiscale constructies te bestrijden. We willen ook af van trustvennootschappen die eigenlijk geen functie hebben voor de economie. Als een groot bedrijf hier namelijk een treasuryfunctie heeft, dan heb je gewoon een doorstroom. Dan komt het geld namelijk overal vandaan naar binnen en wordt het hier uitgegeven. Dat is helemaal prima. Dat hoort bij de economie; dat moet je hier ook hebben. Maar we willen af van een trustvennootschap om belasting te vermijden. We nemen dus wel degelijk een aantal maatregelen in dit regeerakkoord. Maar ik vind het leuk dat u bij de VVV van Twente wilt komen werken.

De heer Omtzigt (NSC):

Dat stellen wij op prijs. U bent nog vergeten dat het voetbalkaartje voor FC Twente ook nog wat duurder wordt. Maar dat is het echt helemaal waard, kan ik u verzekeren, gezien de voorronde van de Champions League!

De heer Omtzigt (NSC):

O nee, ik mag niet naar die kant kijken vandaag.

De heer Omtzigt (NSC):

Nou, u mag ook wat zeggen over Roda JC, meneer Timmermans!

De heer Omtzigt (NSC):

Even één opmerking. Een kaartje voor Ilse de Lange is €49,50 als je naar Hengelo gaat. Dat is dus geen €135. Die kon ik al niet plaatsen. Gelukkig maar. U bent van harte welkom dus. Je kunt er voor die prijs met z'n drieën naartoe.

Als u met goede alternatieven komt op het moment dat er een belastingplan ligt, dan zijn die van harte welkom. Maar ik heb toch twee opmerkingen over de keuzes die de heer Jetten maakt. Ik snap, zeker vanuit het perspectief van de heer Jetten als minister voor Klimaat, dat hij graag extra belasting heft — al is het niet zo dat hij graag belasting heft — als dat het effect heeft dat het de CO₂-vervuiling, en die van bepaalde andere vervuilende stoffen, tegengaat. Het belastingniveau en de kostprijs van stroom zijn in Nederland nu zo hoog geworden dat bedrijven hier sluiten. De stroomprijs is hier 40% à 50% duurder dan in de omliggende landen. Het heffen van extra belasting op stroom en andere zaken heeft nu echt het waterbedeffect gekregen dat bedrijven hier vertrekken naar vlak over de grens. Ik zou daar dus zeer zorgvuldig mee zijn. Mocht de heer Jetten goede voorstellen hebben voor het bestrijden van belastingconstructies die meer dan 250 miljoen opleveren, dan ben ik, of eigenlijk Folkert Idsinga — dat is de collega die binnen onze fractie belastingen doet — zeer zeker bereid om te kijken of we dat kunnen doen.

De heer Omtzigt (NSC):

Welke taks?

De heer Omtzigt (NSC):

Dat is wel goed gevonden als frame. Dat is toch wel knap!

De heer Omtzigt (NSC):

Daar bleef ook best wel wat van over. Wij schaffen de subsidie af. De maatschappelijke diensttijd kan gewoon decentraal voortgezet worden. Als een jongere vrijwilligerswerk wil doen bij de voetbalclub — daar zit ik zelf bij en dat gebeurt ook; mijn dochters hebben dat gedaan — hoeft er op zich geen subsidie op te zitten om dat voort te zetten. Ik hoop van harte dat het niet alleen van subsidie afhangt. Ik zeg nogmaals — ik kan het herhalen — dat ik het een verdedigbare maatregel vind dat er geen landelijke subsidie op hoeft te zitten. We schaffen de mogelijkheid om het te doen niet af en stellen het juist zeer op prijs dat jongeren in contact komen tijdens hun schoolperiode met een totaal andere werkelijkheid dan waar zij normaal in zitten.

De heer Omtzigt (NSC):

Ja, dat is een politieke keuze die we gemaakt hebben. Overigens wijs ik u wel op de verhoogde inzet voor het Dienjaar bij Defensie.

De heer Omtzigt (NSC):

Nogmaals, de financiële plaat raakt ook de verhoudingen met de partners in het samenwerkingsverband dat we hebben in dit kabinet, dus dat zou ik met de anderen moeten overleggen. Als u met goede voorstellen komt die breed overtuigen in de Kamer, staan wij daarvoor open. Zoals ik aan het begin al gezegd heb, bestaat er ook een grote lijst van vrije onderwerpen waarbij ik graag het aanbod aanga om daar gezamenlijk initiatieven op te ondernemen.

De heer Omtzigt (NSC):

Daar moet ik even over nadenken. Overigens snapte ik het antwoord van de heer Wilders ook, die zei: laat dat nou net de persoon zijn die hier waarschijnlijk urenlang loopt te antwoorden op vragen bij de regeringsverklaring. Dat is niet een simpele hoorzitting, maar meer vergelijkbaar met een kruisverhoor. Het is dus van alle ministers degene die het meest getest gaat worden voordat de regering begint met regeren. Ik moet hier gewoon even over nadenken, maar ik wil wel de indruk wegnemen dat deze persoon niet getest gaat worden voordat die zijn werkzaamheden — zijn of haar werkzaamheden — kan aanvangen.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik ga daar even over nadenken. Ik denk dat het niet per se noodzakelijk is, maar laat mij er gewoon even over nadenken als u met een voorstel komt.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik wijs er toch op dat dit de eerste coalitie is die alle bewindspersonen, inclusief de helft van de bewindspersonen die van buiten komt, blootstelt aan een publieke hoorzitting. Dat is nogal wat wat je vraagt van mensen. Natuurlijk is er meteen weer zoiets van "én het moet meer, én het moet harder", maar ik vind het nogal wat wat wij van mensen met een publiek ambt vragen. De heer Timmermans weet hoe zwaar dat kan zijn, gezien de publieke ambten die hij heeft uitgeoefend. Ik hoop dus wel dat we heel hard op de inhoud gaan zijn — daar reken ik ook op, daar reken ik ook op bij de heer Jetten en de heer Timmermans — maar enigszins zacht op de persoon.

Voorzitter. Het is een akkoord op hoofdlijnen. Formateur Richard van Zwol zal samen met de vier partijen een minister-president aanzoeken, zoals ik zojuist al zei, en daarna een aantal ministers. Deze ministers zullen daarna samen de tijd nemen om een regeerprogramma voor de komende jaren te schrijven. Ik heb al een aantal waardevolle suggesties gehoord, of het nou mantelzorgers betreft of de verhouding met de samenleving, waar ze in mijn ogen aandacht aan kunnen besteden in dat regeerprogramma, maar het is hún regeerprogramma.

Deze nieuwe procedure heeft voordelen. Politieke partijen houden hun kenbaarheid en kopstukken zijn niet langer gebonden aan het spreken met één mond, waartoe leden van het kabinet gehouden zijn in Nederland. Daardoor was het altijd onherkenbaar wie waarvoor stond in een kabinet en raakte het politieke midden zijn kleur volledig kwijt. Dit was een van de redenen voor de politieke aardverschuiving die we gehad hebben. Want wat ik hier vandaag ook gehoord heb, enige analyse over waarom er zo'n grote verschuiving is geweest, heb ik nog niet overal gehoord. Er zijn veel vrije onderwerpen waarop de regering of de politieke partijen een meerderheid in de Tweede Kamer en overigens ook in de Eerste Kamer kunnen vinden. Dat is het zuurstof voor de democratie.

Voor Nieuw Sociaal Contract zijn er nog twee aandachtspunten. Vanzelfsprekend begeeft de regering zich binnen de kaders van de rechtsstaat. Dat hebben we ook nog expliciet afgesproken, veel duidelijker dan andere regeringen dat gedaan hebben. Na het toeslagenschandaal, waarbij dertien wetten jarenlang overtreden zijn, was er ook enige aanleiding om het daarover te hebben. De plannen van de regering moeten uitvoerbaar zijn. Bij de tijdelijke commissie Uitvoeringsorganisaties — dat was een parlementair onderzoek van de regering — was er een advies om een uitvoeringstoets te brengen op het regeerakkoord. In de ogen van Nieuw Sociaal Contract is het wenselijk dat de nieuwe regering haar eigen plannen in het regeerprogramma ook toetst. Want op het moment dat iets niet helemaal uitvoerbaar is of dat er kleine problemen zijn, kunnen de uitvoeringsorganisaties, die zwaar werk doen en die ook overbelast zijn geraakt de afgelopen jaren, of het het COA en de IND betreft, of het de Belastingdienst betreft, het UWV of het CBR, tijdig zeggen: dit kan wel en dit kan niet. Dat helpt ons alleen in het vertrouwen van de burger.

Dank u wel, voorzitter.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik denk dat het goed is dat wij met z'n vieren dat gesprek morgenochtend aangaan. U weet: de twee kerntaken van de minister-president zijn het leiden van de ministerraad en het vertegenwoordigen van Nederland in het buitenland. Dat zijn de twee kerntaken die de komende minister-president goed moet kunnen uitvoeren.

De heer Omtzigt (NSC):

We gaan samen kijken hoe we dat het beste kunnen doen. Het is logisch dat de heer Wilders, die met zijn PVV 37 zetels in de Tweede Kamer heeft gekregen bij de vorige verkiezingen, daarbij een zeer zware stem heeft.

De heer Omtzigt (NSC):

In Nederland hebben we de regel dat er uitgegaan wordt van het vertrouwen van de Tweede Kamer in het kabinet of in een bewindspersoon, tenzij het tegenovergestelde blijkt. Dus als er geen motie van wantrouwen ingediend wordt, dan wordt er gewoon van uitgegaan dat dat vertrouwen er is. Er is geen expliciete vertrouwensstemming, zoals die wel bestaat in andere parlementen. De regering regeert en zal af en toe gewoon contact zoeken. Dat contact zal ze natuurlijk vaak zoeken met de partijen die bewindspersonen geleverd hebben, maar dat zal ze ook zoeken met andere partijen omdat er een behoorlijk aantal vrije kwesties is. Daar nu al precies een regelboekje voor geven zou de complexe werkelijkheid die zich gaat voordoen geweld aandoen.

De heer Omtzigt (NSC):

Die moeten ze aangeven. De regering regeert en wij controleren wat er dan gebeurt.

De heer Omtzigt (NSC):

De uitvoeringstoets dient breed gedaan te worden. Ik heb er vertrouwen in dat we op asiel en migratie een paragraaf hebben liggen die uitvoerbaar is. Ik zit er a priori dus wat anders in dan mevrouw Bikker, gelet op de verwachtingen die ze hier wekt. Maar mocht er iets misgaan — de asielketen is kwetsbaar; dat hebben we de afgelopen jaren gezien — dan zal daarop geacteerd worden. Maar het hele idee dat ik hier krijg, is dat dat de enige uitvoeringsorganisaties zijn. Als politiek hebben wij soms het onmogelijke gevraagd van de Belastingdienst. Wij hebben Belastingdienst/Toeslagen soms iets te snel iets laten uitvoeren. Bij het CBR waren er wachttijden van maanden waardoor mensen geen herkeuring kregen of geen eerste rijbewijstoets konden afleggen. Denk ook aan de problemen die we bij DUO hebben gehad. Ik kan alle uitvoeringsorganisaties langsgaan. Als je denkt dat deze toets bedoeld was voor één uitvoeringsorganisatie, dan heb je het mis. Dat is die namelijk niet.

De heer Omtzigt (NSC):

Bestaanszekerheid staat als eerste genoemd.

De heer Omtzigt (NSC):

Dat is waarom we dat open neerleggen bij de regering. Daar moet goed rekening mee gehouden worden. We gaan er ook van uit dat ze daar rekening mee houden met zo'n uitvoeringstoets. Dat zou nieuw zijn, want dat hebben vorige regeringen niet gedaan. Nogmaals, ik zou mijn handtekening niet onder dit hoofdlijnenakkoord gezet hebben als ik niet zou denken dat het uitvoerbaar zou zijn. Ik denk dat het uitvoerbaar is. Ik heb er vertrouwen in dat wij de goede mensen gaan vinden die dit kunnen uitvoeren. Ik heb er ook alle vertrouwen in dat we ooit wel een keer een probleem onderweg gaan tegenkomen dat we niet van tevoren gezien hadden. Ook dan zullen we gewoon handelen.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik vind dit niet zo spannend. Ik vind het volstrekt logisch dat we goed nadenken over de financiën. Als het hier zo zou kunnen zijn dat we wisselende meerderheden zouden kunnen vinden om extra geld uit te geven en extra bezuinigingen te doen, kan ik u verzekeren dat we voor de categorie extra uitgeven ontzettend veel wisselende meerderheden zullen vinden en dat het voor de categorie bezuinigen in één keer een heel stuk magerder wordt. Dat is hoe het werkt, of je nou in de gemeenteraad zit, of het over uw eigen huishoudportemonnee gaat of het hier over de rijksbegroting gaat. Dus ja, natuurlijk zal er dan met elkaar gesproken worden, omdat er op elk moment meer wensen zijn, meer noden van de samenleving, of dat over armoede gaat, over Oekraïne gaat, over het toeslagenschandaal of over of we wel genoeg geld voor de zorg hebben. Er zijn altijd meer noden dan er geld beschikbaar is en deze vier partijen hebben ook enige terughoudendheid bij het verhogen van belasting, kan ik u verzekeren.

De heer Omtzigt (NSC):

Nou, de heer Timmermans heeft niet goed opgelet, dat de helft van de ministers van buiten komt, dat de vier partijleiders in de Tweede Kamer blijven, dat er een minister-president van buiten aangezocht wordt, dat er een hoofdlijnenakkoord is dat door de ministers zelf uitgewerkt gaat worden in een regeerprogramma. En ja, er moeten financiële afspraken gemaakt worden, want er is werkelijk waar geen coalitie te vormen als je geen manier van afspraak hebt over hoe je met de financiën omgaat. Als we dat spannend gaan vinden, dan snap ik 'm echt niet meer.

De heer Omtzigt (NSC):

De democratie betekent dat de Nederlandse kiezers op 22 november met 37 zetels duidelijk hebben gemaakt welke koerswijziging ze willen, ook op het gebied van migratie. Wij wilden overigens ook een koerswijziging op migratie, ook al was die wat minder hard op een aantal punten dan die van de PVV. De democratie betekent ook dat je daar goed rekenschap van geeft en niet tegen een hele grote groep kiezers zegt: u bent geen onderdeel van deze democratie. Daarom hebben wij het proces de afgelopen maanden vormgegeven zoals het is vormgegeven. We hebben het vormgegeven door eerst te praten over wat wij vinden wat die basisregels van de democratie zijn. Daar kwam op 10 januari een verklaring over uit. Die verklaring ging er ook van uit dat we ons houden — dat hebben alle vier de partijen hier ook bevestigd — aan het internationaal en Europees recht. In die verklaring stond dat wij de grondrechten beschermen, bijvoorbeeld door de islam en het christendom beide te zien als een godsdienst. Op godsdienst zijn overigens alle vormen van kritiek gewoon toegestaan. Dat is een verklaring waar ik geen kritiek op gehoord heb van de heer Dassen. Ik denk dat hij 'm zelf had kunnen ondertekenen. De partijen zullen zich ook binnen de grenzen van de rechtsstaat begeven. Dat hebben ze alle vier spontaan gezegd.

Er ligt nu een hoofdlijnakkoord. We hebben hier nu tot 17.30 uur gezeten, waarbij ik nog niet op één punt heb gehoord waarom het niet zou voldoen aan die basislijn. We zijn dus heel duidelijk geweest, bijvoorbeeld dat we antisemitisme en moslimhaat hard zullen bestrijden. Daarom denk ik dat dit verantwoord kan in de vorm van het extraparlementair programkabinet, dat we net beschreven hebben. Ik denk dat dat recht doet aan de uitslag. De heer Dassen kan mij, maar ook alle anderen, er dagelijks op aanspreken als iemand iets zou doen. Maar meteen zeggen dat het niet kan, zonder te zeggen hoe het wel kan, laat ik niet gebeuren.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik ga 'm zo nog even bekijken. In het hoofdlijnenakkoord staat heel duidelijk dat er een lijst komt van de GRECO-aanbevelingen, waar de heer Dassen en ik ons op baseerden, en dat we die gaan volgen. Al het andere is een vrije kwestie, dus ook daar zullen we gewoon initiatieven blijven nemen op zaken als een lobby- en draaideurverbod. Het huidige kabinet was daar overigens al een stukje mee bezig, gezien de brieven die we in de afgelopen twee maanden gekregen hebben. En toch: dit is het eerste kabinet dat in het hoofdlijnenakkoord heeft staan dat er een grondwettelijk hof wordt opgericht, waarbij de grondrechten, die al sinds ... Wij zijn het enige land in heel Europa waar je niet naar de rechter kunt als je grondrechten aangevallen, geschonden, worden. Dat kan niet in Irak, Cuba, Noord-Korea en Nederland. Dat gaan we regelen. We gaan kijken hoe we ervoor kunnen zorgen dat de media minder geconcentreerd wordt. Er komt een extra toetsing. Ik heb gisteravond opgemerkt dat DPG — dat heeft meer dan tien krantentitels, van Trouw, de Volkskrant en Het Parool tot het AD, alle regionale dagbladen, van Tubantia tot PZC en van het Brabants Dagblad tot de Stentor, en ook NU.nl — bijvoorbeeld RTL en Videoland zou kunnen overnemen. Dan is er namelijk een concentratie waardoor je de pluriformiteit verliest. Er staat 200 miljoen voor goed bestuur. Er is op dit moment een Staatscommissie rechtsstaat bezig om te kijken hoe de instituties versterkt kunnen worden. Daar sta ik voor, elke dag. Ik ben mijn werk in Malta, in Polen en zelfs in Rusland de afgelopen jaren niet vergeten. Daar kunt u me op elk moment op aanspreken.

De heer Omtzigt (NSC):

Sorry, ja, u heeft gelijk. Dat klopt.

De heer Omtzigt (NSC):

Nee.

