Preview document (🔗 origineel)

---

TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL		2
Vergaderjaar 2024-2025
36 546	Wijziging van de Jeugdwet, de Wet marktordening gezondheidszorg en enige andere wetten teneinde te bevorderen dat jeugdhulp en gecertificeerde instellingen voor de uitvoering van kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering steeds voldoende beschikbaar zijn (Wet verbetering beschikbaarheid jeugdzorg)
Nr. 23	AMENDEMENT VAN HET LID el abassi c.s.
	Ontvangen 12 maart 2025
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:

I

In artikel I, onderdeel B, wordt subonderdeel 1, als volgt gewijzigd:

1. Na de definitie van regiovisie wordt een definitie ingevoegd, luidende:

- subregio: subregio als bedoeld in artikel 2.17, tweede lid;

2. In de definitie van regio wordt na “artikel 2.17” ingevoegd “, eerste lid”.

II

Artikel I, onderdeel G, wordt als volgt gewijzigd:

1. Het voorgestelde artikel 2.17 wordt als volgt gewijzigd :

a. Voor de tekst wordt de aanduiding "1." geplaatst.

b. Er worden twee leden toegevoegd, luidende:

2. Gemeenten in een regio kunnen voorts op eigen verzoek bij algemene maatregel van bestuur worden ingedeeld in subregio’s. Onze Ministers en Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties voeren daartoe een op overeenstemming gericht overleg met alle gemeenten in de regio en de Jeugdregio waarin de gemeenten aantonen dat:

a. er voldoende jeugdigen gebruik maken van vormen van jeugdhulp als bedoeld in artikel 2.19, eerste lid, onderdeel a, onder 1˚ of ten aanzien van wie een kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclasseringsmaatregel is opgelegd, en

b. de jeugdigen gebaat zijn bij de samenwerking in subregio’s voor wat betreft het aanbod van jeugdhulp.

3. In geval toepassing is gegeven aan het tweede lid kunnen de colleges met elkaar samenwerken in de subregio, indien dat voor een doeltreffende en doelmatige uitvoering van deze wet aangewezen is. De gemeenteraad geeft in de regiovisie aan hoe de gemeente met andere gemeenten in de subregio en met de andere gemeenten in de regio samenwerkt teneinde te bevorderen dat er in de subregio een toereikend aanbod is van de vormen van jeugdhulp als bedoeld in artikel 2.19, eerste lid, onderdeel a, onder 1˚, om aan de taken, bedoeld in de artikelen 2.3 en 2.4, tweede lid, onderdeel b, te kunnen voldoen en van gecertificeerde instellingen voor de uitvoering van kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering.

Toelichting

Dit wetsvoorstel regelt dat bij algemene maatregel van bestuur gemeenten worden ingedeeld in regio’s. De indieners zijn op zich voorstander van het indelen van gemeenten in regio’s maar ziet ook in de praktijk dat bij met name grotere regio’s (bijvoorbeeld Rotterdam-Rijnmond) regionalisering zorgt voor minder regie bij kleinere gemeenten. Om zorgvuldiger recht te doen aan het doel van deze wet namelijk het verbeteren van de beschikbaarheid jeugdzorg zijn de indieners van mening dat er explicitering nodig is als het gaat om subregio’s.

Een voorbeeld hiervoor is de MVS-regio (Maassluis, Vlaardingen en Schiedam) die enige tijd geleden in overleg met jeugdhulpregio Rijnmond ervoor heeft gekozen om op hulponderdelen zorg op subregionaal niveau bij bijvoorbeeld jeugdhulpconsortia in te kopen en daarmee jeugdhulp dichterbij en dus vanuit het voorliggend veld (onderwijs, wijk en andere sociale netwerken) te verstevigen. Dit zogeheten populatiebekostigingsmodel zorgt ook voor meer regie bij zorgaanbieder die jeugdhulp verzorgen en geeft gemeenten de ruimte om ook strakker te sturen op bijvoorbeeld wachtlijstvorming.

De Jeugdautoriteit heeft onderzoek verricht naar de werking van jeugdhulp via zorgconsortia in het onderzoek genaamd ‘Taakgericht werken met jeugdhulpconsortia: kansrijk maar complex’ en concludeert dat met een lange termijnperspectief en de juiste randvoorwaarden deze werkwijze kansrijk is om tot goede integrale en beheersbaardere jeugdhulp te komen (blz. 3).

Daarom stellen de indieners voor om aan art. 2.17 toe te voegen dat er ook subregio’s aangewezen kunnen worden. Om te voorkomen dat er teveel subregio’s ontstaan en daarmee deze wet haar doel voorbijschiet stellen de indieners harde eisen aan het mogelijk maken van een subregio. Dat betekent dat de verantwoordelijke bewindspersonen in overleg met de regio en gemeenten die een subregio wensen te vormen een op overeenstemming gericht overleg voert en daarbij gemeenten die een subregio willen vormen binnen een regio moeten kunnen aantonen dat er voldoende schaal is, door bijvoorbeeld een robuustheidsscan toe te passen, en dat jeugdigen met deze werkwijze gebaat zijn bij de zorg waar zij behoefte aan hebben. Een voordeel van subregio is dat deze vaak veel congruenter zijn dan een grote jeugdhulpregio en dat aanpalende beleidsterreinen (WMO, participatiewet, Zorgverzekeringswet, Passend Onderwijs) al veelal op dit niveau georganiseerd zijn.

Indieners beogen met dit amendement ervoor te zorgen dat voorkomen wordt dat gemeenten die nu middenin een transformatieproces zitten, waarin veel tijd geld en moeite is geïnvesteerd door een wijziging in de wetgeving dit vroegtijdig moeten beëindigen.

Dit amendement heeft geen financiële consequenties en is erop gericht om de bestaande praktijk bij gemeenten aan te laten sluiten op wetgeving met inachtneming van de positie van het kabinet

El Abassi

Ergin

Stoffer