Nerdfluisteraar

Eerder dit jaar spraken Kustaw Bessems en ik elkaar in een aflevering van de Volkskrant podcast ‘Stuurloos’ (reservelink). In een uitzending van meer dan een uur behandelden we waarom het zo moeilijk is voor de overheid en grote bedrijven om mensen te werven die ergens echt veel vanaf weten, en die mensen vervolgens ook te behouden.

Ik had me gemeld bij ‘Stuurloos’ na het beluisteren van de zeer waardevolle eerdere aflevering Gevaarlijke combinatie: politici én ambtenaren zonder vakkennis met Geert-Jan Hamilton en Peter van Lieshout (artikel).

Naar aanleiding van onze podcast verscheen op 3/4 juni in de Volkskrant een groot stuk in het opiniekatern, nog een klein beetje geupdate naar aanleiding van recente ontwikkelingen.

De podcast en artikel kwamen niet uit de lucht vallen. Het onderwerp houdt me al lang bezig.

Hier eerdere dingen die ik geschreven/gepresenteerd heb waar ik in het gesprek met Kustaw naar refereer:

Reacties

In het artikel lijkt het soms alsof er een strijd is tussen juristen en techneuten. Lang geleden dacht ik ook dat dat het geval was, maar zo blijkt het niet te zitten. Meerdere juridische professionals (3) hebben inmiddels spontaan gemeld dat ook zij moeite hebben met hun rol als experts in een wereld van generalisten. Ook zij zijn “nerds” blijkt, mensen die het moeilijk hebben om uit te leggen dat sommige dingen nou eenmaal ingewikkeld zijn, en dat er echt dingen bestaan die gewoon niet kunnen.

Nuances

Een enkeling stoorde zich aan het woord ’nerdfluisteraar’: alsof de techneuten gewoon beter om moeten leren gaan met de bestaande situatie. Zoals ook uit de rest van het artikel & podcast duidelijk blijkt is dat helemaal niet wat ik bedoel.

(Overigens is nerd in onze kringen helemaal geen scheldwoord. No nerds no glory)

Radio

Ook op NPO Radio 1 waren ze geïnteresseerd en kon ik een stukje volpraten over de nerdfluisteraar in deze aflevering van ‘Geld of je leven’.

Overigens relevant

Herman Tjeenk-Willink sprak op 2 juni zijn lezing ‘Tot zover ben ik gekomen’ uit waarin hij ook dit thema aansnijdt, in een veel bredere en diepgaandere context:

En zijn op de departementen nog de inhoudelijk deskundigen aanwezig om dat debat te voeden? Het is zeer de vraag. Kennis kan worden ingehuurd, procesmanagement volstaat was de gedachte de afgelopen decennia. Een misverstand.
Ook, en juist, als publieke taken zijn uitbesteed, moet de overheid, als opdrachtgever, zelf over inhoudelijke kennis beschikken. Anders kan ze geen duidelijke opdracht formuleren, noch het resultaat beoordelen of risico’s tijdig op het spoor komen. Die kennis ontbreekt nu vaak. Daarnaast is inzicht nodig in de verhoudingen op het ‘eigen beleidsterrein’. Anders is het onmogelijk effectief te interveniëren. Dat inzicht is niet meer vanzelfsprekend. En tenslotte is kennis nodig van de eisen die democratie en rechtsorde aan elk overheidshandelen stellen. Het functioneren van de overheid zal alleen verbeteren als het eigen kennisniveau drastisch omhooggaat. Maar wie ziet daarop toe en beoordeelt wat nodig is nu ministers voor hun eigen kennis vaak zo van hun departement afhankelijk zijn?