De heer Omtzigt (NSC):

Het verslechteringsverbod hebben we in Nederland op landniveau strakker vormgegeven dan andere landen. Ik denk dat u dat straks met mevrouw Van der Plas kunt uitdiscussiëren. Ik sta voor de rechtsstaat. Ik laat me hier ook niet aanmeten dat ik hier niet vecht en blijf vechten voor onafhankelijke instituties. Dat is precies wat ik het afgelopen jaar heb gedaan en ook blijf doen. Als u naar het ambitieuze hoofdstuk nummer 7 van het hoofdlijnenakkoord kijkt, ziet u dat veel instituties aanzienlijk versterkt worden. En ja, er zijn grote verschillen van opvatting tussen de vier partijen. Dat hoort bij politieke partijen. Dat kan, maar dat betekent niet dat je geen vormen van samenwerking aangaat. Wij hebben een vorm van samenwerking gevonden waarbij het mogelijk is om elkaar erop aan te spreken als je vindt dat een andere partij ergens niet aan voldoet. Dat kan ook over ons gezegd worden en dat doet u op dit moment.

De heer Omtzigt (NSC):

We zitten hier in het hart van de democratie, waar 150 volksvertegenwoordigers gekozen zijn die allemaal de eed op de Grondwet afgelegd hebben en ook gezegd hebben dat ze zich eraan gaan houden. Van alle Kamerleden probeert u het nu mij aan te smeren dat ik het minst gezegd zou hebben van schendingen van de rechtsstaat van de afgelopen paar jaren. Denkt u dat, als dat zou gebeuren in Nederland of in Europa, in de politiek of elders, in mijn eigen partij of elders, ik er dan niets mee zou doen? Dat werp ik verre van mij, mevrouw Ouwehand. Daar kunt u me ook dagelijks op aanspreken.

De heer Omtzigt (NSC):

Mevrouw Ouwehand beweert hier dat ik niks gezegd zou hebben over het bestaansrecht van de Palestijnen. Dat is mij net gevraagd en ik heb duidelijk laten weten wat ik daarvan vind. Juist op dit moment, nu die oorlog in Gaza aan gang is, zult u mij daarover horen. U zult mij horen over de verschrikkelijke aanvallen door Hamas op 7 oktober. Maar u zult me zeker ook horen over het bestaansrecht van de Palestijnen en over de Israëlische acties in de Gazastrook. Dat kunt u ook zien in de inbreng van onze collega Caspar Veldkamp. U zegt net dat ik er niks van gezegd heb. Dat klopt apert niet. Het klopt apert niet dat ik me niet soms uitspreek. Als u daarnaar vraagt, zal ik dat ook doen. Ik ben overigens niet de enige scheidsrechter in dit parlement; dat is de rol waar u me nu in probeert te duwen.

De heer Omtzigt (NSC):

Op het voetbalveld op zaterdag ben ik gelukkig de enige; dat is al moeilijk genoeg, kan ik u verzekeren.

De heer Omtzigt (NSC):

U hoort van mij waar ik afstand van neem. U vindt dat ik op commando precies moet zeggen wat ik vind. Ik zeg u vandaag dat de Palestijnen een volk zijn, dat wij dat erkennen en dat wij voor een tweestatenoplossing zijn. Dat is toch helemaal geen vraagteken? Er is toch helemaal geen vraag die daarover gesteld moet worden? Ik snap dus niet helemaal wat de heer Van Baarle, door die twijfel te zaaien, nu van mij verlangt. Er ligt hier een akkoord, een basistekst, waarin de vrijheid van godsdienst helder erkend wordt. Die is helder erkend in september … In januari. Je kunt dus gewoon van alle grondwettelijke rechten gebruikmaken.

In de tekst van het hoofdlijnenakkoord staat dat wij discriminatie, racisme, antisemitisme, waarvan ik moet zeggen dat die hard toeneemt in deze samenleving, en moslimhaat zullen bestrijden. Daar kunt u mij en andere collega's ook op aanspreken. Daar zal ikzelf ook mee bezig blijven. U noemde niet voor niets het discriminatoire karakter van het toeslagenschandaal. Juist daarvan heb ik geleerd en juist daarom staan er tal van zinnen in het hoofdlijnenakkoord. Om maar eens een voorbeeld te noemen: er staat dat alle automatische beslissingen, alle zaken die we met algoritmes doen, waardoor je die discriminatie er ongewild in kunt krijgen, herleidbaar moeten zijn. En ja, er zijn verschillen tussen politieke partijen. Dat is waarom we deze vorm van samenwerking gekozen hebben. Ja, er zijn dus tal van onderwerpen waar we niet precies hetzelfde over denken. Dat is nieuw in Nederland, maar ik denk wel dat dat belangrijk is om te erkennen. Zoals ik eerder heb laten zien op bijvoorbeeld pensioenen — waar de SP mij op aan kijkt — betekent dat dat we zelf voorstellen kunnen doen tot veranderingen van die wet. We zullen de wet niet intrekken — dat staat ook niet in ons verkiezingsprogramma — maar we zullen wel met voorstellen komen. Dat is hoe een extraparlementair kabinet werkt.

Ik denk dat we hier het afgelopen uur het eerste stukje hebben kunnen zien van hoe fel de debatten daarover zullen zijn. Ik denk dat de democratie wel vaart bij een fel debat, bij felle, duidelijke keuzes en soms ook bij het heel duidelijk de maat nemen van elkaar als iets niet klopt. Een democratie vaart ook wel bij het erkennen van de redenen voor de totaal andere verkiezingsuitslag van 22 november. Deze was totaal anders dan die we daarvoor hadden. De erkenning dat een groot gedeelte van Nederland zich niet langer herkende in en gerepresenteerd voelde door de huidige politieke partijen, is een sentiment dat ik hier bij vooral de toekomstige oppositie niet voldoende scherp gezien heb. U mag mij overal de maat op nemen en ik ben ervan overtuigd dat u dat zult blijven doen. En dat hoort erbij. Maar ik probeer ook te kijken waar deze politieke aardverschuiving vandaan kwam en welk beleid er gewenst wordt. Dat is een beleid van migratiebeperking. Dat is een beleid van meer burgerrechten. Dat is een beleid van meer woningen bouwen. Dat is een beleid om bestaanszekerheid een prominente plek te geven. En dat is wat wij de komende jaren willen waarmaken als Nieuw Sociaal Contract en waarop u ons elke dag kunt aanspreken.

De heer Omtzigt (NSC):

U heeft mij nu meerdere keren gevraagd of ik de Palestijnen als volk erken. Ik erken dat volmondig, inclusief een tweestatenoplossing. Daarmee heb ik een andere positie ingenomen dan een collega-Kamerlid van de Partij voor de Vrijheid. Wat mij opvalt, en dat zeg ik u in alle eerlijkheid, is dat ik probeer te kijken hoe we politiek omgaan met het ongemak dat ik voel. Daarom was er die verklaring van 10 januari. Dat is waarom we de dingen openlijk bespreken. Maar ik heb hier ook tegen een aantal andere collega's gezegd: hebben we ook nagedacht over wat we de afgelopen jaren niet goed hebben gedaan terwijl we 25 miljard hebben uitgegeven, over wat we niet goed gedaan hebben waardoor we grote delen van de Nederlandse bevolking volstrekt vervreemd hebben van de politiek en waardoor wij als parlement en politici onderaan de ladder van publiek vertrouwen gekomen zijn, ver onder de politie, rechters, ambtenaren, leerkrachten en verpleegkundigen? Ver daaronder! Ik wil eraan werken dat dat de komende jaren wél gebeurt en dat we begrijpen hoe we dat vertrouwen moeten terugwinnen in deze gecompliceerde, moeilijke politieke omgeving. Daarom heb ik een stap naar voren gezet.

De heer Omtzigt (NSC):

Ik zwijg niet zodat ik iemand niet voor het hoofd stoot. Ik zeg alleen wel wat van het feit dat hier maar één politicus genoemd wordt die hier dingen zou kunnen zeggen waar ik de hele dag afstand van zou moeten nemen. Maar u zult mij niet horen zwijgen. U hebt mij de afgelopen jaren als ik iets vond niet horen zwijgen. U heeft dat niet gehoord wanneer er een regering zat die ik zelf steunde en u heeft het niet gezien toen dat in Europese landen gebeurde. Ik kan een hele flauwe jij-bak doen over mensen die dat wel deden in Brussel. Ik kan dat allemaal doen, maar ik wil het niet. U heeft me toen ook niet horen zwijgen. En u zult me niet horen zwijgen wanneer mensen diep in de problemen komen door overheidshandelen. Ook dan hoort u mij niet zwijgen.

U hoort mij met oplossingen komen. Ik denk alleen dat we met deze coalitie, met dit samenwerkingsverband, een aantal urgente problemen van Nederland goed kunnen gaan oplossen. Zullen dat alle problemen zijn? Nee. Zullen we het altijd met elkaar eens zijn? Nee. Zullen we het elkaar publiekelijk vertellen wanneer we het niet met elkaar eens zijn? Ja, zelfs zo vaak dat ik tijdens de formatie weleens gedacht heb dat we elkaar ook weleens een onsje minder de maat konden nemen, of minder over elkaar in de krant konden praten. Dat hoort bij deze coalitie en dat gaat gebeuren. Daar hoeft u helemaal niet zo bang voor te zijn. Het idee dat u me alleen daarop hebt uitgedaagd in het afgelopen anderhalf uur en minder op de plannen voor Nederland, is misschien wel een compliment voor het hoofdlijnenakkoord en de openingen richting de oppositiepartijen die wij bewust in dit akkoord gelaten hebben.

De heer Omtzigt (NSC):

U voerde campagne, meneer Timmermans.

De heer Omtzigt (NSC):

U voerde campagne …

De heer Omtzigt (NSC):

Ik zwijg niet wanneer er iets gebeurt wat niet deugd. Juist daarom bracht ik u toch even in herinnering dat bij de vorige verkiezingen voor het Europees Parlement precies vijf jaar geleden de heer Timmermans als voorman van de Sociaaldemocraten campagne voerde met Joseph Muscat, de premier van Malta. Wij wisten toen al hoe corrupt zijn regime was. De heer Timmermans zei helemaal niets. Joseph Muscat moest later aftreden vanwege de moord op Daphne Caruana Galizia, omdat zijn regering ten diepste corrupt was. Wij hoorden het niet. Via de voorzitter zeg ik tegen de heer Timmermans dat als hij mij overal op aanspreekt, ik ook de heer Timmermans daarop zal aanspreken. De heer Timmermans deed dat wel in Polen en Hongarije. Waarvan akte. Hij deed dat ook toen het moeilijk werd, maar hij deed dat ook weleens een keer niet. Omdat hij mij erop aanspreekt, zal ik niet zwijgen om hem daarop aan te spreken.

De heer Omtzigt (NSC):

Daarom hebben we dit akkoord gesloten. Daarom is duidelijk dat de basis van de rechtsstaat in het akkoord zit. Daarom zitten die afspraken van januari erin. Daarom zit die versterking van de rechtsstaat erin. Daarom steek ik mijn nek uit en ga ik niet aan de zijkant staan.

En toch, ja, de Europese Commissie steunde het onderzoek naar de moord op Daphne Caruana Galizia, maar de heer Timmermans voerde campagne met degene die hoogst verantwoordelijk was. Hij prees hem voor de lhbti-rechten daar. Dat was terecht, want dat doet Malta goed. Maar de heer Timmermans zei niets over de corruptie tijdens die verkiezingscampagne. Die beelden zijn duidelijk. Ja, je moet je mond opendoen. Ja, je moet je mond ook opendoen in je eigen politieke familie. Dat heb ik ook gedaan en dat zal ik blijven doen als dat noodzakelijk is. Ik denk dat we hier binnen de democratische rechtsstaat die alle vier de partijen hebben onderschreven, vormgeven aan de plannen om een aantal urgente problemen van Nederland op te lossen. Heb ik daarbij voor honderd procent mijn zin gekregen? Of hebben wij als Nieuw Sociaal Contract — wij zijn wél een democratische ledenpartij — daarbij voor honderd procent onze zin gekregen? Het antwoord is: nee. Nee, dat heb je met twintig zetels. Je probeert uiting te geven aan je idealen. Daar vecht ik elke dag keihard voor. Daar mag u mij elke dag op blijven aanspreken, of dat nu van links of van rechts komt, of dat nu in de straat is of door mensen die in de knel zitten. Mensen weten mij te vinden. Dat vertrouwen zal ik niet beschamen.

De heer Jetten (D66):

Voorzitter. Na de verkiezingen begon volgens traditie het oer-Hollandse gezelschapsspel de formatie. Geert was er als eerste bij. Hij riep: wie doet er mee met een spelletje kwartet? Hij keek olijk de zaal in, maar bij de uitgang was het al dringen. Ikzelf stond al buiten. Frans snelde naar de exit en ook Mirjam en Henri verlieten de zaal. Caroline zat als eerste enthousiast aan tafel en zei: "Ik speel met Geert." Dilan draalde nog wat. Ondanks het feit dat ze bij de verkiezingen haar hand had overspeeld besloot ze toch: "Ach ja, waarom niet? Ik doe ook een potje mee." Pieter twijfelde nog het langst. Hij wilde eerst nog even thuis overleggen. Daarna deed hij toch mee. Hij mocht het kwartetspel beginnen. "Geert, mag ik in de categorie rechtsstaat van jou het moskeeverbod?" "Die heb ik. Die geef ik je meteen," zei Geert verheugd. "Weet je wat? Ik heb nog zo veel kaarten; je mag ze allemaal hebben, zolang je maar in dit kabinet komt zitten. En wil er nog iemand wat drinken? Want mijn ijskast zit overvol."

Voorzitter. Zo werd het kwartetkabinet geboren. BBB scoorde een kwartetje voor boeren, PVV voor asiel, NSC voor democratisering en de VVD voor defensie. Er mist nog altijd één belangrijke kaart, namelijk de kaart van premier. Het grote probleem van zo'n kwartetkabinet is dat niemand het geheel in handen krijgt. Onderwijs, gezondheid, klimaat: ze liggen allemaal op de stapel van ongebruikte kaarten. Dat is slecht voor het land. Een op de drie leerlingen kan niet goed lezen en schrijven. Schoolklassen moeten naar huis worden gestuurd omdat er geen leraar is en werkgevers staan te springen om goed geschoold personeel. Net nu we weer fors investeren in goede docenten, in het wegwerken van leerachterstanden, in vaste contracten voor wetenschappers, in meer innovatie, voeren PVV, VVD, NSC en BBB de grootste onderwijsbezuiniging van deze eeuw door. Dat is een frontale aanval op de toekomst van onze kinderen en op onze economie. Daarom zeg ik: draai deze bezuinigingsblunder terug.

Voorzitter. Over de zorg wekten de coalitiepartijen hoge verwachtingen, van de gratis tandarts en de terugkeer van verzorgingstehuizen tot het afschaffen van het eigen risico. Maar er ligt nu een akkoord met meer kwakzalverij dan echte geneeskunde. Het gevolg is dat de wachtlijsten zullen oplopen, de kwaliteit van zorg niet beter wordt en mensen uiteindelijk meer gaan betalen. Het allerbelangrijkste is nog wel dat we met elkaar niet langer en gezonder leven, want deze coalitie bezuinigt op preventie en op de GGD's. Nederlanders verdienen beter.

Voorzitter. Terwijl de klimaatcrisis ons recht in het gezicht staart, kijkt deze coalitie weg van droge zomers, overstromingen, een hoge energierekening en mislukte oogsten met duurdere groenten en fruit tot gevolg. Dit is dus ook niet het moment om die groene koers af te zwakken, maar juist om door te zetten. Het Klimaatfonds gaat niet door de shredder, zoals de heer Wilders altijd stoer riep, maar toch bezuinigt deze coalitie miljarden op duurzame energie, werkt ze groene koplopers tegen en gaan vervuilende bedrijven niet meer, maar minder betalen. Dat is oneerlijk en onrechtvaardig voor al die mensen die zo hun best doen om te verduurzamen. Het is bovendien onnodig. Want vergeet niet: als er één land is dat deze klimaatklus kan klaren, zijn wij dat. Wij zijn het land van de deltawerken en het land dat ook kan verdienen aan groene actie.

Tot slot, voorzitter. Dit kwartetkabinet is geen spelletje. Het is een instabiel experiment, met partijen die wilde beloftes doen om Europese migratieafspraken of natuurbeleid onderuit te halen, terwijl ze nu al weten dat dat niet zal gaan lukken. Daarmee kun je achteraf de schuld aan Brussel geven, en aan de rechter als boosdoener voor het feit dat die beloftes niet waargemaakt zijn. Dat is een beetje alsof je een schwalbe maakt, daar een rode kaart voor krijgt, maar vervolgens de schuld geeft aan de scheidsrechter. Nederland verdient beter. D66 zal daarom de komende tijd stevig oppositie voeren en een alternatief bieden. Want voor ons is duidelijk dat Nederland een prachtig land is, een open land, een vrij land, waarin we ons niet terugtrekken achter de dijken, maar onze centen verdienen dankzij samenwerking over de grenzen heen. D66'ers staan voor een land waarin iedereen zichzelf kan zijn. Dat is het land waar ik aan wil bouwen. Dat land laten we niet van ons afpakken.

Dank u wel.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Goedenavond, voorzitter. Voorzitter, burgers van Nederland en mensen op de publieke tribune. Allereerst wil ik de informateurs, de heer Van Zwol en de heer Dijkgraaf, bedanken voor de fijne samenwerking de afgelopen weken. Ook nu weer een groot woord van dank aan de mensen in het formatiekwartier die ons hebben ondersteund. De ambtenaren van Algemene Zaken en van de ministeries, geen vraag was hun te veel. De bodes, die altijd met een vrolijke lach op hun gezicht voor ons zorgden. De beveiligers, die over onze veiligheid waakten. En de restaurantmedewerkers, die elke dag zorgden voor de lunch en, indien nodig, het diner. Zonder jullie allemaal was dit niet gelukt. Zeer veel dank. Het was ook niet gelukt zonder de coalitiepartners: de heer Wilders, de heer Omtzigt en mevrouw Yeşilgöz. Ook dank aan hen.

Voorzitter. Op 22 november 2023 koos dit land voor een andere koers. Toen we op 24 november startten met de formatie, zei ik dat we recht moesten doen aan de verkiezingsuitslag. Dat is gelukt. Daar ben ik trots op. Daar zijn we als BBB trots op. Daar is de BBB-kiezer trots op. En daar is de ruimte meerderheid van Nederland trots op. Zeker, de weg hiernaartoe had hobbels. Maar hobbels zijn er om te nemen en dat hebben we gedaan. Wij hebben dat altijd gedaan met een positieve en constructieve houding. Wij deden dit niet voor onszelf, maar voor de mensen in het land die snakken naar een oplossingen voor veel problemen die door de vorige kabinetten niet zijn opgelost of zelfs erger zijn geworden.

