Preview document (🔗 origineel)

---

 

Duitse deskundigen: voorzichtig met nanomaterialen

Begin september adviseerde de   HYPERLINK
"http://www.umweltrat.de/SharedDocs/Pressemitteilungen/EN/CurrentPressRe
leases/2011/2011_09_PressRelease_More_precaution_in_the_management_of_na
nomaterials.html" \o "Website over rapport Duitse milieuadviesraad SRU" 
Duitse milieuadviesraad SRU  (Sachverständigenrat für Umweltfragen)
een voorzichtiger omgang met toepassingen van nanomaterialen. De
EU-stoffenrichtlijn   HYPERLINK "http://nl.wikipedia.org/wiki/REACH" \o
"Website over REACH"  REACH  moet voor nanomaterialen meer op het
voorzorgbeginsel worden gebaseerd, aldus SRU. Deze dienen ook te worden
geëtiketteerd, en de producttoelating en registratiesystemen vernieuwd.
De aanbevelingen zijn opgenomen in een lijvig rapport over de huidige
regelgeving op nanomaterialen in Duitsland. De SRU-raad, bestaande uit
zeven milieudeskundigen, adviseert de Duitse regering.

Door Arthur ten Wolde*

Duitse en de EU-wetgeving voorzien op zichzelf al in een op voorzorg
gebaseerde aanpak van nieuwe technologieën, stelt het rapport. Dit is
vooral belangrijk voor nanotechnologie, die nieuwe risico’s oplevert
en sneller producten ontwikkelt dan de methoden om de veiligheid daarvan
te testen. De Europese Commissie herziet momenteel de behandeling van
nanomaterialen in REACH als onderdeel van een bredere herziening.

De SRU wil dat nanodeeltjes afzonderlijk worden geregistreerd van de
bulkvariant. Er moet ook een registratieplicht voor nanomaterialen
komen, waarvan minder dan een ton per jaar in de EU wordt gemaakt of
ingevoerd. Verder wordt gepleit voor een veiligheidsbeoordeling van
nanostoffen, waarvoor theoretische – maar wel gefundeerde – reden
tot zorg bestaat.

SRU stelt voor bedrijven die nanomaterialen vervaardigen of gebruiken
automatisch te laten vallen onder het kader van de milieuwetgeving
gericht op het minimaliseren van vervuilingsrisico’s. Ook moet er een
semi-openbaar register voor producten komen die gefabriceerde
nanodeeltjes bevatten. De Duitse minister van Milieu Norbert Röttgen is
al verklaard voorstander van een productregistratie voor nanomaterialen.
Ten slotte moet de EU-definitie van nanodeeltjes worden uitgebreid tot
afmetingen tot 300 nanometer, in plaats van 100 nm.

Al met al vergaande en zinvolle aanbevelingen. Alleen etikettering lijkt
minder relevant omdat de consument primair is gebaat bij veilige
producten. En de bovengrens van 300 nm gaat wel erg ver.

De Duitse milieuorganisatie BUND herhaalde zijn oproep dat nanozilver
moet worden verboden in consumentengoederen totdat er meer informatie
beschikbaar is over de gezondheids- en milieu-effecten. Eerder bracht
het Duitse BfR al negatief advies uit over nanozilver. Duitsland neemt
duidelijk het voortouw in de discussie.

Intussen steggelt de EU maar door over de definitie van nanotechnologie.
Nederland wacht af. Hopelijk legt dit advies ook Europees zoveel gewicht
in de schaal dat er nu op afzienbare termijn eindelijk besluiten worden
genomen over regelgeving die de consument afdoende zal beschermen. Een
stevige stakeholderdiscussie over nanomaterialen zou dit kunnen
bevorderen.

*   HYPERLINK
"http://www.imsa.nl/Het%20IMSA-team_Het%20team___pagina11_56.html" \o
"Website IMSA over Arthur ten Wolde"  Arthur ten Wolde  is gepromoveerd
natuurkundige, en werkt nu als senior consultant bij IMSA Amsterdam, een
onafhankelijk adviesbureau en denktank voor duurzaamheid en innovatie.