Preview document (🔗 origineel)

---

19 637 Vreemdelingenbeleid

Nr. 3460 Brief van de minister van Asiel en Migratie

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 20 augustus 2025

Op 15 mei 2025 tijdens het commissiedebat over het voorstel van de Europese Commissie voor een Terugkeerverordening (Kamerstuk 22112, nr. 4082) heeft mijn ambtsvoorganger toegezegd de Tweede Kamer te informeren over het percentage gevallen waarbij Nederland bij gedwongen terugkeer van vreemdelingen een verzoek doet bij het land van herkomst om de onderdaan terug te nemen. In deze brief doe ik die toezegging gestand.

De Dienst Terugkeer en Vertrek (DTenV) dient voor vreemdelingen, voor wie dat voor het realiseren van vertrek noodzakelijk is, een verzoek tot terugname in bij het land van herkomst. Het doel van een dergelijk verzoek is het vaststellen van de nationaliteit (en identiteit) van een vreemdeling om vervolgens een vervangend reisdocument te verkrijgen om deze vreemdeling gedwongen te kunnen laten terugkeren.

Een verzoek tot terugname door het land van herkomst hoeft echter niet te worden gedaan voor vreemdelingen die reeds beschikken over een geldig reisdocument, vreemdelingen die op een luchtvaartclaim kunnen terugkeren, vreemdelingen die gebruik kunnen maken van een Europees reisdocument of vreemdelingen die in het kader van de Dublinverordening vertrekken. Ook voor vreemdelingen die besluiten tot zelfstandige terugkeer is een formeel terugname verzoek niet steeds aan de orde. Vreemdelingen die zelfstandig wensen terug te keren maar niet beschikken over een geldig reisdocument, kunnen zich immers op eigen initiatief wenden tot de diplomatieke vertegenwoordiging van het land van herkomst om een (vervangend) reisdocument te verkrijgen.

Wanneer enkel wordt gekeken naar het totaal aantal gedwongen vertrekprocedures naar het land van herkomst in 2024 dan heeft de DTenV in 45% van de gedwongen vertrekprocedures naar het land van herkomst een verzoek tot identiteits- en nationaliteitsvaststelling ingediend bij het land van herkomst. Bij de overige gedwongen vertrekprocedures naar het land van herkomst was hiervoor geen aanleiding, bijvoorbeeld omdat de vreemdeling beschikte over een geldig reisdocument.

Uw Kamer wordt jaarlijks geïnformeerd over het aantal ingediende laissez-passer-aanvragen en terug- en overnameovereenkomst-aanvragen en het resultaat van deze aanvragen, laatstelijk in de Staat van Migratie 2025.¹

De minister van Asiel en Migratie,

D.M. van Weel

---

1. Tweede Kamer, vergaderjaar 2024–2025, 30 573, nr. 228↩︎