Dit hoofdlijnenakkoord is een akkoord voor de hele samenleving, voor iedereen die elke dag zijn bijdrage levert aan Nederland, groots of klein, voor de stille meerderheid die zich eindelijk gehoord en gezien voelt, en voor de boeren, de tuinders en de vissers, die deze week eindelijk meer lachten dan huilden; huilen deden ze de laatste jaren volop. De wanhoop in de ogen van redelijke mensen is deze week hoop geworden. Er is ook hoop voor die kleine jongen, een boerenzoon, die mij twee jaar geleden na een bijeenkomst in Zeeuws-Vlaanderen achternarende en aan de mouw trok. Hij vroeg mij: mevrouw Van der Plas, denkt u dat ik ooit nog boer zal kunnen worden? Ik kon niet tegen hem liegen op dat moment. Ik zei: dat weet ik niet, jongen, maar ik zal er alles aan doen. Met dit akkoord durf ik te stellen dat er weer hoop is voor die Zeeuwse jongen en vele andere jonge potentiële boeren, tuinders en vissermannen. Als ik de potentie in dit akkoord niet had gezien, dan had ik mijn handtekening er niet onder gezet. Men voelt de hoop, men voelt het lef en men voelt de trots.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

In dat stikstoffonds was 17 miljard gereserveerd voor opkoop. Dat was helemaal niet voor het perspectief. Dat was voor opkoop, om boeren weg te halen, om boeren uit te kopen. 5 miljard van dat transitiefonds — 5 miljard! — zou maar richting het boerenerf gaan. Voor de rest was het bedoeld om boeren op te kopen, en dan ook nog met het idee dat we dan stikstofdoelen gaan halen. Want dat is wat Brussel zegt, hè: met dat geld moet je ook je reductie behalen. Maar wat als dat nou niet was gebeurd en we hier zo veel boeren hadden uitgekocht, voor al die miljarden? "Het duizenddingendoekje" heb ik het transitiefonds vorig jaar nog genoemd in een debat. Het is een duizenddingendoekje waar je alles mee kunt doen en waarvan niemand controleert of het geld wel bewezen effectief wordt uitgegeven. Stop dus maar met het frame dat wij 17 miljard bij de boeren weghalen. Stop dus maar over die 15 miljard, 17 miljard of enkele miljarden. Dat was namelijk helemaal niet bedoeld om op het boerenerf terecht te komen. Een heel groot deel zou ook nog gaan naar adviesbureaus en consultancybureaus. Slechts een klein deel zou terecht komen op het boerenerf.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

De nieuwe minister van Landbouw gaat hiermee aan de slag. Wij hebben hier een hoofdlijnen … Wat zegt u? U zegt dat er geen geld voor is. Maar er blijft zeker geld over. We moeten ook kijken hoe wij de doelen gaan halen. Wij hebben ook in het hoofdlijnenakkoord staan dat boeren veel meer naar doelsturing moeten — dat is iets waar het CDA ook groot voorstander van is — en dat er veel meer moet worden ingezet op innovaties. Daar wordt ook geld voor vrijgemaakt.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Nou, fijn dat u zo'n vooruitziende blik heeft. Geef mij die ook; dan ga ik morgen naar de lottoboer en vul ik het lottoformuliertje in. U heeft kennelijk een vooruitziende blik. Dat is helemaal niet …

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Als dat bij boeren wordt weggehaald …

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Of dat bij boeren wordt weggehaald, is aan het nieuwe kabinet. Dat hangt ook af van hoe wij in Brussel omgaan met de stikstofregels. Wij gaan daarvoor naar Brussel. Daar gelooft niemand in, maar wij wel. Wij hebben ook al een nieuwe stikstofwet aangekondigd. De KDW's moeten uit de wet worden gehaald. Er moet een andere drempelwaarde komen. Het AERIUS-model moet vervangen worden zodra er een juridisch houdbaar alternatief is. Ik ben gelukkig dus wat optimistischer dan de heer Bontenbal.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Nee, de heer De Groot zal dit akkoord niet zo leuk vinden, denk ik. Dat snap ik. De heer Jetten zegt: boeren willen stoppen. Weet u waarom boeren willen stoppen? Omdat ze het gewoon helemaal spuugzat zijn hoe ze behandeld worden. Er zijn ouders die tegen hun kinderen zeggen: neem het bedrijf alsjeblieft niet over. Dat heeft er niks mee te maken dat ze geen toekomst meer zien vanwege regelgeving. Dat speelt wel mee, want de afgelopen jaren is er constant sprake van stapelende regelgeving, maar het heeft het meest te maken met hoe zij door sommige groepen, sommige partijen en sommige individuen zijn weggezet in Nederland. Dat heeft er de afgelopen jaren toe geleid dat de boeren wanhoop in de ogen kregen. Dat is wanhoop in de ogen van redelijke mensen, zoals de heer Remkes zei.

Als de heer Jetten denkt dat hij mensen een plezier doet door ze uit te kopen … Het is één groot drama op het boerenerf om uitgekocht te worden. Ik lees en krijg dagelijks berichten van melkveehouders die voor de laatste keer de melk laten ophalen, die voor de laatste keer hun koeien verzorgen en met het hele gezin huilend op het erf staan als de koeien weggaan. Dat is hier helemaal niet in het vizier geweest. "Joh, laat ze toch stoppen. Dat is hartstikke mooi, zo'n zak geld. Daar kunnen ze lekker hun stallen mee afbreken. Het is toch hartstikke mooi wat we hier doen?" Wat wij hier doen, is verschrikkelijk.

Wat wij de boeren de laatste jaren in Nederland hebben aangedaan, is verschrikkelijk. Generaties lang hebben ze daar gezeten en zijn ze boer of visser geweest. Het is een hele levensstijl. Ze hebben gezorgd voor het landschap, voor toerisme en recreatie in de buurt en voor gezond voedsel. Ze hebben alles gedaan wat de maatschappij van hen heeft gevraagd. En ze zijn hier weggezet als "dierenbeulen", "gifspuiters", "milieuvervuilers" en "mensen die we hier liever niet hebben". De heer Timmermans zei laatst nog: de intensieve veehouderij moet hier maar weg, die moet maar even verplaatsen, net als de glastuinbouw, want die zijn wel een beetje ongewenst. U kunt het hier met z'n allen bestrijden, maar praat met elke willekeurige boer: boeren zijn hier in Nederland weggezet als ongewenst; ze zijn ongewenst verklaard. Dát is waarom de meeste boeren stoppen, want ze hebben er gewoon helemaal genoeg van.

Ik snap dat. Partijen hier zeggen dat wij valse hoop geven. Nee, wij geven boeren hoop. Boeren snappen heel goed dat wij dat containerschip niet ineens kunnen draaien en dat het niet morgen allemaal geregeld is. Dat zeggen ze ook. En als je iets hebt wat uiteindelijk niet lukt, maar ze hebben wel gezien dat je er kei- en keihard voor strijdt — iets wat hier is nagelaten, want boeren moesten weg — dan krijgen ze weer vertrouwen in de toekomst.

En voorzitter, weet je wat vertrouwen in de toekomst doet met mensen en met bedrijven? Ze gaan weer investeren. Ze gaan weer dingen doen. Maar alles wat hier gebeurd is, heeft die hele verduurzaming misschien wel op slot gezet, omdat het óf niet kon, óf niet mocht, óf het was nooit goed genoeg. En elke ondernemer in Nederland weet dat als mensen toekomstperspectief hebben — dat begint bij vertrouwen, in de trant van: hèhè, ik mag er zijn; ik hoef hier niet weg — zij gaan investeren in bedrijven. Dan hebben zij weer goede hoop.

Moet ik mij daarvoor schamen? Nooit. Nooit zal ik mij daarvoor schamen. Wat we regelen, dat regelen we. Wat niet kan, dat zullen we uiteindelijk zien. Maar ik ga ervan uit dat het wél lukt. Ik heb de hele linkse hoek in deze Kamer de hele dag alleen maar horen zeggen "het lukt niet, het kan niet." Zo gaat het al vanaf 22 november: ach, het gaat ze nooit lukken, haha, komt nooit goed. Dat is de sfeer die daar heerst. De sfeer die hier heerst, aan deze kant, is: "Jongens, we gaan ervoor. We gaan het aanpakken. We zijn er positief in en we zijn er ook positief in dat het lukt." Ik ben daar blij mee, en niet alleen ik: een grote meerderheid van Nederland staat te juichen dat deze coalitie is gevormd.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ik ben blij dat wij een positievere instelling hebben dan de heer Jetten. Dat helpt ons land namelijk wat verder.

Wat betreft het op een nette manier afbreken van de stallen: hoort de heer Jetten wel wat hij zegt? Hoort de heer Jetten wat hij zegt? "Zodat ze op een nette manier kunnen stoppen." "Zodat ze op een nette manier kunnen verplaatsen." Die mensen wíllen helemaal niet verplaatsen; die mensen wíllen helemaal niet stoppen. Die mensen willen daar blijven, op de grond waar ze generaties lang boer zijn geweest. Dat is wat ze willen en dat is waar we voor moeten strijden. "Op een nette manier verplaatsen": dit is dus waar boeren gewoon zo wanhopig van hopen. We verplaatsen op een nette manier, dan hoor je er niemand meer over, doei. Maar zo werkt het niet. Stap eens in het leven, in het hart en de ziel van een boer of een visserman, van een vissersfamilie. Het is niet voor niks dat mensen tegen mij hebben gezegd — ik heb dat hier al vaker aangegeven: Caroline, we huilen meer dan dat we lachen; doe wat!

En dat is niet alleen door regels. Boeren hebben alles gedaan wat de maatschappij vraagt, regel op regel, ze hebben altijd meebewogen en het is nooit goed. Nooit goed! Dat is wat boeren raakt. Boeren willen niet verplaatsen. Die willen niet weg. Die willen blijven, die willen boer zijn. Er wordt hier of door andere groepen weleens gezegd: joh, dan worden ze toch fietsenmaker. Als ze fietsenmaker wilden worden, waren ze fietsenmaker geworden. Heel simpel. Dan waren ze geen boer geworden; dan waren ze fietsenmaker geworden. "Dan worden ze maar fietsenmaker". Wat? Wat is dit? Dat is waar ik voor strijd.

Het afbreken van de stallen is ook zoiets bizars. Ja, dan krijgen ze geld voor het afbreken van de stallen. Als een boer al wat anders wil doen en wil stoppen, dan is het best handig om die stallen mogen te houden en daar bijvoorbeeld een recreatieverblijf van te maken, een dagopvang van te maken of daar iets mee te doen. Maar weet je hoe de regels zijn? Ja, dat mag niet hè. Kannie-magniekabinet, dat kan niet, nee. Ho, dat kan niet. U moet even die stal gaan afbreken en dan moet u een nieuwe stal gaan opbouwen. Ja, natuurlijk mag u het wel voor recreatie hebben, maar dan moet u gewoon even wat nieuws neerzetten. Ja hallo, zegt de boer, maar ik heb al een stal hè; dat kan ik gewoon zo veranderen. Nee, dat kan allemaal niet. Hier! Ze zijn helemaal gek geworden in Nederland.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ik constateer dat de heer Jetten slecht luistert. Een ding weet ik zeker. De partij die de boeren in ieder geval niet heeft geholpen de afgelopen jaren, dat is D66. En dat is uitgekomen in de zetelaantallen op 22 november 2023. Er is geen boer, met gezond verstand zeg ik erbij, in Nederland die niet ... Ik heb het over de partij en niet over de personen.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Nou ja, goed. Ik ben van één naar zeven gegaan en D66 van 24 naar negen. Tel uit je winst.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Nou, ik kom niet net uit een ei gekropen, dus natuurlijk heb ik dat afgewogen. Dat is mijn antwoord. Natuurlijk.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Agrarisch natuurbeheer.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Dat is onder andere door ook de naam "Voedselzekerheid" in het ministerie te zetten. Voedselzekerheid is een wereldwijd vraagstuk. Sinds de komst van BBB in de Tweede Kamer is voedselzekerheid veel meer op de agenda komen te staan. Daarmee moeten we ook onze boeren hier beschermen. Vroeger was het misschien van: joh, land … Ik kan me het volgende nog herinneren; ik denk dat het in 2017 was. Ik was De Wereld Draait Door aan het kijken toen alle ministersposten bekend werden gemaakt. Matthijs van Nieuwkerk zei nog iets als: o ja, en Carola Schouten krijgt het ministerie van Landbouw; die heeft ook wat gekregen. Ik zat voor de televisie en dacht: mensen hebben geen idee hoe belangrijk land- en tuinbouw is, dat hier voor voedsel wordt gezorgd en dat dit een van de belangrijkste ministeries is.

Dat hebben wij wel op de kaart weten te zetten, want niemand kan meer om het ministerie van Landbouw heen, en zal dat straks ook niet kunnen. Niemand kan er meer omheen dat onze boeren, tuinders, telers en vissers in Nederland echt de mooiste taak van de wereld hebben, namelijk gezond voedsel produceren. Wij hoeven de wereld niet te voeden als Nederlandse agrarische sector, maar we kunnen wel helpen de wereld te voeden. Nederland heeft een vruchtbare delta, goede grond, een goed klimaat, goede infrastructuur, rivieren waarover getransporteerd kan worden en goede wegen. Het is heel belangrijk om dat in Nederland te houden. Andere landen die dat niet hebben, tikken echt op hun voorhoofd, zo van: waar zijn jullie mee bezig? Die denken echt: waar zijn jullie mee bezig?

Ik was een paar weken geleden nog in Rome. Daar heb ik gesproken met Hans Hoogeveen, jullie allen welbekend. Hij heeft jarenlang op het ministerie van Landbouw gewerkt en werkt nu voor de voedselorganisatie in Rome. Daar wordt ook gezegd: "Jongens, jongens, jongens, waar zijn jullie mee bezig in Nederland? Snappen jullie wat jullie aan het doen zijn?" Als het eenmaal weg is, komt het nooit meer terug. Er is geen mens in Nederland die tonnen of miljoenen gaat investeren in een boerenbedrijf als de toekomst hier niet zeker is. Niemand gaat dat doen. Het buitenland kijkt naar ons en denkt: ze hebben geen idee wat ze aan het doen zijn. We hebben bijna de meest vruchtbare landbouwgrond ter wereld en de beste boeren, met de hoogste kennis, universitair geschoold vaak nog.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ik geef antwoord op een vraag. Ik probeer daarvan het belang te zien, omdat mij gevraagd werd of ik een en ander wel heb afgewogen. Ja, ik zou bijna zeggen "ik ben gekke Henkie niet", maar dat wordt onze Henk weer boos.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Nee.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Mij wordt heel vaak gevraagd: welke zekerheden heeft u? Ik heb geen zekerheid. Ik heb nergens zekerheid over. Ik zei vorige week tegen de pers ook: als ik hier van de roltrap val, dan ben ik dood. Ik ben dus zelfs niet zeker dat ik vanavond levend dit pand verlaat. Dus ik vind dat zulke rare vragen altijd: welke zekerheden heeft u, welke garanties heeft u? Garantie krijg je op de wasmachine. Dat is waar je garantie op krijgt. Maar wij gaan hiervoor, wij strijden hiervoor. Het is een goed doordacht akkoord. De handtekeningen van alle vier de partijen staan eronder, ook van de VVD, ook van NSC en ook van de PVV. Je hebt natuurlijk nooit garanties, maar je zet er niet iets waarvan je niet gelooft dat het kan. Het kan wel. Er zijn landen die ook met een onmogelijke taak naar Brussel zijn gegaan en die het ook lukt.

Wij hebben redelijk vaak gehoord dat er in Brussel tegen ons wordt gezegd: er is hier, in Brussel, gewoon verbazing over hoe weinig zichtbaar Nederland is om dingen te bereiken voor het land. Andere landen lopen daar met honderden mensen rond. Ngo's, de Greenpeacen van de wereld: allerlei organisaties zitten daar elke dag met z'n honderden en die zitten de hele dag koffie te drinken met Europarlementariërs, met ambtenaren. Die zitten allemaal dingen door te geven. Mevrouw Bikker kan nee schudden, maar dat is wat er daar gebeurt. En wij zijn Nederland. Wij willen altijd voorloper zijn en we willen koploper zijn, maar ondertussen hebben we onszelf daar heel gedienstig neergezet. Dat is ook, zeg ik via de voorzitter tegen mevrouw Bikker, wat wij horen in Brussel. Dat is niet even meneer weet ik veel wat met welke achternaam die ons dat even op straat zegt: hé, heb je dat gehoord? Nee, wij praten ook met mensen. We zijn niet gek. We hebben heel veel contacten in Brussel. Dat is overigens ook de reden dat we meedoen aan de Europese verkiezingen 6 juni. Stem BBB, zeg ik er maar even bij.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Dat zijn hele grote woorden die de heer Timmermans hier gebruikt. Hij zegt dat het de volksgezondheid raakt en dat de waterkwaliteit beter moet. Nederland is een delta, dus we liggen laag. Dat betekent dat water uit grote delen vanuit het zuiden en het oosten van Europa Nederland binnenstroomt. In Duitsland zijn de stikstofnormen voor het water veel hoger dan in Nederland. In België zijn ze ook hoger. Wij hebben hele strenge normen. Die zijn veel strenger dan in Duitsland en België. Dus waar de Maas bij wijze van spreken in het zuiden ons land binnenkomt, aan de Duitse kant, of aan de Belgische kant ...

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ja, zeker. Maas, Waal, Rijn, IJssel. Ja, ook de IJssel. Dat is weer een zijtak van de Rijn. Ik ben ook op school geweest, hoor. Maar de heer Timmermans weet wat ik bedoel. De rivieren die uit het zuiden of het oosten het land binnenkomen, krijgen in Duitsland of in België de kwalificatie "in orde", maar zodra ze in Nederland zijn, is de waterkwaliteit niet goed. Dat heeft te maken met de strenge normen die wij in Nederland hebben. Wij als Nederland hebben er zelf voor gekozen om heel Nederland als kwetsbaar gebied aan te wijzen, terwijl niet elk gebied kwetsbaar is en niet in elk gebied de waterkwaliteit overal even goed of even slecht is. Dat willen wij veranderen. Ik wil de heer Timmermans ook nog wel eventjes herinneren aan het gesprek dat wij hier hadden vorig jaar, toen wij met grote overmacht de Provinciale Statenverkiezingen hadden gewonnen en in alle provincies de grootste waren geworden, en ook niet voor niks een aanzienlijk aantal zetels hebben behaald in de waterschappen, met deelname aan 21 van de 21 waterschappen.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Dat zijn leuke tijden; daar heb ik het zo graag over. Maar nu even terug. Toen heb ik de heer Timmermans hier uitgenodigd. Ik vond het zeer aardig dat hij ook de moeite nam om daarvoor naar Den Haag af te reizen. Toen hebben wij hier een heel gesprek gehad. De heer Timmermans als Eurocommissaris is een heel andere heer Timmermans als fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA. De heer Timmermans heeft in dat gesprek gezegd: wij zijn het een beetje zat om de boeman te zijn van Nederland; constant wordt er tegen de EU gezegd dat het allemaal niet van Europa mag, en dat ben ik wel een beetje beu, want er mag heel veel binnen Europa. Toen heb ik aan de heer Timmermans nog het volgende gevraagd. In de Vogel- en Habitatrichtlijn bijvoorbeeld zit een uitzonderingsregel. Dat is iets technisch; dat hoef ik niet helemaal uit te leggen. Wanneer is iets dan een crisis? Wanneer kun je dan spreken van een crisis? Toen zei de heer Timmermans tegen mij: "Dat bepaalt elke lidstaat zelf. Die legt dat voor aan Brussel. Jullie moeten eens ophouden met zeggen dat Brussel zo streng is, want dat zijn wij helemaal niet." Maar als GroenLinksfractievoorzitter zit de heer Timmermans hier een ander verhaal af te steken. Vorige week zei hij tegen de pers: het is allemaal wensdenken; ze zien je in Brussel aankomen. Jawel, meneer Timmermans, zeg ik via de voorzitter.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ik kan me dat gesprek nog heel goed herinneren en u kan dat iets minder.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Dat wil de heer Timmermans niet. Dat is nou juist het grote probleem. Hij wilde het ook niet toen hij Eurocommissaris was. Er ligt bijvoorbeeld een rapport van het RIVM. Dat is een wetenschappelijk rapport. Er ligt ook een rapport van Herman de Boer van de universiteit van Wageningen. Daarin wordt duidelijk gesteld dat de uitspoeling van nitraat naar water bij het gebruik van kunstmest vele malen hoger is dan bij het gebruik van dierlijke mest. Dat rapport is uiteindelijk een keer, zij het te laat, in Brussel terechtgekomen. Niemand doet er daar wat mee. We weten dat boeren minder stikstof uit dierlijke mest op het land mogen brengen, nu de derogatie afgebouwd wordt.

We weten hier — het is willens en wetens — dat dat uiteindelijk door kunstmest vervangen moet worden. Want gras groeit niet alleen op water en zonlicht, zoals heel veel mensen denken. Boeren moeten kunstmest gaan gebruiken. We weten hier nu al dat dat tot een hogere uitspoeling van nitraat op het oppervlaktewater gaat leiden. Dat weten wij. Dat weten ze in Brussel ook. En er is geen mens die zegt: ho, maar dit gaan we niet doen! Want wat krijg je over drie of vier jaar? Dan wordt er weer waterkwaliteit gemeten. Dan blijkt dat de nitraatuitspoeling hoger is door het gebruik van kunstmest, waartoe boeren gedwongen worden, omdat ze geen gebruik meer mogen maken van het natuurlijke product mest. De nitraatuitspoeling wordt dus hoger. Dan zegt Brussel: Nederland, u houdt zich niet aan de afspraken; we gaan u nog harder pakken. Dát wil ik niet. Daarover wil ik het in Brussel hebben: Waarom hebben jullie daar niks mee gedaan? Waarom is er niet naar geluisterd?

Zijn die rapporten goed genoeg onder de aandacht gebracht? Ik wil dat weten. Wat kunnen we doen, zonder in Brussel vijandig te zijn? Ik ben dat totaal niet; ik ben hartstikke vriendelijk. Ik ben af en toe een beetje fel, maar ik ben vriendelijk. Dát wil ik weten. De heer Timmermans heeft daar niets aan gedaan en hij gaat er hier in deze Kamer ook niets aan doen. Want nu ga ik even naar de lottoboer: ik ga u voorspellen dat als wij daartoe een motie gaan indienen, de handen in de twee linkervakken hier niet omhooggaan.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Helemaal niet.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ja, ik ga het dan nog een keer zeggen en nu op het gebied van stikstof. Er liggen rapporten van de Universiteit van Amsterdam. Er ligt een rapport waarin wordt aangegeven dat het na zoveel honderd meter van een boerenbedrijf helemaal niet zeker is waar die stikstof neerdaalt. Dat is niet aan te tonen. Er is een onderzoek van de NOS van een paar maanden geleden dat heeft aangetoond dat al die miljarden, die miljarden die we hier zo graag rondstrooien om die boeren maar weg te krijgen en die in het uitkopen van duizenden boeren gestoken worden, nog niet eens 2% tot 3% stikstofreductie zullen betekenen. Op mijn vragen of we weten wat het dan gaat doen, of we weten wat er dan gebeurt en of we weten dat dat gaat helpen, heeft de minister voor Natuur en Stikstof hier letterlijk gezegd: nee. Dat was het antwoord: dat weten we niet.

Er komen straks ook nog klimaatmaatregelen aan; daar hebben we ook vragen over gesteld. Weten we wat die maatregelen gaan doen? Weten we dat dat gaat helpen? Nee, dat weten we niet. De minister voor Klimaat, de heer Jetten, heeft hier wel gezegd dat alles wat we doen, al die miljarden die we uitgeven, 0,000036 graad opwarming van de aarde gaat schelen. Nou, ik kan u vertellen dat, als ik onder de douche sta, ik er niks van merk als ik mijn kraan 0,000036 graad warmer of kouder zet. En wij gaan hier wel rigoureuze maatregelen treffen, rigoureuze maatregelen om die boeren hier weg te halen. We weten niet wat het gevolg is en ik weet wel wat het gevolg is; dat kan ik in ieder geval zeker weten. Het landschapsbeheer gebeurt niet meer. Ik zou nog graag even mijn zin willen afmaken, voorzitter.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Het landschapsbeheer gaat eraan. Want wie gaat ons landschap beheren? Wie gaat dat betalen, vraag ik aan meneer Timmermans. Dat is wat de boeren nu doen, hè. Daar moet straks ook voor betaald worden. Hoeveel miljarden gaat dat kosten? Worden die op de burger afgewenteld? En wie gaat al die boerderijen vervangen die ook een agrarische kinderopvang hebben of een zorgboerderij zijn, en die ook weggaan? Wie gaat dat doen? Wie gaat die kinderen opvangen? Wie gaat zorgen voor die mensen die nu dagelijks op die boerderij zijn? Wij krijgen daarover dagelijks mails van mensen die daar bezorgd over zijn. Wie gaat dat doen? Dat weet de heer Timmermans niet. De heer Timmermans had dit kunnen stoppen toen hij EU-Commissaris was en dat heeft hij niet gedaan. Hij gaat het hier zeker niet doen.

Dank u.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Dat is omdat wij hebben afgesproken dat wij ons aan verdragen houden. Dat kan de heer Baudet niet leuk vinden, maar zo is het nou eenmaal.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Daar hoef ik hier niet op in te gaan. Ik heb mijn mening over klimaatverandering en ik constateer dat er klimaatverandering is. De eerste groep die daar last van heeft, is die van de boeren. Er is ook bijna geen boer die het niet inziet, behalve dan misschien die halve boer waar u op het erf komt. De meeste boeren willen wel degelijk verduurzamen. Dat vinden ze ook helemaal niet erg, want zij zijn rentmeester van hun grond, van hun boerderij. Zij geven de aarde graag door aan de volgende generatie. Dat heeft niks met linksigheid of wollensokkenpraat te maken, maar met verantwoordelijkheid voor de generatie die na je komt. Klimaatverandering is ook van miljarden jaren. Ik heb net nog een stuk gelezen over het uitsterven van de dinosaurussen door een meteoriet of vulkaanuitbarstingen. Dat zou kunnen; dat heeft niks met het klimaat te maken. Maar je ziet wel dat we in de tijd dat de dinosauriërs hier leefden, een heel ander klimaat hadden, een heel ander klimaat. Ik bedoel: Antarctica is ook ooit tropisch geweest. De linkse hoek raakt nu wat verveeld door deze realistische praat. Ze mogen best gaan dineren, maar ik praat daar wel graag over, ook omdat wij uit onze eigen achterban — die is vrij groot — horen van boeren: wij vinden het helemaal niet erg om maatregelen te treffen, maar wij willen wel gewoon een eerlijk beleid, een realistisch beleid, een draagbaar beleid en een uitvoerbaar beleid; help ons daarbij. Forum voor Democratie zegt van alles: nee, dat is niet zo. Dat helpt niet. Dan komen we nergens.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Wij hebben als BBB altijd aangegeven dat beleid haalbaar, uitvoerbaar, betaalbaar en draagbaar moet zijn. In die zin kan ik een eind meegaan met de heer Baudet. Wij willen als BBB niet dat er weer extra doelen bovenop komen. Wij zijn er in Nederland goed in om dat wat de Europese Unie tegen ons zegt extra, sneller en meer te doen. We hebben in het hoofdlijnenakkoord ook op meerdere onderwerpen gesteld: geen nationale koppen boven op Europees beleid. Dit betekent zoveel als: geen extra regelgeving boven op Europees beleid doen. Zo staan wij erin. Tot die tijd staat het in Nederland ieder Kamerlid vrij om nieuwe wetsvoorstellen te doen om verdragen of wetten aan te passen. Als we dat nooit hadden gedaan in Nederland hadden we nog kinderarbeid gehad en geen stemrecht voor vrouwen. Sommige mensen in Nederland zullen er misschien wel blij mee zijn als vrouwen niet meer mogen stemmen. Dat is een grapje trouwens. Dit gaat weer een heel eigen leven leiden. Dat had ik niet moeten zeggen. Dat is mijn antwoord.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Mevrouw Ouwehand komt ook nog, dus het duurt nog wel een uurtje voordat we hier klaar zijn, denk ik.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

In ons beeld is dat dat kinderen seksuele voorlichting kunnen krijgen zoals wij dat vroeger ook op school hebben gehad. Dat is wel handig voor kinderen die in groep 7 of 8 zitten. Jongens gaan dan richting de puberteit en meisjes gaan menstrueren. Dan is het wel handig dat je weet dat je van seks met een jongen kindjes kan krijgen. Voorlichting over voortplanting en over hoe het lichaam in elkaar zit: zo hebben wij het op school gehad. Wij vinden ook dat dat moet blijven. Wij zijn er niet voor dat dat wordt afgeschaft. Er zijn ook heel veel kinderen die thuis die voorlichting niet krijgen. Dan is het wel goed dat scholen dat oppakken. Maar al die gekkigheid die over kinderen wordt uitgestort als ze 5 of 6 jaar oud zijn … Dat ze leren hoe ze … Mag ik dat woord zeggen, voorzitter? Nee? U weet het wel. Dat ze leren hoe ze bepaalde seksuele handelingen moeten verrichten aan de onderkant van het lichaam van een andere persoon — laat ik het zo zeggen — dat is toch niet normaal? Dat gaan wij kinderen toch niet vertellen? Alsjeblieft. Dat is hoe ik erin sta.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Nou, omdat wij vinden dat het moet blijven bij de normale seksuele voorlichting. Ik vind het bijvoorbeeld heel ongemakkelijk om kinderen van 5, 6 jaar oud mee te nemen in vragen over wat seks is, en met mij vinden heel veel Nederlanders dat. Kijk, ik weet niet hoe het vroeger bij de heer Jetten ging, maar op het moment dat ik leerde dat een mannetje en een vrouwtje seks hadden en daarvan een kindje kregen, dacht ik: dat hebben mijn vader en moeder dus ook gedaan. Ik schrok me helemaal kapot, want dat wilde ik helemaal niet. Ik wil helemaal niet dat ze dat hebben gedaan! Ik wil dit niet horen! Ik was toen 12 of 11. Laat staan hoe dat is als je 5 bent. Ik heb er redelijk lang over moeten doen om dat trauma …

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ja, zeker, zeker. Mijn kinderen hebben dat trauma nu! Dat gaat van generatie op generatie, kan ik u vertellen. Maar joh, als een kind 5 of 6 is, gaan we dat toch niet doen? Hou op. Weet je, die ouders kunnen dat zelf vertellen als ze dat nodig vinden. Laten we dat op school niet doen. Laten we weer gaan lezen, schrijven en rekenen. Ik weet wat de volgende vraag is, namelijk: waarom gaat de btw op de boeken dan omhoog? Ik vul die maar even in voor de heer Jetten, want dat scheelt hem weer een interruptie. Ja, kijk, dat kinderen bijna niet meer kunnen lezen of schrijven, is het gevolg geweest van jarenlang beleid waarbij wij in ieder geval niet een coalitie zaten.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Laat ik vooropstellen en duidelijk maken dat ik er niet tegen ben dat kinderen leren dat ook mannen samen kunnen zijn of vrouwen samen kunnen zijn. Dat heb ik nooit gezegd. Dat staat daar ook niet in, natuurlijk niet. Natuurlijk vind ik normaal dat kinderen dat leren. Waar ik het over heb, is de explicietheid van zaken. Die krijgen wij gewoon terug van ouders. We krijgen gewoon toegestuurd wat er in lesjes staat. Dat gebeurt gewoon. Dan kan de heer Jetten wel zeggen dat dit niet zo is, maar dat gebeurt gewoon wel. Dat is wat wij niet willen. Ik heb gezien dat er inmiddels ook aan a bij de letterbak is gekomen: lhbtiqa+. Sorry, daar ben ik misschien te onwetend voor, maar ik heb geen idee waar de a voor staat. Jongens, laten we het nu gewoon behapbaar houden voor de leeftijdsgroep. Dat staat er ook in: het is toegesneden op de leeftijdsgroep op de basisschool. Laten we al die gekkigheid die er verder bij zit, zoals ik die daarstraks heb beschreven, gewoon even achterwege laten.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Ik ga zeker terug naar mijn tekst. Even kijken waar ik was gebleven.

Voorzitter. Een van de sterkste schouders die Nederland dragen, zijn onze politieagenten. De inzet van de politie in Nederland is voor ons onmisbaar en essentieel om Nederland vrij en veilig te houden. Wij hebben grote waardering en respect voor alle politieagenten en al die mensen die elke dag voor onze vrijheid en veiligheid staan. Naast het geld dat wij in het hoofdlijnenakkoord hebben vastgesteld, is het vooral belangrijk dat de politie in haar taken wordt ontlast. Te vaak moeten zij dingen doen die niet tot hun basistaken behoren, zoals de zorg voor verwarde personen of de administratieve rimram in de asielketen oplossen. Deze taken horen niet tot de basistaken en moeten worden gedaan door andere daarvoor opgerichte organisaties. Of inzet bij demonstraties, de politie moet daar staan om te faciliteren, maar niet om met honderden uit het hele land te zijn opgetrommeld omdat er geweld of ordeverstoringen worden verwacht. Er zal dan ook onderscheid worden gemaakt tussen vreedzaam demonstreren en ordeverstorende acties. Bedreigingen en geweld worden niet getolereerd. Notoire relschoppers worden hard aangepakt en gestraft. Voetbalhooligans zullen ook harder worden aangepakt, bijvoorbeeld naar het Engelse model.

Samen met de politie en de veiligheidsketen gaan we kijken waar de middelen het meest effectief kunnen worden ingezet. Zo hebben wij ook afgesproken dat er meer zichtbare aanwezigheid en meer politie en politieposten moeten komen in de wijken, in de buurten en in de regio. Ook de recherche moet worden versterkt. Wanneer extra inzet nodig is voor onze politie, zullen wij daar met elkaar natuurlijk ook altijd naar kijken. Wij doen dat in het belang van de politiemensen die ons land veilig en vrij houden. En wij doen dat daarmee in het belang van de burger die recht heeft op vrijheid en veiligheid.

Voorzitter. Om af te sluiten een stukje eerlijkheid. Is alles in het akkoord van de ene op de andere dag uitvoerbaar? Wordt het in de komende jaren alleen maar zoet en geen zuur? Kunnen we alle 18 miljoen Nederlanders allemaal even tevreden houden? Zullen deze plannen zonder slag of stoot het licht zien? Op al deze vragen is het antwoord: nee. Maar wij zullen er wel elke dag knetterhard aan werken. Wij doen dit werk niet omdat het makkelijk is, maar juist omdat het moeilijk is. Wij doen dit voor een BBBeter Nederland.

Dank u wel.

De voorzitter:

Ik geef het woord aan de heer Bontenbal van het CDA.

De heer Bontenbal (CDA):

Voorzitter. In een van de reconstructies in de krant las ik dat, toen er nog steeds gedoe was over de titel van het akkoord, BBB-collega Henk Vermeer geïrriteerd gezegd zou hebben: "We gaan er geen CDA-tekst boven zetten." Dat lijkt mij een terechte opmerking van collega Vermeer, want dit akkoord bevat inderdaad weinig CDA-tekst.

Voorzitter. Het zoeken naar een nieuwe coalitie en het formeren van een nieuw kabinet na Tweede Kamerverkiezingen is altijd een moeilijk proces. Hoewel de inhoudelijke en ideologische verschillen tussen de verschillende partijen blijven bestaan, moet er een gemeenschappelijke basis gevonden worden. Na de confrontatie in de verkiezingscampagne moet de kunst van het compromis beoefend worden. Het vraagt om een democratische gezindheid, of ethos, om er toch met elkaar uit te willen komen. Het belang van ons land is immers groter dan het belang van de eigen partij. Dat belang reikt verder dan het hier en nu.

In het hoofdlijnenakkoord mist het CDA een gemeenschappelijke visie op de toekomst van Nederland. Het is één akkoord, met vier verschillende verhalen. Elke partij heeft haar eigen wensenlijst opgeschreven. Voor het CDA is de visie die nodig is voor Nederland glashelder: na decennia van individualisering en nadruk op het ik moeten we opnieuw werken aan een sterke, verantwoordelijke samenleving. Een samenleving waarin mensen omzien naar elkaar. Een samenleving die bereid is te investeren in een toekomst van een Nederland van alle Nederlanders, en die geen genoegen neemt met de bescherming van de status quo. Het CDA zal losse voorstellen van het nieuwe kabinet daarom beoordelen aan de hand van deze vraag: draagt het voorstel bij aan een sterke, verantwoordelijke samenleving? Dat doen we niet zozeer vanuit een oppositierol als wel vanuit ons verantwoordelijkheidsbesef dat de toekomst van Nederland mede in onze handen ligt.

Laat ik beginnen met de goede voorstellen in het akkoord. Het akkoord bevat op veel punten een voortzetting van het huidige beleid. Dat is een goede zaak, want er is ook stabiliteit in beleid nodig. Ik denk dan aan de hervormingen op de arbeidsmarkt, de inzet op volkshuisvesting, het grotendeels intact laten van het klimaatbeleid, de voortzetting van de steun aan Oekraïne, de investering in defensie en het verhogen van het kindgebonden budget om gezinnen sterker te maken.

Mijn fractie heeft ook veel vragen bij dit akkoord. Die vragen heb ik ook in mijn interrupties gesteld. Die zal ik niet herhalen. De belangrijkste vraag die ik aan de informateurs wil stellen, is welke juridische adviezen zij gekregen hebben over de migratieparagraaf. Dan doel ik vooral op de asielcrisiswet. Zijn de maatregelen die worden genoemd juridisch getoetst en dus uitvoerbaar?

Naast de goede voorstellen die het ook bevat, vindt de CDA-fractie dit een kil akkoord, een akkoord dat de samenleving niet sterker maakt. Dat betreuren wij. Het voorbeeld dat dit het meest zichtbaar maakt, is het afschaffen van de maatschappelijke diensttijd. Vanochtend demonstreerden de jongeren die hierbij betrokken zijn voor de Tweede Kamer om de maatschappelijke diensttijd in stand te houden. Jaarlijks maken inmiddels meer dan honderdduizend jongeren kennis met vrijwilligerswerk en de verantwoordelijke samenleving in de praktijk. Het CDA zal zich ervoor inzetten om de maatschappelijke diensttijd te behouden.

Voorzitter. Het akkoord is inderdaad geen CDA-tekst. Wel zal het CDA steeds met voorstellen komen — ja, meneer Vermeer, met CDA-teksten — die de samenleving op één gaan zetten. Want het gaat pas goed met ons als we het met elkaar goed hebben.

Dank u wel, voorzitter.

De heer Dijk (SP):

Dank u wel, voorzitter. Mensen hebben de hoop dat de problemen van gezinnen en kinderen in armoede worden opgelost. PVV, VVD, NSC en BBB hebben het lef om de armoede niet op te lossen, maar op het niveau van 2024 te houden. Duizenden kinderen blijven zo in armoede leven, kinderen die niet mee kunnen doen. En ze zijn er nog trots op ook.

Mensen hebben de hoop dat de problemen voor mensen die zorg niet kunnen betalen worden opgelost. PVV, VVD, NSC en BBB hebben het lef om het eigen risico niet af te schaffen, maar pas over twee jaar te halveren en hiervoor ook nog eens de premie te verhogen. En ze zijn er nog trots op ook.

Mensen hebben de hoop dat de problemen van huurders met een te hoge huur wordt opgelost. PVV, VVD, Nieuw Sociaal Contract en BBB hebben het lef om de huren niet te verlagen, maar weer verder te verhogen. En ze zijn daar nog trots op ook.

Mensen hebben de hoop dat de problemen met migratie voor de samenleving opgelost worden. PVV, VVD, NSC en BBB hebben het lef om aan de ene kant een hardvochtig beleid op asiel te bepleiten, en zetten aan de andere kant de sluizen voor arbeidsmigratie wagenwijd open, om zo het verdienmodel van bedrijven met lage lonen en slechte arbeidsomstandigheden in stand te houden en de samenleving voor de kosten te laten opdraaien. En ze zijn er nog trots op ook.

Het verkorten van de WW, het afschaffen van de Tegemoetkoming arbeidsongeschikten, geen regeling voor vroegpensioen voor zware beroepen, geen verhoging van het minimumloon: bij elkaar 1 miljard aan bezuinigingen op de sociale zekerheid. Ook in de zorg tellen de bezuinigingen op tot bijna 1 miljard euro. Het onderwijs kent een vergelijkbare bezuiniging. Het is zo ontzettend onnodig! Het gaat niet om een onsje meer of een onsje minder. Het gaat niet om een procentpuntje hier of daar. Een verhoging van de koopkracht van 0,2% voor de laagste inkomens is niet genoeg. Dat is niet de inhaalrace die nodig is, zeker niet als de hoogste inkomens en de grootste vermogens er het meeste op vooruitgaan. Dat vergroot de ongelijkheid en de tweedeling juist.

Geen euro wordt er van de grote vermogens, de aandeelhouders, de beleggers en de bedrijfswinsten gevraagd; helemaal niks. Sterker nog, ze krijgen het geld met bakken in hun schoot geworpen. Dat kan dan weer wel geregeld worden, nu en meteen ook. Het wordt nu meteen geregeld, terwijl mensen moeten blijven wachten op het afschaffen van het eigen risico, op die lagere huren en op die hogere lonen. Het is glashelder welke belangen er hier gediend worden. Het is business as usual. Het is knettergek.

Het kan anders en het kan echt een stuk beter. Op 1 mei deed de SP het voorstel voor een nieuwe miljonairsbelasting, een vermogensbelasting van 5% op de vermogens boven de 5 miljoen euro. Dit zou een minimale bijdrage zijn van de 0,3% allerrijksten van ons land. Het levert 12,5 miljard euro op. Dit voorstel deden wij omdat wij vinden dat mensen die zich inzetten voor de samenleving en die de sociale vooruitgang dienen, nu ook echt sociale vooruitgang verdienen. Met deze bescheiden vermogensbelasting kan geïnvesteerd worden in onze publieke sector, in onze zorg, in het onderwijs, in de politie, in het ov, in de hele publieke sector. Het minimumloon kan omhoog, de bijstand kan omhoog, de AOW kan omhoog en het eigen risico kan helemaal afgeschaft worden.

Mensen hebben de hoop dat er geïnvesteerd wordt in onze samenleving, voor sociale vooruitgang en goede publieke voorzieningen. Het gaat om een samenleving zonder tweedeling en met meer gelijkheid. Mensen willen dat onze samenleving weer een samen-leving wordt, dat mensen geen honger hebben, dat mensen geen angst hebben voor de kosten die zij hebben als ze naar de tandarts gaan, dat mensen zich niet in hun thuis bedreigd voelen omdat ze de huur niet meer kunnen betalen. Mensen snakken naar een samenleving zonder grote onderlinge spanningen, die ook door politici worden aangewakkerd en gevoed, zonder dat alles en iedereen voortdurend tegen elkaar opgezet wordt. Mensen willen niet dat de samenleving wordt verdeeld, maar wel dat de welvaart eerlijker wordt herverdeeld. Dat is niet wat dit akkoord biedt. Dat is niet wat deze partijen gaan leveren. Daarvoor is meer nodig. Daarvoor zal de SP zich blijven inzetten. We zullen plannen die verdeeldheid en ongelijkheid veroorzaken, bestrijden. We zullen met nieuwe voorstellen blijven komen om de politieke druk voor sociale vooruitgang binnen en buiten dit parlement op te voeren.

Voorzitter, wij zijn er klaar voor. Laat die nieuwe premier maar komen, wie het ook mag zijn. Ik kan niet wachten.

De heer Van Baarle (DENK):

Voorzitter. Vandaag bespreken we het eerste radicaal-rechtse coalitieakkoord uit de moderne parlementaire geschiedenis. Het is een coalitieakkoord waarmee Wilders en zijn PVV door VVD, NSC en BBB worden genormaliseerd. Dit akkoord is een knieval voor racisme en moslimhaat. Jarenlang zaaide Wilders haat tegen Nederlandse moslims door de islam te vergelijken met kanker en natuurrampen en door de Koran gelijk te stellen aan Mein Kampf. Wilders stelde fascistoïde maatregelen voor, zoals het verbieden van de Koran en het sluiten van moskeeën. Wilders wilde minder, minder, minder Marokkanen. De conclusie van vandaag — dat is een gitzwarte conclusie — is dat je, als je jarenlang moslimhaat, discriminatie en racisme uitdraagt, mag gaan besturen in dit land. Wilders wordt door VVD, NSC en BBB beloond voor zijn discriminerende trackrecord. Zij moeten zich hiervoor kapotschamen. Ze openen de doos van Pandora en maken normaal wat niet normaal is.

VVD, NSC en BBB vinden het gedachtegoed van Wilders blijkbaar niet alleen normaal; ze gaan het ook gewoon uitvoeren. Er wordt ingegrepen in de vrijheden van Nederlandse moslims. De islamitische gebedsoproep gaat beperkt worden, de inspectie wordt op Koranscholen afgestuurd, de hoofddoek wordt geweerd uit de politieorganisatie, de vrijheid van onderwijs wordt ingeperkt en moskeeën die geld ontvangen uit het buitenland, krijgen een probleem. De anti-islamagenda van Wilders staat niet in de ijskast, maar is allang ontdooid en staat vers in dit akkoord. Het is wellicht algemeen geformuleerd, maar we weten waar het vandaan komt en wat het doel is. DENK zal zich hier keihard tegen verzetten.

Vluchtelingen en mensen met een migratieachtergrond worden in dit akkoord gewantrouwd. Nieuwkomers worden per definitie verdacht gemaakt van antisemitisme en moeten verplicht naar het Holocaustmuseum. Dat moet alleen maar omdat de PVV en de BBB denken dat antisemitisme in de islamitische cultuur zou zitten. Dat is islamofoob, maar ook hypocriet. Want wie de lessen van het verleden daadwerkelijk geleerd zou hebben, zou nooit een partij aan de macht helpen die de antisemitische omvolkingstheorie verspreidt.

Vluchtelingen raken rechten kwijt met onrechtstatelijke voorstellen zoals een asielcrisiswet, een beslisstop en het ontnemen van rechtsbijstand. In een democratie heeft iedereen rechten, dus ook nieuwkomers. Maar deze coalitie wil daar een hiërarchie in gaan aanbrengen. Het is "eigen volk eerst"-beleid, dat de problemen van de samenleving afwentelt op mensen die hiernaartoe vluchten. Het is ook beleid waarmee Nederland zich internationaal zal isoleren. Door ons zo op te stellen tegenover de internationale gemeenschap, op het gebied van vluchtelingen maar ook op het gebied van klimaat bijvoorbeeld, zal Nederland steeds vaker alleen komen te staan. Daar komt bovenop dat het budget voor ontwikkelingshulp totaal wordt uitgekleed, terwijl de wereld letterlijk in brand staat. Deze coalitie van Israël-knuffelaars doet daar nog een schepje bovenop door als Nederland weg te kijken van de Israëlische oorlogsmisdaden in Gaza en door als een van de weinige landen de ambassade van Nederland naar Jeruzalem te willen verplaatsen. Dat is radicaal isolationisme.

Voorzitter. Dit akkoord betekent ook een kaalslag wat betreft onze solidariteit en de kansengelijkheid in dit land. De investeringen in bestaanszekerheid zijn karig. De doelstellingen wat betreft armoede en kinderarmoede zijn gewoon lamlendig. De armoede gaat volgens het CPB zelfs stijgen. Er wordt bezuinigd op onderwijs en kansengelijkheid. Geld dat beschikbaar is voor kwetsbare jongeren, wordt daarmee weggeroofd. Langer doen over je studie, wordt beboet.

Terwijl heel veel Nederlanders hun rekening niet meer kunnen betalen, gaan deze vier partijen bijna 2 miljard euro aan snoepjes uitdelen aan rijke aandeelhouders, mensen met veel vermogen, grote bedrijven en de fossiele industrie. Tegelijkertijd moet de gewone Nederlander gaan betalen. Benzine en diesel worden duurder. Studeren wordt duurder. Tijdschriften en kranten worden duurder. Dan hebben we ook nog de Wilders-wokebelastingen, in de vorm van een vliegtaks en een belasting op plastic verpakkingen. Wie had ooit kunnen denken dat Wilders de agenda van Sigrid Kaag zou gaan uitvoeren?

Maar laten we ook hoopvol zijn: dit is een fatamorganakabinet. De asielmaatregelen gaan het niet halen bij de rechter, de miljardenbezuinigingen op de overheid gaan ze niet rond kunnen rekenen, en de miljardenbezuinigingen op de EU, de afdrachten, gaan er niet komen. Binnen de kortste keren moet het radicaal-rechtse kabinet terugkomen naar de Kamer en dan komt deze coalitie voor een splijtende keuze te staan: nog meer miljardenbezuinigingen of het kabinet laten klappen. Ik voorspel u: dit gaat klappen. Hoe dan ook, ik ga daar niet op wachten, wij gaan daar niet op wachten. DENK gaat zich op alle mogelijke manieren keihard verzetten tegen deze radicaal-rechtse combinatie, met alle parlementaire middelen die tot onze beschikking staan.

Mevrouw Ouwehand (PvdD):

Voorzitter, dank u wel. Donkere tijden voor Nederland: voor het eerst in de geschiedenis is er een radicaal-rechtse coalitie aan de macht. Dat komt niet uit de lucht vallen. Dat is het gevolg van jarenlange ophits- en zondebokpolitiek, waar onder andere de VVD, die in een existentiële crisis lijkt te zitten, toch wel enthousiast aan heeft meegewerkt met de PVV-corvee dat wij al jaren van ze kennen.

Voorzitter. We hoorden u vorige week een gedicht voorlezen van Lucebert. Ik zeg er eerlijk bij dat ik het niet altijd even gemakkelijk vind, maar dat gedicht heb ik wel vaker als inspiratie gebruikt: alles van waarde is weerloos. En alles van waarde heeft onze rechtsstaat nodig. De natuur waar we met z'n allen volledig afhankelijk van zijn, de bescherming van minderheden, het basale gegeven waar je op moet kunnen vertrouwen dat je gelijk bent hier in Nederland en dat je niet als minderwaardig wordt weggezet, als tweederangsburger wordt behandeld, dat je niet tegen elkaar wordt opgezet. Zo'n samenleving, daar is die rechtsstaat voor. Die rechtsstaat is ervoor om de macht te kunnen bevragen. Om tegenmacht te organiseren. Die rechtsstaat moet je dus respecteren.

Het was al een zeer zorgwekkend teken dat de coalitieonderhandelingen begonnen met: we moeten een basislijn vaststellen over de rechtsstaat. Ja, het was al de bedoeling dat je daar trouw aan bent en dat je die respecteert. Is die basislijn er gekomen, op 10 januari — ik weet de datum niet precies meer? Daarna hebben we allemaal antirechtstatelijke gedragingen gezien. En nu staan we hier toch te doen alsof de rechtsstaat in veilige handen zou zijn, want we hebben iets op papier geschreven. Ik dacht het toch niet. Ik dacht het toch niet.

Henk Kamp werd vandaag heel even aangehaald. Dit gedrag, dat je netjes op papier schrijft wat mensen willen horen … In zijn geval was dat "de veiligheid van Groningers staat voorop", maar dat bleek nergens uit. Dan kun je wel de samenleving opzadelen met vijf jaar afwachten of die belofte waar wordt gemaakt, maar die Groningers raakten zwaar in de problemen, en meer en meer en meer. Ze werden gewoon voorgelogen vanuit vak K.

Precies dat is niet exclusief voor een partij als de PVV of een partij als BBB; we zagen dat hier al. Dus wat we hier moesten doen, was die rechtsstaat versterken, verbeteren, zorgen dat we ons aan onze eigen wetten gingen houden, de uitspraken van de rechter over natuur en klimaat naleven, minderheden echt beschermen en niet tegen elkaar opzetten. Maar het tegenovergestelde gebeurt met dit akkoord.

Voorzitter. De dieren waren al opgeofferd voordat de partijen eruit waren. De dieren hadden wettelijke bescherming gekregen om ze eindelijk een keer op lange termijn te bevrijden uit de bio-industrie, maar dat is in de achterkamertjes al onderuit geschoffeld om de BoerBurgerBeweging ter wille te zijn, de partij die de loopjongen is van de agro-industrie. Dat zegt alles over deze coalitie, over de geest waarin ze kijken naar alles wat onze bescherming nodig heeft: kwetsbare vluchtelingen, minderheden, het recht om jezelf te zijn in deze samenleving. Wil je armoede echt oplossen, of zeg je dat maar een beetje en kies je er in de keuzes die je maakt in het coalitieakkoord toch voor om weer de rijken te ontzien? Doet het je echt iets dat we de vrije pers versterken, of leg je kranten een btw-verhoging tot 21% op? Dit soort keuzes. Nederland heeft een kabinet nodig dat staat voor alles wat kwetsbaar is en dat beschermt wat we nodig hebben om onze toekomst veilig te stellen.

Het meest illustratief zijn misschien nog wel de boeren. Kennelijk was de tragiek voor de boeren nog niet diep genoeg en moeten ze weer een rondje met valse beloften, weer een rondje met feitenvrije politiek en het laten aankomen op rechtszaken. Dit ondermijnt alles wat boeren nodig hebben. Want zij zijn de eersten die er last van hebben als de biodiversiteit nog verder achteruitgaat en het klimaat nog verder escaleert. Boeren hebben níéts aan het nog verder uitstellen van de transitie die nodig is, en burgers trouwens ook niet. Als ons drinkwater steeds vervuilder is — drinkwaterbedrijven waarschuwen nu al dat ze hogere kosten maken vanwege te veel mest, te veel gifstoffen — bij wie komt de rekening dan te liggen?

Wij weten hoe het afloopt en de Partij voor de Dieren zal met alles wat ze in zich heeft keihard vechten tegen dit schadelijke politieke project.

Dank u wel.

De heer Baudet (FVD):

Dank u wel, voorzitter. Felicitaties aan de vier formerende partijen. Er ligt een akkoord, maar waarom moest dit nu zo ontzettend lang duren? Nooit zal ik begrijpen wat toch de functie is van al die politieke spelletjes die we de afgelopen maanden hebben gezien: het tijdrekken, het tussentijds weglopen, het dreigen, het weer lijmen, het half voordragen van een premierskandidaat om die vervolgens weer pootje te lichten. Nooit zal ik begrijpen wat de voltallige vaderlandse pers daar toch deed, elke dag weer, eindeloos wachtend voor de kamer waarin de gesprekken plaatsvonden. Waar dat hele circus mij wezensvreemd is, zie ik dat een groot aantal beroepspolitici er echt van geniet. Politieke spelletjes, een-tweetjes met de media, kleine valletjes zetten, iemand eerst excuses laten maken in De Telegraaf en daarna smalend zeggen: grapje, toch niet. Echt verbijsterend. Met het landsbelang heeft het niets te maken. Dat wilde ik even zeggen.

Dan nu de inhoud. Volgens mij is mevrouw Van der Plas een goed mens met het hart op de juiste plek. En Geert Wilders heeft over ongeveer 50% van de onderwerpen gelijk. Maar het akkoord, helaas, is voor minstens 80% voortzetting van het staande beleid. Ondanks wat ketelmuziek blijft op de grote thema's, zo lees ik, de koers gewoon hetzelfde. We krijgen geen nexit. Geen uitbreiding van referendummogelijkheden. Geen direct gekozen burgemeester. Geen wijziging van het klimaatbeleid. Geen heropening van het Groninger gasveld. Geen onderzoek naar wie Nord Stream 2 opblies. Ook geen opzeggingen van vluchtelingenverdragen. Geen stop op de invoering van CBDC, de uitrol van vijftienminutensteden, de macht van het World Economic Forum. Geen ruiterlijke verdediging van de vrijheid van meningsuiting. Geen woord over het pandemieverdrag. Zelfs geen statement over het stoppen van censuur op het internet. Niets van dit alles. Integendeel, het stikstofbeleid gaat door, de CO₂-doelstellingen blijven gehandhaafd, de oorlog in Oekraïne gaat door, de steun aan de NAVO gaat door, de woeker van de verzorgingsstaat gaat door. Ook staat er niks over woke en lgbt in het akkoord. Niets over kinderen niet langer blootstellen aan hormoonblokkers en puberteitsremmers.

Wel komt er een constitutioneel hof, wat een absolute ramp betekent voor onze rechtsstaat en onze democratie, omdat een klein clubje globalistische linkse rechters dan de ultieme baas wordt in dit land. Er wordt gerept over aanpassing van ons kiesstelsel, wat niets anders kan betekenen dan verplichtingen aan partijen om aan allerlei criteria te voldoen, wat het veel moeilijker zal maken voor kleine getuigenispartijen zoals de onze om te overleven.

Dan de btw op boeken, theatervoorstellingen, concerten, enzovoorts, die meer dan verdubbeld wordt. Festivals worden duurder. Kaartjes voor voetbalwedstrijden worden duurder. Airbnb wordt duurder. Hotels worden duurder. Vliegtickets worden duurder. Ook de zorgpremie wordt onvermijdelijk duurder vanwege een onverantwoorde verlaging van het eigen risico. Ook de accijnzen op brandstof gaan met €0,21 per liter omhoog. Er komt een plasticheffing, een verhoging van de kansspelbelasting met meer dan 20%. Allemaal socialisme, allemaal big government. Cadeautjes voor specifieke groepen, voor zieligen, terwijl de sterkeren, de productieveren en gewoonweg de mensen die gemiddeld verdienen en gemiddeld leven het allemaal moeten betalen. De staatsafhankelijkheid wordt verder vergroot, de middenklasse wordt verder uitgeknepen en een aantal grote bedrijven blijft smullen van de groene subsidies, die gewoon voort zullen gaan.

Begrijp me goed. Natuurlijk ben ik blij met 130 kilometer per uur op de snelweg. Vanzelfsprekend juichen we de toezeggingen richting de boeren en de vissers toe. En we krijgen ietsjepietsje minder immigratie voor een paar jaar, totdat een volgend kabinet ongetwijfeld de sluizen weer wagenwijd open zal zetten. Maar laten we wel wezen: wát een teleurstellende migratieparagraaf is het toch eigenlijk. Want waarom geen intensivering van het remigratieprogramma? Waarom wordt illegaliteit niet strafbaar gesteld? Waarom geen opmerking over Schengen? Waarom niets over de desastreuze Amerikaanse regimechangeoperaties in het Midden-Oosten, die de oorzaak zijn voor veel vluchtelingenstromen? Waarom ging de PVV daar toch allemaal mee akkoord als dit de prijs is van een plekje aan tafel, de prijs van even de ring van de macht mogen dragen? Zelfs na zo'n eclatante verkiezingsoverwinning is het bestaan van het kartel toch echt bewezen. De poot stijf houden om te laten zien hoe weinig mensen in het land toch eigenlijk te zeggen hebben, was mijns inziens misschien een betere keuze geweest.

De heer Stoffer (SGP):

Hoop, lef en trots: dat is de titel van het hoofdlijnenakkoord. Een drieslag doet het altijd goed, maar ik vroeg me af: wat zou ik erboven gezet hebben? Het flitste gelijk door mijn hoofd: geloof, hoop en liefde. Ik kom daar nog op terug.

Voorzitter. Na het bekend worden van de verkiezingsuitslag was breed de conclusie dat die uitslag vertaald diende te worden in een kabinet van PVV, VVD, NSC en BBB. Ook de SGP adviseerde dat. Het akkoord dat vorige week is gesloten, leest als iets van gewone mensen. Daarom benaderen wij dat ook positief kritisch, nuchter en zakelijk, maar tegelijk waakzaam en alert.

Vandaag stip ik slechts een aantal concrete punten aan, een paar plussen en uiteraard een paar minnen. Een hoogst actueel punt is Israël, na het bloedbad van 7 oktober en het verterende vuur van het antisemitisme. Het akkoord straalt op dit punt vertrouwen uit. Een goed voornemen is het plan om onze ambassade van Tel Aviv te verplaatsen naar Jeruzalem. Ik zeg: symboliek doet ertoe.

De houding ten opzichte van de EU is meer zelfbewust. Binnen de EU moet meer ruimte komen voor verschillende afwegingen in plaats van te streven naar een superstaat. Onze boeren en vissers zouden er wel bij varen. Ook wat betreft migratie zijn wij positief gestemd. Er blijft ruimte voor hen die door vervolging en geweld geen kant meer op kunnen, maar er komt ook een broodnodige inperking van de instroom van migranten.

De SGP is blij dat in het hoofdlijnenakkoord ons gisteren ingediende wetsvoorstel om de NAVO-norm voor Defensie wettelijk te verankeren, is omarmd. Ik heb het gecheckt, meneer Wilders: het ligt bij de woordvoerder van uw fractie, de heer Pool. Ik verwacht dus dat het ook positief bekeken wordt.

Voorzitter. Ik wil ook een aantal gevarendriehoeken bij het akkoord zetten. Ik wil beginnen bij onderwijs. Respect voor de vrijheid van onderwijs moet blijken uit daden en niet uit woorden. Het is zorgelijk dat de burgerschapswet weer wordt aangescherpt. Verder zijn de plannen om meer toezicht te krijgen op informeel onderwijs ronduit vaag. Het gezin en de eenverdiener worden in het akkoord niet genoemd. Mijn vraag is: zien de vier partijen deze hoeksteen van de samenleving wel staan? Ook bij de medisch-ethische vraagstukken is waakzaamheid geboden. De verruimde abortuswetgeving, die door het vorige kabinet is ingezet, gaat door. Het voorkomen van abortussen zien we niet meer terug. Ook rond embryo's geeft de coalitie ruimte aan verruimingen.

De SGP zou het ook goed vinden als er meer erkenning zou zijn voor de rol van kerken in de samenleving, niet slechts als het gaat om de helpende hand voor de kwetsbaren, maar ook bij vragen over de zin van ieders leven en als bezielend verband voor de samenleving. De geestelijke nood is hoog.

De bezuinigingen op de hulp aan onze naasten, dichtbij en veraf, zijn de SGP een doorn in het oog. In het verlengde hiervan hebben wij grote moeite met het snijden in de giftenaftrek. Dat is funest voor goede doelen en komt geheid als een boemerang terug als de overheid zelf al het werk der barmhartigheid moet overnemen.

Tot zover onze eerste indrukken van het voorliggende hoofdlijnenakkoord. Er valt natuurlijk veel meer over te zeggen, maar dat zullen we Deo volente doen bij de verdere uitwerking van het akkoord in de debatten die daarover volgen.

Voorzitter. Ik wil uiteraard de informateurs danken voor hun inzet en resultaat, maar dit debat is een tussenstand. Er ligt een inhoudelijk hoofdlijnenakkoord, maar soms zit het venijn 'm in de staart. Dat bewijst ook de geschiedenis. De formatie van wat in 1977 het tweede kabinet-Den Uyl moest worden, liep na vele maanden vast op de poppetjes. Oorzaak: wantrouwen en chagrijn tussen de hoofdrolspelers van een arrogante PvdA en een kapot gebeukt CDA. Ik wil maar zeggen: we zijn er nog niet.

Voorzitter. Ik kom nog even terug op het begin, die drieslag hoop, lef en trots. Ik zei al dat ik me meer thuis voelde bij de woorden "geloof, hoop en liefde", want in die woorden klinkt namelijk iets door van de notie dat niet alles maakbaar is, niet in het leven van mensen en ook niet in het leven van volken. Het geloof dat deze wereld in Gods handen is en niet van ons afhangt. Zelfs de heer Wilders, zeg ik via u, voorzitter, kan de zon nog niet één minuut eerder of later doen opgaan. Maar ook de hoop dat God ons wil leiden door zijn woord en de geest van Pinksteren. En boven alles de liefde van God voor mensen, maar tevens de bron van liefde voor elkaar. Daar kunnen we het echt mee doen.

Dank u wel.

De heer Stoffer (SGP):

Ik vind dat ook een hele mooie drieslag, maar ik dacht vandaag: laat ik het eens positief-kritisch benaderen. Maar ik moet zeggen dat ellende, verlossing en dankbaarheid ook eigenlijk een heel mooie uitkomst is. Ik ben blij met de suggestie. Als ooit het CDA en de SGP een akkoord kunnen gaan sluiten, dan zetten we die erboven. Dat is afgesproken.

Mevrouw Bikker (ChristenUnie):

Voorzitter. "Hoop", een prachtig woord. Een fundament, een anker. Het tegenovergestelde van angst. Hoop, dat is licht dat vanuit de toekomst op het heden valt, schrijft de priester Tomáš Halík. Het maakt dus heel veel uit wat voor toekomst je voor ogen hebt. Daar moest ik aan denken bij het eerste woord van dit coalitieakkoord, "hoop". Het vervolgt met "lef" en "trots". "Hoop" en "lef" zijn mooie woorden die een belofte met zich meebrengen en dus ook woorden die een grote verantwoordelijkheid scheppen.

Hoop. Veel mensen hebben de hoop dat dit nieuwe kabinet een antwoord zal zijn op hun wanhoop. We hadden het al over de boeren, over de slachtoffers van het toeslagenschandaal, over de hoop van mensen met een veel te smalle beurs voor wie de maand altijd langer duurt dan dat ze geld hebben. Dat zij hoop krijgen, dat is mooi.

"Lef", het tweede woord, kan je ook zien als moed. Politiek is niet voor bange mensen en regeren leidt onherroepelijk tot kritiek. Toch nemen vier partijen ook vandaag verantwoordelijkheid voor het landsbestuur. Ik ben blij dat ons land weer een missionair meerderheidskabinet gaat krijgen. Besturen betekent complexe dilemma's en ingewikkelde afwegingen en dat vraagt moed om eerlijk te zijn over wat wel en niet kan. Want sommige plannen lijken wel een droomvlucht, zoals de unanieme instemming van alle Europese lidstaten op een aantal dingen die worden voorgesteld. Is het dan moedig om nu met heel veel aplomb een nieuwe koers aan te kondigen, terwijl je ergens ook wel aanvoelt: zullen die anderen ons die ruimte gunnen? Dat is spannend. Heb je dan ook de moed om er uiteindelijk voor te gaan staan als het niet gelukt is en dan niet de instituten als de rechterlijke macht of de Europese Unie de schuld te geven?

En dan dat derde woord, "trots". Heel eerlijk: dat is voor mensen van de ChristenUnie een klein beetje een ingewikkeld woord, want wij leren dat trots een hoofdzonde is. Maar, zeg ik erbij, alleen als dat neerkijken op anderen betekent. Ik proef bij de coalitiepartijen vooral dat zij trots zijn op Nederland in de betekenis van fier, van rechtop staan, en fier zijn op anderen, dat is iets goeds. Maar het mag natuurlijk niet zo zijn dat we ons in ons landje terugtrekken achter de dijken, alsof de wereld daarbuiten, de oorlog in Oekraïne, honger en armoede wereldwijd, noodzakelijke samenwerking in Brussel voor vrede en welvaart, niet bestaat.

Voorzitter. De verkiezingsuitslag maakte duidelijk dat dit land toe is aan verandering. Men wil geen technocratische oplossing zonder een duidelijk verhaal waarom we bepaald beleid voeren. En ja, dat is de afgelopen jaren onvoldoende gelukt. Maar ook deze coalitie staat voor diezelfde uitdaging. Want als je echt samen aan de slag wilt gaan, dan vraagt dit opnieuw om leiderschap met visie. De ChristenUnie zal bij nieuwe plannen, of die nu van links of van rechts komen, kijken of die ons land tot bloei brengen, mensen in de meest kwetsbare positie vooruithelpen en of er daarmee recht wordt gedaan. Want als je hoop biedt, moet dat geen valse hoop worden.

Voorzitter. De afgelopen jaren was het voor de ChristenUnie op sommige dossiers keihard werken om dingen tegen te houden, zoals bij de medisch-ethische kwesties. Dat dossier komt met deze coalitie in rustiger vaarwater. Dat is goed nieuws. Op andere fronten, zoals armoedebestrijding, zie ik dat onze inzet overeind blijft, maar de ambitie is vertrokken. Uit de doorrekening van het CPB blijkt zelfs dat de ambitie om armoede niet te laten toenemen nog niet helemaal slaagt. De armoede stijgt onder deze nieuwe coalitie, met name onder kinderen. Nu is de inkt nog niet droog, maar dit vraagt wel echt om aanpassing voor Prinsjesdag.

Voorzitter. Als ik met deze constructief-kritische blik naar dit akkoord kijk, zie ik ondanks de goede voornemens vooral veel grote beloftes. Dan resoneert bij veel zinsneden nog: hoe dan? Want ja, ik zie de nood van de gedupeerden in Groningen en de wanhoop van de omwonenden in Ter Apel. Maar gaat het schrappen van de spreidingswet er niet voor zorgen dat de crisis in Ter Apel groter wordt en er veel meer azc's nodig zijn dan nu? Wat gebeurt er met het rapport-Van Geel voor een rechtvaardiger schadeherstel in Groningen? Dit is een compleet witte vlek in het akkoord. Laat dit niet het kabinet worden van goede woorden voor het noorden, maar vervolgens zonder daden voor het noorden.

Voorzitter. In dit akkoord is de samenleving de grootste witte vlek. Klaarstaan voor de ander lijkt uit beeld. Het belang van mantelzorg en vrijwilligerswerk is cruciaal gezien de vergrijzing en het goed samenleven, maar blijft onbenoemd. De maatschappelijke diensttijd wordt geschrapt, de giftenaftrek wordt beperkt en ontwikkelingssamenwerking wordt zwaar gekortwiekt. Kortom, dit akkoord kan nog wel wat samenlevingsvisie of uitwerking op deze punten gebruiken.

Ik ben bijna klaar, voorzitter.

Mevrouw Bikker (ChristenUnie):

Ja, dat is ook goed. Maar dan krijgt u wel nog even een goede preek van mij voor uw kiezen.

Mevrouw Bikker (ChristenUnie):

Voorzitter. Afsluitend. Je diepste hoop gaat niet komen van deze coalitie en zelfs niet van de ChristenUnie, echt niet. Ik herhaal de woorden van Halík: "Hoop is licht dat vanuit de toekomst op het heden valt." Zo zie ik de opdracht van de christelijk-sociale politiek. We plaatsen onze samenleving, de economie en de schepping in het licht van het hoopvolle toekomstperspectief van de vrede en het recht van Gods koninkrijk. En ja, ik hoop dat het kabinet aan de slag gaat met de problemen in het land, dat het kabinet het goede zoekt en recht doet. Wij wensen van harte iedereen die zich daarvoor inzet, Gods zegen.

Dank u wel.

Mevrouw Bikker (ChristenUnie):

Dank voor deze vraag. Allereerst hoop ik van harte dat het nieuwe kabinet voort zal zetten dat een bewindspersoon niet alleen in Den Haag is maar vooral ook veel in Groningen. Want als staatssecretaris Vijlbrief iets goed gedaan heeft, dan is het wel dat hij daar geregeld te vinden is. Dat hoor ik van zoveel Groningers terug. Daar begint het mee. Maar het volgende is ook dat we écht recht doen, juist op die punten waar Groningers al heel lang op zitten te wachten. Om het rapport-Van Geel hebben we allemaal gevraagd. Deze Kamer heeft dit najaar al gezegd: we zullen daar ook in moeten investeren. Maar dat vraagt dan nu ook wel om de keuze die ook in die financiële bijlage nog niet zit en die wel nodig is voor Groningen. Niet voor niks had ik het er ook over dat die woorden voor het Noorden niet bij woorden moeten blijven. Of het nou gaat om de Nedersaksenlijn, waar ik echt goede woorden over zie maar niet het geld — we weten allemaal hoe men tussen Stadskanaal en Emmen zit te springen om die verbinding — of dat het om dat rapport-Van Geel of om de Lelylijn gaat: het moet wel echt nog uitgewerkt worden. Dank voor die vraag, maar ik vind het belangrijk dat erin wordt geïnvesteerd. Ik zou het nog kunnen hebben over de buslijnen, het ov: het staat erin, goeie plannen, maar nog geen poen. En dat moet nog wel gebeuren.

De heer Dassen (Volt):

Dank, voorzitter. Deze formatie duurt lang. Te lang. Maar tegelijkertijd lijkt de tijd ook voorbij te vliegen. Want toen het kabinet een jaar geleden viel, was het nog ondenkbaar dat de PVV in het centrum van de macht zou komen. En toch staan we hier vandaag. Sommigen zeggen: het valt mee; Geert Wilders wordt geen premier. Dat klopt. Maar zijn winst is wel groot, want zijn ideeën worden op deze manier normaal gemaakt. Daarmee normaliseren VVD en NSC wat in een democratie nooit normaal zou moeten zijn. Ook in Europa wordt dat gezien, zoals bij de Europese liberale fractie. Zij zien ook dat dit niet normaal is.

Voorzitter. Wanneer met droge ogen wordt beweerd dat Jodenhaat onderdeel is van de islamitische cultuur, wanneer men zich bemoeid met journalisten of wanneer journalisten weer "tuig van de richel" worden genoemd, dan verwacht ik dat coalitiepartijen daar niet passief naar zullen kijken. Het hoofdlijnenakkoord stelt daarom niet gerust. Het recht van sommigen wordt ingeperkt en het vrije woord wordt duurder gemaakt. Het is een akkoord dat de rechtsstaat amper waarborgt voor mensen die vluchten voor oorlog en geweld.

Voorzitter. Dient dit akkoord het belang van Nederland? Ik noem de studenten, die zich afvragen wat de langstudeerboete voor hen betekent, de ondernemer, die investeringen in innovatie nodig heeft, de generaal, die weet dat Europese samenwerking nodig is om ons veilig te houden, en de rechter en de Brusselse ambtenaar, die zich zorgen maken over wie de schuld krijgt van de niet uitvoerbare plannen. Bovenal zien zij dat Nederland zich naar binnen keert, door in Europa niet te kiezen voor samenwerking, maar voor confrontatie. Dat terwijl wij onze samenleving opgebouwd hebben door altijd een open vizier op de wereld om ons heen te hebben, omdat daar ook voor Nederland de oplossingen liggen. Terwijl wij meer dan ooit een sterke en daadkrachtige Europese Unie nodig hebben, gaat het in dit akkoord slechts over minder EU. Opt-outs, uitzonderingen, lagere bijdrages: dat is het Europa van ieder voor zich. Mevrouw Van der Plas zei het laatst terecht: wij zijn Europa. Maar dit regeerakkoord ademt vooral: ik ben Europa. Ikke, ikke, ikke! Of zoals Van Kooten en De Bie het zeiden: "Samen voor ons eigen. Laat de rest de rambam krijgen."

Voorzitter. We hebben een politiek nodig die de complexiteit van de wereld niet ontwijkt, maar bij de horens pakt, die de rechtsstaat koestert en die mensen naast elkaar in plaats van tegenover elkaar zet. We hebben een open land nodig, dat samen met 450 miljoen Europeanen werkt aan een veilige, groene en rechtvaardige wereld. Maar deze meerderheidscoalitie durft niet aan een visie voor een sterk, solidair en daadkrachtig Europa. Dat vereist namelijk verbinding en verbeeldingskracht. Dat vereist de hoop dat tegenstellingen overbrugd worden, het lef dat we voorbij nationale ego's kunnen stappen en de trots op het vrije en internationale land dat Nederland is en altijd zal zijn.

Voorzitter. De afgelopen maanden hebben we zitten kijken naar de making van een rommelkabinet. Een kabinet dat gestoeld is op wantrouwen in plaats van op vertrouwen is wankel en hangt vanaf dag één aan een zijden draadje. Dat is niet de stabiliteit die bedrijven, ondernemers en de burgers verwachten. Want dit akkoord staat vol met beloftes die waarschijnlijk niet waargemaakt kunnen worden. Zoals de Ombudsman gisteren in deze Kamer stelde, moet je niet te veel beloven als je het niet kan waarmaken. Dat is funest voor het vertrouwen in de politiek.

We zullen niet stilzitten en aanzien hoe deze beloftes tot meer teleurstelling en minder vertrouwen zullen leiden. Want er is een alternatief dat het vechten waard is: een Nederland dat zijn grenzen overstijgt door de verbinding te zoeken en door bruggen te slaan, met een politiek die vooruit wil. Wij zijn ieder van ons de architecten van onze toekomst. In deze verandering van een tijdperk bepalen wij Europeanen hoe wij ons lot in eigen handen nemen. Wij zijn Europa.

Dank u, voorzitter.

De heer Eerdmans (JA21):

Voorzitter. Een lange zit. Dank aan de informateurs voor de begeleiding van een bijzonder proces, zo kunnen we wel zeggen. Het hoofdlijnenakkoord is vrij gedetailleerd en concreet. Dat vind ik een compliment aan de opstellers, de vier partijen. Dit akkoord is geen extreemrechts akkoord. Dit is volgens mij ook geen extreemrechtse coalitie. Laten we het noemen wat het is: een centrumrechtse coalitie. Dat is precies conform de motie-Eerdmans, in februari door de Kamer aangenomen, die stelde dat er werk moest worden gemaakt van een centrumrechts kabinet. Maar het valt me niet mee met de krachttermen vandaag in het debat. Alsof het ondraaglijk lijden gaat beginnen! De druiven zijn zuur, maar in plaats van dat links zich nou eens afvraagt waar die uitslag nou vandaan komt, worden er overal verwijten gemaakt en krachttermen gebruikt. Ik hoor vandaag weinig reflectie of bezinning aan de linkerkant. Het is duidelijk dat het tijd is voor een totaal andere koers. Ons migratiebeleid is in alle facetten, van arbeid tot asiel, vastgelopen. We zijn veel te aantrekkelijk geworden voor asiel. Ik lees goede maatregelen waarvoor JA21 de afgelopen jaren ook al heeft gepleit. Natuurlijk staat of valt alles zo meteen met de uitvoering, die wij in beide Kamers kritisch zullen volgen. Wij missen echt in het uitgebreide asielhoofdstuk wel een expliciete keuze voor het vaak door mij geopperde Deense model, de Deense aanpak. Dat zou inhouden dat we partnerlanden zoeken buiten de EU om onze asielprocedures en de opvang over te nemen. Er staat namelijk nergens geschreven dat asielzoekers die hier aankloppen, ook hier op ons grondgebied een veilig onderkomen moeten krijgen. Dat kan dus ook heel erg goed in een ander land en op een ander continent, mits veilig en beschermd.

Voorzitter. In het hoofdlijnenakkoord staat dat wordt ingezet op opvang in de regio, en er wordt gesproken over migratiedeals. Maar wat zijn dat dan voor deals, vraag ik me af. Indien dat niet de Deense aanpak inhoudt, kunt u de komende tijd zeker de nodige initiatieven van mij verwachten.

JA21 heeft met verbijstering gekeken naar de kritiek van een groot deel van de Kamer op het uitroepen van de asielcrisis, want je moet echt wel uit een ei komen om die crisis niet te zien. Als het zo doorgaat, gaan we richting de 78.000 asielverzoeken, en volgend jaar kan het oplopen tot 83.000. Het ministerie spreekt zelf van een maatschappij-ontwrichtende situatie. Hoe "crisis" wil je het hebben? Het is dus terecht om dit gewoon te gaan doen. Activeer die artikelen 110 en 111 van de Vreemdelingenwet en voer die asielbehandelstop in. Laat je vooral niet op voorhand afschrikken door rechtszaken die ongetwijfeld worden aangespannen. Het is echt hoog tijd voor een krachtige minister van Asiel en Migratie, in plaats van een staatssecretaris van "kan niet en wil niet".

Voorzitter. In het akkoord wordt een aantal goede stappen gezet met betrekking tot de Klimaatagenda. Ik noem even de twee extra kerncentrales, het schrappen van de warmtepompplicht, het terugdraaien van de verhoogde CO₂-heffing, geen koppen zetten op Europese regels en inzetten op klimaatadaptatie. Maar ik vind het inderdaad wel opvallend dat de klimaatdoelen allemaal overeind blijven. We moeten nog afwachten of dat nou gaat gelden voor de totale operatie aardgasvrij, want daar zit gigantisch veel geld in, zoals ik al in het interruptiedebatje met de heer Wilders heb gemeld.

Voorzitter. Het pakket van lastenverlichting van 2 miljard voor de middeninkomens is mooi, maar we weten nu al dat het niet genoeg zal zijn. Het CPB heeft het doorgerekend en ziet inderdaad dat de werkende middenklasse qua koopkracht juist achterblijft bij de rest. Het zal toch niet zo zijn dat onder een rechts kabinet mensen met een uitkering er meer op vooruitgaan dan de werkende ruggengraat van Nederland? Op dit moment zit onze grootste zorg dan ook bij het financiële plaatje met de komende lastenverzwaringen. Denk aan de plastictaks, de "verre vliegtaks" en de hogere btw voor hotels, de musea, kranten en digitale media. En nee, we worden ook niet blij van de halvering van het eigen risico en ook niet van de 10% korting op het Gemeente- en het Provinciefonds. Maar goed, het is een lumpsum. Je kijkt naar het totaal en het is eigenlijk een afweging van belangen. Wij gaan het bij het regeerakkoord verder bestuderen.

Voorzitter. Dan tot slot over de poppetjes. Kijk, het papier is geduldig en we hopen dat er snel een kabinet komt van aanpakkers, van inderdaad mensen met hoop, lef en trots. Maar de grote huiskamervraag is natuurlijk wie die nieuwe premier wordt. Ik heb al gezegd dat dat wat ons betreft Wilders mag zijn. Die kan de lead nu nemen. Hij is de winnaar; hij verdient het en hij mag het gaan doen. Maar goed, ik heb gehoord wat de heer Wilders hier zelf over zei.

Voorzitter. Ik rond af met het volgende. De kabinetten-Rutte hebben laten zien hoe je flink tegen de schenen van rechtse kiezers kan trappen. Dat is flink afgestraft. Nederland stemde al die jaren rechts, maar kreeg er links voor terug. Dat lijkt nu wel een keer afgelopen te zijn. Wij hebben de hoop dat dit ook gaat gebeuren gevestigd op de vier partijen. JA21 wenst deze nieuwe coalitie oprecht alle succes.

De heer Eerdmans (JA21):

Nee. Ik kan beter vragen: waarvoor?

De heer Eerdmans (JA21):

Ik heb deze vraag zo vaak gehad, misschien net als velen. Daarom dacht ik wel te weten wat u bedoelt. Als u mij vraagt voor een post in het kabinet, is het antwoord nee. Dat kan ik wel toelichten als u dat wil.

De heer Eerdmans (JA21):

Ik sluit dat zeker niet uit, maar ...

De heer Eerdmans (JA21):

Maar zeker wel op deze termijn. Er zijn drie voorwaarden waaronder ik minister zal worden. De eerste is dat JA21 in het kabinet stapt. De tweede is dat het een post is die mij bevalt. De derde is overleg met mevrouw Eerdmans.

De heer Eerdmans (JA21):

Oke, dat is terecht. Dat kunnen we sowieso doen.

Dank u wel.

De heer Van Zwol:

Dank u wel, voorzitter. De vraag die is gesteld door de heer Bontenbal, geeft me ook de gelegenheid om een paar woorden te spreken. Ik weet overigens niet of ik aan alle vereisten die de heer Eerdmans net heeft genoemd om voor een ministerschap in aanmerking te komen, in een volgende fase kan voldoen. Maar wie weet is er nog een staatssecretariaat over; hoop doet leven.

Alle gekheid op een stokje: het behoeft in uw Kamer geen betoog dat de fase tussen verkiezingsuitslag en regeringsvorming even belangrijk als kwetsbaar is. Kwetsbaar, omdat er heel veel ongeschreven regels zijn, waar uiteindelijk het parlement zelf over gaat. Die ongeschrevenheid biedt overigens wel de democratische mogelijkheid om het formatieproces zo in te richten dat dat voldoet aan de eisen die de verkiezingsuitslag met zich meebrengt. De flexibiliteit is in zekere zin dus een voordeel, maar het moet uiteraard niet omslaan in het nadeel van een te grote kwetsbaarheid. Enige ordelijkheid is dus ook noodzakelijk.

Meneer de voorzitter. Uw Kamer speelt daarbij de belangrijkste rol om die ordelijkheid te bewerkstelligen. In onze opinie doet uw Kamer dat ook al jarenlang: door de opdrachten te formuleren aan informateurs, door termijnen te stellen, door debatten als deze te houden en door na afloop ook evaluaties te doen. Wij beiden, de heer Dijkgraaf en ik, vinden het ook een voorrecht in dezen een kleine bijdrage aan de ordelijkheid te kunnen leveren. Dus dank daarvoor.

Dan de vraag van de heer Bontenbal over juridische adviezen naar aanleiding van de asielparagraaf in het hoofdlijnakkoord. Iedereen heeft kunnen zien in de vanochtend geopenbaarde stukken — vragen aan de departementen en de gekregen antwoorden — dat er niet specifieke vragen over het asiel- en vreemdelingenrecht zijn uitgezet en teruggestuurd. Maar dat wil niet zeggen, en ik hecht eraan dat te benadrukken, dat de asielparagraaf in het luchtledige is opgeschreven. Uiteraard is het vertrekpunt de verkiezingsprogramma's van de vier onderhandelende partijen, waarbij de meeste van deze programma's vrij specifiek en gedetailleerd zijn. Deze verkiezingsprogramma's zijn ook terug te voeren tot ervaringen die deze partijen de afgelopen jaren hebben opgedaan.

Vervolgens is het ook niet in het luchtledige opgeschreven, omdat uiteraard volop gebruik is gemaakt van de openbare beleidsstukken. Of deze nu komen van de ACVZ, tegenwoordig de AIV, van een commissie als de commissie-Roemer of van de Staatscommissie Demografische ontwikkelingen 2050. Al dat soort openbare beleidsstukken zijn uiteraard ten volle benut. Dat geldt ook voor openbare stukken die ingaan op het juridische framework van het asiel- en vreemdelingenrecht. Ik noem twee vrij recente, grote, complexe adviezen op dit terrein: Terechte zorg, verkeerd uitgangspunt, uit april 2020 over het asiel- en vreemdelingenrecht in Europees en Internationaal perspectief van de heren Donner-Den Heijer en Van noodwet tot crisisrecht, het advies van de afdeling Advisering van de Raad van State uit december 2021. Op basis daarvan kan iedereen zien dat wat is opgeschreven in het hooflijnenakkoord uitgaat van bestaand juridisch instrumentarium. Er is geen nieuw instrumentarium bedacht, laat staan verzonnen. Al het gebruikte instrumentarium moet uiteraard worden gelezen in de afspraken die de vier partijen hebben gemaakt, zoals verwoord in het verslag van informateur Plasterk, dat gaat over de Grondwet, het internationaal recht en de verdragen en richtlijnen. Ik heb geconstateerd dat de fractievoorzitters dat in hun bijdragen in de loop van vandaag ook nog een keer hebben benadrukt.

Tot slot. Uiteraard geldt voor de heer Dijkgraaf en mij dat als je een tijdje meeloopt in Den Haag het eigenlijk wel op je bucketlist staat om een dagje in vak K te zitten. Dank voor de gelegenheid. En een dagje was ook wel weer voldoende.

De heer Dijkgraaf:

Dank, meneer de voorzitter. De heer Van Zwol heeft de vraag van de heer Bontenbal beantwoord. Ik zal alle andere vragen beantwoorden. Dank aan de Kamer, want wij beschouwen dat als een compliment. Er wordt wel gezegd "het was een rommelig proces" en "het was chaos" en dergelijke, maar als er dan maar één vraag uit komt, denk ik: dan viel dat toch wel mee.

Een van de lastige dingen van informateur zijn, is dat je procesbegeleider bent en geacht wordt geen mening te hebben. Ik herinner me dat er ergens in de afgelopen acht weken iemand was — ik zal geen namen noemen, maar het was de leider van de grootste fractie — die op een gegeven moment zei: het gaat er niet om wat jij vindt, maar om wat wij vinden. Je hebt natuurlijk weleens de neiging om je mening te geven, maar hij had daarin volstrekt gelijk. Wij zijn slechts procesbegeleiders.

Ik moet zeggen, meneer de voorzitter, dat ik deze dag op een gegeven moment gestopt ben met te turven wanneer ik dacht of ik zou interrumperen, want ik had begrepen van u dat dat niet gebruikelijk was en dat dat ook niet de bedoeling was. Het waren acht boeiende weken. Ik wil de vier fracties danken. Mevrouw Yeşilgöz zei het al in het openbaar — we kwamen binnen, de camera's waren aan en het is uitgezonden — dus ik kan het herhalen: veel sterkte met ons. Dat is soms best wel uitgekomen, maar het is allemaal goed gekomen. Volgens mij hebben we uiteindelijk een heel mooi proces met elkaar doorlopen, dat ook tot een resultaat heeft geleid. Veel dank aan de vier fracties en aan uw Kamer voor het vertrouwen om dit werk de afgelopen tijd te mogen doen.

Ik zou zeker ook het ondersteunend personeel willen bedanken. Gezien wat er allemaal op hen af is gekomen en hoe professioneel dat allemaal is gebeurd, wil ik hen een groot compliment geven. Je ziet hoe hard men werkt en hoeveel uren men wil maken. Wij zouden ons werk zonder die inzet niet kunnen doen, dus heel veel dank daarvoor. Dat geldt zeker ook voor de ondersteunende ambtenaren, die voor de buitenwereld veel minder zichtbaar zijn. Voor de onderhandelende partijen en voor ons, de formateurs, waren zij wel zichtbaar. Dank voor de uitstekende manier en de professionaliteit waarmee ze dat deden. Dat is soms best een lastige positie — dat is niet zo heel bekend — want natuurlijk zitten ze soms toch een beetje tussen wal en schip. Wij hebben ze nodig om de juiste informatie naar boven te halen. Ze zijn natuurlijk ook dienend aan het proces en ze zijn tijdelijk gedetacheerd. Dat zorgt dus voor best een lastige positie. Ik zou ook voor de toekomst aandacht voor willen vragen, zodat zij in de gelegenheid worden gesteld om dat uitstekende werk voort te zetten.

Ten slotte zou ik de heer Van Zwol willen danken. Hij kijkt enigszins verbaasd en ik had mij ook wel gerealiseerd dat dat zou gebeuren. Ik denk dat wij 24 uur bezig waren toen de pers ons vroeg hoelang we elkaar kenden. Dat was in de veronderstelling dat we goed samenwerkten. Het eerlijke antwoord was dat wij elkaar vier keer eerder ontmoet hadden: twee keer digitaal en twee keer fysiek in een commissie van de Raad van State waar we beiden in zitten. Het mooie is dat we elkaar vanaf het begin vertrouwden. Dat helpt erg in dit proces. Het is ook mooi dat dat dus kan als je elkaar nog niet heel lang kent. Ik mag hopen dat dat voor het komende kabinet ook gaat gelden en dat men van het begin af aan vol vertrouwen aan het regeren gaat.

Dank u wel.

De heer Wilders (PVV):

Voorzitter, dank u zeer. Dank ook aan de informateurs voor uw geweldige werk. Ik was dat vergeten in mijn eerste termijn.

Voorzitter. Ik kan me beperken tot één motie.

De heer Timmermans (GroenLinks-PvdA):

Dank u wel, voorzitter. Onder dankzegging aan de informateurs drie moties.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dank, voorzitter. Ik denk dat dit debat heeft aangetoond dat we als vier heel verschillende partijen met vier heel verschillende leiders samen iets proberen te maken van een verkiezingsuitslag. Voor mij is in de kern ongelofelijk van belang dat wij als nieuwe coalitie er ook zijn voor alle Nederlanders. Dat maakt het beleid dat wij met elkaar maken, de woorden die we gebruiken en de beelden die we oproepen ook cruciaal.

Er gebeuren in dit debat een paar dingen die wat mij betreft heel erg pijnlijk kunnen zijn voor de mensen voor wie wij dit werk doen. Een van de dingen was het beeld dat werd geschetst alsof we gaan bezuinigen op onze politieagenten. Dat is niet aan de orde. Maar het gebeurde ook bij het interruptiedebat tussen de heer Jetten en mevrouw Van der Plas. Het werd, wellicht onbedoeld, een lacherig debat. Dat deed mij wel denken aan een kindje dat dit vervolgens ziet en zelf nog niet precies weet hoe het zijn gevoelens moet uiten. Het kind zou graag willen kunnen houden van wie het wil houden en kunnen spelen met wie het wil spelen, maar het wil ook zijn seksualiteit kunnen ontwikkelen. Voor de VVD is het opnemen van de seksuele diversiteit in de kerndoelen cruciaal geweest. Wij hebben daar hard voor gestreden, juist om er te kunnen zijn voor kinderen. Maar het is ook cruciaal voor kinderen om hun grenzen aan te kunnen geven in een wereld die straks heel erg onveilig voor hen zou kunnen blijken. Ik moest ook denken aan leraren die naar eer en geweten op de beste manier die kinderen dat proberen te leren.

Voorzitter. Ik denk dat het ongelofelijk belangrijk is dat we in deze Kamer al die verantwoordelijkheden ook heel zwaar op onze schouders voelen rusten, of je nou in een coalitie zit, in een nieuwe politieke samenwerking of in een oppositie. Dat wilde ik graag nog onderstrepen.

Ik kijk uit naar de komende tijd.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dit is wat ik hoopte dat vandaag niet zou gebeuren. Wij staan hier voor alle Nederlanders, zeg ik richting de heer Baudet. Wij staan hier voor ieder kind, voor iedere volwassene en voor zijn of haar recht om totaal zichzelf te kunnen zijn. In vrijheid jezelf kunnen zijn, is geen propaganda, maar dat is de basis van onze vrije, democratische samenleving waarvoor ik de politiek ben ingegaan en elke dag zal strijden. Als dat nodig is, zal ik dat ook doen richting de heer Baudet met zijn abjecte ideeën om dat weg te zetten als propaganda.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Ik ben heel erg duidelijk. Ik zal altijd strijden tegen dit soort bekrompen ideeën die doen alsof onze kinderen geïndoctrineerd worden. Wij weten dat daar leraren zijn die op de beste manier kinderen leren dat je moet kunnen houden van wie je wilt houden, dat je mag zijn wie je wilt zijn en dat je je grenzen altijd mag aangeven in een wereld die zich soms tegen je zal kunnen keren. Dat is cruciaal. Dat is de basis. Ik vind het ontzettend zonde dat de heer Baudet dit soort abjecte ideeën in de Kamer verkondigt. Hij hoort ook die verantwoordelijkheid te voelen voor al die jongeren die nu kijken of hiervan horen en denken: "Mag ik er dan niet zijn? Zijn die mensen er dan niet voor mij?" Ik vind dat verschrikkelijk, maar het laat zien waarom ons werk in de politiek nodig is. Aan welke kant van welke samenwerking ik ook zit, die vrijheid is cruciaal.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Het laat absoluut de verschillen zien. Het laat ook een strijd zien. Een strijd voor vrijheid, liberale waarden en zelfbeschikking. Ik word er fysiek misselijk van dat er partijen zijn die iets anders voorstaan.

De heer Omtzigt (NSC):

Dank u wel, voorzitter. Dank aan de informateurs dat zij ons acht weken lang bij de les hebben gehouden. Iedereen die ons heeft gezien, heeft gezien dat dit soms best moeite kan kosten. Zoals collega Yeşilgöz al zei: wij zijn vier compleet verschillende partijen. Dat zal ook zo blijken.

Ik steun van harte de motie van de heer Wilders over het benoemen van de heer Van Zwol tot formateur. Hij zal dus nog een week of vijf ... Ook dat is optimistisch. Ik moet tegen hem zeggen dat mijn gok is dat we weer totaal tegen de deadline aan gaan werken, waarbij wij op de laatste avond weer met voorstellen komen. Het kan ook diep in de nacht zijn. Zo gaat dat formatieproces. Dat gaat moeizaam. Dat heeft met de onderlinge verschillen te maken.

Die onwennigheid zien we hier vandaag ook over de nieuwe verhoudingen, en over wat een extraparlementair programkabinet betekent. Dat betekent nieuwe vormen van samenwerking. Het betekent ook witte vlekken die bewust wit gelaten zijn om een mogelijkheid tot samenwerking te creëren, en nog niet weten hoe we daarmee moeten omgaan. Ik zie dat als grote winst. Ik zie het als grote winst dat er nu een wat open verhouding kan ontstaan tussen regering en parlement, en ook tussen de fracties die met elkaar een samenwerkingsverband gaan vormen.

Ik hoop wel dat we de hoofdzaken in de gaten houden. De interrupties over de Lentekriebels doen denken dat we daar in deze Kamer een keer een apart debat over zouden moeten voeren. De heer Klaver had daar een opmerking over. Het is van belang dat we kijken wat dit land nodig heeft. Dit land heeft echt urgent een beter bestuur nodig en echt urgent maatregelen voor bestaanszekerheid. En ja, wij zullen op een later moment terugkomen om ervoor te zorgen dat we goed toetsen of alle plannen goed uitvoerbaar zijn. Dat hoort bij onze kerntaak als parlementariërs.

Wij wensen de formateur veel succes met zijn nieuwe taak. Ik kan namelijk wel zeggen dat we afgesproken hebben dat we de formatie met hem doen. Het is inderdaad nieuw dat de formateur niet samenvalt met de beoogd minister-president. Ik hoop dat zo snel mogelijk naar buiten kan komen wie wel de beoogd minister-president is.

De heer Jetten (D66):

Voorzitter, dank u wel. Ik heb twee moties.

De heer Jetten (D66):

Voorzitter. Dank voor de handreiking van de heer Omtzigt. We gaan de komende tijd flink aan de slag om bij het Belastingplan een beter alternatief aan te dragen voor de verhoging van de btw op boeken. Alvast ter aanmoediging de volgende motie.

De heer Jetten (D66):

Voorzitter. Ik noemde dit akkoord "een luchtkasteel gebouwd op financieel drijfzand". Ik ben er tijdens dit debat niet geruster op geworden. Ik denk dat toekomstige nachtelijke coalitieruzies al besloten liggen in dit akkoord. Dat maakt één ding heel duidelijk: deze nieuwe coalitie verdient een heel stevige oppositie. Daar zijn we als D66 klaar voor. Ik wens de beoogd formateur veel succes bij waarschijnlijk de langste formatiefase ooit.

Mevrouw Van der Plas (BBB):

Dank u wel, voorzitter. Nogmaals dank aan de informateurs. Daar hebben we echt heel fijn mee samengewerkt. Ik noemde ook de ambtelijke ondersteuning, de bodes, de beveiliging en het restaurant. Daar ben ik ze heel erkentelijk voor. Heel veel mensen denken door het beeld naar buiten toe: "Er is allemaal gedoe, allemaal ruzie en allemaal dit en dat. Gaat het wel goed? Kunnen ze met elkaar?" Nou, ik kan u ook onthullen dat we heel erg veel hebben gelachen met elkaar en dat we liedjes hebben gezongen, althans Henk en ik vooral. Hup, daar is Willem met de waterpomptang, Calimero, Beleef de dag van je leven in de Flevohof en We are all together now van Jomanda zijn allemaal langsgekomen. We hebben dus echt ook heel veel plezier gehad. Er zijn beelden van. Er zijn beelden, maar deze zullen in het Nationaal Archief verdwijnen. Het slot daarvan gaat pas open in het jaar 2124, als we zeker weten dat al onze kinderen dood zijn en wij dood zijn, zodat we er allemaal niet meer op aangesproken kunnen worden. Nee, het was heel goed.

Het was de mensen al een beetje opgevallen. Wat loopt ze nou met dozen chocola? Mag ze dat allemaal wel hebben? Maar ik heb wel wat meegenomen. Ik weet zeker dat mevrouw Yeşilgöz, de heer Omtzigt en de heer Wilders dachten dat het voor hen was, maar dat is niet zo. Helaas! Ik heb dit meegenomen, eentje voor de heer Van Zwol, eentje voor de heer Dijkgraaf en een grote voor het ondersteunend personeel en iedereen in het formatiekwartier die ons heeft geholpen. Ja, die mensen werken hier, maar ze mogen er gerust uit graaien. Ik kan nu ook wel een liedje zingen dat bij deze doosjes hoort, maar dan zou ik reclame maken. Ik hou het dus op: tralala dat jij er bent. Alsjeblieft. O nee, dat moet de bode doen.

Dank u wel.

De heer Bontenbal (CDA):

Voorzitter. Ik zit nu allemaal liedjes te bedenken, maar ik ga daar geen grappen over maken. Ik wil de informateurs bedanken voor het goede werk dat ze hebben gedaan. Het is inderdaad zoals collega Stoffer zei: als je een SGP'er en een CDA'er bij elkaar zet, dan gaat het goed. Wij dienen geen moties in vandaag. Wist u, voorzitter, dat hier te veel moties worden ingediend? Ik heb een plan om minder moties in te dienen eigenlijk wel een beetje in het hoofdlijnenakkoord gemist, maar wellicht komen we daar nog over te spreken. Wij zullen ook niet voor moties stemmen vandaag. Dat heeft er simpelweg mee te maken dat het allemaal spreekt-uitmoties zijn. Wij denken dat er een veel geschikter moment is om over dit soort dingen te praten, namelijk bij het debat over de regeringsverklaring. Dan kunnen er gewoon nette voorstellen worden gedaan. De vier partijen laten dit allemaal uitwerken in een regeerprogramma. Ik denk dat dat ook een geschikt moment is om integrale voorstellen te doen, hoe sympathiek de voorstellen over kinderarmoede enzovoorts ook zijn. Maar ik denk dat we ons een beetje moeten beheersen wat betreft het aantal moties in dit soort debatten.

Er is één uitzondering. Dat is de motie van collega Wilders. Daar gaan wij als fractie natuurlijk nog even over nadenken. Stiekem vind ik het leuk om de heer Van Zwol nog een klein beetje te laten bungelen in het ongewisse, maar misschien dat wij een hand over ons hart strijken en toch voor deze motie stemmen. U bent namelijk wel een van de meest geschikte personen daarvoor.

Dank u wel, voorzitter.

De heer Dijk (SP):

Ja, voorzitter, die Bontenbal, hè, zonder moties.

De heer Dijk (SP):

Tot slot. Ik heb een debatje gehad met de heer Omtzigt over open kwesties. Ik ben ontzettend nieuwsgierig en benieuwd naar hoe dat gaat verlopen. Ik zie alleen dat er geen enkele cent voor gereserveerd is. Ik kijk dus heel erg uit naar dat soort debatten.

De heer Van Baarle (DENK):

Dank u wel, voorzitter.

De heer Van Baarle (DENK):

Voorzitter, tot slot. Ik vind het dieptriest dat ik deze motie überhaupt moet indienen. Maar als in dit huis een volk dat alle bestaansrecht en het recht op zelfbeschikking heeft, een nepvolk wordt genoemd, vind ik dat ik deze motie moet indienen.

De heer Baudet (FVD):

Dank u wel, voorzitter. In mijn eerste termijn heb ik twee klachten geuit over het huidige akkoord. Dat ging ten eerste over de manier waarop het tot stand kwam, met het in mijn ogen zeer incorrecte optreden ten opzichte van de heer Plasterk. Ten tweede ging dat over de inhoud van het akkoord. In mijn ogen laat dat nogal wat te wensen over qua duidelijkheid en breuk met het verleden. In dat kader heb ik twee moties. De eerste is als volgt.

De heer Baudet (FVD):

De tweede motie betreft de inhoud van het akkoord en de inhoud van het te voeren beleid. Ik denk dat er nog een goede kans is dat dit kabinet alsnog de juiste koers vindt. Dat zou zo zijn als de relatief meest rechtse persoon in dit coalitieverband, al valt dat vergeleken met ons natuurlijk allemaal erg mee, toch maar premier wordt. Dan kan die misschien nog enigszins de koers houden. Dat is natuurlijk Geert Wilders zelf.

De heer Baudet (FVD):

De PVV is de grootste partij met 37 zetels; van harte gefeliciteerd met een bijzondere verkiezingsoverwinning. We gunnen het Geert Wilders van harte.

De heer Baudet (FVD):

O ja? Dan zouden we dus ook niet kunnen stemmen over een motie over wie de formateur of de informateur zou moeten worden.

De heer Baudet (FVD):

Waarom helpen deze moties niet om het aanzien van het parlement goed te doen? Ik denk van wel. Ik denk dat heel veel mensen in Nederland denken: de leider van de grootste partij moet in principe premier kunnen worden. De partij heeft 37 zetels en is met afstand de grootste. Het is Geert Wilders en zijn partij gelukt om een coalitieakkoord uit te onderhandelen. Er is eerder een premierskandidaat min of meer voorgedragen. Die is het niet geworden. Wat mij betreft geven we nu alsnog de eer aan de heer Wilders zelf. Ik vind dat een hele serieuze en inhoudelijke motie.

De heer Baudet (FVD):

Dan zullen we het wel zien. Wij gaan in elk geval wel voorstemmen.

Mevrouw Bikker (ChristenUnie):

De voorzitter vraagt wie ik ga kandideren. Dat is niet aan de orde, voorzitter! Ik wil wel heel graag de informateurs danken voor hun goede werk. We gaan nog stemmen, maar eerlijk gezegd wil ik de formateur alvast veel hoop, lef en sterkte wensen.

Voorzitter. Naar aanleiding van het debat heb ik één motie, die ik nu graag in zou dienen. Er zijn heel veel dingen waar wij vragen over hebben gesteld en waarover we van gedachten hebben gewisseld. Dat gaat ook nog volgen bij een regeringsverklaring, maar op één punt denk ik: dat kunnen we toch nu al wel met elkaar regelen? Dat betreft het volgende.

Mevrouw Bikker (ChristenUnie):

Voorzitter, dat was het voor nu. Dank u wel.

De heer Dassen (Volt):

Dank, voorzitter. Dank ook aan beide informateurs. Ik heb één motie.

De heer Dassen (Volt):

Dank u wel, voorzitter.

De heer Eerdmans (JA21):

Voorzitter, dank u wel. Ik heb vier moties.

De heer Eerdmans (JA21):

De tweede motie.

De heer Eerdmans (JA21):

De derde motie.

De heer Eerdmans (JA21):

De laatste motie is iets uitgebreider. Dat komt door de actualiteit van vandaag.

De voorzitter:

Ik geef graag het woord aan de heer Eerdmans voor een kleine mededeling. De heer Eerdmans.

De heer Eerdmans (JA21):

Voorzitter. Ik ben toch beschikbaar.

De voorzitter:

Dank u wel. U heeft erover moeten nadenken, maar uiteindelijk ...

De heer Eerdmans (JA21):

Ik heb er wel even over nagedacht en ik blijf erover nadenken.

Voorzitter. Ik wou mijn motie op stuk nr. 63 aanhouden.

De voorzitter:

We hebben de heer Vijlbrief gevraagd om straks even een dramatische overgang te maken naar vak K bij de agendapunten 2 en 3, want dan moet er toch iemand van het kabinet zitten. Dat is niet nodig bij agendapunt 1. Straks gaan we even waarnemen hoe hij de Rubicon zal oversteken.

De voorzitter:

We beginnen met een stemverklaring van mevrouw Yeşilgöz, gevolgd door de heer Omtzigt. Het woord is aan mevrouw Yeşilgöz.

Mevrouw Yeşilgöz-Zegerius (VVD):

Dank u wel, voorzitter. Wij zullen tegen alle moties behalve de motie op stuk nr. 42 stemmen. Ik nodig de fracties die die moties hebben ingediend uit om straks bij de regeringsverklaring van een nieuwe regering alles in te dienen wat ze willen. Ik wil alleen bij de motie op stuk nr. 55 aangeven, mede namens BBB overigens, dat wij staan voor het zelfbeschikkingsrecht van het Palestijnse volk en ook staan voor een tweestatenoplossing. Maar wij zullen vandaag tegen alle moties zijn, behalve de motie op stuk nr. 42.

De heer Omtzigt (NSC):

Voorzitter. Ook nu een korte stemverklaring. Wij zijn voor de motie op stuk nr. 42 en zullen tegen de andere moties stemmen, maar dan wel met de volgende verklaring. We gaan ervan uit dat de regering in het uitgewerkte regeerprogramma het streven op kinderarmoede nakomt. U heeft gezien hoe dat in het hoofdlijnenakkoord opgenomen is.

Dan de toeslagen en Groningen. Dat is de motie van de heer Van Baarle. De korting op de ambtenaren zit op de kerndepartementen. De toeslagen en gas vallen niet onder de kerndepartementen en worden dus niet getroffen door de korting op de ambtenaren. Daarmee hoeft die niet.

Wat ons betreft mag het Nibud zelf bepalen op welk moment ze het doorrekenen of niet. Een tegenstem hier betekent nog steeds dat wij verwachten dat het Nibud het gaat doorrekenen op het moment dat de regering alle plannen heeft uitgewerkt. Daar is het Nibud ook voor.

Dan de veertiende motie, de discussie over de Palestijnen. Wij erkennen de tweestatenoplossing en wij erkennen het zelfbeschikkingsrecht. Wij erkennen ook het zelfbeschikkingsrecht, zeg ik tegen de indiener, van de staat Israël en het bestaansrecht daarvan. Dat staat niet voor niets in het hoofdlijnenakkoord, maar we laten de verdere discussie aan de Raad Buitenlandse Zaken, waar die ook hoort.

Ik vraag de heer Vijlbrief of hij zo goed wil zijn om te verhuizen naar vak K. De motie op stuk nr. 63 is aangehouden.

Ik sluit de vergadering van 22 mei.